HISTORYCZNY HIOB

Osoby opisane w Biblii: Apostoł Paweł, Jan Chrzciciel, Abraham

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

HISTORYCZNY HIOB

Post autor: George »

Kim był historyczny Hiob.

W Klasycyzmie nie wątpiono w istnienie Hioba; był on postrzegany jako prawdziwa, ogólnie znana i potężna postać.

W Nowym Testamencie św. Jakub (Jak 5:11) odnosi się do Hioba jako przykładu „cierpliwości”, czego prawdopodobnie by nie zrobił, gdyby Hiob był tylko fikcyjną osobą.

Chrześcijańscy teolodzy, tacy jak Tomasz z Akwinu (Expositio), Augustyn z Hippony ('Miasto Boga'), św. Hieronim, czy Mateusz Henryk, nigdy nie wątpili, że Hiob i ci którzy prowadzili z nim debatę, byli historycznymi, autentycznymi postaciami.

AugustYn z Hippony (ur. 13 listopada, 354 - zm. 28 sierpnia 430) był jedną z najważniejszych postaci w rozwoju zachodniego chrześcijaństwa. W katolicyzmie jest on świętym i wybitnym Doktorem Kościoła.
We wstępie do swojej książki 'Miasto Boga', Etienne Gilson pisze: „ŚWIĘTY AUGUSTYN był jedną z tych wielkich postaci, które tak zdominowały jego wiek, że sam wiek nosi jego imię”. W tej księdze - Miasto Boga (Księga XVIII Roz. 47) Święty Augustin napisał:

„Albowiem, nie było innych ludzi, którzy byliby specjalnie nazywani ludem Bożym; ale nie mogą oni zaprzeczyć, że istnieli niektórzy ludzie nawet z innych narodów, którzy należeli nie do ziemskiej, ale niebiańskiej społeczności do prawdziwych Izraelitów, obywateli kraju, który jest powyżej.
Ponieważ, jeśli zaprzeczają temu, to najłatwiej można je teorie obalić przez przykład świętego i cudownego człowieka Hioba, który nie był ani rodowitym Izraelitą, ani prozelitą, czyli obcym, który dołącza do ludu Izraela, ale będąc z Rodu Idumejczyków (Edomitą) urodził się (Hiob) tam i tam też zmarł, i osoba jego jest tak chwalona przez Boską wyrocznię, że żaden człowiek z jego czasów nie jest uważny na równi z nim w sprawiedliwości i pobożności ”.
NPNF1-02. Miasto św. Augustyna z chrześcijańskiej doktryny
http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf102 ... II.47.html

W Biblii Eze.14: 14 (por. Eze.14: 16, 20) mówi się o „Hiobie” w połączeniu z „Noem i Danielem”, prawdziwymi osobami.

Septuaginta, LXX jest najstarszym przekładem Starego Testamentu na grecki, i w konsekwencji jest bezcenna dla krytyków dla zrozumienia i poprawienia hebrajskiego tekstu (Massory). Septuaginta została przetłumaczona na grecki (Konya) dla nowo utworzonej biblioteki Aleksandrii w okresie panowania króla Ptolemeusza Filadelfusa (285-247 pne). Jej najstarszy istniejący rękopis (Codex Vaticanus) został napisany w IV wieku naszej ery.

W przekładzie Księgi Hioba, w Septuagincie, istnieje długa subskrypcja; podobny dodatek znajduje się w wersji koptyjskiej, gdzie czytamy:

Septuaginta, LXX (Hiob CH 42:17)

„17 I Hiob umarł, stary i pełen dni, i napisano, że zmartwychwstanie on z tymi, których Pan wzbudzi.

Ten człowiek jest opisany w Biblii Syryjskiej (Aramejskiej) jako żyjący w ziemi Ausis (Uz), na pograniczu Idumei (Edomu) i Arabii: a jego imię brzmiało wcześniej Jobab;

A wziąwszy żonę arabską, miał on syna, którego imię było Ennon.

On sam był synem swego ojca Zary, jednego z potomków Ezawa, i jego matką była Bosorra, tak że był Hiob piątą generacją od Abrahama.

A to byli królowie, którzy panowali w Edomie, w kraju nad którym Hiob też panował;

najpierw królem był Balak, syn Beora, a imię miasta jego Dennaba;

ale po Balaku, królem był Jobab, zwanym Hiobem,

a po nim Asomie, ten który był namiestnikiem z kraju Thaemana,
a po nim Adad, syn Barada, który zniszczył Madiam na równinie Moabu;
a jego miasto nazywało się Gethaim.

A przyjaciułmi którzy przyszli do niego, byli:

Elifaz, z synów Ezawa - król Thaemanitów,

Baldad - władca Sauchaeans,

Zofar - król Minejczyków.”


———————————

GENEALOGIA HIOBA

ABRAHAM

HAGAR (żona Abrahama) (Rodz.16: 3) SARA (żona Abrahama) (Rodz.17: 15)

IZMAEL (pierworodny syn Abrahama) (Rodz.16: 15) IZAAK (obiecany syn Abrahama) (Rodz.17: 19)

Basemath (córka Izmaela) poślubiła EZAWA (pierworodnego synem Izaaka) (Rodz.36: 3)

REUL (syn EZAWA i BASEMATH) (Rodz.36: 4)

ZARE (syn REULA) (Gen.36: 13)

HIOB (syn ZARY) (Septuaginta Hiob 42: 17d) Pokolenie - V

Po przeczytaniu Księgi Hioba i porównaniu jej bohatera z królem Jobabem z listy królów Edomu - w Księdze Rodzaju (Rodz. 36: 32-39) i Księdze Kronik1 (Kr. 1: 43-54) gdzie czytamy:

„31 A to są królowie, którzy panowali w ziemi Edomskiej, zanim królował król nad synami Izraelskimi.
32 I królował Bela, syn Beora, w Edom; a imię miasta jego było Dinhaba.
33 I umarł Bela, a królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry ”.

widać wiele podobieństw pomiędzy Hiobem a Jobabem; drugim król Edomu. Hiob nie był synem pierwszego króla Beli, ale, jak wspomniano wcześniej, był synem Zeracha, syna Ruela, syna Ezawa. Jego panowanie jest na krótko zapisane w następujący sposób:

„I umarł Bela, a królował w jego miejsce Jobab, syn Zeracha z Bosry” (Rdz 36:33).
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Hiob - V wiek pne ???

Post autor: George »

OK J...., zacząłem czytać te Strażnicowe bzdury, i co na samym początku widzę ???

Hiob żył w V wieku p. n. e., za czasów Abrahama ...
Przestań się tu razem z wszystkimi Jehowitami / wyznawcami Boga Jehowy / Zwodziciela, ośmieszać się waszą znajomością Biblii i historii.

A określenia które zostały użyte w tym tekście 'plugawy, nieprzyzwoity, pochopny, bajarz' bardzo pasują do określenia jego autora, Jehowity Zdzisława Kołacza.
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Hiob - Imię

Post autor: George »

W Islamie Hiob jest znana jako Ayyūb (arabski: أيوب), i jest uważany za jednego z głównych Proroków Islamu.
W języku arabskim nazwa Ayyūb jest symbolem cnoty cierpliwości. Hiob jest wymieniony w kilku fragmentach Koranu.

Według Ibn Ishaaga, komentatora Koranu który żył w VIII wieku, Hiob był mieszkańcem Doliny Rum - Wadi Rum (obecny południowy Jordan). Hiob był Edomitą / Esseńczykiem - potomkiem Ezawa, i żył on w czasach Patriarchów.

Niektórzy badacze ortodoksyjnego judaizmu uważają że Hiob był w rzeczywistości jednym z trzech doradców z którymi konsultował się Faraon przed podjęciem działań przeciwko masowemu wzrostu populacji Izraelitów w Egipcie - wspomnianym w Księdze Wyjścia, jeszcze przed narodzinami Mojżesza.

Epizod jest wspomniany w Talmudzie (Tractate Sotah): Balaam udziela złej rady nakłaniającej faraona do zabijania noworodków płci męskiej; Jetro sprzeciwia się Faraonowi i mówi mu aby nie skrzywdził Izraelitów, a Hiob milczy, i nic nie odpowiada, mimo że był osobiście przeciwny destrukcyjnym planom Faraona.
Księga Jaszera podaje jednak trochę inną wersję tego wydarzenia, dając dowód proroczych zdolności Hioba - wtedy jeszcze oficera z Krainy Uz / Us.

Talmud w Traktacie Baba Batra 15a-16b stara się ustalić, kiedy Hiob rzeczywiście żył, powołując się na wiele opinii i interpretacji wiodących mędrców.

Uważne przeczytanie 'Księgi Hioba' pokazuje nam że Hiob, zanim był on jeszcze testowany, (o czym opowiada nam ta księga), był osobą o bardzo wysokiej randze wśród sobie współczesnych, był on prawdopodobnie już wtedy królem.

Pierwszy Rozdział Księgi Hioba mówi nam o jego wielkim bogactwie i pobożności, oraz dodaje:

„Ten człowiek był największym ze wszystkich ludzi na wschodzie” (Hiob. Roz.1: 1).
W jego wysoką rangę nie można zatem wątpić; ale to jeszcze nie wszystko. Dalej w Księdze Hioba widzimy, że Hiob zajmował wiodącą pozycję w Radzie Narodowej, wraz z szejkami swego ludu (Hiob 29: 2, 7-9 i 21-24).

Zasiadał jako „wódz” i „król armii” (29vs.25).

Jeśli Hiob śmiał się z czyjejś rady, pokazując tym samym, że cenił ją jako kiepską radę, to inni od razu ją odrzucali i „nie wierzyli” (werset 24).

Wszyscy uznawali zdolności intelektualne Hioba, jego intuicja i szeroka wiedza znacznie przewyższają wszystkich innych członków rady; i polegali oni na nim.

Po tym jak zakończyło się testowanie Hioba przez Szatana / Jehowę, czytamy że Hiob był dwakroć bogatszy, i jeszcze bardziej błogosławiony niż przed próbą na jaką Bóg się zgodził poddać go. (Hiob 42:12).

W tej sytuacji nie jest dziwnym że po śmierci Beli, pierwszego król Edomu, Rada Narodowa, złożona z szejków i innych mędrców, podniosła Hioba do godności Króla całego Edomu. Rzeczywiście, możemy powiedzieć, że był to naturalny i logiczny krok. http://nabataea.net/edomch4.html

Angielskie imię Hioba to „Job” - pochodzi ono od łacińskiego słowa „Iob”.

Oryginalna imię Hioba to 'Bwya Aiyob'; według ortografii chaldejskiej, syryjskiej i arabskiej.

Imię to jest dobrze potwierdzone jako imię zachodnio-semickie z drugiego tysiącleciu pne. Imię to spotykamy w Egipskim tekście z XVII wieku; odnosi się ono do Hioba jako króla Shutu, a Shutu to nazwa nadawana w starożytnych źródłach akadyjskich niektórym grupom wyżyn trans-jordańskich.
Imię Hioba znane jest również z XVIII wieku z Tablic z Marii, XVIII w. pne. Alalakh klinowych tablic - https://www.wuw.pl/download-attachment. ... SVpXV2VIY= , XVI wiek pne Dokumentów Ugaryckich, i Listów z Amarany.

Wszystko wskazuje na to że Hiob był dobrze znaną postacią w szesnastym i siedemnastym wieku pne., Hiob był królem - drugim królem Edomu; ale gdzie i czym był Edom?
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

George pisze:W Islamie Hiob jest znana jako Ayyūb (arabski: أيوب), i jest uważany za jednego z głównych Proroków Islamu.
W języku arabskim nazw
Islamu jeszcze dłuuuugo po Hiobie nie było. ;-)

I przestań czynić "wycieczki "pod adresem ludzi,którzy coś napisali. Możesz się najwyżej nie zgadzać z treścią,ale ludzi nie sądź,abyś sam nie był sądzony. Islam o tym nie uczy? :aaa: :aaa: :aaa:
Ostatnio zmieniony 08 cze 2019, 8:19 przez Jachu, łącznie zmieniany 1 raz.
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Hiob - Król Edomu.

Post autor: George »

Wiemy już że Hiob naprawdę istniał, i że żył on w czasach Patriarchów.

Hiob był drugim królem Edomu, lecz o Edomie niewiele się dziś słyszy. Wszystko się kręci wokół Izraela i Żydów.

Czym był więc Edom, i kim byli Edomici / Esseńczycy zamieszkujący w czasach Patryjarchów tereny obecnego Izraela ?

Większość zachodnich archeologów nie jest dopuszczana na tereny obecnego Izraela, ale wykopaliska archeologiczne prowadzone na terenie Jordanu przez Kalifornijski Uniwersytet San Diego, czy przez Prof. Piotra Bieńkowskiego z Anglii, dają nam poznać historię Edomu - zapomnianego??? narodu który tworzył zachodnią cywilizację.

Poniżej kilka archeologicznych notek o Edomie.

Pierwsza pochodzi od Marty Sharp Joukowskiej, emerytowanego Profesora z Uniwersytetu Brauna na Wyspie Rhodos, USA, obecnego dyrektora wykopalisk archeologicznych na terenie Jordanu, gdzie pracuje ona na terenie Wielkiej Świątyni w antycznej Petrze.

"Według tradycji, w okresie ok. 1200 pne. obszar Petry (choć niekoniecznie obszar wykopaliska) był zamieszkiwany przez Edomitów i ten obszar był znany jako Edom ("czerwony").

Zanim Izraelici podbili te tereny, Edomici kontrolowali szlaki handlowe od Południowej Arabii do Damaszku, na północ od Edomu.


Mało jest wiadomo o Edomitach na terenie samej Petry, ale jako naród, znani oni byli

z ich mądrości,

z ich piśmiennictwa,

ich tekstylnego przemysłu,

z ich wspaniałej wysokiej jakości ceramiki,

i wysokiej jakości wyrobów metalurgicznych".

http://www.brown.edu/Departments/Joukow ... story.html
_____________________

Obrazek

"According to tradition, in ca. 1200 BCE, the Petra area (but not necessarily the site itself) was populated by Edomites and the area was known as Edom ("red").

Before the Israelite incursions, the Edomites controlled the trade routes from Arabia in the south to Damascus in the north.

Little is known about the Edomites at Petra itself, but as a people they were known for their wisdom, their writing, their textile industry, the excellence and fineness of their ceramics, and their skilled metal working."
________________________

Druga archeologiczna notatka dotyczy wykopalisk na terenach antycznego Edomu prowadzonych przez Universyted Kalifornii, z San Diego, i przez Departament Historii z Jordanu.

Pod kierunkiem Profesora Levy, w skład międzynarodowego zespłu archeologów wchodzili: Russell Adams z McMaster University, Canada; Mohammad Najjar, Department of Antiquities, Jordan i Professor Andreas Hauptmann, German Mining Museum

Wykopaliska archeologiczne w Khirbat an-Nahs w Jordanie, prowadzone w latach 2002 - 2004 przez Uniwersytet Kalifornii z San Diego, dały nam możliwość nowego spojrzenia na historię Edomu, gdyż odkryte przedmioty i dowody osiadłej społeczności sięgają wieków od trzynastego do dziesiątego pne.

Obrazek

"Tereny nizinne Edomu, obfitujące w rudę miedzi, były ignorowane przez archeologów z powodu oczywistych trudności pracy w tym bardzo suchym regionie.
Ale z antropologicznej perspektywy, i używając wysoko precyzyjnej techniki datowania węglem, nowe archeologiczne poszukiwania potwierdziły dwa główne okresy produkcji miedzi - od 12-tego do 11-tego wieku pne., i od 10-tego do 9-tego wieku pne.

Z tych okresów, znaleziono dowody konstrukcji masywnych fortyfikacji i produkcji metalu na skalę przemysłową, jak również ponad sto obiektów budowlanych".


http://ucsdnews.ucsd.edu/newsrel/soc/EDOM.asp
__________________
"The Edomite lowlands, home to a large copper ore zone, have been ignored by archaeologists because of the logistical difficulties of working in this hyper-arid region.

But with an anthropological perspective, and using high precision radiocarbon dating, this new research demonstrates two major phases of copper production—during the 12th to 11th centuries B.C. and the 10th to 9th centuries B.C.

In this period evidence was found of construction of massive fortifications and industrial scale metal production activities, as well as over 100 building complexes."
___________________

W opini niektórych historyków, Hykosi którzy podbili Egipt w 17 wieku pne., i rządzili z Avaris, byli Edomitami / Esseńczykami, a ich król Khian zarządzał, jak w obietnicy danej Abrahamowi, od Nilu do Eufratu, gdzie znajdują sie archeologiczne dowody jego wpływów, tak jak to było dane przez Boga w obietnicy Abrahamowi, i jak czytamy w Księdze Rodzaju 36:

"(37) Gdy umarł Samla, po nim był królem Saul z Rechobot nad Rzeką [Eufrat] "


Obrazek

Pozdrawiam
George
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

wuka
Posty: 8849
Rejestracja: 25 cze 2016, 10:40

Post autor: wuka »

Niewiele mogę dodać w tej kwestii. Moja wiedza jest znacznie mniejsza od Twojej.
Jedynie trochę informacji pobocznych, na podstawie książki "Biblia jako świadectwo starożytnej kultury masowej" autorstwa D.Kalinowskiego.
Historię Hioba przedstawiano w różnych tekstach, nie tylko w Biblii.
Najstarszy tekst to utwór pt."Sumeryjski Hiob", który datuje się na 2000r.p.n.e. Opowiada on o losach Tabi-utul-Bela, który był królem Nippuru. Tekst jest znany, gdyż był w bibliotece, zbiorze glinianych tabliczek króla Aszurbanipala (władał w latach 668-626 p.Ch). Tabliczki są w Muzeum Brytyjskim. Podobieństwa losów Tabi-utul-Bela do Hioba polegają na tym, że obaj byli mężami sprawiedliwymi, obu dotknęła ciężka choroba z którą ani kapłani ani egzorcyści nie poradzili sobie, więc chory zwraca się bezpośrednio do swego boga - Bela. Tabi wyznaje, że zawsze dbało cześć dla swego boga, nie zaniedbywał niczego itd., ale przychodzi zwątpienie, czy zby na pewno. Rozmyśla o zmienności losu człowieka.
Jest późniejsza wersja tego tekstu z Ugarit (1300 p.n.e.) i w niej już pojawiają się przyjaciele, trzej pocieszyciele. Historie kończą się, jak u Hioba: przywrócenie zdrowia, godności królewskiej itd.
Chyba najważniejszym podobieństwem jes to, że i w tej sumeryjskiej i w babilońskiej oraz w biblijnej wersji jest ukazanie roli osobistego boga. To ewenement. Oczywiście cała reszta, kanwa opowieści jest podobna, choroba, rozmyślkania, przyjaciele, bóg, przywrócenie zdrowia i dobrobytu.
Boski opiekun, goel, osobisty Bóg, wstawiennik. Coś nam to przypomina, prawda?
Tekst babiloński, który wspomniałam wyżej to "Teodycea Babilońska" z 1000p.n.e.
Inny znany utwór bardzo podobny to "Chcę sławić pana mąrość" z 1500 r.p.n.e. i jest psalmem na cześć Marduka. Jest w nim o człowieku uzdrowionym za wstawiennictwem czterech tajemniczych postaci, które zjawiają się we śnie. Ten utwór nazywany jest "Babilońskim Hiobem".
Istnieje też określenie "Ugarycki Hiob", tekst "Legenda o Kerecie" i poemat z Anat, a także wersje historii Hioba z Qumran - tzw. modlitwa Nabonida.
Nabonid mieszka w Temanie (miasto Elifaza) i choruje na trąd i za radą "żyda z społeczności wypędzonych" modli się do El Eljona, który go uzdrawia.
:-D

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

BELUS i Hiob

Post autor: George »

wuka pisze:Niewiele mogę dodać w tej kwestii. Moja wiedza jest znacznie mniejsza od Twojej.
Jedynie trochę informacji pobocznych, na podstawie książki "Biblia jako świadectwo starożytnej kultury masowej" autorstwa D.Kalinowskiego.
Historię Hioba przedstawiano w różnych tekstach, nie tylko w Biblii.
Najstarszy tekst to utwór pt."Sumeryjski Hiob", który datuje się na 2000r.p.n.e. Opowiada on o losach Tabi-utul-Bela, który był królem Nippuru. Tekst jest znany, gdyż był w bibliotece, zbiorze glinianych tabliczek króla Aszurbanipala (władał w latach 668-626 p.Ch). Tabliczki są w Muzeum Brytyjskim. Podobieństwa losów Tabi-utul-Bela do Hioba polegają na tym, że obaj byli mężami sprawiedliwymi, obu dotknęła ciężka choroba z którą ani kapłani ani egzorcyści nie poradzili sobie, więc chory zwraca się bezpośrednio do swego boga - Bela. Tabi wyznaje, że zawsze dbało cześć dla swego boga, nie zaniedbywał niczego itd., ale przychodzi zwątpienie, czy zby na pewno. Rozmyśla o zmienności losu człowieka.
Jest późniejsza wersja tego tekstu z Ugarit (1300 p.n.e.) i w niej już pojawiają się przyjaciele, trzej pocieszyciele. Historie kończą się, jak u Hioba: przywrócenie zdrowia, godności królewskiej itd.
Chyba najważniejszym podobieństwem jes to, że i w tej sumeryjskiej i w babilońskiej oraz w biblijnej wersji jest ukazanie roli osobistego boga. To ewenement. Oczywiście cała reszta, kanwa opowieści jest podobna, choroba, rozmyślkania, przyjaciele, bóg, przywrócenie zdrowia i dobrobytu.
Boski opiekun, goel, osobisty Bóg, wstawiennik. Coś nam to przypomina, prawda?
Tekst babiloński, który wspomniałam wyżej to "Teodycea Babilońska" z 1000p.n.e.
Inny znany utwór bardzo podobny to "Chcę sławić pana mąrość" z 1500 r.p.n.e. i jest psalmem na cześć Marduka. Jest w nim o człowieku uzdrowionym za wstawiennictwem czterech tajemniczych postaci, które zjawiają się we śnie. Ten utwór nazywany jest "Babilońskim Hiobem".
Istnieje też określenie "Ugarycki Hiob", tekst "Legenda o Kerecie" i poemat z Anat, a także wersje historii Hioba z Qumran - tzw. modlitwa Nabonida.
Nabonid mieszka w Temanie (miasto Elifaza) i choruje na trąd i za radą "żyda z społeczności wypędzonych" modli się do El Eljona, który go uzdrawia.
:-D

Witaj Wulka, i dzięki za te informacje. Szczególnie zaciekawiła mnie informacja o Tabi-utul-Bela.
Bela / BELUS / Balak to w Biblii pierwszy król Edomu - drugim był Hiob.
Przeglądając historię starożytnej Grecji zobacz co znalazłem:

„Według Pherycidesa (3F21), Belus miał również córkę o imieniu Damno, która poślubiła swojego wuja (brata Belusa) Agenora i urodziła mu Feniksa i dwie córki o imieniu Isaie, a Melia, które stały się żonami odpowiednio ich kuzynów Aegyptus i Danaus. ..

W Eoiae (patrz Hesiod - Katalogi Kobiet) Belus był także ojcem córki o imieniu Thronia, której Hermaon, czyli Hermes, spłodził Arabusa, prawdopodobnie eponim Arabii i Arabów.

http://en.wikipedia.org/wiki/Belus_(Egyptian)

Spróbujmy połączyć Arabusa, syna Thorny i Hermesa, z ARABSKĄ żoną Hioba, o której mowa w Septuagincie LXX - Księga Hioba 42 - 17.


Z Eoiae - wielkiego kompendium mitologicznego Hezjoda, Katalogi Kobiet, wiemy, że Arabus, syn Tronii i Hermesa, miał córkę.

Jeśli Arabus jest eponimem Arabii, to jego córka została Matką Arabów, a Arabus, syn Thronii i wnuk Belusa, został przodkiem Prawdziwych Arabów.

Większość ludzi uważa, że mitologia grecka to wymyślone historie, podczas gdy w rzeczywistości jest to nieco pokręcona historia; wciąż zawierająca wiele przydatnych informacji genealogicznych, a Katalogi Kobiet - Eoiae autorstwa Hesioda, jest najlepszym tego przykładem.

Zamieniona w mitologiczne opowieści nadal zachowuje swoją wartość historyczną.

Nie wiemy zbyt wiele o Arabusie, jednak Belus, ojciec Thorny i dziadek Arabusa, jest znaną osobą w historii starożytnej.

Belus, znany z historii Grecji jako Król Egiptu, w Septuagincie - Księga Hioba 42:17 nazywa się Balac.

„A to byli królowie, którzy panowali w Edomie, w którym kraju rządził;

W Biblii Rodzaju 36: Belus nazywa się Bela i jest on również wymieniony jako pierwszy król Edomu.

„31 To byli królowie, którzy królowali w Edomie, zanim królował jakiś król izraelski:

32 Bela, syn Beora, został królem Edomu. Jego miasto nazwano Dinhabah.

33 Gdy umarł Bela, Jobab, syn Zeracha z Bosry, zastąpił go jako króla… ”

Drugim królem Edomu jest Jobab; jak to wyjaśnia nam Septuaginta, Jobab jest Hiobem, bohaterem Księgi Hioba.

Królestwo Edomu było królestwem elekcyjnym, więc Hiob nie był synem Beli / Belusa, ale synem Zare, syna Reula - Izmaelity. Imię Reul znaczy 'Przyjaciel Boga'.

Bela / Belus, pierwszy król Edomu, jest wymieniony w Biblii jako syn Beora, a Beor jest synem Labana (Księga Jaszera), który jest bratem Rebeki, żony Izaaka, którego pierworodny syn Ezaw - mąż córki Izmaela - Basemath, miał syna Reula.

Synem Reula był Zare, a Zare ojcem Hioba.

Czyli że Hiob to mąż arabskiej kobiety, prawnuczki króla Belusa - króla Edomu i Egiptu w czasach Hyksosów.

Czyżby obaj królowie Edomu: Bela i Hiob zostali poddani podobnej próbie ?

Najprawdopodobniej arabska żona Hioba, która urodziła mu trzy piękne księżniczki i siedmiu synów, była córką Arabusa; wnuczką Thorny i Hermesa (Hermes jest bóstwem handlu z czego lud arabski był tak dobrze znany) i prawnuczką Belusa, króla Edomu i Egiptu.

Potomkowie Arabusa osiedlili się w Dolinie Jordanu, która była w czasach Exodusu znana jako Dolina Arabah.

Hiob urodził się i rządził w Bozrah, w stolicy Edomu, z widokiem na dolinę Arabah.

Na początku wszystko wydaje się dość skomplikowane, jednak jeśli weźmiesz pióro i kartkę papieru i narysujesz drzewa genealogiczne, a następnie spojrzysz na mapę starożytnej północnej Arabii, wszystko to nabiera sensu.

Arabus - przodek Arabów; Hiob - król Edomu i przodek słynnych starożytnych Arabów (proszę nie mylić z obecnymi Arabami, ci w większości to potomkowie Żydów / Izraelitów).



W poezji Hezjoda - 'Katalogi kobiet', czytamy też o HIOBIE.

„FRAGMENT 15: ARABUS
Strabo, 13 i. str. 42:

`I córka Arabusa, którą czcigodny Hermaon spłodził z Tronią, córką pana Belusa. ''

Teraz musimy spojrzeć, jak połączyć Hioba i jego arabską żonę z córką Arabusa.

Szukałem i znalazłem:

FRAGMENT 7: BELLEROPHON

Berlin Papyri, nr 7497; Oxyrhynchus Papyri, 421: 3
(11–24)

`A on poślubił drogie dziecko wielkodusznego Iobatesa, czcigodnego króla. . . Pana) . . . a ona urodziła mu. . '


Wiemy że Hiob po arabsku to - Ayoub, a po grecku - Iob, lub Iobates - czcigodny król ... lord (of) [Edomu]. :)
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

wuka
Posty: 8849
Rejestracja: 25 cze 2016, 10:40

Post autor: wuka »

George pisze:Większość ludzi uważa, że mitologia grecka to wymyślone historie, podczas gdy w rzeczywistości jest to nieco pokręcona historia; wciąż zawierająca wiele przydatnych informacji genealogicznych, a Katalogi Kobiet - Eoiae autorstwa Hesioda, jest najlepszym tego przykładem.
Pełna zgoda. Ja w ogóle uważam, że wszelkie mity, opowieści ludów z całego świata, z różnych regionów, mają w sobie bardzo duże podobieństwo do historii prawdziwych, które dotknęły ludy w pradziejach.
Zadziwiające jest ogromne podobieństwo przeróżnych historii przekazywanych z pokolenia na pokolenie, podobieństwo zdarzeń takich jak choćby: powstanie życia, bogowie, potop itp., ale także budowle mówią nam, że historia ludzkości to nie tylko historia tzw. Narodu Wybranego i ich Boga.

Bardzo ciekawe informacje podajesz. :-D

wuka
Posty: 8849
Rejestracja: 25 cze 2016, 10:40

Post autor: wuka »

George pisze:Czyżby obaj królowie Edomu: Bela i Hiob zostali poddani podobnej próbie ?
Tego nie wiem, ale zwróć uwagę, że Biblia od początku ma tendencje do duplikowania dziejów różnych osób. Jak czytamy dzieje patriarchów to te historie są jakby powtarzane. Nie wiem, czy tak faktycznie było, czy to taka tendencja w literaturze ówczesnej?... Ciekawe.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Faktyczny Autor Księgi Hioba

Post autor: George »

Zerknijmy teraz na dzieło Hioba, jego księgę - Księgę Hioba.

W Biblii, pomiędzy księgami Starego Testamentu, znajduje się księga która nie ma wiele wspólnego z żadną z innych ksiąg biblijnych - jest to Księga Hioba.
Centralna częć tej księgi została napisana wspaniałą antyczną poezją, a dzieło to przypisuje się, jak sama nazwa wskazuje, samemu Hiobowi - Księga Hioba

Księga Hioba - nazywana również - HIOB, jest uznawana za najstarszą księgę Biblii, i najbardziej antyczną księgę światowej literatury.
Dydaktyczny poemat, oprawiony w ramy pisane prozą, Księga Hioba jest skarbnicą instrukcji i pocieszeń, najwspanialszym przykładem teologii Patryjarchów.

Pomimo że księga ta jest uznawana za najtrudniejszą do zrozumienia częścią Starego Testamentu, to będąc niewątpliwie napisana pod natchnieniem Boga, stała się ona dla wielu najbardziej inspirującą księgą Biblii.

Alfred Lord Tennyson, wiodący poeta ery Wiktoriańskiej, który studiował język hebrajski z zamiarem przetłumaczenia Księgi Hioba, napisał o niej że jest to:

”... najwspanialszy poemat starożytnych jak i nowożytnych czasów.”

W Londyńskiej Abby, na jego nagrobku, wyryte są słowa z Księgi Hioba:

"Lecz wiem, że mój Wybawca żyje ...

i jako ostatni ukażę się na ziemi.

Powstawszy posadzi mnie obok siebie i znów w ciele moim będę widział Boga."


Opinię Tennysona podzielał wiodący poeta, dramaturg, nowelista i humanista ery Renesansu - Wiktor Hugo, który powiedział:

”Jeśli by jutro cała światowa literatura miała ulec zniszczeniu, i zależało by ode mnie którą księgę zachować, to wybrał bym Księgę Hioba”.

Jak już wcześniej pisałem, napisanie poetyczniej części Księgi Hioba przypisuje się samemu Hiobowi, ale biorąc pod uwagę to że ta księga jest najstarszą istniejącą księgą, pytanie kto na 100 % był autorem tej księgi może być zagadkowe i bez odpowiedzi; Niemniej jednak, warto spróbować odnaleźć odpowiedź na to pytanie. Spróbujmy więc.

Najstarsze fragmenty rękopisów Księgi Hioba znalezione pośród Zwojów Znad Morza Martwego, w jaskiniach Qumranu, pochodzą z II wieku pne; niektóre z nich są napisane w języku aramejskim, powszechnie używanym w tamtym czasie, ale niektóre fragmenty są napisane w języku palo-hebrajskim, języku, który był używany przed wygnaniem, kiedy to Żydzi zostali wygnani do Babilonu, a Edomici przestali używać alfabetu Paleo-hebrajskiego, przyjmując do użytku alfabet aramejski (szósty wiek pne.). https://en.m.wikipedia.org/wiki/Edomite_language

„Ta książka była najwyraźniej dobrze znana w czasach Ezechiela, 600 pne.” (Easton)

W tym przypadku, równie dobrze można szukać autora Księgi Hioba pośród gwiazd na niebie. Na szczęście, w Rozdziale 9 Księgi Hioba znajdują się wersety, w których Hiob podziwia dzieła Boże, i mówi:

„8 On sam rozciąga niebiosa,
kroczy po morskich głębinach;
9 On stworzył

Niedźwiedzicę (ARKTURA)
ORIONA,
PLEJADY

i Strefy Południa.”

http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=439

Krótka notatka o tych ciałach niebieskich:

Siedem gwiazd konstelacji PLEJAD
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Plejady
jest w rzeczywistości zgrupowaniem ok. 500 gwiazd. Fotografie pokazują, że 500 płonących 'słońc' tej grupy podróżuje połączone razem w jednym wspólnym kierunku.

Dr. Robert Trumpler Z Obserwatorium Licka stwierdził:

„Gwiazdy Plejad można zatem porównać do roju ptaków, lecących razem do odległego celu. Nie pozostawia to wątpliwości, że Plejady nie są tymczasową lub przypadkową aglomeracją gwiazd, ale systemem, w którym gwiazdy są powiązane ze sobą przez bliskie pokrewieństwo ”.

Garrett P. Serviss, znany astronom, napisał o konstelacji ORIONA w swojej książce 'Ciekawostki Nieba': (Garrett P. Serviss, Curiosities of The Sky).

„Obecnie pas ORIONA składa się z trzech gwiazd w niemal idealnej linii prostej. Jednak biegiem czasu dwie gwiazdy po prawej stronie, Mintaka i Alnilam, zbliżą się do siebie, tworząc podwójną gwiazdę, a trzecia gwiazda - Alnitak, odsunie się na wschód. Wtedy zespół gwiazd pasa Oriona nie będzie już istniał. ”

ARKTUR, to jedna z największych gwiazd we wszechświecie, jest ona uciekinierem, której prędkość lotu wynosi 257 mil na sekundę; nasze słońce podróżuje z prędkością 12,5 mili na sekundę, ale ARKTUR podróżuje 257 mil na sekundę; ta gwiazda mogła by być zatrzymana tylko kolizją z ciałem o przeogromnej masie. Jak widzimy, nic nie wskazuje aby coś takiego mogło się wydarzyć, i ARKTUR przeleci przez nasz system gwiezdny aby zniknąć w kosmosie, dołączyć do jednego z innych wszechświatów.

Charles Burckhalter, dyrektor Obserwatorium Chabot w Oakland, dodał ciekawostkę dotyczącą tej wspaniałej gwiazdy:

„Ta wysoka prędkość stawia ARKTURA w tej bardzo małej klasie gwiazd, które najwyraźniej same dla siebie są prawem. Jest ona obcym, nieznanym gościem; mówiąc wprost, Arcturus jest uciekinierem. Newton podaje prędkość kontrolowanej gwiazdy jako nie na więcej niż 25 mil na sekundę, a Arcturus pędzi 257 mil na sekundę. Dlatego połączone przyciąganie wszystkich gwiazd, które znamy nie może go powstrzymać, ani nawet zmienić jego toru”.

Bóg ukazując się Hiobowi (Księga Hioba - Rozdział 38), objawia wiele tajemnic wszechświata - cudów Jego stworzenia, i zadaje Hiobowi też pytania.
Trzy z tych pytań zawartych w Księdze Hioba 38: 31-32, w angielskiej wersji Biblii Króla Jakuba (KJV) to:

„Czy możesz związać słodki wpływ PLEJAD

lub rozluźnić zespół ORIONA ?...

...czy możesz poprowadzić ARKTURA ze swoimi synami?

_________________________
(31Canst thou bind the sweet influences of Pleiades,

or loose the bands of Orion? ...

... or canst thou guide Arcturus with his sons?)

https://www.biblegateway.com/passage/?s ... ersion=KJV

Kiedy panu Burckhalterowi zwrócono uwagę na ten fragment w Księdze Hioba, przestudiował go w świetle współczesnych odkryć i wydał oświadczenie, które przyciągnęło światową uwagę:

„Przestudiowanie Księgi Hioba i porównanie jej z najnowszymi odkryciami naukowymi, doprowadziło mnie do przekonania, że Księga Hioba jest natchnioną księgą, i że została ona napisana przez Tego, który stworzył gwiazdy”.


https://medium.com/polish/co-ma-wspólne ... 4c8fdd485f
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

ODPOWIEDZ

Wróć do „Postacie”