Czy Duch Św. był wyraźnie zwany Panem jak Syn i Ojciec w NT?

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Olaf
Posty: 599
Rejestracja: 13 sty 2007, 19:47

Czy Duch Św. był wyraźnie zwany Panem jak Syn i Ojciec w NT?

Post autor: Olaf »

Kiedyś zapodałem pewne spostrzeżenie. A mianowicie, że w NT nie mamy przykładu ani jednej modlitwy do Ducha Świętego. Mimo, iż owe tysiące chrześcijan na przestrzeni prawie 100 lat, znały tego Ducha nie z czysto akademickich rozważań, lecz z własnego doświadczenia jego obecności. To jednak owo milczące świadectwo tysięcy wspomnianych chrześcijan na przestrzeni prawie 100 lat, jest dość dobitnym drogowskazem.

Obecnie zastanawiam się nad kolejna rzeczą. Mianowicie, o ile Syn jak i Ojciec są tytułowani Panami (pisałem też o gradacji, czyli stopniowaniu ich osób w zestawieniach ze sobą), o tyle nie zauważyłem, aby Duch Święty był powszechnie nazywany Panem. Owszem Ojciec jest nazwany Duchem, podobnie inne osoby niebiańskie też są duchami. Jednak nie zauważam bezspornego miejsca aby Ducha Świętego nazwano Panem. A co dopiero powszechności takiego zjawiska w NT.

Na przykład katolickie wyznanie wiary głosi:"... wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem odbiera uwielbienie i chwałę który mówił przez proroków."

Jeśli więc moje spostrzeżenie jest słuszne, to jest to kolejne świadectwo pojmowania Ducha w I wieku, harmonizujące z brakiem modlitwy do niego na kartach NT.

Pewnie ktoś może zapodać jakiś jeden dwuznaczny i kontrowersyjnie tłumaczony werset. Ale i tak sama przepaść, w stosowaniu tytułu Pan do Ojca i Syna, a Ducha - nadal pozostałaby kolosalna.

EMET
Posty: 11235
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Re: Czy Duch Św. był wyraźnie zwany Panem jak Syn i Ojciec w

Post autor: EMET »

Olo. pisze:Kiedyś zapodałem pewne spostrzeżenie. A mianowicie, że w NT nie mamy przykładu ani jednej modlitwy do Ducha Świętego. Mimo, iż owe tysiące chrześcijan na przestrzeni prawie 100 lat, znały tego Ducha nie z czysto akademickich rozważań, lecz z własnego doświadczenia jego obecności. To jednak owo milczące świadectwo tysięcy wspomnianych chrześcijan na przestrzeni prawie 100 lat, jest dość dobitnym drogowskazem.

Obecnie zastanawiam się nad kolejna rzeczą. Mianowicie, o ile Syn jak i Ojciec są tytułowani Panami (pisałem też o gradacji, czyli stopniowaniu ich osób w zestawieniach ze sobą), o tyle nie zauważyłem, aby Duch Święty był powszechnie nazywany Panem. Owszem Ojciec jest nazwany Duchem, podobnie inne osoby niebiańskie też są duchami. Jednak nie zauważam bezspornego miejsca aby Ducha Świętego nazwano Panem. A co dopiero powszechności takiego zjawiska w NT.

Na przykład katolickie wyznanie wiary głosi:"... wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi, który z Ojcem i Synem odbiera uwielbienie i chwałę który mówił przez proroków."

Jeśli więc moje spostrzeżenie jest słuszne, to jest to kolejne świadectwo pojmowania Ducha w I wieku, harmonizujące z brakiem modlitwy do niego na kartach NT.

Pewnie ktoś może zapodać jakiś jeden dwuznaczny i kontrowersyjnie tłumaczony werset. Ale i tak sama przepaść, w stosowaniu tytułu Pan do Ojca i Syna, a Ducha - nadal pozostałaby kolosalna.

EMET:
Owe określenie "Pan" - do 'Ducha' - wynika bardziej z przyjęcia doktryny Trójcy: a skoro Trójca, a więc 'Są Trzy Osoby Boskie i wszystkie są Panem'.
Formalnego tekstu nie ma. Ale przecież nawet przy próbie udowadniania, że 'Duch Święty jest Bogiem' - zapodaje się tzw. kombinację porównawczą tekstów - np. Dzieje Ap 5:3, 4. Dużo tego np. w opracowaniach pana Bednarskiego; też therapon lubował się w takowych zapodaniach na Forum.
Takoż i kwestia ew. 'modlitw do Ducha Świętego'; co było już poruszane na Forum.


Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

Awatar użytkownika
Anna01
Posty: 4971
Rejestracja: 20 maja 2006, 10:03
Lokalizacja: Warszawa

Post autor: Anna01 »

NAJSTARSZE WYZNANIE ( W którym Bóg, Jezus i Duch Święty byli jeszcze osobno ) :-)

Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi i w Jezusa Chrystusa,
Syna Jego Jedynego, Pana naszego,
który się począł z Ducha Świętego.
Narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem,
ukrzyżowan, umarł i pogrzebion.
Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał,
wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego,
stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny,
Świętych obcowanie[1], grzechów odpuszczenie,
ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny.
Amen
Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa.
Rzym. 13:10

EMET
Posty: 11235
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Post autor: EMET »

Anna01 pisze:NAJSTARSZE WYZNANIE ( W którym Bóg, Jezus i Duch Święty byli jeszcze osobno ) :-)

Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi i w Jezusa Chrystusa,
Syna Jego Jedynego, Pana naszego,
który się począł z Ducha Świętego.
Narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem,
ukrzyżowan, umarł i pogrzebion.
Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał,
wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca Wszechmogącego,
stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.
Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny,
Świętych obcowanie[1], grzechów odpuszczenie,
ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny.
Amen

EMET:
Tutaj zapis po grecku; pisałem o tym z okazji omawiania formuły 'zstąpił do piekieł'.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Apostolski_symbol_wiary

Też fragment do Efezjan 4:3 - 6.

Tzw. "zestawień trynitarnych" jest bardzo mało: wg Mateusza 28:19; 2 do Koryntian 13:13.


Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Duch Święty”