Sygryda, księżna Polonii 960~1016 etc.

Dzieje chrześcijaństwa od ebionitów i gnostyków po nowożytne nurty charyzmatyczne

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
leszed
Posty: 3616
Rejestracja: 08 sie 2009, 15:11
Lokalizacja: dostępny tylko na pw/www
Kontakt:

Sygryda, księżna Polonii 960~1016 etc.

Post autor: leszed »

Sygryda Storada (Swiętosława), księżna piastowska z ojca Mieszka I (i pewnie matki Dobrawy czeskiej) została królową jednego z władców Szwecji ~984, potem Danii i Norwegii, na koniec (zaocznie) Anglii.

Zanim jeszcze Chrobry władał obszarem ~Polski, Czech i Słowacji oraz Łużycami, jego krewna (prawdopodobnie siostra) rządziła już w południowej Szwecji (do smierci pierwszego męża, Eryka Zwycięskiego), Danią i częscią Norwegii. W 1002 została odseparowana (wygnana) przez 2 męża, króla Danii, Kanuta, i wówczas schroniła się u Chrobrego, który wtedy był pierwszym pretendentem do korony cesarstwa rzymskiego. Wpływy piastów sięgały wówczas do Europy południowej i północnej (od północnych Włoch poprzez Niemcy, Czechy, Słowację, częsć Węgier po Skandynawię) a następnie na zachód od 1014 w Anglii a na wschód 1018 na "Ukrainie" (kolebce całej Rusi, przynajmniej południowej, stołecznej).

Sygryda, początkowo jako chciana pani w Skandynawii była matką królów: Szwecji, Danii z Anglią i przejsciowo władający Norwegią. Jej synowie prosili ją po smierci separatysty (jej męża a ich ojca) o powrót do Danii, siedziby głównej imperium.

Wiadomosci o niej nie są obszerne oraz bywają niepewne.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sygryda_Storr%C3%A5da

Gdy owdowiała, kolejne jej, 2 małżeństwo miało znaczenie polityczne, podobnie jak pierwsze, na którym wczesniej jednak osobiscie lepiej wyszła. Zmarł król Szwecji a jej syn został następcą, natomiast zawarciem nowego związku osiągnęła osobiscie w dalszej perspektywie problemy (ze względów politycznych) mimo iż urodziła Duńczykowi synów i córki. Wniosła dla polityki Danii sojusz i wsparcie w postaci Szwecji. Kanut miał wielkie ambicje i został mu przydomek "Wielki". To wówczas notuje się wyprawy wojskowe z udziałem naszych rodaków na Anglię, która stanie się państwem niebawem duńskim.

Jeżeli chodzi o chrzescijaństwo w Skandynawii, odległosć od Rzymu była korzyscią dla jakosci chrzescijaństwa jak i powodzenia Skandynawskich (i Brytyjskich) krajów. Często władcy tam dopuszczali do istnienia w jakiejs formie obok religii chrzescijańskiej pogaństwa, pewnej wolnosci wyboru. Niemcy i ich sąsiedzi tworzyli scislejsze związki z papiestwem wchodząc w politykę uzależnień państw od Rzymu i na odwrót, hierarchowie kreowali politykę książęco-królewską dla trzeba to powiedzieć korzysci ziemskich i korzystali chętnie z rozwiązań militarnych. Dania była krajem na wpół powiązanym ze swym lądowym sąsiadem- Niemcami i była bramą do Skandynawii. Cesarze czy papieże wywoływali w tych czasach wojny i konflikty. Państwo piastów jeszcze w tym momencie mogło być i przez moment było od nich dostatecznie daleko. Misje wsród pogan miały być dla tych ostatnich dobrodziejstwem, tak przedstawiano to oficjalnie, i niektórzy jeszcze nie wiedzieli czy w to wierzyć. Ciekawe, czy Sygryda jeszcze wierzyła.

W momencie, gdy rywalizację o berło cesarskie (lub tamtejsze wpływy) przegrał Chrobry 1002, król Danii poparł Niemca a jego żona piastowska stała się już niewygodna. Skończył się dla niej czas łaski u męża i musiała opuscić ten kraj. Takie były czasy politycznych konkurencji, liczenia zysków. Nie chodzi jednak o zmianę partnerki (przynajmniej nie wiadomo). Ciekawe, iż jej duńscy synowie pamiętali przez wszystkie te lata o niej. Reszta to domysły i legendy.

Nie było w dziejach Polski (może trochę Jagiellonowie litewsko-polscy potem) aż dotąd tak korzystnego politycznie układu jak wówczas. Dotąd tzn. co najmniej do Polski w UE i NATO. Minęło 1000 lat. W Anglii znowu "rządzą" ;-) Polacy. :-D
Szymon Piotr: Chrystus, Syn Boga Żywego
Jezus: Szymonie ty jesteś Kamień i na tej skale zbuduję Kościół Mój
Piotr (Kamień): Pan- przystąpcie do Niego, do Kamienia Żywego
i wy sami jako Kamienie Żywe
Kamieniem węgielnym… wzgardzili… niewierzący… budowniczowie
i skałą zgorszenia

ODPOWIEDZ

Wróć do „Historia chrześcijaństwa”