A moze ktoś spróbowałby pomóc i podać listę 12-tu.
Imiona po prostu, bo o tym jest temat.
Nawiasem pisząc to zauważyłem, ze konkrety najtrudniej ustalić.
Ilu było apostołów?
Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy
-
Jachu
- Posty: 10663
- Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
- Lokalizacja: Śląsk
Wg.Mat.10:24 z tym,że imię Judasza zastąpimy imieniem "Paweł"izraelita pisze:A moze ktoś spróbowałby pomóc i podać listę 12-tu.
Imiona po prostu, bo o tym jest temat.
Nawiasem pisząc to zauważyłem, ze konkrety najtrudniej ustalić.
Piotr,Andrzej,Jakub,Jan,Filip,Bartłomiej,Tomasz,Mateusz,Jakub,Tadeusz,Szymon,Paweł
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.
-
nike
- Posty: 11551
- Rejestracja: 05 sie 2006, 23:59
-
Arius
- Posty: 4884
- Rejestracja: 25 lut 2008, 16:32
- Lokalizacja: kosmopolita
Czyli nie uznajesz wyboru Macieja na apostoła.nike pisze:O apostołach już gdzieś pisałam, nie mogę znaleźć tego posta.
Za Judasza i Macieja [który był wybrany przez rzucanie losów] został Paweł.
Więc wszystkich jest dwunastu.
Pod natchnieniem zostało to spisane, czyli BÓG JHWH zatwierdził to swoim duchem.BTP Acts 1:1 21 Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami,
22 począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania».
23 Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja.
24 I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś,
25 by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą».
26 I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.
Poudaje dalej głupka -
Jachu
- Posty: 10663
- Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
- Lokalizacja: Śląsk
-
EMET
- Posty: 11282
- Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31
izraelita pisze:A moze ktoś spróbowałby pomóc i podać listę 12-tu.
Imiona po prostu, bo o tym jest temat.
Nawiasem pisząc to zauważyłem, ze konkrety najtrudniej ustalić.
EMET:
Czyżbyś się droczył, Izraelito?
Jedynym niuansem jest to, że na miejsce Judasza wybrano Macieja.
Są jednak zwolennicy ap. Pawła...
Masz Biblię i jak czytasz?
Wg Mateusza 10:2 - 4 ---
(1) Szymon, zwany Piotrem
(2) Andrzej, brat Szymona Piotra
(3) Jakub, syn Zebedeusza
(4) Jan, brat Jakuba
(5) Filip
(6) Bartłomiej
(7) Tomasz
(8) Mateusz, poborca
(9) Jakub, syn Alfeusza
(10) Tadeusz
(11) Szymon Kananejczyk
(12) na miejsce Judasa Iskariota wybrany Maciej [Dzieje Ap 1:26]
Można oczywiście uwzględnić wszystkie imiona przynależne każdej z tych postaci; ew. podać też dokładne transkrypcje imion po grecku i po hebrajsku.
Owa 'dwunastka' pobrzmiewa w wypowiedziach takich jak w: wg Łukasza 22:47; wg Jana 6:67, 70, 71; wg Jana 20:24; Dzieje Ap 6:2; 1 do Koryntian 15:5; Objawienie dane Janowi 21:14.
Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.
-
Jachu
- Posty: 10663
- Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
- Lokalizacja: Śląsk
Godny Zastępca
Bóg przewidział,że jeden z najbliższych towarzyszy Pana zdradzi Go haniebnie - Psalmy 41:10, oraz 69:26
Przewidziany był też ktoś,kto zastąpi zdrajcę na urzędzie - Psalm 109:8
Mając te proroctwa Pisma Świętego na uwadze,Apostołowie na miejsce Juasza przez losy wybrali
Macieja - Dz.Ap.1:15-26. Wybór ten odbył sie przed zesłaniem Ducha Świętego i nie był przez
Pana uznany. W słusznym czasie Apostoł Paweł z woli Bożej zastąpił miejsce Judasza Iszkarioty-
-Gal.1 :15,16
Małe zestawionko:
Ps. 69:26
26. Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
(BG) - pierwsze litery tego tekstu mają wartośc liczbową = 482
Wypełmienie:
Mat. 27:5
5.(...) a odszedłszy powiesił się.
(BG) --pierwsze litery tych słów mają wartość = 22
428 + 22 = 504
Tyle samo ma wartośc liczbowa pierwszych liter słów:
2 Sam. 17:23
23. Tedy Achitofel widząc, iż się nie stało podług rady jego, osiodłał osła, a wstawszy jechał do domu swego, do miasta swego, a rozprawiwszy dom swój, powiesił się, i umarł, a pogrzebion jest w grobie ojca swego.
(BG) - też 504
kolejne zestawionko?
Ps. 109:8
8. "Niech po nim urząd obejmie kto inny" (BP)
- wartość liczbowa tekstu z dagieszem mocnym = 1021
Dz.Ap. 1:20
20. "Obowiązki jego niech przejmie inny" (BP)
- wartośc liczbowa tych słów = 3676
Razem 1021 + 3676 =4697
A to się równa wartości liczbowej słów:
Prawda: Paweł Apostoł Chrystusa Jezusa - naczynie wybrane = 4697
Objaśnienia.
Prawda - gr. He aletheia = 72
Paweł Apostoł Chrystusa Jezusa - gr. =3782 ;2 Kor1:1
Naczynie wybrane - gr. = 843 ;Dz.Ap.9:15.
Bóg przewidział,że jeden z najbliższych towarzyszy Pana zdradzi Go haniebnie - Psalmy 41:10, oraz 69:26
Przewidziany był też ktoś,kto zastąpi zdrajcę na urzędzie - Psalm 109:8
Mając te proroctwa Pisma Świętego na uwadze,Apostołowie na miejsce Juasza przez losy wybrali
Macieja - Dz.Ap.1:15-26. Wybór ten odbył sie przed zesłaniem Ducha Świętego i nie był przez
Pana uznany. W słusznym czasie Apostoł Paweł z woli Bożej zastąpił miejsce Judasza Iszkarioty-
-Gal.1 :15,16
Małe zestawionko:
Ps. 69:26
26. Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.
(BG) - pierwsze litery tego tekstu mają wartośc liczbową = 482
Wypełmienie:
Mat. 27:5
5.(...) a odszedłszy powiesił się.
(BG) --pierwsze litery tych słów mają wartość = 22
428 + 22 = 504
Tyle samo ma wartośc liczbowa pierwszych liter słów:
2 Sam. 17:23
23. Tedy Achitofel widząc, iż się nie stało podług rady jego, osiodłał osła, a wstawszy jechał do domu swego, do miasta swego, a rozprawiwszy dom swój, powiesił się, i umarł, a pogrzebion jest w grobie ojca swego.
(BG) - też 504
kolejne zestawionko?
Ps. 109:8
8. "Niech po nim urząd obejmie kto inny" (BP)
- wartość liczbowa tekstu z dagieszem mocnym = 1021
Dz.Ap. 1:20
20. "Obowiązki jego niech przejmie inny" (BP)
- wartośc liczbowa tych słów = 3676
Razem 1021 + 3676 =4697
A to się równa wartości liczbowej słów:
Prawda: Paweł Apostoł Chrystusa Jezusa - naczynie wybrane = 4697
Objaśnienia.
Prawda - gr. He aletheia = 72
Paweł Apostoł Chrystusa Jezusa - gr. =3782 ;2 Kor1:1
Naczynie wybrane - gr. = 843 ;Dz.Ap.9:15.
Ostatnio zmieniony 03 lis 2009, 15:57 przez Jachu, łącznie zmieniany 1 raz.
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.
-
nike
- Posty: 11551
- Rejestracja: 05 sie 2006, 23:59
Szymon Piotr (Kefas), syn Jonasza, rybak z Betsaidy
Andrzej, brat Piotra, rybak z Betsaidy
Jakub (zwany Większym), syn Zebedeusza
Jan, syn Zebedeusza, brat Jakuba
Filip z Betsaidy
Bartłomiej - Natanael z Ptolemaidy
Tomasz (zwany Niedowiarkiem)
Mateusz - Lewi, były poborca podatkowy
Jakub, syn Alfeusza
Szymon Kananejczyk (zwany Gorliwym)
Juda Tadeusz (Judas), syn Jakuba
Paweł był faryzeuszem
Andrzej, brat Piotra, rybak z Betsaidy
Jakub (zwany Większym), syn Zebedeusza
Jan, syn Zebedeusza, brat Jakuba
Filip z Betsaidy
Bartłomiej - Natanael z Ptolemaidy
Tomasz (zwany Niedowiarkiem)
Mateusz - Lewi, były poborca podatkowy
Jakub, syn Alfeusza
Szymon Kananejczyk (zwany Gorliwym)
Juda Tadeusz (Judas), syn Jakuba
Paweł był faryzeuszem
-
nike
- Posty: 11551
- Rejestracja: 05 sie 2006, 23:59
DWUNASTU APOSTOŁÓW BARANKA Tom VI Wykładów PŚw. CT Russell.
Apostoł oświadcza, że gruntu innego nikt nie może założyć, oprócz tego, który jest założony, a który jest – Jezus Chrystus (1 Kor. 3:11). Na tym gruncie, na tej podstawie Pan nasz, jako przedstawiciel Ojca, zaczął wznosić swój Kościół, a czyniąc to powołał dwunastu apostołów – nie przypadkowo, lecz z wyrachowania, tak jak dwanaście Pokoleń Izraela były nie dziełem przypadku, lecz były wynikiem Boskiego planu. Pan nasz nie tylko nie wybrał więcej niż tych dwunastu apostołów, lecz nawet nigdy potem nie upoważnił nikogo do mianowania większej liczby – pominąwszy fakt, że Judasz, okazawszy się niegodnym swego stanowiska wśród dwunastu apostołów, postradał to miejsce i został zastąpiony przez Apostoła Pawła.
Widzimy, że Pan czuwał nad apostołami – znamy Jego troszczenie się o Piotra, Jego modlitwę za Piotrem w godzinie próby i specjalne odwołanie się do tego apostoła, aby pasł Jego owce i baranki. Znamy również Jego zaopiekowanie się wątpiącym Tomaszem i Jego gotowość zupełnego udowodnienia mu faktu swojego zmartwychwstania. Z tych dwunastu nie stracił nikogo oprócz syna zatracenia – a o jego zdradzie Pan naprzód już wiedział i było to przepowiedziane w Piśmie Św. Wyboru Macieja podanego w Dziejach Apostolskich nie możemy uważać pod żadnym względem za wybranie przez Pana. Był on niewątpliwie dobrym człowiekiem, ale został wybrany przez jedenastu bez upoważnienia. Apostołowie ci mieli poruczone przebywać w Jeruzalemie i czekać na zesłanie z nieba ducha świętego w dniu Zielonych Świątek i właśnie podczas tego czekania i przed zesłaniem ducha popełnili oni tę pomyłkę, że wybrali Macieja na miejsce Judasza. Pan nie zgromił ich za to mieszanie się w Jego zarządzenia, tylko zignorował ich wybór i w czasie właściwym wywiódł Apostoła Pawła, oświadczając: “albowiem mi ten jest naczyniem wybranym”. Nadto mamy własne oświadczenie Pawła, że został odłączony z żywota matki swojej, aby być specjalnym Jego sługą, oraz dalej, że w niczym nie był podlejszy od bardzo wielkich apostołów – Gal. 1:15; 2 Kor. 11:5.
Z tego widzimy, że nie zgadzamy się wcale z papiestwem i z protestanckim episkopalnym kościołem, ani też z katolickim apostolskim kościołem i z Mormonami, którzy wszyscy twierdzą, iż liczba apostołów nie była ograniczoną do, dwunastu, lecz że od owego czasu byli inni następcy, którzy przemawiali i pisali z takim samym autorytetem jak dwunastu oryginalnych apostołów. Zaprzeczamy temu, a na dowód przypomnijmy sobie jak Pan szczegółowo wybierał tych dwunastu, mając w umyśle ważność liczby dwanaście w rzeczach poświęconych, odnoszących się do tego wyboru. Wskazujemy wreszcie na symboliczny obraz uwielbionego Kościoła, jaki daje nam Objawienie 21. Tam Nowe Jeruzalem – symbol nowego rządu w Tysiącleciu, symbol Kościoła, Oblubienicy połączonej ze swym Panem – jest najwyraźniej określone. W obrazie tym jest najwyraźniej zaznaczone, że dwanaście bram Miasta są kosztowne i że na tych dwunastu bramach były napisane imiona “dwunastu Apostołów Barankowych” – ni mniej ni więcej. Czy może być lepszy dowód, że nigdy nie było więcej niż dwunastu apostołów Barankowych, oraz, że wszyscy inni byli, według słów Św. Pawła “fałszywymi apostołami” – 2 Kor. 11:13.
Nie możemy nawet sobie wyobrazić potrzeby większej ilości apostołów; albowiem ciągle jeszcze mamy tych dwunastu wśród nas, mamy ich świadectwo i owoce ich pracy – i to w o wiele wygodniejszej formie aniżeli ci, którzy osobiście obcowali z nimi w ciągu ich posłannictwa na ziemi. Zapiski ich posłannictwa są wśród nas; ich zapiski słów Pańskich, Jego cudów itd. Mamy dzisiaj w najwygodniejszej formie ich rozprawy o najrozmaitszych szczegółach chrześcijańskiej doktryny. Rzeczy te są “wystarczające”, według słów Apostoła, “aby człowiek Boży był ku wszelkiej sprawie dobrej dostatecznie wyćwiczony”. Objaśniając tę rzecz dalej, Apostoł dodaje: “Albowiem nie chroniłem cię, żebym wam nie miał oznajmić wszelkiej rady Bożej”. Czyż trzeba nam czegoś więcej? – 2 Tym. 3:17; Dz.Ap. 20:27.
Bezpośrednio po swoim czterdziestodniowym rozmyślaniu i kuszeniu Go przez Przeciwnika na puszczy, postanowiwszy obrać właściwą drogę, Pan nasz zaczął głosić Ewangelię przyszłego Królestwa i zapraszać naśladowców, których nazywano uczniami. Z pośród tych właśnie uczniów Pan ostatecznie wybrał dwunastu (Łuk. 6:13-16). Wszyscy oni pochodzili z najpokorniejszych zawodów życiowych, niektórzy byli rybakami, i mówiono o nich, że rządcy uważali ich za nieuczonych i prostaków (Dz.Ap. 4:13). Widocznie tych dwunastu Pan powołał z pośród “uczniów”, czyli z pośród ogólnych swych zwolenników, którzy popierali Jego sprawę, ale wyznając Go nie porzucali codziennych swych zajęć. Dwunastu wybranych Pan zaprosił do wzięcia udziału w posłannictwie Ewangelii, a jak wiadomo, porzucili oni wszystko i poszli za Nim (Mat. 4:17-22; Marek 1:16-20; 3:13-19; Łuk. 5:9-11). “Siedemdziesięciu” później wysłanych nigdy nie byli uznani za apostołów. Łukasz podaje nam szczegółowo o wybraniu tych dwunastu, powiadamiając nas, że przed wybraniem Pan nasz udał się na górę, aby się modlić – widocznie chcąc się poradzić Ojca, co do swojej pracy i współpracowników. Jezus trwał na modlitwie przez całą noc, a kiedy nastał dzień przywołał do siebie uczniów (po grecku mathetes – uczących się, czyli wychowanków). Z pośród tych Pan wybrał dwunastu, których nazwał apostołami (po grecku apostolos – wysłani). W ten sposób tych dwunastu Pan odróżnił i odłączył z pośród uczniów – Łuk. 6:12,13,17.
Inni uczniowie, nie wybrani w ten sposób do apostolstwa, byli także drodzy i umiłowani dla Pana i niewątpliwie sympatyzowali z wybraniem owych dwunastu, wiedząc, że stało się to dla dobra ogólnego dzieła. Na czym Pan opierał swój wybór nie jest powiedziane. Ale mamy zapisaną Jego modlitwę odnoszącą się do tego: “Twoić byli i dałeś mi je”, oraz: “I żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia” – Judasz. Pod jakim względem Ojciec dokonał wyboru tych dwunastu, nie jest to dla nas ważnem. Niewątpliwie przymiotem ich była pokora, a zawód ich z pewnością wyrobił z nich ludzi pokornych, o silnym charakterze i o wytrwałości w przekonaniach, czego nie wyrabiają inne zajęcia codzienne w takim stopniu. Jak nas pouczono, wybór dwunastu apostołów, dlatego został dokonany jeszcze przed Zielonymi Świątkami (przed datą spłodzenia Kościoła), aby apostołowie byli specjalnie w towarzystwie Pana Jezusa, aby mogli widzieć Jego czyny, słyszeć Jego słowa i nauki, w ten sposób, żeby w czasie właściwym mogli być naocznymi świadkami dla nas i dla wszystkiego ludu Bożego w sprawie cudownych słów i cudów objawionych przez życie Pana Jezusa – Łuk. 24:44-48; Dz.Ap. 10:39-42.
Apostoł oświadcza, że gruntu innego nikt nie może założyć, oprócz tego, który jest założony, a który jest – Jezus Chrystus (1 Kor. 3:11). Na tym gruncie, na tej podstawie Pan nasz, jako przedstawiciel Ojca, zaczął wznosić swój Kościół, a czyniąc to powołał dwunastu apostołów – nie przypadkowo, lecz z wyrachowania, tak jak dwanaście Pokoleń Izraela były nie dziełem przypadku, lecz były wynikiem Boskiego planu. Pan nasz nie tylko nie wybrał więcej niż tych dwunastu apostołów, lecz nawet nigdy potem nie upoważnił nikogo do mianowania większej liczby – pominąwszy fakt, że Judasz, okazawszy się niegodnym swego stanowiska wśród dwunastu apostołów, postradał to miejsce i został zastąpiony przez Apostoła Pawła.
Widzimy, że Pan czuwał nad apostołami – znamy Jego troszczenie się o Piotra, Jego modlitwę za Piotrem w godzinie próby i specjalne odwołanie się do tego apostoła, aby pasł Jego owce i baranki. Znamy również Jego zaopiekowanie się wątpiącym Tomaszem i Jego gotowość zupełnego udowodnienia mu faktu swojego zmartwychwstania. Z tych dwunastu nie stracił nikogo oprócz syna zatracenia – a o jego zdradzie Pan naprzód już wiedział i było to przepowiedziane w Piśmie Św. Wyboru Macieja podanego w Dziejach Apostolskich nie możemy uważać pod żadnym względem za wybranie przez Pana. Był on niewątpliwie dobrym człowiekiem, ale został wybrany przez jedenastu bez upoważnienia. Apostołowie ci mieli poruczone przebywać w Jeruzalemie i czekać na zesłanie z nieba ducha świętego w dniu Zielonych Świątek i właśnie podczas tego czekania i przed zesłaniem ducha popełnili oni tę pomyłkę, że wybrali Macieja na miejsce Judasza. Pan nie zgromił ich za to mieszanie się w Jego zarządzenia, tylko zignorował ich wybór i w czasie właściwym wywiódł Apostoła Pawła, oświadczając: “albowiem mi ten jest naczyniem wybranym”. Nadto mamy własne oświadczenie Pawła, że został odłączony z żywota matki swojej, aby być specjalnym Jego sługą, oraz dalej, że w niczym nie był podlejszy od bardzo wielkich apostołów – Gal. 1:15; 2 Kor. 11:5.
Z tego widzimy, że nie zgadzamy się wcale z papiestwem i z protestanckim episkopalnym kościołem, ani też z katolickim apostolskim kościołem i z Mormonami, którzy wszyscy twierdzą, iż liczba apostołów nie była ograniczoną do, dwunastu, lecz że od owego czasu byli inni następcy, którzy przemawiali i pisali z takim samym autorytetem jak dwunastu oryginalnych apostołów. Zaprzeczamy temu, a na dowód przypomnijmy sobie jak Pan szczegółowo wybierał tych dwunastu, mając w umyśle ważność liczby dwanaście w rzeczach poświęconych, odnoszących się do tego wyboru. Wskazujemy wreszcie na symboliczny obraz uwielbionego Kościoła, jaki daje nam Objawienie 21. Tam Nowe Jeruzalem – symbol nowego rządu w Tysiącleciu, symbol Kościoła, Oblubienicy połączonej ze swym Panem – jest najwyraźniej określone. W obrazie tym jest najwyraźniej zaznaczone, że dwanaście bram Miasta są kosztowne i że na tych dwunastu bramach były napisane imiona “dwunastu Apostołów Barankowych” – ni mniej ni więcej. Czy może być lepszy dowód, że nigdy nie było więcej niż dwunastu apostołów Barankowych, oraz, że wszyscy inni byli, według słów Św. Pawła “fałszywymi apostołami” – 2 Kor. 11:13.
Nie możemy nawet sobie wyobrazić potrzeby większej ilości apostołów; albowiem ciągle jeszcze mamy tych dwunastu wśród nas, mamy ich świadectwo i owoce ich pracy – i to w o wiele wygodniejszej formie aniżeli ci, którzy osobiście obcowali z nimi w ciągu ich posłannictwa na ziemi. Zapiski ich posłannictwa są wśród nas; ich zapiski słów Pańskich, Jego cudów itd. Mamy dzisiaj w najwygodniejszej formie ich rozprawy o najrozmaitszych szczegółach chrześcijańskiej doktryny. Rzeczy te są “wystarczające”, według słów Apostoła, “aby człowiek Boży był ku wszelkiej sprawie dobrej dostatecznie wyćwiczony”. Objaśniając tę rzecz dalej, Apostoł dodaje: “Albowiem nie chroniłem cię, żebym wam nie miał oznajmić wszelkiej rady Bożej”. Czyż trzeba nam czegoś więcej? – 2 Tym. 3:17; Dz.Ap. 20:27.
Bezpośrednio po swoim czterdziestodniowym rozmyślaniu i kuszeniu Go przez Przeciwnika na puszczy, postanowiwszy obrać właściwą drogę, Pan nasz zaczął głosić Ewangelię przyszłego Królestwa i zapraszać naśladowców, których nazywano uczniami. Z pośród tych właśnie uczniów Pan ostatecznie wybrał dwunastu (Łuk. 6:13-16). Wszyscy oni pochodzili z najpokorniejszych zawodów życiowych, niektórzy byli rybakami, i mówiono o nich, że rządcy uważali ich za nieuczonych i prostaków (Dz.Ap. 4:13). Widocznie tych dwunastu Pan powołał z pośród “uczniów”, czyli z pośród ogólnych swych zwolenników, którzy popierali Jego sprawę, ale wyznając Go nie porzucali codziennych swych zajęć. Dwunastu wybranych Pan zaprosił do wzięcia udziału w posłannictwie Ewangelii, a jak wiadomo, porzucili oni wszystko i poszli za Nim (Mat. 4:17-22; Marek 1:16-20; 3:13-19; Łuk. 5:9-11). “Siedemdziesięciu” później wysłanych nigdy nie byli uznani za apostołów. Łukasz podaje nam szczegółowo o wybraniu tych dwunastu, powiadamiając nas, że przed wybraniem Pan nasz udał się na górę, aby się modlić – widocznie chcąc się poradzić Ojca, co do swojej pracy i współpracowników. Jezus trwał na modlitwie przez całą noc, a kiedy nastał dzień przywołał do siebie uczniów (po grecku mathetes – uczących się, czyli wychowanków). Z pośród tych Pan wybrał dwunastu, których nazwał apostołami (po grecku apostolos – wysłani). W ten sposób tych dwunastu Pan odróżnił i odłączył z pośród uczniów – Łuk. 6:12,13,17.
Inni uczniowie, nie wybrani w ten sposób do apostolstwa, byli także drodzy i umiłowani dla Pana i niewątpliwie sympatyzowali z wybraniem owych dwunastu, wiedząc, że stało się to dla dobra ogólnego dzieła. Na czym Pan opierał swój wybór nie jest powiedziane. Ale mamy zapisaną Jego modlitwę odnoszącą się do tego: “Twoić byli i dałeś mi je”, oraz: “I żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia” – Judasz. Pod jakim względem Ojciec dokonał wyboru tych dwunastu, nie jest to dla nas ważnem. Niewątpliwie przymiotem ich była pokora, a zawód ich z pewnością wyrobił z nich ludzi pokornych, o silnym charakterze i o wytrwałości w przekonaniach, czego nie wyrabiają inne zajęcia codzienne w takim stopniu. Jak nas pouczono, wybór dwunastu apostołów, dlatego został dokonany jeszcze przed Zielonymi Świątkami (przed datą spłodzenia Kościoła), aby apostołowie byli specjalnie w towarzystwie Pana Jezusa, aby mogli widzieć Jego czyny, słyszeć Jego słowa i nauki, w ten sposób, żeby w czasie właściwym mogli być naocznymi świadkami dla nas i dla wszystkiego ludu Bożego w sprawie cudownych słów i cudów objawionych przez życie Pana Jezusa – Łuk. 24:44-48; Dz.Ap. 10:39-42.
-
amiko
- Posty: 3608
- Rejestracja: 09 wrz 2006, 12:40
Magda Magdalena była apostołem? Bo jej jak na razie,jakoś nie widać w tym wykazie.
Bo ja nie wstydzę się ewangelii chrystusowej o obecnym w nas wszystkich Chrystusie,Słowie Bożym (Kol.1.24-28).Jest On bowiem mocą i Mądrością Bożą (1 Kor.1.24) ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.
-
Henryk
- Posty: 11741
- Rejestracja: 10 lis 2008, 8:26
Tego wyboru nie uznał przedewszystkim Jezus.Arius pisze:Czyli nie uznajesz wyboru Macieja na apostoła.
Trudno tu dyskutować.
On sam osobiście mówił do apostołów: "Chodź za mną".
Maciej był wybrany samowolnie przez pozostałą jedenastkę bez upoważnienia Jezusa i Ducha Świętego.
Jeszcze nie było zesłania Ducha w pięćdziesiąty dzień...
Paweł był osobiście wybrany w drodze do Damaszku.
Act 9:15 ns Lecz Pan rzekł do niego: "Idź, bo człowiek ten jest mi naczyniem wybranym, aby nieść moje imię do narodów, a także do królów oraz do synów Izraela.