Abraham

[Queza]

Skąd eiesz, że nie masz korzeni żydowskich? Rodowód wstecz na jakies 4 pokolenia masz?

Gdzie Żyd a gdzie Europa, jestem Słowianką.

[chryzolit]

Henryk-napisał,

Rz 1:16 EKU "Nie wstydzę się bowiem Ewangelii, gdyż jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka,"
Również dziękuję za zainteresowanie.

Tylko uważaj na rasizmy.
Pozdrawiam.

[chryzolit]

Witam.
George-cos dla Ciebie.
Edomici podobnie jak Izrael podzielił zgodnie z proroctwami taki sam los.
Troche duzo,ale Ty tak lubisz.Bardzo Was proszę,o przeczytanie całości tego opracowania.

PETRA: MIASTO WYKUTE
W CZERWONEJ SKALE
Z SERII: WYPEŁNIONE PROROCTWA BIBLIJNE

ALFRED J. PALLA



Na południe od Morza Martwego rozciąga się malowniczy kraj zamieszkany przez Beduinów. Ich życie niewiele różni się od Edomitów, starotestamentowych mieszkańców tego pustynnego regionu.

Dawna stolica Edomitów to jedno z najbardziej intrygujących miejsc na świecie. Po grecku zwie się Petra, a po hebrajsku Sela. Oba słowa znaczą „skała”, gdyż miasto wykute zostało w skałach mieniących się czerwonym, brązowym, fioletowym i żółtym kolorem. Biblia nazywa ziemie Edomitów „Seir” 1 MOJŻ. 32,3. Seir znaczy „owłosiony”, zapewne przez aluzję do owłosionego Ezawa, którego byli oni potomkami. Nazwa Edomici znaczy „czerwony”, być może także ze względu na rudy kolor włosów ich przodka Ezawa 1 MOJŻ. 25,25.

Najwyższy szczyt w górach Seir liczy blisko 1500 m i zwany jest górą Hor (arab.: Jebel Harun). Stoi tam meczet zbudowany nad starodawnym grobowcem uważanym za grób Aarona. Starożytny historyk Józef Flawiusz potwierdza, że główny szczyt w okolicach Petry to góra Hor, na której zmarł Aaron 4 MOJŻ. 20,23-29. Pokrywa się to ze starotestamentową relacją, że góry Seir zamieszkiwali Horyci, od których wzięła się nazwa tej góry 1 MOJŻ. 14,6.
Petra, stolica Edomitów, była praktycznie nie do zdobycia. Jedyna droga do niej prowadziła wąskim i łatwym do obrony wąwozem, który Arabowie nazywają Siq, czyli „szczelina”. Ma zaledwie kilka metrów szerokości i ciągnie się ponad dwa kilometry wzdłuż stromych zrębów skalnych, które sięgają stu metrów wysokości.

W starożytności wąwóz był wybrukowany. Wpływała nim do miasta woda z Wadi Musa, czyli „strumyka Mojżesza”. Mieszkańcy korzystali też z wody deszczowej, którą kierowano z wąwozu do skalnych pieczar. Wystarcza bowiem mała ulewa, aby Szczelina w kilka minut zamieniła się w rwącą rzekę. Ulewa nieraz zaskoczyła wspinających się wąwozem podróżników, co w jednym z wypadków zakończyło się w XX wieku śmiercią dwudziestu osób. Po tej tragedii zbudowano u wejścia do Szczeliny niewielką tamę, która odprowadza wodę do kanału.

EDOMICI I NABATEJCZYCY

Budowla, przypominająca wyglądem świątynię, zwana Skarbcem Faraona.Edomici byli spokrewnieni z Izraelitami, gdyż Ezaw, syn Izaaka, był bratem Jakuba 5 MOJŻ. 23,7, ale byli do nich nastawieni wrogo. Odmówili im przejścia przez swój kraj, gdy ci szli z Egiptu do Kananu prowadzeni przez Mojżesza. Izraelici musieli pójść uciążliwą okrężną drogą przez pustynię 4 MOJŻ. 20,17-21. Pogłębiło to antagonizm, który nieraz przeradzał się w otwarty konflikt między tymi narodami 1 SAM. 14,47; 2 SAM. 8,14.

Mieszkańcy Edomu byli, jak Ezaw, ludźmi dumnymi JER. 49,16-18, którzy woleli wojaczkę niż pokój 1 MOJŻ. 27,40. Cechowała ich mściwość, okrucieństwo EZECH. 25,12 i bałwochwalstwo 2 KRON. 25,14. Ślady tego ostatniego widać do dziś w Petrze, gdzie na jednej z wysokich i niedostępnych skał, wyciosano słupy służące Edomitom w obrzędach związanych z kultem słońca i płodności. Był tam również kamienny ołtarz, na którym składali ofiary ze zwierząt i ludzi bogini zwanej Al Uzza, której imię znaczy to samo, co Lucyfer, a więc Gwiazda Zaranna, Jutrzenka, Wenus. Na takich „wyżynach” poganie składali ofiary swoim bożkom.

W VI wieku p.n.e. Edomici złączyli siły z Babilończykami PS. 137. Korzystając z okazji najechali Judeę, łupiąc i mordując jej mieszkańców bardziej zaciekle niż sami Babilończycy. Z tego powodu prorok Abdiasz wypowiedział przeciwko nim klątwę o proroczym charakterze: „Z powodu zbrodni na twoim bracie Jakubie, okryje cię hańba i będziesz wytępiony na zawsze. Wówczas gdy stałeś na uboczu, kiedy to wrogowie brali do niewoli jego wojsko, a cudzoziemcy wkraczali do jego bram i rzucali losy o Jeruzalem, także ty byłeś jednym z nich. Nie paś oczu widokiem swojego brata w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się z powodu synów Judy w dniu ich zagłady i nie mów zuchwale w dniu niedoli! Nie wkraczaj do bramy mojego ludu w dniu jego klęski; nie paś i ty oczu widokiem jego nieszczęścia w dniu jego klęski! I nie wyciągaj ręki po jego mienie w dniu jego klęski! Nie stój na rozstaju dróg, aby zabijać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli! Gdyż bliski jest dzień Pana na wszystkie narody. Jak postępowałeś, tak postąpią z tobą. Odpłata za twe postępki spadnie na twoją głowę.” ABD. 1,10-15.

Podobne proroctwo znajdziemy w księgach Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela. Na ich podstawie można wynotować przynajmniej siedem szczegółowych zapowiedzi, co do Edomu:

• Stanie się pustkowiem aż po Teman IZAJ. 34,13; EZECH. 25,13.
• Nie będzie ponownie zamieszkany JER. 49,18.
• Jego ziemie dostaną się w ręce ludu ze wschodu EZECH. 25,4.
• Podbije go Izrael EZECH. 25,14.
• Jego historia będzie krwawa EZECH. 35,5-6; IZAJ. 34,6-7.
• Zamieszkiwać go będą dzikie zwierzęta IZAJ. 34,13-15.
• Przechodnie będą się nad nim zdumiewać JER. 49,17.

Dziś Petrę zamieszkują jedynie zwierzęta.Słowa te wypowiedziano od VIII do VI w. p.n.e., a więc kiedy Edomitom powodziło się dobrze. W VI wieku, gdy związali się z Babilończykami nic nie zapowiadało, aby te proroctwa miały się wypełnić, a jednak tak się stało.

Arabskie plemię Nabatejczyków, które w V w. p.n.e. przybyło ze wschodu, wypędziło Edomitów z ich kraju Seir. Musieli przenieść się na zachód, gdzie znani są w historii jako Idumejczycy, a ich pustynna kraina jako Idumea. Nawet zapowiedź, że Izrael podbije Edomitów, mało prawdopodobna, gdyż wypowiedziana w czasach, gdy Izrael trafił do niewoli babilońskiej, stała się faktem. Juda Machabeusz pokonał Idumejczyków, a zginęło ich wówczas około 40.000. Ich podboju dokończył król żydowski Jan Hyrkanus (135-104 p.n.e.). Idumejczycy musieli wówczas przyjąć religię żydowską wraz z obrzezką, a ich kraj stał się częścią Izraela. Z Idumei wywodził się Antypater, ojciec Heroda Wielkiego (40-4 p.n.e.). Szaleństwom Heroda i jego rodziny poświęciłem sporo miejsca w książce „Skarby Świątyni”.

Nabatejczycy rozbudowali Petrę. W jej masywnych skałach wyciosali świątynie, bramy, pałace, domy, grobowce. Zachowało się tam do dziś około tysiąca budowli pełnych pięknych komnat, nawet wyciosany ze skały teatr na kilka tysięcy widzów. W rękach Nabatejczyków znalazły się szlaki karawanowe. Przez ich teren prowadziły główne drogi między Arabią i Etiopią, Egiptem i Mezopotamią, Chinami i południową Europą. Pobierane myto uczyniło ich zamożnym narodem. Rzymianie szybko dostrzegli walory tego regionu i po wyprawie Trajana w 106 roku n.e. uczynili z niego rzymską prowincję zwaną Arabia Petrea.

Wraz ze wzrostem znaczenia szlaków karawanowych wiodących do Europy przez Palmirę, kupcy coraz rzadziej przemierzali kraj Nabatejczyków. Po upadku Imperium Rzymskiego zabrakło siły militarnej utrzymującej bezpieczeństwo na drogach. Petra opustoszała. Z czasem pamięć o niej zaginęła. Nikt nie był pewien, czy kiedykolwiek istniała. Z początkiem XIX wieku na jej poszukiwanie wyruszył Johann Burckhardt (1784-1817).

Bliski Wschód był wtedy w rękach muzułmanów, toteż Szwajcar wcześniej uczył się ich zwyczajów i arabskiego, gdyż ostrzegano go, że bez tego niechybnie zginie. Burckhardt posiadł tak wielką wiedzę o islamie i zwyczajach muzułmańskich, że imam w Mekce uznał go za najbardziej poświęconego i uczonego muzułmanina, jakiego znał.

Burckhardt podróżował w arabskim przebraniu, pod imieniem Ibrahim ibn Ab-dallah. Musiał ukrywać poznawczy cel swej podróży, aby nie posądzono go o szpiegostwo, za co groziła kara śmierci. Dziennik podróży trzymał zawsze głęboko za pazuchą. Kiedy muzułmanie dziwili się jego ciężkiemu akcentowi, tłumaczył, że pochodzi z Hindustanu. Poproszony, aby przemówił po hindustańsku używał gwary szwajcarsko-niemieckiej, co satysfakcjonowało nawet najbardziej dociekliwych. „Mając taki język za ojczysty, nic dziwnego, że tak kaleczy arabski” — mawiali.

Przygód Burckhardt miał bez liku. Dwukrotnie przewodnicy zostawili go na pastwę losu w pustynnych, nieoznaczonych na mapie terenach. Za każdym razem ratowała go bystrość umysłu i jak mawiał „pragnienie, aby nie umierać zbyt młodo”.

J. Buckhardt - pierwszy Europejczyk, który w czasach nowożytnych zobaczył Petrę.Burckhardt wiedział, że w pobliżu ruin Petry pochowano Aarona. Mówił więc po drodze, że ślubował Allachowi złożyć ofiarę przy grobie Aarona na górze Hor. Muzułmanie podziwiali czcigodny cel podróży i chętnie mu pomagali. Znalazł się nawet przewodnik, który 22 sierpnia 1812 roku wprowadził go do skalnego miasta przez Szczelinę. Szwajcarski podróżnik nie mógł uwierzyć, że Petra leżała zaledwie 80 km na południe od Morza Martwego!

Widok, jaki rozciągał się przed jego oczyma, w pełni odpowiadał słowom, które Jeremiasz skierował dwa i pół tysiąca lat wcześniej przeciw osadzonej na szczycie gór stolicy Edomitów: „Strach przed tobą i zuchwałość twojego serca omamiły ciebie, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, zajmujesz szczyty pagórków. Choćbyś założył swoje gniazdo wysoko jak orzeł, jednak i stamtąd cię strącę — mówi Pan. Edom będzie budził grozę; ktokolwiek będzie przechodził koło niego, będzie przejęty grozą i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami. Jak Sodoma i Gomora, i sąsiednie ich miasta zostały doszczętnie zburzone — mówi Pan — tak nikt tam nie zamieszka i żaden człowiek się tam nie zatrzyma.” JER. 49,16-18.

Burckhardt mógł przekonać się naocznie o wypełnieniu siedmiu proroctw wypowiedzianych o Petrze, gdy była stolicą liczącego się królestwa: Edom stał się opustoszałym regionem IZAJ. 34,13; aż po Teman, dziś Maan EZECH. 25,13; uległ Nabatejczykom EZECH. 25,4, a potem Izraelitom EZECH. 25,14. Zamieszkują go dzikie zwierzęta IZAJ. 34,13-15, a turyści zdumiewają się nad jej losem i osobliwym usytuowaniem JER. 49,17.

* * *

Kiedy zliczymy siedem szczegółowych proroctw Ozeasza i Micheasza o Samarii, sześć proroctw Sofoniasza i Nahuma o Niniwie, siedem zapowiedzi Izajasza i Jeremiasza o Babilonie, siedem proroctw Ezechiela i Joela o Tyrze, oraz siedem zapowiedzi o Petrze i Edomie, otrzymamy w sumie 35 proroctw, które wypełniły się z zastanawiającą dokładnością. Nic dziwnego, że dla wielu proroctwa biblijne są jednym z największych argumentów za istnieniem Boga i natchnieniem Pisma Świętego.

Powyższy tekst, uproszczony i poprawiony, pochodzi z książki Sekrety Biblii tego samego

[booris]

Może ja odpiszę: CYNIZM do kwadratu, a że takimi twoimi duperelami zmieniasz temat i przekaz biblijny to my już wiemy od dawna

Dziekuje ze odpisales,Mistrzu.Widze ze oceniles wyzej moj poziom cynizmu,niz ostatnio.Zawdzieczam to pilnym lekcjom pobieranym od Ciebie,niedoscigly wzorze.Jestem wdzieczny,ze doceniles moje starania.Twoje duperele sa zdecydowanie lepsze niz moje,bo ja potrafie tylko zapytac,jak zrozumiec niegramatycznie zbudowane zdanie.Ty natomiast potrafisz komus napisac,ze belkocze,wyslac na forum o biedronkach,tudziez sugerowac uposledzenie umyslowe.Ja tak jeszcze nie potrafie i raczej nigdy mi sie to nie uda.Ale za to potrafie pytaniem o poprawnosc gramatyczna zmieniac przekaz biblijny,a Ty nie.
Jeszcze pytanie mam-czy piszac - "(...) to my już wiemy od dawna",masz na mysli siebie i mnie,czy tez uzywasz liczby mnogiej w stosunku do siebie? Bo jesli to dotyczy Ciebie i mnie,to tak,masz absolutna racje,wiemy to juz od dawna.Natomiast w drugim przypadku polecalbym rozmowe ze specjalistaJezykowym oczywiscie..
Pozdrawiam serdecznie i duzo zdrowia zycze.Szczerze.

[Bobo]

Jak zwykle, nie myliłem się

[Henryk]

Henryk-napisał,

Rz 1:16 EKU "Nie wstydzę się bowiem Ewangelii, gdyż jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka,"
Również dziękuję za zainteresowanie.

Tylko uważaj na rasizmy.
Pozdrawiam.

Miałem już nie pisać, ponieważ to bezcelowe.
Wszyscy stali się "duchowym Izraelem"...
Twój rasizm mnie zdopingował.
Rz 2:9-10 EKU "utrapienie i ucisk każdemu człowiekowi, który czyni zło, najpierw Żydowi, potem Grekowi; (10) chwałę natomiast i szacunek, i pokój każdemu, kto czyni dobro, najpierw Żydowi, potem Grekowi."

[Henryk]

Rz 9:2-5 BW "Że mam wielki smutek i nieustanny ból w sercu swoim. (3) Albowiem ja sam gotów byłem modlić się o to, by być odłączony od Chrystusa za braci moich, krewnych moich według ciała, (4) Izraelitów, do których należy synostwo i chwała, i przymierza, i nadanie zakonu, i służba Boża, i obietnice, (5) Do których należą ojcowie i z których pochodzi Chrystus według ciała; Ten jest ponad wszystkim, Bóg błogosławiony na wieki. Amen."
2Kor 1:19-20 UBG "Ponieważ Syn Boży, Jezus Chrystus, który wśród was głoszony był przez nas, to znaczy przeze mnie, Sylwana i Tymoteusza, nie był „tak” i „nie”, lecz było w nim „tak”. (20) Ile jest bowiem obietnic Boga, w nim są „tak” i w nim są „Amen”, ku chwale Boga przez nas."
Są jednak ludzie, którzy temu zaprzeczają...

[chryzolit]

Witam.
Henryk.
Istotne abyśmy czytali te teksty przytoczone przez ciebie w kontekscie.Rzym.9-8-
Jest ich podsumowaniem.

To znaczy,że nie dzieci cielesne,są dziecmi Bożymi,lecz dzieci obietnicy licza się za potomstwo.

Jak działało i działa danie obietnic przez Boga?
NP.-dla ludu wiary wieku ewangelii,Ap.pisze.nawet na serce ludzkie i na umysł nie wstapiło to co Bóg przygotował,tym którzy Go miłują,albo bądz wierny aż do śmierci a dam ci koronę żywota.
To wszystko są obietnice warunkowe,jak będę wierny do śmierci,ale to niebo ocenia,otrzymam koronę żywota.
A jak nie będe wierny to co?błogosławieństwa spłyna na mnie,czy też coś innego.
To nie znaczy,że jak raz zawarłem przymierze z Bogiem,to niezeleżnie jak postępuje,Bóg da mi wszystko co obiecał.Bo to co mi da jest zależne od tego jak postępuje i to do konca,czy nie złamie przymierza.
Tak samo było z narodem Izraela.
Który to najczęsciej szedł droga buntu przeciw przymierzu i Bogu,aż nadszedł czas podsumowania,rozliczenia.Przyszedł Chrystus i powiedział.
EW .Mat.21-43.
,

,Dlatego powiedam wam,że Królestwo Boże zostanie wam zabrane,i dane narodowi,który będzie wydawał jego owoce.
I kto by upadł na ten kamień,roztrzaska się,a na kogo by on upadł,zmieżdzy go.

.
Czy jacyś ludzie tak postanowili odnośnie Izraela? czy Bóg Wszechmogący przez Jezusa.?
Odpowiedz jest prosta.
Przymierze z Izraelem było warunkowe i obietnice dawane mu też miały taki charakter.
Ks.Wyj.19-5.
Teraz jesli pilnie będziecie słuchac głosu mego i strzec mego przymierza,będziecie szczególną moją własnością,posrór wszystkich narodów.
Jeśli będziecie strzec przymierza i słuchać mego głosu,te warunkowości są ciągle powtarzane przez proroków.A oni nie słuchali.Dlatego w czasie rozliczenia,podczas obecności na ziemi Jezusa,nastąpił zwrot.
Dodatkowo odrzucili pomoc od Boga w postaci Jezusa,który był postawiony symbolicznie na Syjonie,jako kamień, dla nich obrazy,o czy wyraznie pisze tez Ap.Paweł i Piotr.
Od czasu otwarcia drzwi dla pogan,idea Chrystusowa ma jeden wymiar,każdy niezależnie od narodowości,koloru skóry czy pochodzenia społecznego ma przystęp do Boga na jednakowych warunkach ze wszystkich krajów świata,przez wiare w Chrystusa.
Gal.3-28.
Nie masz Zyda ani Greka itd..
Czy dalej możemy grac narodowościami i dzielić ludzi,szczególnie wiary na pochodzenie narodowe i usprawiedliwiac z tego powodu niezależnie jak postepują.

Pozdrawiam.

[George]

Witam.
George-cos dla Ciebie.
Edomici podobnie jak Izrael podzielił zgodnie z proroctwami taki sam los.
Troche duzo,ale Ty tak lubisz.Bardzo Was proszę,o przeczytanie całości tego opracowania.

PETRA: MIASTO WYKUTE
W CZERWONEJ SKALE
Z SERII: WYPEŁNIONE PROROCTWA BIBLIJNE

ALFRED J. PALLA



Na południe od Morza Martwego rozciąga się malowniczy kraj zamieszkany przez Beduinów. Ich życie niewiele różni się od Edomitów, starotestamentowych mieszkańców tego pustynnego regionu.

Dawna stolica Edomitów to jedno z najbardziej intrygujących miejsc na świecie. Po grecku zwie się Petra, a po hebrajsku Sela. Oba słowa znaczą „skała”, gdyż miasto wykute zostało w skałach mieniących się czerwonym, brązowym, fioletowym i żółtym kolorem. Biblia nazywa ziemie Edomitów „Seir” 1 MOJŻ. 32,3. Seir znaczy „owłosiony”, zapewne przez aluzję do owłosionego Ezawa, którego byli oni potomkami. Nazwa Edomici znaczy „czerwony”, być może także ze względu na rudy kolor włosów ich przodka Ezawa 1 MOJŻ. 25,25.

Najwyższy szczyt w górach Seir liczy blisko 1500 m i zwany jest górą Hor (arab.: Jebel Harun). Stoi tam meczet zbudowany nad starodawnym grobowcem uważanym za grób Aarona. Starożytny historyk Józef Flawiusz potwierdza, że główny szczyt w okolicach Petry to góra Hor, na której zmarł Aaron 4 MOJŻ. 20,23-29. Pokrywa się to ze starotestamentową relacją, że góry Seir zamieszkiwali Horyci, od których wzięła się nazwa tej góry 1 MOJŻ. 14,6.
Petra, stolica Edomitów, była praktycznie nie do zdobycia. Jedyna droga do niej prowadziła wąskim i łatwym do obrony wąwozem, który Arabowie nazywają Siq, czyli „szczelina”. Ma zaledwie kilka metrów szerokości i ciągnie się ponad dwa kilometry wzdłuż stromych zrębów skalnych, które sięgają stu metrów wysokości.

W starożytności wąwóz był wybrukowany. Wpływała nim do miasta woda z Wadi Musa, czyli „strumyka Mojżesza”. Mieszkańcy korzystali też z wody deszczowej, którą kierowano z wąwozu do skalnych pieczar. Wystarcza bowiem mała ulewa, aby Szczelina w kilka minut zamieniła się w rwącą rzekę. Ulewa nieraz zaskoczyła wspinających się wąwozem podróżników, co w jednym z wypadków zakończyło się w XX wieku śmiercią dwudziestu osób. Po tej tragedii zbudowano u wejścia do Szczeliny niewielką tamę, która odprowadza wodę do kanału.

EDOMICI I NABATEJCZYCY

Budowla, przypominająca wyglądem świątynię, zwana Skarbcem Faraona.Edomici byli spokrewnieni z Izraelitami, gdyż Ezaw, syn Izaaka, był bratem Jakuba 5 MOJŻ. 23,7, ale byli do nich nastawieni wrogo. Odmówili im przejścia przez swój kraj, gdy ci szli z Egiptu do Kananu prowadzeni przez Mojżesza. Izraelici musieli pójść uciążliwą okrężną drogą przez pustynię 4 MOJŻ. 20,17-21. Pogłębiło to antagonizm, który nieraz przeradzał się w otwarty konflikt między tymi narodami 1 SAM. 14,47; 2 SAM. 8,14.

Mieszkańcy Edomu byli, jak Ezaw, ludźmi dumnymi JER. 49,16-18, którzy woleli wojaczkę niż pokój 1 MOJŻ. 27,40. Cechowała ich mściwość, okrucieństwo EZECH. 25,12 i bałwochwalstwo 2 KRON. 25,14. Ślady tego ostatniego widać do dziś w Petrze, gdzie na jednej z wysokich i niedostępnych skał, wyciosano słupy służące Edomitom w obrzędach związanych z kultem słońca i płodności. Był tam również kamienny ołtarz, na którym składali ofiary ze zwierząt i ludzi bogini zwanej Al Uzza, której imię znaczy to samo, co Lucyfer, a więc Gwiazda Zaranna, Jutrzenka, Wenus. Na takich „wyżynach” poganie składali ofiary swoim bożkom.

W VI wieku p.n.e. Edomici złączyli siły z Babilończykami PS. 137. Korzystając z okazji najechali Judeę, łupiąc i mordując jej mieszkańców bardziej zaciekle niż sami Babilończycy. Z tego powodu prorok Abdiasz wypowiedział przeciwko nim klątwę o proroczym charakterze: „Z powodu zbrodni na twoim bracie Jakubie, okryje cię hańba i będziesz wytępiony na zawsze. Wówczas gdy stałeś na uboczu, kiedy to wrogowie brali do niewoli jego wojsko, a cudzoziemcy wkraczali do jego bram i rzucali losy o Jeruzalem, także ty byłeś jednym z nich. Nie paś oczu widokiem swojego brata w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się z powodu synów Judy w dniu ich zagłady i nie mów zuchwale w dniu niedoli! Nie wkraczaj do bramy mojego ludu w dniu jego klęski; nie paś i ty oczu widokiem jego nieszczęścia w dniu jego klęski! I nie wyciągaj ręki po jego mienie w dniu jego klęski! Nie stój na rozstaju dróg, aby zabijać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli! Gdyż bliski jest dzień Pana na wszystkie narody. Jak postępowałeś, tak postąpią z tobą. Odpłata za twe postępki spadnie na twoją głowę.” ABD. 1,10-15.

Podobne proroctwo znajdziemy w księgach Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela. Na ich podstawie można wynotować przynajmniej siedem szczegółowych zapowiedzi, co do Edomu:

• Stanie się pustkowiem aż po Teman IZAJ. 34,13; EZECH. 25,13.
• Nie będzie ponownie zamieszkany JER. 49,18.
• Jego ziemie dostaną się w ręce ludu ze wschodu EZECH. 25,4.
• Podbije go Izrael EZECH. 25,14.
• Jego historia będzie krwawa EZECH. 35,5-6; IZAJ. 34,6-7.
• Zamieszkiwać go będą dzikie zwierzęta IZAJ. 34,13-15.
• Przechodnie będą się nad nim zdumiewać JER. 49,17.

Dziś Petrę zamieszkują jedynie zwierzęta.Słowa te wypowiedziano od VIII do VI w. p.n.e., a więc kiedy Edomitom powodziło się dobrze. W VI wieku, gdy związali się z Babilończykami nic nie zapowiadało, aby te proroctwa miały się wypełnić, a jednak tak się stało.

Arabskie plemię Nabatejczyków, które w V w. p.n.e. przybyło ze wschodu, wypędziło Edomitów z ich kraju Seir. Musieli przenieść się na zachód, gdzie znani są w historii jako Idumejczycy, a ich pustynna kraina jako Idumea. Nawet zapowiedź, że Izrael podbije Edomitów, mało prawdopodobna, gdyż wypowiedziana w czasach, gdy Izrael trafił do niewoli babilońskiej, stała się faktem. Juda Machabeusz pokonał Idumejczyków, a zginęło ich wówczas około 40.000. Ich podboju dokończył król żydowski Jan Hyrkanus (135-104 p.n.e.). Idumejczycy musieli wówczas przyjąć religię żydowską wraz z obrzezką, a ich kraj stał się częścią Izraela. Z Idumei wywodził się Antypater, ojciec Heroda Wielkiego (40-4 p.n.e.). Szaleństwom Heroda i jego rodziny poświęciłem sporo miejsca w książce „Skarby Świątyni”.

Nabatejczycy rozbudowali Petrę. W jej masywnych skałach wyciosali świątynie, bramy, pałace, domy, grobowce. Zachowało się tam do dziś około tysiąca budowli pełnych pięknych komnat, nawet wyciosany ze skały teatr na kilka tysięcy widzów. W rękach Nabatejczyków znalazły się szlaki karawanowe. Przez ich teren prowadziły główne drogi między Arabią i Etiopią, Egiptem i Mezopotamią, Chinami i południową Europą. Pobierane myto uczyniło ich zamożnym narodem. Rzymianie szybko dostrzegli walory tego regionu i po wyprawie Trajana w 106 roku n.e. uczynili z niego rzymską prowincję zwaną Arabia Petrea.

Wraz ze wzrostem znaczenia szlaków karawanowych wiodących do Europy przez Palmirę, kupcy coraz rzadziej przemierzali kraj Nabatejczyków. Po upadku Imperium Rzymskiego zabrakło siły militarnej utrzymującej bezpieczeństwo na drogach. Petra opustoszała. Z czasem pamięć o niej zaginęła. Nikt nie był pewien, czy kiedykolwiek istniała. Z początkiem XIX wieku na jej poszukiwanie wyruszył Johann Burckhardt (1784-1817).

Bliski Wschód był wtedy w rękach muzułmanów, toteż Szwajcar wcześniej uczył się ich zwyczajów i arabskiego, gdyż ostrzegano go, że bez tego niechybnie zginie. Burckhardt posiadł tak wielką wiedzę o islamie i zwyczajach muzułmańskich, że imam w Mekce uznał go za najbardziej poświęconego i uczonego muzułmanina, jakiego znał.

Burckhardt podróżował w arabskim przebraniu, pod imieniem Ibrahim ibn Ab-dallah. Musiał ukrywać poznawczy cel swej podróży, aby nie posądzono go o szpiegostwo, za co groziła kara śmierci. Dziennik podróży trzymał zawsze głęboko za pazuchą. Kiedy muzułmanie dziwili się jego ciężkiemu akcentowi, tłumaczył, że pochodzi z Hindustanu. Poproszony, aby przemówił po hindustańsku używał gwary szwajcarsko-niemieckiej, co satysfakcjonowało nawet najbardziej dociekliwych. „Mając taki język za ojczysty, nic dziwnego, że tak kaleczy arabski” — mawiali.

Przygód Burckhardt miał bez liku. Dwukrotnie przewodnicy zostawili go na pastwę losu w pustynnych, nieoznaczonych na mapie terenach. Za każdym razem ratowała go bystrość umysłu i jak mawiał „pragnienie, aby nie umierać zbyt młodo”.

J. Buckhardt - pierwszy Europejczyk, który w czasach nowożytnych zobaczył Petrę.Burckhardt wiedział, że w pobliżu ruin Petry pochowano Aarona. Mówił więc po drodze, że ślubował Allachowi złożyć ofiarę przy grobie Aarona na górze Hor. Muzułmanie podziwiali czcigodny cel podróży i chętnie mu pomagali. Znalazł się nawet przewodnik, który 22 sierpnia 1812 roku wprowadził go do skalnego miasta przez Szczelinę. Szwajcarski podróżnik nie mógł uwierzyć, że Petra leżała zaledwie 80 km na południe od Morza Martwego!

Widok, jaki rozciągał się przed jego oczyma, w pełni odpowiadał słowom, które Jeremiasz skierował dwa i pół tysiąca lat wcześniej przeciw osadzonej na szczycie gór stolicy Edomitów: „Strach przed tobą i zuchwałość twojego serca omamiły ciebie, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, zajmujesz szczyty pagórków. Choćbyś założył swoje gniazdo wysoko jak orzeł, jednak i stamtąd cię strącę — mówi Pan. Edom będzie budził grozę; ktokolwiek będzie przechodził koło niego, będzie przejęty grozą i będzie świstał nad wszystkimi jego ciosami. Jak Sodoma i Gomora, i sąsiednie ich miasta zostały doszczętnie zburzone — mówi Pan — tak nikt tam nie zamieszka i żaden człowiek się tam nie zatrzyma.” JER. 49,16-18.

Burckhardt mógł przekonać się naocznie o wypełnieniu siedmiu proroctw wypowiedzianych o Petrze, gdy była stolicą liczącego się królestwa: Edom stał się opustoszałym regionem IZAJ. 34,13; aż po Teman, dziś Maan EZECH. 25,13; uległ Nabatejczykom EZECH. 25,4, a potem Izraelitom EZECH. 25,14. Zamieszkują go dzikie zwierzęta IZAJ. 34,13-15, a turyści zdumiewają się nad jej losem i osobliwym usytuowaniem JER. 49,17.

* * *

Kiedy zliczymy siedem szczegółowych proroctw Ozeasza i Micheasza o Samarii, sześć proroctw Sofoniasza i Nahuma o Niniwie, siedem zapowiedzi Izajasza i Jeremiasza o Babilonie, siedem proroctw Ezechiela i Joela o Tyrze, oraz siedem zapowiedzi o Petrze i Edomie, otrzymamy w sumie 35 proroctw, które wypełniły się z zastanawiającą dokładnością. Nic dziwnego, że dla wielu proroctwa biblijne są jednym z największych argumentów za istnieniem Boga i natchnieniem Pisma Świętego.

Powyższy tekst, uproszczony i poprawiony, pochodzi z książki Sekrety Biblii tego samego

Bardzo dużo w tym artykule błędów Biblijnych, geograficznych, historycznych, i LOGICZNYCH.


Zerknij może na kilka FAKTYCZNYCH informacji o Edomie.

Biblia W CAŁOŚCI nie była pisana przez Żydów. Mojżesz spisywał Księgę Rodzaju, i część pozostałych Ksiąg Tory ze starszych źródeł, będąc przez ponad 20 lat pastuchem swojego teścia Jetry, Edomity, Kapłana Midianu, potomka pierworodnego syna Ezawa - Króla Themańczykow / Przyjaciela Hioba - Elifaza.

Najstarsza, i Najwspanialsza księga Biblii - Księga Hioba, jest literaturą EDOMU, a NIE IZRAELA.


Czym był więc Edom, i kim byli Edomici / Esseńczycy zamieszkujący w czasach Patryjarchów tereny obecnego Izraela ?

Większość zachodnich archeologów nie jest dopuszczana na tereny obecnego Izraela, ale wykopaliska archeologiczne prowadzone na terenie Jordanu przez Kalifornijski Uniwersytet San Diego, czy przez Prof. Piotra Bieńkowskiego z Anglii, dają nam poznać historię Edomu - zapomnianego??? narodu który tworzył zachodnią cywilizację.

Poniżej kilka archeologicznych notek o Edomie.

Pierwsza pochodzi od Marty Sharp Joukowskiej, emerytowanego Profesora z Uniwersytetu Brauna na Wyspie Rhodos, USA, obecnego dyrektora wykopalisk archeologicznych na terenie Jordanu, gdzie pracuje ona na terenie Wielkiej Świątyni w antycznej Petrze.

"Według tradycji, w okresie ok. 1200 pne. obszar Petry (choć niekoniecznie obszar wykopaliska) był zamieszkiwany przez Edomitów i ten obszar był znany jako Edom ("czerwony").

Zanim Izraelici podbili te tereny, Edomici kontrolowali szlaki handlowe od Południowej Arabii do Damaszku, na północ od Edomu.

Mało jest wiadomo o Edomitach na terenie samej Petry, ale jako naród, znani oni byli

z ich mądrości,

z ich piśmiennictwa,

ich tekstylnego przemysłu,

z ich wspaniałej wysokiej jakości ceramiki,

i wysokiej jakości wyrobów metalurgicznych".

http://www.brown.edu/Departments/Joukow ... story.html
_____________________



"According to tradition, in ca. 1200 BCE, the Petra area (but not necessarily the site itself) was populated by Edomites and the area was known as Edom ("red").

Before the Israelite incursions, the Edomites controlled the trade routes from Arabia in the south to Damascus in the north.

Little is known about the Edomites at Petra itself, but as a people they were known for their wisdom, their writing, their textile industry, the excellence and fineness of their ceramics, and their skilled metal working."
________________________

Druga archeologiczna notatka dotyczy wykopalisk na terenach antycznego Edomu prowadzonych przez Universyted Kalifornii, z San Diego, i przez Departament Historii z Jordanu.

Pod kierunkiem Profesora Levy, w skład międzynarodowego zespłu archeologów wchodzili: Russell Adams z McMaster University, Canada; Mohammad Najjar, Department of Antiquities, Jordan i Professor Andreas Hauptmann, German Mining Museum

Wykopaliska archeologiczne w Khirbat an-Nahs w Jordanie, prowadzone w latach 2002 - 2004 przez Uniwersytet Kalifornii z San Diego, dały nam możliwość nowego spojrzenia na historię Edomu, gdyż odkryte przedmioty i dowody osiadłej społeczności sięgają wieków od trzynastego do dziesiątego pne.



"Tereny nizinne Edomu, obfitujące w rudę miedzi, były ignorowane przez archeologów z powodu oczywistych trudności pracy w tym bardzo suchym regionie.
Ale z antropologicznej perspektywy, i używając wysoko precyzyjnej techniki datowania węglem, nowe archeologiczne poszukiwania potwierdziły dwa główne okresy produkcji miedzi - od 12-tego do 11-tego wieku pne., i od 10-tego do 9-tego wieku pne.

Z tych okresów, znaleziono dowody konstrukcji masywnych fortyfikacji i produkcji metalu na skalę przemysłową, jak również ponad sto obiektów budowlanych".

http://ucsdnews.ucsd.edu/newsrel/soc/EDOM.asp
__________________
"The Edomite lowlands, home to a large copper ore zone, have been ignored by archaeologists because of the logistical difficulties of working in this hyper-arid region.

But with an anthropological perspective, and using high precision radiocarbon dating, this new research demonstrates two major phases of copper production—during the 12th to 11th centuries B.C. and the 10th to 9th centuries B.C.

In this period evidence was found of construction of massive fortifications and industrial scale metal production activities, as well as over 100 building complexes."
___________________



W opini niektórych historyków, HYKSOSI / KRÓLOWIE PASTERZE, którzy podbili Egipt w 17 wieku pne., i rządzili z Avaris, byli Edomitami / Esseńczykami, a ich król Khian zarządzał, jak w obietnicy danej Abrahamowi, od Nilu do Eufratu, gdzie znajdują sie archeologiczne dowody jego wpływów, tak jak to było dane przez Boga w obietnicy Abrahamowi, i jak czytamy w Księdze Rodzaju 36:

"(37) Gdy umarł Samla, po nim był królem Saul z Rechobot nad Rzeką [Eufrat] "




Pozdrawiam
George

[chryzolit]

George.
Bardzo cie prosze nie umieszczaj rolki zwojów w poscie,bo zazwyczaj nikt tego nie przewinie nie mówiac o przeczytaniu..
Edomu,czy tego że ksiega Hioba była napisana w rodzinie Ezawa,nie neguje ja,ale tez zapisy biblijne.
Istotne z dzisiejszego czasu potrząc na tą historie Edomitów czy Izraela jest to że narody ta upadły prawie w tym samym czasie i z tych samych powodów.Buntu przeciw Bogu.
Do Edomczyków prorocy biblijni kierowali upomnienia i prorokowali o zapowiedzianej przez Boga karze.I te proroctwa się dokładnie wypełniły,czy inaczej spełniły.
A od czasu Jezusa,ratunkiem dla wszystkich narodów,w tym Edomu i Izraela jest Chrystus.
I to jest chyba najobiektywniejsze podsumowanie.
Pozdrawiam.

[Queza]

Mam nadzieję, że podołam temu do czego zobowiązał mnie Chrystus, a George musi zacząć pisać od siebie bo inaczej nie będę tego czytać.

[Bobo]

Zawsze możesz nie czytać

[Queza]

Zawsze możesz nie czytać

No tak robię, co "trzecie słowo" bo jak można to czytać?

[George]

George.
Bardzo cie prosze nie umieszczaj rolki zwojów w poscie,bo zazwyczaj nikt tego nie przewinie nie mówiac o przeczytaniu..
Edomu,czy tego że ksiega Hioba była napisana w rodzinie Ezawa,nie neguje ja,ale tez zapisy biblijne.
Istotne z dzisiejszego czasu potrząc na tą historie Edomitów czy Izraela jest to że narody ta upadły prawie w tym samym czasie i z tych samych powodów.Buntu przeciw Bogu.
Do Edomczyków prorocy biblijni kierowali upomnienia i prorokowali o zapowiedzianej przez Boga karze.I te proroctwa się dokładnie wypełniły,czy inaczej spełniły.
A od czasu Jezusa,ratunkiem dla wszystkich narodów,w tym Edomu i Izraela jest Chrystus.
I to jest chyba najobiektywniejsze podsumowanie.
Pozdrawiam.

Tak się składa Chryzolicie że ani Edom, ani Izrael nie upadły, ale są obecnie w konflikcie który ma doprowadzić do końca tego świata, i zaistnienia na Ziemi Królestwa Chrystusowego, o czym możemy przeczytać w oryginalnej Księdze Abdiasza - najkrótszej księdze Biblii - Proroczni końca świata.

Zerknijmy może razem na tą Prorocznie.

W czasach kiedy sam Chrystus nauczał z tej Proroczni - Proroczni Abdiasza, to wyglądała ona inaczej, i miała ODWROTNE niż ma dziś ZNACZENIE jeśli chodzi o rolę IZRAELA, i EDOMU - Góry Ezawa / Seiru.

Nie mam w posiadaniu całego oryginalnego tekstu Proroczni Abdiasza z pierwszych wieków n.e., ale mam dostęp do jej końcowych fragmentów z przełomu IV / V wieku n.e., fragmentów które są dowodem na to jak ta Prorocznia wyglądała jeszcze na początku V wieku, za czasów Św. Augustyna, który był twórcą teologii Kościoła Rzymsko Katolickiego.

Oryginalna Prorocznia Abdiasza, której fragmenty zachował dla nas Św. Augustyn w dziele swego życia księdze 'Państwo Boże', mówi nam że:


„21. Wtedy ci którzy ocaleją "muszą wyjść z Góry Syjonu (żydowskiej i Żydo-Chrześcijańskiej religii), aby mogli bronić Górę Ezawa (FreEdom), i wtedy nastanie królestwo Pana.”

a NIE jak to czytamy w skażonych dzisiejszych bibliach.

21. Potem ocaleni na górze Syjon wyruszą, aby sądzić górzysty kraj Ezawa; lecz panowanie będzie należało do Pana.
(BW)

Zobaczmy jak Prorocznia Abdiasza wyglądała w greckiej Septuagincie za czasów Chrystusa, i nawet w IV - V wieku n.e., kiedy Św. Augustyn i Św. Hieronim budowali (na zlecenia papieża Damazego I) Kościół Rzymsko Katolicki.


Czytając Księgę 'Państwo Boże', i zawarte w niej fragmenty Biblii z przełomu IV i V wieku, można załważyć że sam Chrystus nauczał o 'Górze Ezawa' (EDOMIE / SEIRZE) na podstawie Staro-testamentowej 'Proroczni Abadiasza'.

Skąd o tym wiemy?

Zerknijmy razem do Księgi 'Państwo Boże', i komentarza Augustyna na temat Proroczni Abadiasza.

Św. Augustyn (ur. 13 Listopada 354 r. zm. 28 Sierpnia 430 r.), był jednym z czterech ojców / doktorów KrK - współtwórcą jego teologii. Z listów Augustyna wiemy że nie tylko używał on Septuaginty LXX, ale też wstawiał się on za tym aby Septuaginta (Biblia Chrześcijańska), a nie Masora (Biblia Żydowska) była podstawą dla nowej Biblii KrK - Wulgaty.

Stworzenie łacińskiej wersji Biblii dla potrzeb nowo powstającego KrK zażądał od Św. Hieronima na początku lat 380’ biskup Rzymu - Papież Damazy I. Wulgata była jedyną oficjalną Biblią kościoła Zachodniego - KrK, przez następne 1000 lat.

A teraz przejdźmy do wspomnianej przez ciebie 'skażonej' Proroczni Abadiasza, i do księgi Św. Augustyna - 'Państwo Boże'.

W dziele swojego życia - księdze zatytowanej Państwo Boże - Civitale Deli, Św. Augustyn cytował wiele fragmentów z Biblii. Przechował on dla nas w ten sposób oryginalny - końcowy fragment Proroczni Abdiasza.

Ale ten antyczny fragment, cytowany przez Augustyna w księdze 'Państwo Boże', jest odwrotnością tego co widzimy w zakończeniu 'Proroczni Abdiasza' w dzisiejszych wydaniach Biblii, łącznie z dzisiejszą Septuagintą.

Czyżby biblijna Prorocznia Abdiasza, dotycząca Ezawa / Edomu, została od czasów Św. Augustyna skażona? Nie ulega to żadnym wątpliwością.

Ponieważ Prorocznia Abdiasza jest prorocznią wyraźnie mówiącą o "końcu czasów" i początku panowania na ziemi Chrystusa - jest więc ona prorocznią bardzo ważną, i wartą sprawdzenia o co w niej właściwie chodzi.

Ten antyczny tekst Proroczni Abdiasza, mówi nam że Chrystus sam nauczał na podstawie tej 'Proroczni', o tym że ci którzy przeżyją ostatnią z wojnen na ziemi, a raczej agresję Izraela na "Górę Ezawa" (Edom / Seir), muszą wyjść z Syjonu (Żydo-Chrześcijańskiej i żydowskiej religii Izraela), aby stanąć w obronie "Góry Ezawa” - (EDOMU / SEIRU), i dopiero wtedy nastanie Królestwo Pana - Królestwo Chrystusowe - Państwo Boże.

Poniżej załączam link i orginalny fragment proroczni Abadiasza, cytowany w książce Państwo Boże, w Księdze XVIII, Rozdział 31.
http://www.newadvent.org/fathers/120118.htm

"Rozdział 31. — O Przepowiedniach Związanych ze Zbawieniem Świata w Chrystusie, w Księdze Abadiasza, Nahuma, i Habbuka."

"Lecz na górze Syjon będzie ocalenie i będzie ona święta."

A niewiele dalej, na końcu tej samej proroczni, mówi on:

"I ci którzy zostaną znów ocaleni muszą wyjść z Góry Syjonu,
aby mogli obronić Górę Ezawa, i nastanie królestwo Pana."

Abadiasz 21

Poniżej wersja angielska.
_________________
"Chapter 31.— Of the Predictions Concerning the Salvation of the World in Christ, in Obadiah, Nahum, and Habakkuk.

"But upon Mount Sion shall be safety, and there shall be a Holy One."
And a little after, at the end of the same prophecy, he says:

"And those who are saved again shall come up out of Mount Sion,
that they may defend Mount Esau, and it shall be a kingdom to the Lord.
Obadiah 21.

__________________

Jak widzimy w tym nieskażonym przez Żydów fragmencie Proroczni Abdiasza (zachowaniej dla nas w księdze Augustyna z V wieku n.e.), Państwo Boże w którym Chrystus sam będzie kierował sprawami tego świata, nastąpi po tym jak Izraelici wymordują wszystkich Edomitów

- "wycięty zostanie [wszelki] człowiek z góry Ezawa".

Wtedy ci którzy ocaleją "muszą wyjść z Góry Syjonu (żydowskiej i Żydo-Chrześcijańskiej religii), aby mogli obronić Górę Ezawa", i nastanie wtedy królestwo Pana."

Wiem że wielu będzie się zastanawiać - dlaczego miałby ktoś brać w obronę Górę Ezawa / Edom / SEIR / Idumeę?

Kim był Ezaw, i czym właściwie jest ten Edom?

Gdzie w dzisiejszych czasach znajduje się GÓRA EZAWA, zwana też EDOMEM lub SEIREM ?

Spróbujmy odpowiedzieć sobie na to pytanie analizując biblijne i historyczne dzieje Ezawa i jego narodu Edomu / Idumei.

Poznajmy bliżej ten naród i zastanówmy się czy jesteśmy gotowi stanąć w jego obronie. Sprawdźmy czy naprawdę kwalifikujemy się aby być mieszkańcami Nowej Jerozolimy - Państwa Bożego, aby żyć w nim pod wodzą Chrystusa - Zbawiciela.

Czy jesteśmy duchowo dojrzali aby poznać Prawdę i wziąść w obronę Górę Ezawa - SEIR?

Historia tych dwóch narodów, Izraela i Edomu, to walka pomiędzy dwiema miłościami.

Jeden naród cechuje miłość własna, charakteryzującą sie obojętnością na potrzeby drugiego człowieka "aż po obojętność na Boga" ( jak pisał o tym Św. Augustyn).
Druga miłość to miłość Chrystusowa, charakteryzującą się służeniem drugiemu człowiekowi, "aż po obojętność na samego siebie" (Państwo Boże XIV, 28).


W swej pierwszej encyklice Redemptor hominis (1979) Jan Paweł II zacytował słowa Chrystusa


„poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”.

Następnie dodał:

„W słowach tych zawiera się podstawowe wymaganie i przestroga zarazem.

Jest to wymaganie rzetelnego stosunku do prawdy jako warunek prawdziwej wolności. Jest to równocześnie przestroga przed jakąkolwiek pozorną wolnością, przed wolnością rozumianą powierzchownie, jednostronnie, bez wniknięcia w całą prawdę o człowieku i o świecie”.

Jest już czas aby poznać nagą prawdę o Izraelu, i historyczną PRAWDĘ o Edomie - Górze Ezawa / SEIRZE.

Czy wiecie gdzie znajduje się SEIR?

Pozdrawiam
George

[George]

George.
Bardzo cie prosze nie umieszczaj rolki zwojów w poscie,bo zazwyczaj nikt tego nie przewinie nie mówiac o przeczytaniu..
Edomu,czy tego że ksiega Hioba była napisana w rodzinie Ezawa,nie neguje ja,ale tez zapisy biblijne.
Istotne z dzisiejszego czasu potrząc na tą historie Edomitów czy Izraela jest to że narody ta upadły prawie w tym samym czasie i z tych samych powodów.Buntu przeciw Bogu.
Do Edomczyków prorocy biblijni kierowali upomnienia i prorokowali o zapowiedzianej przez Boga karze.I te proroctwa się dokładnie wypełniły,czy inaczej spełniły.
A od czasu Jezusa,ratunkiem dla wszystkich narodów,w tym Edomu i Izraela jest Chrystus.
I to jest chyba najobiektywniejsze podsumowanie.
Pozdrawiam.

Zerknij Chryzolit co Pani Ewa mówi o obecnym konflikcie pomiędzy tymi dwoma narodami, Izraelem i Edomem.

https://niezaleznatelewizja.pl/index.ph ... wa-pawela/