Różnice w przekładach Pisma Świętego

Dyskusje o różnych przekładach biblii, ich błędach translacji, itp.

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

stanislawcz
Posty: 261
Rejestracja: 09 lis 2007, 11:34

Post autor: stanislawcz »

therapon pisze:
stanislawcz pisze:Według mirka duch posiada duszę,to jest dopiero kuriozalne.
Nawet Bóg ma duszę: 1Sam 2:35; Ps 11:5, 24:4; Prz 6:16; Isa 1:14; 42:1; Jer 5:9, 6:8; 12:7; 14:19; 15:1; 32:41; 51:14; Lam 3:20; Eze 32:18; Am 6:8; Mat 12:18; Heb 10:38. Podane wersety pochodzą z PNŚ, który sam stwierdza, iż "Bóg ma duszę". A skoro Bóg jest duchem to proszę sobie dokończyć rozumowanie.

Twoje rozumowanie byłoby poprawne ale tylko według nauki katolickiej,która wyraz dusza /psyche/utożsamia z duszą jako odrębnym bytem niematerialnym w materii żywej i nieożywionej,który w chwili ich śmierci opuszcza je. Jednakże w zależności od kontekstu psyche oznacza także tchnienie,czy psychikę albo tak zwane wnętrze duchowe danej osoby. We wszystkich podanych przez Ciebie wersetach słowo dusza/psyche/ określa psychikę Boga lub człowieka.Tak więc jasnym jest,że psychika nie Boga tylko człowieka nie jest nieśmiertelna i umiera wraz z jego ciałem. Bóg zatem jest"jedynym,który posiada nieśmiertelność" gr. ho mo'nos 'echon athanasjan"/1Tym.6,16 BT/,jest wieczny/gr.olam/Izaj.40,28 BT/ O człowieku zaś Biblia mówi, że jest śmiertelnym/Izaj.51,12BT/,Hiob.28,13;Ps.9,21;10,18 BT.

Paul
Posty: 154
Rejestracja: 20 cze 2010, 15:17

Post autor: Paul »

Różnice w tłumaczeniach są w każdym przekładzie i każde tłumaczenie jest podciągnięte pod nauki głoszone przez różne wyznania od Katolickiej po protestanckie więc ["Nie ma Nie zmienionej Bibli"].

PBG Dap 3:23 "I stanie się, że każda dusza, która by nie słuchała tego proroka, będzie
wygładzona z ludu."
BP "Każdy, kto nie będzie posłuszny temu prorokowi, wyłączony zostanie z
tego ludu".

PBG Dap 27:22 "Lecz i teraz napominam was, abyście byli dobrej myśli; boć nie zginie z
was żadna dusza, oprócz okrętu."
BP "Ale i w tej sytuacji wzywam was, bądźcie dobrej myśli, nikt bowiem z
was nie zginie
, tylko okręt zatonie. "

I sens jest zmieniony, o jak łatwo ! i co? dlaczego każdy tłumaczy inaczej?

Tak samo jest zmienione w Biblii Poznańskiej i BT.

Kol 2:18 " Niechaj nikt, kto lubuje się w fałszywej pokorze lub w przesadnej czci
aniołów, opierając się na [rzekomych] widzeniach, nie odsądza was od
nagrody, pyszniąc się bez powodu swoim przyziemnym sposobem myślenia"
BT "Niechaj was nikt nie odsądza od nagrody, zamiłowany w uniżaniu siebie i
przesadnej czci aniołów, zgłębiając to, co ujrzał. Taki, nadęty bez powodu
zmysłowym swym sposobem myślenia "
PBG " Niechaj was nikt wygranego zakładu nie osądza, który się dobrowolnie w
pokorę i w służbę Aniołów, których nie widział, wdaje, próżno się nadymając z
umysłu ciała swego."

Dlaczego przesadnej czci aniołów jest tylko w tych dwóch przekładach? czy tylko te prawidłowo tłumaczą? Czy ci tłumacze nie dodali słowa ?

I tym sposobem można krytykować każde tłumaczenie, gdyż każde tłumaczenie nie ma słowa po słowie tłumaczonego bez znaków interpunkcyjnych jak to powinno być.
Nie ma tłumaczenia dokładnego nie zmienionego więc myślę sobie że dobrze byłoby skupić się które tłumaczenie oddaje najdokładniej sens, a nie wytykać błędy tego czy innego tłumaczenia, takie moje zdanie.
____________________________________
Wysławiajcie Jah!
Szczęśliwy, którego pomocą jest Bóg Jakuba, który złożył nadzieję w Jahwe, Bogu swoim
Któż Ci zbuduje dom?
Skoro niebo niebios nie może cię pomieścić,
Tylko ty Jahwe istniejesz od wieki wieków
Wszystko, co oddycha, niechaj wysławia Jahwe!
Jedynego Boga któremu chwała, potęga, majestat przez Pana Jezusa Mesjasza. Amen

stanislawcz
Posty: 261
Rejestracja: 09 lis 2007, 11:34

Post autor: stanislawcz »

mirek pisze:Petroniuszu, tylko widzisz, misiu puszysty, tekst grecki nie zawiera słowa "życie". Został dodany przez tłumaczy PNŚ, aby ukryć fakt, że istnieją duchy sprawiedliwych. Ale mam coś dla ciebie, co może cię przekona. Zwróć uwagę na kontekst wypowiedzi:

Hbr 12:22-24 BT „Wy natomiast przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem niebieskiego, do niezliczonej liczby aniołów, na uroczyste zebranie,(23) do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w niebiosach, do Boga, który sądzi wszystkich, do duchów sprawiedliwych, które już doszły do celu,(24) do Pośrednika Nowego Testamentu - Jezusa, do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż [krew] Abla.”

Zauważ, że werset ten wymienia same osoby: aniołów, pierworodnych, Boga, duchy sprawiedliwych oraz pośrednika. Na samym końcu wspomina o krwi. Byłoby rzeczą bardzo mało prawdopodobną, aby werset ten wymieszał ze sobą rzeczy realne, a takimu są przecież aniołowie, pierworodni, Bóg, duchy, pośrednik czy krew i gdzieś w środku umieścił całkiem duchową rzecz jaką jest Twoje "życie duchowe prawych". Zastanów się nad tym i nie pozwól z siebie kpić!

A jakie było rozumienie tego wersetu u pierwszych chrześcijan? Spójrzmy na przykład na poniższą wypowiedź:

„Razem z Apostołami i wszystkimi sprawiedliwymi w przeogromnej radości wielbi teraz Boga Ojca wszechmogącego i błogosławi Pana naszego Jezusa Chrystusa” („Męczeństwo św. Polikarpa” 19:2).

która jak widać potwierdza dzisiejsze rozumienie tego naszego wersetu.

Przekład Nowego Świata ukrywa jednak tym wersetem fakt, że niektórzy po swej śmierci jako duchy sprawiedliwe zostali doprowadzeni do doskonałości. Omawiany fragment bowiem jest wyraźnym dowodem wiary chrześcijan w trwające życie po śmierci. W oryginalnym tekście greckim brak jest słowa "życie", które zostało przez tłumaczy dodane, aby zaciemnić wymowę niewygodnego dla Świadków Jehowy wersetu.

Zupełnie nie rozumiem przekładu Straznicy, tak jakby była próbą ukrycia prawdy o duchach sugerując, że chodzi o żyjących, a nie zmarłych. Swoim tłumaczeniem greckiej frazy PNEAUMASI DIKAION jako "życie duchowe prawych" sugerują, że mowa jest o żywych a nie o duchach zmarłych. A przecież tekst grecki nie zawiera słowa ZOE - życie. Dlatego też dosłowne i właściwe tłumaczenie tej frazy brzmi "duchy sprawiedliwych".

O ile wyrażenie "duchy sprawiedliwych" wyraźnie informuje o istnieniu "duchów zmarłych", o tyle występujące w PNŚ wyrażenie "życie duchowe prawych", już tej myśli nie zawiera. Dlatego też PNŚ fałszuje ten niewygodny dla nauki Straznicy werset, wstawiając do tekstu słowo "życie", którego brak w oryginale greckim. A jest to przecież tak wyraźne świadectwo wiary chrześcijan w trwające życie po śmierci, że jedyną rzeczą, której mogli dokonać ŚJ było nowe pokrętne tłumaczenie tekstu, które ma za zadanie ukryć prawdę, że chodzi o osoby zmarłe. Ale i to nie pomaga zbytnio ŚJ, bo i z tego tekstu można doczytać się egzystencji duchowej (duchowego życia) zmarłych w Panu, bo o żywych mowa jest wcześniej („Kościół pierworodnych” Hbr 12:23). Por. Hbr 12:9. Tekst grecki nie zawiera przecież słowa „życie”.

Jednak niektórzy odstępcy negują tę biblijną prawdę. Wśród nich jest oczywiście Petroniusz i ŚJ. To o nich właśnie Euzebiusz (ur. 260), pisze, że za dni Orygenesa (185-254) pojawili się wśród chrześcijan odstępcy negujący duszę nieśmiertelną: „Inni jeszcze jacyś ludzie powstają około tego samego czasu w Arabii i wprowadzają naukę, prawdzie się sprzeciwiającą. Powiadają, że dusza ludzka na razie na tym tutaj świecie umiera razem z ciałem i z nim razem podlega zniszczeniu. Dopiero później, gdy nadejdzie czas zmartwychwstania, razem z ciałem do nowego się zbudzi życia. Tedy również zwołano poważny synod i znowu zawezwano Orygenesa, który na ogólnym zgromadzeniu zarządził rozprawę w spornej tej kwestii i wystąpił z taką siłą, że tych, co poprzednio zbłądzili, doprowadził do zmiany zapatrywań” („Historia Kościoła” VI:37).

Oto inne wypowiedzi z tamtych czasów:

„Oto owi przemądrzali filozofowie razem ze swymi uczniami, którym wmawiali (...), że nie ma duszy, że dusze do ciał nie powrócą...” („O widowiskach” 30).

„Nie inaczej reszta heretyków: ci, którzy twierdzą, że dusza ludzka jest śmiertelna, powtarzają tylko naukę Epikura...” („Preskrypcja przeciw heretykom” 7).


A jak wierzyli pierwsi chrześcijanie? Po przyglądnięciu się treści zamieszczonych poniżej, sami oceńmy wiarygodność stwierdzeń Petroniusza.



Klemens Rzymski (†101)

„Popatrzmy na świętych Apostołów: Piotra (...), a złożywszy w ten sposób swoje świadectwo odszedł do chwały, na którą sobie dobrze zasłużył” („List do Kościoła w Koryncie” 5:4).

„również Paweł (...) złożywszy wobec przedstawicieli władz swoje świadectwo odszedł ze świata i został przyjęty w miejscu świętym, stanowiąc najwspanialszy wzór wytrwania” („List do Kościoła w Koryncie” 5:7).

„lecz ci, co dzięki łasce Bożej byli w miłości doskonali mieszkają w siedzibie świętych, którzy ukażą się w godzinie przyjścia Królestwa Chrystusowego” („List do Kościoła w Koryncie” 50:3).



Ignacy Antiocheński (†107)

„łamiąc jeden chleb, który jest pokarmem nieśmiertelności, lekarstwem pozwalającym nam nie umierać, lecz żyć wiecznie w Jezusie Chrystusie” („Do Kościoła w Efezie” 20:2).

„Wolę umrzeć [by połączyć się] z Chrystusem (...) Tego szukam, który za nas umarł, Tego pragnę, który dla nas zmartwychwstał. Moje narodziny się zbliżają” („Do Kościoła w Rzymie” 6:1).

„Dostąpiliście wtajemniczenia razem z Pawłem, świętym mężem, umocnionym dobrym świadectwem, godnym by go zwać błogosławionym. Obym szedł po jego śladach, gdy spotkam się z Bogiem” („Do Kościoła w Efezie” 12:2) por. Flp 1:21



Polikarp ze Smyrny (69-155)

„A jesteście przecież pewni, że oni wszyscy [św. Paweł i inni] nie biegli na próżno, lecz istotnie w wierze i w miłości, i że są teraz w należnym im miejscu przy Panu, gdyż z Nim także razem cierpieli” („List do Kościoła w Filippii” 9:1).



Justyn Męczennik (ur. 100)

„Dusze ludzi pobożnych w lepszym miejscu przebywają, w gorszym zaś dusze niesprawiedliwych” („Dialog z Żydem Tryfonem” 5:3).

„Dusze nawet po śmierci czucia nie są pozbawione” („Apologia” I:18,3).

„kazał jego prowadzić na stracenie. On zaś powiedział, że mu jest wdzięczny, bo pozbywa się złych panów, a idzie do Boga, dobrego Ojca i Króla” (Apologia” II:2,19-20).



Arystydes (ok. 140)

„A jeśli jaki sprawiedliwy spośród nich umrze to się radują i dzięki czynią i modlą się za niego i odprowadzają jak wyjeżdżającego” („Apologia” 15:11 wg tekstu syryjskiego).



Apologia „Do Diogneta” (II w.)

„Dusza choć nieśmiertelna mieszka w namiocie śmiertelnym [por. 2P 1:13, 2Kor 5:1, Mt 10:28]” („Do Diogneta” 6:8).



Atenagoras z Aten (II w.)

„cała w ogóle natura ludzka zbudowana jest z nieśmiertelnej duszy i z ciała, które zostało zespolone z duszą w akcie stworzenia” („O zmartwychwstaniu umarłych” 15).



Apoloniusz Rzymski (II w.)

„Powinniśmy wierzyć w nieśmiertelność duszy, oczekiwać sądu po śmierci i spodziewać się za trudy życia cnotliwego nagrody, którą Bóg da przy zmartwychwstaniu...” („Akta”).



Teofil Antiocheński (ur. 120)

„Poucza nas Pismo, mówiąc: ‘Źródło wytrysnęło z ziemi i nawodniło całą powierzchnię ziemi. Ulepił wtedy Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia i stał się człowiek duszą żyjącą’ [Rdz 2:6n. wg LXX]. Dlatego właśnie przez wielu ludzi dusza nazywana jest nieśmiertelną” („Do Autolika” II:19,4).



Ireneusz z Lyonu (ur. 130-40)

„[Gnostycy] mogą w tym miejscu postawić zarzut, że jest rzeczą niemożliwą, by dusze, które krótko przedtem zaczęły swój byt, miały taki długi czas potem istnieć (...) jeśli mają początek w chwili rodzenia, to muszą razem z ciałem umrzeć. (...) W tej sprawie powinni więc przyjąć do wiadomości: (...) Trwają [dusze zmarłych] jednak dalej na długie wieki według woli Boga Stwórcy, który dał im początek i daje im następnie dalsze trwanie” („Przeciw herezjom” 2:34,2).

„Człowiek, ponieważ jest istotą złożoną z duszy i ciała, wypada i trzeba, aby określał siebie przez te dwie części” („Wykład Nauki Apostolskiej” 2).



Klemens z Aleksandrii (ur. 150)

„Z tego wynika, że dusza jest nieśmiertelna” („Kobierce” V:91,1).

„Dusze zaś, uwolnione od ciała, mogą rozpoznawać jaśniej, choćby ich wzrok był przyciemniony jeszcze przez namiętność, wszelako ciało już im nie przeszkadza w poznaniu” („Kobierce” VI:46,3).



Tertulian (ur. 155)

„Duszę z tchnienia Boga powstałą określamy jako nieśmiertelną (...) powstałą na obraz Boży, w swej substancji prostą, mądrą z siebie, rozmaicie się zachowującą; ma ona wolną wolę” („O duszy”).



Hipolit (ur. przed 170)

„[Prorok] wskazuje tu, że cała władza została przez Ojca oddana Synowi, który został ogłoszony Królem i Sędzią wszystkich istot niebieskich, ziemskich i podziemnych: (...) istot podziemnych, ponieważ został również zaliczony pomiędzy umarłych, głosząc dobrą nowinę duszom świętych i przez śmierć swoją odniósłszy zwycięstwo nad śmiercią” („O Antychryście” 26:2).



Orygenes (ur. 185)

„Pouczono nas dalej że dusza, która ma własną substancję i życie, po zejściu z tego świata zostanie wynagrodzona stosownie do swych zasług (...) że przyjdzie czas zmartwychwstania umarłych, a wówczas ciało (...) powstanie w chwale” („O zasadach” 1:Przedmowa,5).



Cyprian (ur. 200)

„Bóg mówi z tobą, a ty niewierny chwiejesz się w swym nieufnym umyśle? Bóg odchodzącemu z tego świata obiecuje nieśmiertelność i wieczność, a ty wątpisz? To znaczy w ogóle nie znać Boga, to znaczy nauczyciela wiary Chrystusa grzechem niewierności obrażać, to znaczy być w Kościele, w tym domu wiary, a nie mieć wiary” („O śmiertelności” 7).

„Pod ołtarzem bożym dusze zabitych męczenników wołają wielkim głosem, mówiąc: ‘Dokądże, Panie święty i prawdziwy, nie sądzisz i nie mścisz się krwi naszej nad tymi, co mieszkają na ziemi?’ [Ap 6:10]” („O upadłych” 18).

„Stąd i męczennicy wołający i spieszący się do zemsty za cierpienie, dostają polecenie czekać jeszcze i uzbroić się w cierpliwość, aż się wykończą czasy i dopełnią męczeństwa. Mówi: ‘A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem przed ołtarzem dusze zabitych dla słowa bożego...’ [Ap 6:9-11]” („O pożytku cierpliwości” 21).



Nowacjan (ur. 200)

„O tym bowiem i sam Pan zachęcając nas do męczeństwa i do pogardy wszelkiej ludzkiej władzy mówił: ‘Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, duszy bowiem zabić nie mogą’ [Mt 10:28]. Jeśli zaś nieśmiertelna dusza nie może być zabita ani zniszczona w kimkolwiek, chociaż może być zabita osoba i jedynie ciało, czyż z pewnością o wiele bardziej Słowo Boże i Bóg w Chrystusie nie mógł być w ogóle zabity, aczkolwiek jedynie ciało i człowiek został zgładzony? Jeśli bowiem dusza w jakimkolwiek człowieku ma tę godność nieśmiertelności, że nie może zostać zabita, o wiele bardziej posiada moc szlachectwo Słowa Bożego, że nie może zostać zgładzone” („O Trójcy Świętej” 25:143).



Tak więc widzisz Marcinie, jak Petroniusz próbuje nas oszukać przytaczając argumenty Strażnicy i sprytnie wyciągając z kontekstu wypowiedzi Ojców Kościoła! :lol:
>Protestuję. Insynuacje,że Petroniusz chce kogoś oszukać są niegodne i nie powinny mieć miejsca na forum. Zamieściłeś tu całą listę tzw,ojców kościoła,którzy wiele lat po śmierci Jezusa i apostołow pod wpływem filozofii greckiej a szczególnie filozofii Platona głoszą naukę,która jest obcą nauce Pisma Świętego. Dla mnie te nauki nie są wiarygodne i tyle. Tak wważna kwestia jak życie "duszy" po śmierci ciała byłaby niechybnie prosto i jasno obiawiona w P.Ś tymczasem nie jest. Przeciwnie cała Biblia od początku do końca mówi,że człowiek jest smiertelny i nie rozróżnia dualizmu istoty człowieka. Ty wierzysz w nieśmiertelność "duszy" i masz do tego pełne prawo,ale to nie znaczy,że inni nie mogą mieć w tej kwestii innego zdania i że prezentowanie i obrona tego zdania musi być oszustwem.

therapon

Post autor: therapon »

Proszę moderatora o usunięcie podwójnego postu uzytkownika stanisławcz!
stanislawcz pisze:Tak wważna kwestia jak życie "duszy" po śmierci ciała byłaby niechybnie prosto i jasno obiawiona w P.Ś tymczasem nie jest.
Masz przecież wyraźnie napisane w Heb 12:23 o duchach sprawiedliwych, więc chyba ta prawda jest prosto i jasno objawiona w PŚ. A że Strażnica ten niewygodny werset sfałszowała to już nie moja wina. w każdym bądź razie prawda o duszy nieśmiertelnej w niebie już dawno zawarta jest w Biblii:

Obj 6:9 ns A gdy otworzył piątą pieczęć, ujrzałem pod ołtarzem dusze pozabijanych z powodu Bożego słowa i z powodu działalności świadczenia, którą im powierzono.

Obj 18:13 ns również cynamon i korzenie indyjskie, i kadzidło, i wonny olejek, i wonną żywię. i wino, i oliwę, i wyborną mąkę, i pszenicę, i bydło, i owce, i konie:, i powozy, i niewolników, i dusze ludzkie.

Obj 20:4 ns I ujrzałem trony, i byli ci, którzy na nich zasiedli, i dano im władzę sądzenia. Tak, ujrzałem dusze tych, których stracono toporem za świadczenie o Jezusie i za mówienie o Bogu, tych, którzy nie oddali czci ani bestii, ani jej wizerunkowi i którzy nie przyjęli znamienia na swe czoło ani na rękę. I ożyli, i królowali z Chrystusem przez tysiąc lat.


stanislawcz pisze:Przeciwnie cała Biblia od początku do końca mówi,że człowiek jest smiertelny i nie rozróżnia dualizmu istoty człowieka.
Niestety ale Biblia mówi o nieśmiertelnosci duszy, tylko tobie na tacy zostają oczywiście podane wersety, które jakoby temu przeczą. Jak chcesz można omówić ten temat, ale musisz przysiąć, iż będziesz wierzył biblii a nie Strażnicy.

Paul
Posty: 154
Rejestracja: 20 cze 2010, 15:17

Post autor: Paul »

temat różice w przekładach więc zobaczmy:
Rdz 2:7
I ukształtował Jahwe-Bóg człowieka, proch z roli, i tchnął w jego nozdrza oddech życia, i tak stał się człowiek istotą żywą.(BP)

Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i natchnął w oblicze jego dech żywota. I stał się człowiek duszą żywiącą. (BG)
Ps 104:29,30
kiedy kryjesz oblicze, przestrach je ogarnia, gdy odbierasz im tchnienie, one giną, do swego prochu wracają. Na tchnienie Twego ducha są one stworzone i odnawiasz oblicze ziemi. (BP)

Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają. Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi. (BG)

więc różnice są ale sens jest ten sam dzięki duchowi osoba żyje, ale słowo to jest także odnoszone do istot duchowych stworzonych przed człowiekiem:
2Kn 18:20,21
wystąpił jeden z duchów, stanął przed obliczem Jahwe i rzekł: "Ja go zwiodę!" A Jahwe zapytał: "Jak to uczynisz?
On zaś rzekł: "Pójdę i stanę się duchem kłamliwym w ustach wszystkich jego proroków". I rzekł Jahwe: "Zwiedziesz go i powiedzie ci się. Idź, a uczyń tak!"
Więc chociaż był duchem to jeszcze stał się duchem, duch stał się duchem.

Jeśli dusza byłaby nieśmiertelna to nasza wiara byłaby bezsensu gdyż już nie byłoby zmartwychwstania gdyż cały czas byśmy żyli, jedynie ciało by umierało a my - jako duchy bylibyśmy nieśmiertelni a w Biblii czytamy że tylko Ojciec nasz jest nieśmiertelny:
1Tm 6:16
Tylko On jeden jest nieśmiertelny i mieszka w niedostępnej światłości, nikt z ludzi Go nie widział i widzieć nie może. Jemu cześć i moc wiekuista. Amen.

Więc nauka o nieśmiertelności duszy jest niebiblijna a nawet ubliża Bogu stawiając człowieka na równi z naszym Ojcem, Bogiem prawdziwym.
______________________________________________________________________
1Jn 4:15
Ktokolwiek wyznaje, że Jezus jest Synem Boga, w tym trwa Bóg, a on w Bogu.

Awatar użytkownika
Erhard
Posty: 366
Rejestracja: 15 gru 2010, 20:04
Lokalizacja: Ziemia....i niech tak pozostanie.

Post autor: Erhard »

Paul, Masz rację,Nieśmiertelny jest Bóg.Czy Bóg stworzyłby coś(duszę) czego nie mógłby zniszczyć?

tessa

Post autor: tessa »

Erhard pisze:Paul, Masz rację,Nieśmiertelny jest Bóg.Czy Bóg stworzyłby coś(duszę) czego nie mógłby zniszczyć?
Czytamy wyraźnie ,że Bóg może zgładzić duszę.
Mateusza 10,21
I nie bójcie się tych, co zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy, ale raczej bójcie się tego, który może i duszę, i ciało zgładzić w Gehennie.

Zatem nauka o nieśmiertelnej duszy jest kłamstwem.

Awatar użytkownika
Erhard
Posty: 366
Rejestracja: 15 gru 2010, 20:04
Lokalizacja: Ziemia....i niech tak pozostanie.

Post autor: Erhard »

tessa,
Zatem nauka o nieśmiertelnej duszy jest kłamstwem.
AMEN ! :-)

Awatar użytkownika
Quster
Posty: 3417
Rejestracja: 26 maja 2006, 23:37
Kontakt:

Post autor: Quster »

tessa pisze: Zatem nauka o nieśmiertelnej duszy jest kłamstwem.
Proszę więc zatem podać mi nazwę denominacji chrześcijańskiej która naucza, ze duszy nieśmiertelnej Bóg nie może unicestwić ?
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

NIEBO - Chrześcijanie tyle mówią o niebie, ponieważ Nowy Testament głosi niebo jako nadzieję dla wierzących (1 Piotra 1:4; Kolosan 1:5; Hebrajczyków 3:1). Mówienie o niebie nie wyklucza wiary w życie na ziemi, ponieważ niebo jest tam, gdzie jest Bóg. Gdy Bóg zstąpi między ludzi i zamieszka wśród nich, to tam będzie też niebo (Objawienie 21:1-5). Wielu komentatorów uważa, że niebo i ziemia staną się jednym.

DUSZA NIEŚMIERTELNA - Ks. Wincenty Granat napisał: "Tylko Bóg jest nieśmiertelny z całej istoty swego bytu, tj. nigdy nie może przestać istnieć; wszystko poza Nim jest przygodne, może tedy zniknąć, a więc z tej racji jest śmiertelne. Mówiąc o nieśmiertelności duszy ludzkiej mamy na uwadze jej naturę nie zawierającą w sobie pierwiastków wewnętrznego rozkładu, czyli z tego względu nie podlegającą śmierci. Mimo to dusza ludzka jako byt przygodny mogłaby przestać istnieć, jeśli Bóg nie powstrzymywałby jej stale w bytowaniu i działaniu" ("Eschatologia", s. 79).

Obrazek

"Bo wasze myśli nie są moimi myślami (...) jak niebiosa przewyższają ziemie, tak (...) moje myśli – wasze myśli." Izajasza 55:8-9

"W (...) dyskusji jest mnóstwo sloganów, które nie powinny zastępować myślenia" LB

Awatar użytkownika
Arius
Posty: 4884
Rejestracja: 25 lut 2008, 16:32
Lokalizacja: kosmopolita

Post autor: Arius »

Quster pisze:
tessa pisze: Zatem nauka o nieśmiertelnej duszy jest kłamstwem.
Proszę więc zatem podać mi nazwę denominacji chrześcijańskiej która naucza, ze duszy nieśmiertelnej Bóg nie może unicestwić ?
A która denominacja naucza, że dusza nieśmiertelna umiera lub można ją zabić?

Awatar użytkownika
Erhard
Posty: 366
Rejestracja: 15 gru 2010, 20:04
Lokalizacja: Ziemia....i niech tak pozostanie.

Post autor: Erhard »

Quster, A która mówi,że Nieśmiertelny Bóg,może umrzeć?

Awatar użytkownika
Quster
Posty: 3417
Rejestracja: 26 maja 2006, 23:37
Kontakt:

Post autor: Quster »

Erhard pisze:Quster, A która mówi,że Nieśmiertelny Bóg,może umrzeć?
a znasz taką ?
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

NIEBO - Chrześcijanie tyle mówią o niebie, ponieważ Nowy Testament głosi niebo jako nadzieję dla wierzących (1 Piotra 1:4; Kolosan 1:5; Hebrajczyków 3:1). Mówienie o niebie nie wyklucza wiary w życie na ziemi, ponieważ niebo jest tam, gdzie jest Bóg. Gdy Bóg zstąpi między ludzi i zamieszka wśród nich, to tam będzie też niebo (Objawienie 21:1-5). Wielu komentatorów uważa, że niebo i ziemia staną się jednym.

DUSZA NIEŚMIERTELNA - Ks. Wincenty Granat napisał: "Tylko Bóg jest nieśmiertelny z całej istoty swego bytu, tj. nigdy nie może przestać istnieć; wszystko poza Nim jest przygodne, może tedy zniknąć, a więc z tej racji jest śmiertelne. Mówiąc o nieśmiertelności duszy ludzkiej mamy na uwadze jej naturę nie zawierającą w sobie pierwiastków wewnętrznego rozkładu, czyli z tego względu nie podlegającą śmierci. Mimo to dusza ludzka jako byt przygodny mogłaby przestać istnieć, jeśli Bóg nie powstrzymywałby jej stale w bytowaniu i działaniu" ("Eschatologia", s. 79).

Obrazek

"Bo wasze myśli nie są moimi myślami (...) jak niebiosa przewyższają ziemie, tak (...) moje myśli – wasze myśli." Izajasza 55:8-9

"W (...) dyskusji jest mnóstwo sloganów, które nie powinny zastępować myślenia" LB

Awatar użytkownika
Quster
Posty: 3417
Rejestracja: 26 maja 2006, 23:37
Kontakt:

Post autor: Quster »

Arius pisze:
Quster pisze:
tessa pisze: Zatem nauka o nieśmiertelnej duszy jest kłamstwem.
Proszę więc zatem podać mi nazwę denominacji chrześcijańskiej która naucza, ze duszy nieśmiertelnej Bóg nie może unicestwić ?
A która denominacja naucza, że dusza nieśmiertelna umiera lub można ją zabić?
Te same, o których myśli się, że nauczają o bezwzględnej nieśmiertelności duszy, których niby Bóg nie może unicestwić gdyby chciał. Wiedziałeś o tym ? Czy może uległeś propagandzie dając wiarę że jest inaczej ?
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

NIEBO - Chrześcijanie tyle mówią o niebie, ponieważ Nowy Testament głosi niebo jako nadzieję dla wierzących (1 Piotra 1:4; Kolosan 1:5; Hebrajczyków 3:1). Mówienie o niebie nie wyklucza wiary w życie na ziemi, ponieważ niebo jest tam, gdzie jest Bóg. Gdy Bóg zstąpi między ludzi i zamieszka wśród nich, to tam będzie też niebo (Objawienie 21:1-5). Wielu komentatorów uważa, że niebo i ziemia staną się jednym.

DUSZA NIEŚMIERTELNA - Ks. Wincenty Granat napisał: "Tylko Bóg jest nieśmiertelny z całej istoty swego bytu, tj. nigdy nie może przestać istnieć; wszystko poza Nim jest przygodne, może tedy zniknąć, a więc z tej racji jest śmiertelne. Mówiąc o nieśmiertelności duszy ludzkiej mamy na uwadze jej naturę nie zawierającą w sobie pierwiastków wewnętrznego rozkładu, czyli z tego względu nie podlegającą śmierci. Mimo to dusza ludzka jako byt przygodny mogłaby przestać istnieć, jeśli Bóg nie powstrzymywałby jej stale w bytowaniu i działaniu" ("Eschatologia", s. 79).

Obrazek

"Bo wasze myśli nie są moimi myślami (...) jak niebiosa przewyższają ziemie, tak (...) moje myśli – wasze myśli." Izajasza 55:8-9

"W (...) dyskusji jest mnóstwo sloganów, które nie powinny zastępować myślenia" LB

Awatar użytkownika
Erhard
Posty: 366
Rejestracja: 15 gru 2010, 20:04
Lokalizacja: Ziemia....i niech tak pozostanie.

Post autor: Erhard »

Quster, Ale czy ty nie rozumiesz,że coś nieśmiertelnego jest równe Bogu? Bóg jest nieśmiertelny,coś takiego nie może umrzeć,ani zostać zniszczonym przez Boga,bo jest mu już równe.To nauka sprzeczna z Biblią.

Awatar użytkownika
Arius
Posty: 4884
Rejestracja: 25 lut 2008, 16:32
Lokalizacja: kosmopolita

Post autor: Arius »

Quster pisze:
Arius pisze:
Quster pisze:
tessa pisze: Zatem nauka o nieśmiertelnej duszy jest kłamstwem.
Proszę więc zatem podać mi nazwę denominacji chrześcijańskiej która naucza, ze duszy nieśmiertelnej Bóg nie może unicestwić ?
A która denominacja naucza, że dusza nieśmiertelna umiera lub można ją zabić?
Te same, o których myśli się, że nauczają o bezwzględnej nieśmiertelności duszy, których niby Bóg nie może unicestwić gdyby chciał. Wiedziałeś o tym ? Czy może uległeś propagandzie dając wiarę że jest inaczej ?
Bez ataków personalnych nie umiesz dyskutować?

Te same religie które nauczają o duszy nieśmiertelnej zaprzeczają Pismu Świętemu twierdząc, że dusza nie UMIERA, oraz nie można jej ZABIĆ.
19 Wy zaś obozujcie poza obozem przez siedem dni. Każdy, kto zabił jakąś duszę, i każdy, kto dotknął kogoś zabitego – macie się oczyścić trzeciego dnia i siódmego dnia, wy i wasi jeńcy. (Num. 31:19 PNS)
30 I rzekł Samson: "Niech moja dusza umrze razem z Filistynami". Potem naprężył się z mocą i dom zaczął się walić na władców sojuszniczych i na cały lud, który w nim był, tak iż martwych – tych, których uśmiercił w chwili swej śmierci – było więcej niż tych, których uśmiercił za swego życia. (Jdg. 16:30 PNS)

ODPOWIEDZ

Wróć do „Przekłady”