Nowe kwestie dotyczące Imienia Bożego powstałe na wyniku badań Zwojów znad Morza Martwego.
Specjaliści porównujący teksty masoreckie ze zwojami znad Morza Martwego zwrócili uwagę na pewien istotny szczegół. Otóż, jeśli w jakimś słowie w tekście masoreckim występuje cholam zapisywane jako kropka u góry nad spółgłoską (ֹ ( t.zw. ִ
holam ִhaser - to w tym samym miejscu w Zwojach znad Morza Martwego, a więc w tekstach znacznie wcześniejszych z Qumran, w których nie było znaków samogłoskowych pojawia się
waw (
ו ) Stąd w tekście masoreckim mamy np.
אֱלֹהִים w zwykłym tekście spółgłoskowym zapis
אלהים ( np. Gen 1 : 5 ). Natomiast w tekście z Qumran mamy zapis
אלוהים , a więc przy pomocy
waw (
ו ), które zastępuje samogłoskę "o". W masoreckim tekście waw zostało zastąpione kropką u góry znaną jako ִ
holam ִhaser.
W imieniu Jakub w tekście masoreckim mamy zapis
יַעֲקֹב w którym w lewym rogu (
ק ) widnieje kropka będąca zapisem samogłoski "o" ( ִ
holam ִhaser), podczas gdy w tekście z Qumran mamy zapis
יעקוב a więc znowu przy pomocy
waw, które zastępuje samogłoskę "o".
Innym przykładem jest wyraz
כֹל (
kol) w tekście masoreckim, natomiast w tekście z Qumran zapis
כול przy pomocy
waw. W zaprzeczeniu
לֹא (
lo) w tekście masoreckim mamy kropkę w lewym rogu
kaf (
כ ), a w tekście z Qumran zapis poprzez
waw לוא
Wysnuto w związku z tym błędny wniosek, że jeśli w tekście masoreckim jest zapis Imienia Bożego
יְהֹוָה JEHOWAH przy pomocy
holam ִhaser czyli kropki w lewym rogu
he (
ה), to w zapisie z Qumran Imię Boże powinno być zapisane podwójnym
waw czyli
יהווה Jedno
waw mogłoby być zdaniem zwolenników tej teorii zapisem samogłoski "o", zaś drugie spółgłoski
waw. Tymczasem w tekstach z Qurman, Tetragram będący zapisem Imienia Bożego też jest zapisany jak w tekście masoreckim przy pomocy tylko jednego
waw.
Dowodzi to ponad wszelką wątpliwość, że Hebrajczycy przepisujący Imię Boże nie pozostawiali żadnych dwuznaczności lub niejasności spowodowanych ich zapisem i bez względu na to czy byli skrybami z Qumran czy skrybami masoreckimi - w ten sam sposób zapisywali Tetragram.
Co więcej Nehemiasz Gordon znalazł w tekście masoreckim zapis słów, w których występuje jedno
waw oraz ִ
holam ִhaser tak jak w Imieniu Bożym
יְהֹוָה i zgodnie z oczekiwaniami należałoby się spodziewać w tekście z Qumran podwójnego
waw, tymczasem w tekście z Qumran jest tylko jedno
waw. Np. w Iz. 24 : 2 mamy
כַּלֹּוֶ֔ה (
kallōweh) od czasownika
לָוָה -
lavah -
pożyczać, więc należałoby się spodziewać podwójnego
waw w tekście z Qumran, a tymczasem jest jedno
waw.
Innym jeszcze przykładem jest słowo
קֹוָי qowai ( Iz 49 : 23 ), lecz i tym razem słowo to jest zapisane przez jedno
waw w tekście z Qumran. Podobnie jest ze słowem
קֹוֶיךָ (
qovekha ).
I tu właśnie rodzą się dalsze wątpliwości tych, którzy nie wywodzą się ze środowiska hebrajskiego : czy pierwotnie słowo to wymawiano
qovekha czy
qavekha co mogłoby mieć związek z wymową Imienia Bożego ?
Ale
wątpliwości takie powstają tylko w umysłach tych ludzi, którzy nie znają dokładnie pisowni i fonetyki hebrajskiej i mylą ִholam ִhaser z ִholam male. To ostatnie wywodzi się od długiej protosemickiej samogłoski "a". Ale zapis ִ
holam male polega na umieszczeniu kropki nad
waw i wtedy całość czyli
waw z kropką nad nią czyta się jak "o". Natomiast ִ
holam haser w Tetragramie jest kropką umieszczoną nad spółgłoskę
he w jej lewym rogu. Jest to więc inny nieco zapis i stąd nieco inna wymowa, choć czasem jest to trudne do odróżnienia.
Również nie przekonuje twierdzenie, że w tym wypadku dyftong
aw poprzez ściągniecie daje samogłoskę "o". Wtedy bowiem hebrajskie
waw należałoby wymawiać jak polskie "Ł" . Taka wymowa oczywiście nie pochodzi wpływów języka polskiego, bo wtedy Polacy się jeszcze nie pojawili. Ale niektórzy twierdzą, że spotkać ją można u Żydów jemeńskich. Jednak
wymowa Żydów jemeńskich była pod dużym wpływem języka arabskiego, o czym nie wolno zapominać.
Poniżej wykład na ten temat :
[video]
https://www.youtube.com/watch?v=SxCQXWu ... freload=10[/video]
____________________________