Interpretacja w Eschatologii

Nauczania o czasach i rzeczach ostatecznych, czyli o śmierci i zmartwychwstaniu, o powtórnym przyjściu Chrystusa i sądzie, o niebie, zatraceniu wiecznym.

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Quster
Posty: 3417
Rejestracja: 26 maja 2006, 23:37
Kontakt:

Interpretacja w Eschatologii

Post autor: Quster »

INTERPRETACJA a ESCHATOLOGIA

A. Ponieważ CAŁE PISMO jest dla nas ważne.
II Tym. 3:16-18
Ps. 12:7

B. Ponieważ zwieńczenie nauczania eschatologicznego, czyli Apokalipsa (Objawienie Jana) mówi:
Obj. 1:3
1. Błogosławiony ten, który czyta słowa proroctwa
2. Błogosławieni ci, którzy słuchają słów proroctwa
3. Błogosławieni ci, którzy zachowują to, co jest w nim napisane

Dlaczego? Bo czas jest bliski! Co to oznacza?
Obj. 22:6-7
1. Bóg ukazuje swoim sługom, co musi się wkrótce stać
2. Pan przyjdzie wkrótce
3. Błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej księgi
Obj. 22:10-21

Jawność [10] jest przeciwieństwem Dan. 12:4; ostrzeżenie i zachęta [11], zapewnienie o przyjściu i wypełnieniu sprawiedliwości [12], potwierdzenie tożsamości Mesjasza [13], błogosławieństwo dla posłusznych [14] i przekleństwo dla nieposłusznych [15], wyrażenie tęsknoty Kościoła za Oblubieńcem [17], a następnie poświadczenie wagi słów zawartych w Objawieniu [18-19], potwierdzenie rychłego przyjścia Oblubieńca [20] i zakończenie z błogosławieństwem [21].

I. Założenia i metody interpretacji Pism

A. Założenia:
1. Biblia jest Słowem Bożym
2. Biblia jest jednym ciągiem (zbiorem) Pism
3. Podział na „Stary Testament” i „Nowy Testament” jest sztuczny
4. Tak naprawdę Biblia to Prawo (Tora), Prorocy, Pisma, Ewangelie, Dzieje, Listy i Objawienie
5. Objawienie Boże w Pismach jest progresywne (rozwija się od I Mojż. Do Objawienia) [Hebr. 1:1-2; Ef. 3:1-6; Obj. 1:1-2]
6. Objawienie wcześniejsze jest podstawą objawienia późniejszego (autorzy Pism późniejszych powołują się na Pisma wcześniejsze).
7. Objawienie późniejsze rzuca światło na objawienie wcześniejsze (to, co niezrozumiałe w objawieniu wcześniejszym, staje się zrozumiałe w świetle objawienia późniejszego)

B. Metoda interpretacji Pism:

1. „Złota zasada interpretacji”
„Jeśli proste rozumienie Pisma ma sens, wtedy nie szukaj innego rozumienia; dlatego traktuj każdy wyraz w jego podstawowym, zwykłym, literalnym znaczeniu, chyba że bezpośredni kontekst, studiowany w świetle fragmentów paralelnych (równoległych) oraz fundamentalnych i aksjomatycznych (oczywistych) prawd, wskazują w oczywisty sposób na coś przeciwnego”.

2. „Tekst bez kontekstu jest pretekstem”

3. „Rozróżniamy style i gatunki literackie”

4. „Prawo podwójnego odniesienia”
Czasami jeden fragment Pism mówi o dwóch różnych osobach lub wydarzeniach, które są od siebie oddzielone długim okresem czasu. W samym fragmencie zacierają się w jeden obraz, a przestrzeń czasowa między opisywanymi osobami lub wydarzeniami nie jest widoczna w samym tekście, lecz widać ją dopiero z innych Pism.

Dobrym przykładem jest

Zach. 9:9-10
Werset 9 mówi o Pierwszym Przyjściu Pana, a werset 10 – o Jego Powtórnym Przyjściu.

5. „Prawo powrotu do wątku”
Czasem spotykamy dwa lub więcej fragmentów, z krótych pierwszy opisuje pewne wydarzene lub wydarzenia, a następny lub następne wracają do tych wydarzeń, podając więcej szczegółów”
I Mojż. 1:2-25 i I Mojż. 2:4-25 (paradoks „dwóch opisów stworzenia człowieka”)

6. „Biblia sama tłumaczy symbole – albo w bieżącym tekście, albo w innym miejscu”
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

NIEBO - Chrześcijanie tyle mówią o niebie, ponieważ Nowy Testament głosi niebo jako nadzieję dla wierzących (1 Piotra 1:4; Kolosan 1:5; Hebrajczyków 3:1). Mówienie o niebie nie wyklucza wiary w życie na ziemi, ponieważ niebo jest tam, gdzie jest Bóg. Gdy Bóg zstąpi między ludzi i zamieszka wśród nich, to tam będzie też niebo (Objawienie 21:1-5). Wielu komentatorów uważa, że niebo i ziemia staną się jednym.

DUSZA NIEŚMIERTELNA - Ks. Wincenty Granat napisał: "Tylko Bóg jest nieśmiertelny z całej istoty swego bytu, tj. nigdy nie może przestać istnieć; wszystko poza Nim jest przygodne, może tedy zniknąć, a więc z tej racji jest śmiertelne. Mówiąc o nieśmiertelności duszy ludzkiej mamy na uwadze jej naturę nie zawierającą w sobie pierwiastków wewnętrznego rozkładu, czyli z tego względu nie podlegającą śmierci. Mimo to dusza ludzka jako byt przygodny mogłaby przestać istnieć, jeśli Bóg nie powstrzymywałby jej stale w bytowaniu i działaniu" ("Eschatologia", s. 79).

Obrazek

"Bo wasze myśli nie są moimi myślami (...) jak niebiosa przewyższają ziemie, tak (...) moje myśli – wasze myśli." Izajasza 55:8-9

"W (...) dyskusji jest mnóstwo sloganów, które nie powinny zastępować myślenia" LB

ODPOWIEDZ

Wróć do „Eschatologia”