SPRZECZNOŚCI DOTYCZĄCE NAKAZÓW BOGA

Sprzeczności w Biblii, krytyka etyki biblijnej itp.
Dział przeznaczony przede wszystkim dla tych, którzy nie wierzą w boskie natchnienie Biblii. Obowiązuje wewnętrzny regulamin

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

booris pisze:
Pokoja pisze:Nie widzê w tym ¿adnej sprzeczno¶ci. Kontrowersyjno¶æ jest tylko pozorna.
Otó¿ by³ rozkaz, dotycz±cy zakazu spo¿ywania, dla do¶wiadczania dobrego i z³ego. Za jego z³amanie grozi³a kara ¶mierci. Kobieta uleg³a pokusie do¶wiadczenia tego, co zakazane, a mê¿czyzna to zatwierdzi³. Wiedzieli, ¿e kar± jest ¶mieræ, wiêc liczyli siê z tym, ¿e umr± (skazany na ¶mieræ umrzesz, Rdz. 2:17).
No wlasnie jest sprzecznosc. Po pierwsze nie mieli pojecia czym jest smierc,a po drugie przed zjedzeniem owocu nie byli swiadomi tego ze smierc jest zla.
Nie rozwa¿ali¶my dotychczas tej kwestii, wiêc do niej siê nie odnosi³em, a t± pozorn± kontrowersyjno¶æ, do której siê odnios³em nie podwa¿y³e¶.

Czy nie mieli ¿adnego pojêcia o tym, czym jest ¶mieræ? Mogli mieæ, choæby na podstawie tego, ¿e znika³a ¶wiat³o¶æ dnia, (ale i mglist± nadziejê na zmartwychwstanie). Ponadto na podstawie li¶ci spadaj±cych z drzew.

Je¿eli Jahwe Bogów rozkazem zabroni³ im spo¿ywania z drzewostanu, dla do¶wiadczania na w³asn± rêkê, co jest dobre, a co z³e, to ju¿ przez samo to wiedzieli, ¿e kara ¶mierci jest czym¶ przeciwnym do tego, czego do¶wiadczali, gdy byli wzajemnie szczerzy (nadzy) i nie zawiedli siê (nie wstydzili siê), Rdz. 2:25.
booris pisze:Caly problem polega na tym,ze Adama i Ewe traktuje sie jako swiadomych tego,ze popelniaja grzech,ze odrozniaja dobro od zla przed zjedzeniem owocu.A tak nie bylo.
W pewnym zakresie by³o, ale zgadzam siê, ¿e nie w pe³ni. S± cztery sposoby poznania dobra i z³a, tzn., przez:
1. Informacjê – t± znajomo¶æ otrzymali, Rdz. 2:16,17;
2. Obserwacjê – tego nie mieli;
3. Do¶wiadczenie - tego nie mieli;
T± mo¿liwo¶æ poznania dobrego i z³ego, któr± posiada Jehowa Bogów, poznali dopiero wtedy, gdy ulegli pokusie i ogl±dali skutki tego, Rdz. 3:22
4. Intuicjê – tak± wiedzê posiada tylko Stworzyciel, JHWH Bogów:
Wszystko piêknie uczyni³ w swoim czasie, nawet wieczno¶æ w³o¿y³ w ich serca; a jednak cz³owiek nie mo¿e poj±æ dzie³a, którego dokona³ Bóg od pocz±tku do koñca. Kaz. 3:11

A to jest ¿ywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego pos³a³e¶. J. 17:3
Tak, wiêc nie uwa¿am ich za w pe³ni ¶wiadomych. Gdyby tak by³o, to Bóg nie da³by im promienia nadziei z Rdz. 3:15 i nie da³by im trwa³ego okrycia, Rdz. 3:21.

Pismo raczej w Rdz. 2:25 nie akcentuje nago¶ci i wstydu, lecz szczero¶æ i brak zawodu. Cz³owiek szczery jest jakby nagi. Gdy nie doznaje zawodu, to siê nie wstydzi. Byli szczerzy wzglêdem Boga i siebie i nie zawiedli siê z tego powodu. Po do¶wiadczeniu tego, co by³a dla nich zakazane, czyli po odczuciu swej, ju¿ grzesznej natury, chcieli j± ukryæ, wyzbywaj±c siê szczero¶ci przed Bogiem, a tak¿e chcieli siê ukryæ w ca³o¶ci przed nim. Bóg ich zapyta³: Gdzie! Gdzie chc± siê ukryæ przed nim?
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

RN pisze:DLACZEGO WIELE OSÓB NIE US£UCHA£O NAKAZU STAROTESTAMENTOWEGO BOGA :?:

KSIÊGA RODZAJU 6. 3. BIZTB

I rzek³ Pan: Nie bêdzie przebywa³ duch mój w cz³owieku na zawsze, gdy¿ jest on tylko cia³em. Bêdzie wiêc ¿ycie jego trwaæ sto dwadzie¶cia lat.
Tu nie chodzi o ograniczenie wieku ¿ycia cz³owieka do 120 lat w ogólno¶ci, lecz o wydanie wyroku 120 lat przed potopem, czyli na ¶wiat cz³owieka stworzonego na obraz Bo¿y. By³ to ¶wiat anio³ów w tym znaczeniu, ¿e cz³owiek na obraz Bo¿y, zosta³ stworzony najpierw, czyli zosta³ pos³any przed cz³owiekiem, który w sabat Bo¿y, trwaj±cy 7 000 lat jest czyniony na podobieñstwo Bo¿e. Anio³ znaczy pos³aniec.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Henryk
Posty: 11683
Rejestracja: 10 lis 2008, 8:26

Post autor: Henryk »

Pokoja pisze:I rzekł Pan: Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat.
Tu nie chodzi o ograniczenie wieku życia człowieka do 120 lat w ogólności, lecz o wydanie wyroku 120 lat przed potopem, czyli na świat człowieka stworzonego na obraz Boży.
Masz racje. Ludzkość była już tak zdegenerowana, że Bóg pozostawił ludzkości jeszcze czas stu dwudziestu lat ewentualną pokutę, oraz na budowę arki przez Noego.
Gen 6:9 bp "A oto dzieje Noego. Noe wyróżniał się niezwykłą prawością wśród współczesnego mu pokolenia. Żył też bardzo bogobojnie."

Gen 6:3 bg " I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat."
Gen 6:3 nbg-pl " A BÓG powiedział: Nie będzie długo walczył Mój duch w człowieku, ponieważ jest on także cielesną naturą S; zatem jego dni będą liczyć sto dwadzieścia lat."
Gen 6:3 bug " I powiedział PAN: Mój duch nie będzie na zawsze się spierał z człowiekiem, bo jest on ciałem. Będzie więc jego dni sto dwadzieścia lat."
Na początek zastanówmy się nad słowami Pana Boga skierowanymi do ludzi żyjących tuż przed potopem.

Biblia Tysiąclecia (Rdz 6:3) oddaje interesujący nas werset następującymi słowami: "Wtedy Bóg rzekł: Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną; niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat." Z pewnością może nam sprawiać problem zrozumienie tego wersetu. W jaki sposób Duch Boży miałby przebywać wiecznie w człowieku? Przecież wyrok w raju ogłaszał bezwarunkową śmierć. Czy grzeszni ludzie przed potopem posiadali ducha Bożego? Czy przez 120 lat życia każdego człowieka przebywał w nim duch Boży? Odpowiedzi na te pytania nie ułatwia nam tłumaczenie Biblii Warszawskiej które także mówi o ograniczeniu przebywania ducha Bożego w człowieku do 120 lat. Wszelkie tłumaczenie tych wersetów zgodne z naszym zrozumieniem Pisma Św. jest trudne i wymijające. Zobaczmy jednak, jak ten werset brzmi w Biblii Gdańskiej: (1 Moj. 6:3) "I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat". Sens wypowiedzi zapisanej w tym tłumaczeniu już jest zupełnie inny. Pan Bóg postanawia skończyć okres wadzenia (kłócenia, spierania się, przekonywania) z człowiekiem, zostawiając mu 120 lat na naprawę. Zgodna z takim tłumaczeniem tej wypowiedzi Pana Boga jest TORA wydana przez fundację R.S.Laudera "I powiedział Bóg: Nie będzie Mój duch sądził człowieka bez końca, bo on jest tylko ciałem. Niech jego życia będzie - sto dwadzieścia lat".

Zauważmy jak logiczne i zgodne z charakterem Bożym jest takie przetłumaczenie tej wypowiedzi! Pan Bóg zawsze, zanim ukarze człowieka, zostawia mu czas na naprawę, który jest czasem sądu, decyzji Bożej, jak ostatecznie postąpić z człowiekiem. Wszechmocny, widząc grzech ludzkości, postanowił, że nie będzie w nieskończoność przekonywał ludzi do posłuszeństwa, pozostawiając im 120 lat na zmianę postępowania. Ta sama zasada, aczkolwiek z innym skutkiem, została zastosowana do Niniwy. Gdy Jonasz przybył do Niniwy, ogłosił, że zostało do zniszczenia miasta 40 dni. Niniwijczycy uwierzyli mu i pokutowali. W efekcie Pan Bóg zachował sto dwadzieścia tysięcy mieszkańców.
http://www.nastrazy.pl/wedrowka/czytaj. ... ik=wersety

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

Henryk pisze:
Pokoja pisze:I rzek³ Pan: Nie bêdzie przebywa³ duch mój w cz³owieku na zawsze, gdy¿ jest on tylko cia³em. Bêdzie wiêc ¿ycie jego trwaæ sto dwadzie¶cia lat.
Tu nie chodzi o ograniczenie wieku ¿ycia cz³owieka do 120 lat w ogólno¶ci, lecz o wydanie wyroku 120 lat przed potopem, czyli na ¶wiat cz³owieka stworzonego na obraz Bo¿y.
Masz racje. Ludzko¶æ by³a ju¿ tak zdegenerowana, ¿e Bóg pozostawi³ ludzko¶ci jeszcze czas stu dwudziestu lat ewentualn± pokutê, oraz na budowê arki przez Noego.
Gen 6:9 bp "A oto dzieje Noego. Noe wyró¿nia³ siê niezwyk³± prawo¶ci± w¶ród wspó³czesnego mu pokolenia. ¯y³ te¿ bardzo bogobojnie."

Gen 6:3 bg " I rzek³ Pan: Nie bêdzie siê wadzi³ duch mój z cz³owiekiem na wieki, gdy¿ jest cia³em; i bêd± dni jego sto i dwadzie¶cia lat."
Gen 6:3 nbg-pl " A BÓG powiedzia³: Nie bêdzie d³ugo walczy³ Mój duch w cz³owieku, poniewa¿ jest on tak¿e cielesn± natur± S; zatem jego dni bêd± liczyæ sto dwadzie¶cia lat."
Gen 6:3 bug " I powiedzia³ PAN: Mój duch nie bêdzie na zawsze siê spiera³ z cz³owiekiem, bo jest on cia³em. Bêdzie wiêc jego dni sto dwadzie¶cia lat."
Na pocz±tek zastanówmy siê nad s³owami Pana Boga skierowanymi do ludzi ¿yj±cych tu¿ przed potopem.

Biblia Tysi±clecia (Rdz 6:3) oddaje interesuj±cy nas werset nastêpuj±cymi s³owami: "Wtedy Bóg rzek³: Nie mo¿e pozostawaæ duch mój w cz³owieku na zawsze, gdy¿ cz³owiek jest istot± cielesn±; niechaj wiêc ¿yje tylko sto dwadzie¶cia lat." Z pewno¶ci± mo¿e nam sprawiaæ problem zrozumienie tego wersetu. W jaki sposób Duch Bo¿y mia³by przebywaæ wiecznie w cz³owieku? Przecie¿ wyrok w raju og³asza³ bezwarunkow± ¶mieræ. Czy grzeszni ludzie przed potopem posiadali ducha Bo¿ego? Czy przez 120 lat ¿ycia ka¿dego cz³owieka przebywa³ w nim duch Bo¿y? Odpowiedzi na te pytania nie u³atwia nam t³umaczenie Biblii Warszawskiej które tak¿e mówi o ograniczeniu przebywania ducha Bo¿ego w cz³owieku do 120 lat. Wszelkie t³umaczenie tych wersetów zgodne z naszym zrozumieniem Pisma ¦w. jest trudne i wymijaj±ce. Zobaczmy jednak, jak ten werset brzmi w Biblii Gdañskiej: (1 Moj. 6:3) "I rzek³ Pan: Nie bêdzie siê wadzi³ duch mój z cz³owiekiem na wieki, gdy¿ jest cia³em; i bêd± dni jego sto i dwadzie¶cia lat". Sens wypowiedzi zapisanej w tym t³umaczeniu ju¿ jest zupe³nie inny. Pan Bóg postanawia skoñczyæ okres wadzenia (k³ócenia, spierania siê, przekonywania) z cz³owiekiem, zostawiaj±c mu 120 lat na naprawê. Zgodna z takim t³umaczeniem tej wypowiedzi Pana Boga jest TORA wydana przez fundacjê R.S.Laudera "I powiedzia³ Bóg: Nie bêdzie Mój duch s±dzi³ cz³owieka bez koñca, bo on jest tylko cia³em. Niech jego ¿ycia bêdzie - sto dwadzie¶cia lat".

Zauwa¿my jak logiczne i zgodne z charakterem Bo¿ym jest takie przet³umaczenie tej wypowiedzi! Pan Bóg zawsze, zanim ukarze cz³owieka, zostawia mu czas na naprawê, który jest czasem s±du, decyzji Bo¿ej, jak ostatecznie post±piæ z cz³owiekiem. Wszechmocny, widz±c grzech ludzko¶ci, postanowi³, ¿e nie bêdzie w nieskoñczono¶æ przekonywa³ ludzi do pos³uszeñstwa, pozostawiaj±c im 120 lat na zmianê postêpowania. Ta sama zasada, aczkolwiek z innym skutkiem, zosta³a zastosowana do Niniwy. Gdy Jonasz przyby³ do Niniwy, og³osi³, ¿e zosta³o do zniszczenia miasta 40 dni. Niniwijczycy uwierzyli mu i pokutowali. W efekcie Pan Bóg zachowa³ sto dwadzie¶cia tysiêcy mieszkañców.
http://www.nastrazy.pl/wedrowka/czytaj. ... ik=wersety
Oczywi¶cie sens Rdz. 6:3 wed³ug BG i TORY jest logiczny i zgodny z S³owem Bo¿ym. Pozwolê zauwa¿yæ, ¿e wed³ug Konkordancji Stronga mo¿na to przet³umaczyæ tak¿e:

Kod: Zaznacz cały

I rzek³ Jehowa: Duch nie oczy¶ci z zarzutów cz³owieka na wieki; poza tym on b³±dzi cia³em; wiêc bêd± dni jego sto i dwadzie¶cia lat. Rdz. 6:3
Chodzi tutaj o cz³owieka stworzonego na obraz Bo¿y, o którym jest napisane, ¿e z powodu braku wiary nie wejdzie do odpocznienia Bo¿ego. Cz³owiek ten upad³ z powodu grzechu, gdy¿ jego powi±zania przez cielesno¶æ posz³y w dó³ do oddawania czci stworzeniom, a nie Stworzycielowi. Zmiana nastêpuje dopiero od Rdz. 2:26, kiedy to zaczêto wzywaæ imienia JHWH (Jehowy = Jahwe). Jest to zwi±zane z czynieniem cz³owieka wiary, czyli na podobieñstwo Bo¿e. Wtedy powi±zania tego cz³owieka, zaczynaj± i¶æ przez osobowo¶æ w górê do Boga. Cz³owiek ten w tamtym czasie nie by³ jednak jeszcze w stanie dokonaæ tego, czego dokona³ Pan Jezus, dokoñczyciel wiary naszej, ¯yd. 12:2, dlatego aktualnie by³o wymagane niszczenie tych, których nie mo¿na ju¿ by³o zreformowaæ przed potopem, w Sodomie i Gomorze, a pó¼niej i w Kanaanie.

W odniesieniu do tego rodzaju deprawacji, ju¿ pierwotnie Bóg okazywa³ wielk± cierpliwo¶æ nad tymi naczyniami gniewu, aby kszta³towaæ cz³owieka w sercu, czyli tego cz³owieka wiary, czynionego na podobieñstwo Bo¿e, Rdz. 5:1,2; Efz. 1:4.
A có¿, je¶li Bóg, chc±c okazaæ gniew i objawiæ moc swoj±, znosi³ w wielkiej cierpliwo¶ci naczynia gniewu przeznaczone na zag³adê, (23) a uczyni³ tak, aby objawiæ bogactwo chwa³y swojej nad naczyniami zmi³owania, które uprzednio przygotowa³ ku chwale, Rz. 9:22,23
W zwi±zku z tym na podstawie Konkordancji Stronga, odczytujê g³êboki sens Rdz. 6:6

Kod: Zaznacz cały

Pociesza³ (litowa³ siê) Jahwe, poniewa¿ uczyni³ cz³owieka na ziemi, i kszta³tuje w sercu. 
Z powodu wielkiego z³a, czynionego przez mieszañców, Bóg pociesza³ cz³owieka czynionego na podobieñstwo swoje. Nie do pomy¶lenia jest, aby Bóg ¿a³owa³, ¿e uczyni³ cz³owieka na ziemi. Oznacza³oby to, ¿e siê pomyli³, a to te¿ jest nie do przyjêcia.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Krystian
Posty: 5082
Rejestracja: 17 gru 2011, 15:31

Post autor: Krystian »

Manna z nieba pisze:Wiecie co...pamiętam czasy kiedy godzinami siedziałam ze swoją babcią przy herbatce...
Babcia już wiele lat nie żyje. I właśnie moja babcia mi zawsze opowiadała.... Jak to będzie w raju.
Co będziemy tam robiły, gdzie mieszkały, niedaleko kogo i....czym się będziemy zajmowały...
Do dzisiaj widzę to w mojej wyobraźni.
Tak więc...Henryk nie jest jedyny :-)
CK wszystko wie :lol:
Wystarczy popatrzeć na ilustracje strażnicy jak tam się ludzie pięknie uśmiechają. :crazy:
Kłamstwo CK:
"Co najważniejsze, czasopismo to umacnia zaufanie do danej przez Stwórcę obietnicy, że zanim przeminie to pokolenie pamiętające wydarzenia z roku 1914, nastanie nowy świat, w którym zapanuje pokój i bezpieczeństwo" ( Przebudźcie się 8 stycznia 1991 nr 1 )

Awatar użytkownika
Bobo
Posty: 16709
Rejestracja: 03 mar 2007, 17:12

Post autor: Bobo »

Krystian pisze:CK wszystko wie :lol:
Kiedy odpuścisz ten sarkastyczny ton?
Zmykaj na swoje forum... holender jasny... jakiś ty g...i i beznadziejny...
Oszołomstwu mówię NIE!

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

O co chodzi? O nowe ¶wiat³o, czy ja¶niejsze ¶wiat³o? Pismo ¦wiête stwierdza, ze ¶wiat³o mo¿e byæ tylko ja¶niejsze, Przyp. 4:18 Prawda nawet najogólniej poznana, nigdy nie mo¿e byæ w sprzeczno¶ci z t± poznan± pó¼niej w szczegó³ach.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
RN
Posty: 6211
Rejestracja: 25 paź 2013, 19:49
Lokalizacja: Ziemia Łódzka

Post autor: RN »

CO BÓG STWORZYŁ NA SAMYM POCZĄTKU :?:

NIEBO I ZIEMIĘ

PIERWSZA KSIĘGA MOJŻESZOWA 1. 1. BIBLIA WARSZAWSKA

''Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię''

...............................................................................................................................

MĄDROŚĆ

PRZYPOWIEŚCI SALOMONA 8. 1 - 27. BIBLIA WARSZAWSKA

'' Słuchaj! Mądrość tak woła ....... .......... Pan stworzył mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na początku swych dzieł, z dawna. Przed wiekami byłam ustanowiona, od początków, przed powstaniem świata, gdy jeszcze nie było morza, zostałam zrodzona, gdy jeszcze nie było źródeł obfitujących w wody. Zanim góry były założone i powstały wzgórza, zostałam zrodzona gdy jeszcze nie uczynił ziemi i pól, i pierwszych brył gleby. Gdy budował niebiosa, byłam tam; gdy odmierzał krąg nad powierzchnią toni.
WYŁĄCZ TELEWIZOR - WŁĄCZ MYŚLENIE

Awatar użytkownika
Wnikliwy
Posty: 3204
Rejestracja: 23 cze 2013, 19:51

Post autor: Wnikliwy »

Nic nie zostało stworzone dopóki nie został stworzony pierworodny.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

RN pisze:CO BÓG STWORZY£ NA SAMYM POCZ¡TKU :?:

NIEBO I ZIEMIÊ

PIERWSZA KSIÊGA MOJ¯ESZOWA 1. 1. BIBLIA WARSZAWSKA

''Na pocz±tku stworzy³ Bóg niebo i ziemiê''

...............................................................................................................................

M¡DRO¦Æ

PRZYPOWIE¦CI SALOMONA 8. 1 - 27. BIBLIA WARSZAWSKA

'' S³uchaj! M±dro¶æ tak wo³a ....... .......... Pan stworzy³ mnie jako pierwociny swojego stworzenia, na pocz±tku swych dzie³, z dawna. Przed wiekami by³am ustanowiona, od pocz±tków, przed powstaniem ¶wiata, gdy jeszcze nie by³o morza, zosta³am zrodzona, gdy jeszcze nie by³o ¼róde³ obfituj±cych w wody. Zanim góry by³y za³o¿one i powsta³y wzgórza, zosta³am zrodzona gdy jeszcze nie uczyni³ ziemi i pól, i pierwszych bry³ gleby. Gdy budowa³ niebiosa, by³am tam; gdy odmierza³ kr±g nad powierzchni± toni.
Tre¶æ Rdz. 1:1, wed³ug Stronga mo¿na odczytaæ nastêpuj±co:

Kod: Zaznacz cały

Na Pocz±tku = W Praprzyczynie (G³owie, wodzu) [b]ON[/b] stwarza Bogów niebios i ziemi
Ci Bogowie s± podwykonawcami dzie³a Jehowy Bogów. Oni te¿ rozmawiaj± z sob±, o tom co czyni±. S± tu wiêc wymienione wszystkie sprawcze byty, zaanga¿owane w dziele stworzenia:
1. ON, jak Stworzyciel, bezimienny w pierwszym sprawozdaniu;
2. Praprzyczyna wtórnych stworzeñ, która w J. 1:1-4 jest nazwana Logosem Boga Wszechmocnego, a tak¿e Jednorodzonym Synem Bo¿ym, J. 1:18
3. Elohim = Bogowie, czyli podwykonawcy, do których Jehowa Bogów, tak jak i do Syna swego w Rdz. 3:22 mówi, ¿e cz³owiek sta³ siê taki jak my.

Natomiast w Przyp. 8:1-27 jest mowa o Bo¿ej aktywno¶ci w stanie m±dro¶ci, dotycz±cej stworzenia, czyli przed podjêciem dzie³a stworzenia. Cz³owiek te¿ tak powinien postêpowaæ w swoim dzia³aniu.

Boska aktywno¶æ przejawia siê w Duchu, M±dro¶c, S³owie, które staje siê Cia³em = Dzie³em Stworzenia, J. 1:14i
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

potencjan
Posty: 524
Rejestracja: 28 lip 2009, 20:02
Lokalizacja: zachodnia Polska
Kontakt:

Re: SPRZECZNOŚCI DOTYCZĄCE NAKAZÓW BOGA

Post autor: potencjan »

RN pisze:CZY BÓG NAKAZYWAŁ OFIARY CAŁOPALNE ( SPALANE ) :?:

KSIĘGA KAPŁAŃSKA 23. 26 -27. BIBLIA TYSIĄCLECIA

''Dalej mówił Pan do Mojżesza;
Dziesiątego dnia siódmego miesiąca jest Dzień Przebłagania. Będzie to dla was zwołanie święte. Będziecie pościć i będziecie składać Panu ofiary spalane.''

KSIĘGA JEREMIASZA 7. 21 - 22. BIBLIA TYSIĄCLECIA

''Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela...... ......
Bo nic nie powiedziałem, ani nie nakazałem waszym przodkom, gdy wyprowadzałem ich z Egiptu, co do ofiar całopalnych i krwawych''

.
Dzień przebłagania, był dniem oczyszczenia całego systemu ofiarniczego i Izraela oraz dniem całkowitego odpoczynku, jak szabat, ustanowiony w trosce o zdrowie nasze (Rdz 2,2-3; Kpł 16,31,16,29-34) Ofiara całopalna, czyli przebłagalna za grzechy (Kpł 1,3-9) Ofiara za grzechy, czyli nieświadome zgrzeszenie Izraela przeciw przykazaniom Pańskim (Kpł 4) Śmierć zwierząt była w zastępstwie śmierci grzesznego człowieka. Analogicznie do śmierci Jezusa, w zastępstwie śmierci grzesznego człowieka (Hebr. 13,11-12)
I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi, bo przyczyną wszelkiego zła jest brak wiedzy biblijnej zbieżnej ze świecką.
Wersety biblijne tłumaczone są z Biblii Warszawskiej.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Re: SPRZECZNO¦CI DOTYCZ¡CE NAKAZÓW BOGA

Post autor: Pokoja »

potencjan pisze:
RN pisze:CZY BÓG NAKAZYWA£ OFIARY CA£OPALNE ( SPALANE ) :?:

KSIÊGA KAP£AÑSKA 23. 26 -27. BIBLIA TYSI¡CLECIA

''Dalej mówi³ Pan do Moj¿esza;
Dziesi±tego dnia siódmego miesi±ca jest Dzieñ Przeb³agania. Bêdzie to dla was zwo³anie ¶wiête. Bêdziecie po¶ciæ i bêdziecie sk³adaæ Panu ofiary spalane.''

KSIÊGA JEREMIASZA 7. 21 - 22. BIBLIA TYSI¡CLECIA

''Tak mówi Pan Zastêpów, Bóg Izraela...... ......
Bo nic nie powiedzia³em, ani nie nakaza³em waszym przodkom, gdy wyprowadza³em ich z Egiptu, co do ofiar ca³opalnych i krwawych''

.
Dzieñ przeb³agania, by³ dniem oczyszczenia ca³ego systemu ofiarniczego i Izraela oraz dniem ca³kowitego odpoczynku, jak szabat, ustanowiony w trosce o zdrowie nasze (Rdz 2,2-3; Kp³ 16,31,16,29-34) Ofiara ca³opalna, czyli przeb³agalna za grzechy (Kp³ 1,3-9) Ofiara za grzechy, czyli nie¶wiadome zgrzeszenie Izraela przeciw przykazaniom Pañskim (Kp³ 4) ¦mieræ zwierz±t by³a w zastêpstwie ¶mierci grzesznego cz³owieka. Analogicznie do ¶mierci Jezusa, w zastêpstwie ¶mierci grzesznego cz³owieka (Hebr. 13,11-12)
Ter¶æ Jer. 7:21,22 odczytujê nastepuj±co na podstawie Konkordancji Stronga:

Kod: Zaznacz cały

(21) Jehowa (3068) zastêpów (6635), Bóg (430) Izraelski (3478), mówi w sercu (559) w ten sposób (3541): Jecie (398) miêso (1320) ofiar (2077), ponadto (5921) rozchwytujecie (5595) ca³opalenie (5930).

(22) Gdy (3588) dnia (3117), wyró¿niaj±cego oznakowania (853) byli wywiedzionymi (3318) z (854) ziemi (776) Egipskiej (7414), nie (3808) mówi³ (1696) ojcom (1) w sprawie (5921) ofiar (2077) ca³opalnych (5930); Nie (3808) mieli nakazanego (6680) s³owa (1697). 
(21) Jehowa zastêpów, Bóg Izraelski, mówi w sercu w ten sposób: Jecie miêso ofiar, ponadto rozchwytujecie ca³opalenie.

(22) Gdy dnia, wyró¿niaj±cego oznakowania, ojcowie byli wywiedzionymi z ziemi Egipskiej, nie mówi³ w sprawie ofiar ca³opalnych; Nie mieli nakazanego s³owa.


Gdy plagi spada³y na Egipt, a Izraelici zostali uwolnieni od wielu z nich, to w ten sposób zostali wyró¿niaj±co oznakowani. Mieli nakazane wtedy s³owo w sprawie ofiary i spo¿ywania ca³ego Baranka Paschalnego. Mieli spaliæ rano, tylko to, co by³o nie jadalne.

W sprawie ofiar ca³opalnych s³owo Jehowy by³o nakazane Moj¿eszowi, dla kap³anów, ale dopiero na pustyni, czyli ju¿ po wyj¶ciu z Egiptu.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

EMET
Posty: 11235
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Post autor: EMET »

Pokoja pisze:
Treść Rdz. 1:1, według Stronga można odczytać następująco:

Kod: Zaznacz cały

Na Początku = W Praprzyczynie (Głowie, wodzu) [b]ON[/b] stwarza Bogów niebios i ziemi
Ci Bogowie są podwykonawcami dzieła Jehowy Bogów. Oni też rozmawiają z sobą, o tom co czynią. Są tu więc wymienione wszystkie sprawcze byty, zaangażowane w dziele stworzenia:
1. ON, jak Stworzyciel, bezimienny w pierwszym sprawozdaniu;
2. Praprzyczyna wtórnych stworzeń, która w J. 1:1-4 jest nazwana Logosem Boga Wszechmocnego, a także Jednorodzonym Synem Bożym, J. 1:18
3. Elohim = Bogowie, czyli podwykonawcy, do których Jehowa Bogów, tak jak i do Syna swego w Rdz. 3:22 mówi, że człowiek stał się taki jak my.
EMET:
Pierwsze słyszę, iżby Bereszith [Rodzaju, Genesis] 1:1 - wg rozumienia filologicznego - oddać w wariancie takim, jak Ty, Userze, suponujesz… Co się tyczy owej ‘Konkordancji Stronga’, to, jak sama nazwa, mamy pomieszczone miejsca występowania wyrażeń z zapisu w jęz. oryginalnych oraz znaczenia tychże wyrażeń [hebrajskich biblijnych, aramejskich biblijnych oraz z greki koine] w Słowniku/ach/ wraz z numeracją kodową. Śmiem napisać, o czym już nadamieniałem na Forum, że ‘Konkordancja Stronga’ jest może najbardziej znaną Konkordancją z numeracją kodową, ale… nie jedyną [Kohlenberger – Swanson: posiadam ową w formie książkowej; 'K. Stronga' - również i w takiej formie].

בְּרֵאשִׁ֖ית בָּרָ֣א אֱלֹהִ֑ים אֵ֥ת הַשָּׁמַ֖יִם וְאֵ֥ת הָאָֽרֶץ׃
< b&#7498;r&#275;`šîth b&#257;r&#257;` `&#7497;l&#333;hîm `&#275;th hăšš&#257;măj&#301;m v&#7498;`&#275;th h&#257;`&#257;r&#277;c > /= < b&#7498;r&#275;`szîth b&#257;r&#257;` `&#7497;l&#333;hîm `&#275;th hăszsz&#257;măj&#301;m v&#7498;`&#275;th h&#257;`&#257;r&#277;c >/.

Na_początku [hebr.: < b&#7498;r&#275;`szîth >] stworzył [hebr.: < b&#257;r&#257;` >] Bóg [hebr.: < `&#7497;l&#333;hîm >] ** te_niebiosa [hebr.: < hăszsz&#257;măj&#301;m >] i_**_tę_ziemię [hebr.: < v&#7498;`&#275;th h&#257;`&#257;r&#277;c >].&#8221;.
Nadmieniam, iż przeważnie nie dokonuje się translacji wyrażenia hebr.: < `&#275;th >, stąd i teraz /ja, E./ dałem w zapisie per -- **. Naukowo dokładnie nosi /ta forma/ nazwę: particle direct object marker homonym 1. Ponadto, po kolei -- < b&#7498;r&#275;`šîth >: składa się z przyimka /particle preposition/ < b&#7498; > oraz z wyrażenia rdzennego < r&#275;`szîth >, które może przybierać znaczenie: &#8222;początek; coś pierwszego /najlepszego; pierworodne; pierwociny lub to, co najlepsze.&#8221; [&#8216;Podręczny Słownik Briksa&#8217;, Vocatio, str. 321, ed. 1999r.]. Mamy, owszem, wskazanie na zapis wg rdzenia < r ` sz >, gdzie jest o wiele więcej znaczeń; jednak, co oczywiste, trzymamy się pola semantycznego z zapisu akurat w tym tutaj miejscu, czyli w Bereszith 1:1a. Co się, zaś, tyczy &#8211; znanego &#8211; hebrajskiego wyrażenia < `&#7497;l&#333;hîm >, to, jak to już niejednokrotnie - nawet na tym tutaj Forum - było pisane, iż|: bywa odnoszone zarówno do &#8216;Boga bogów&#8217; &#8211; JHVH, jak i nawet do &#8216;bogów fałszywych&#8217;, i obiektywnie nie istniejących. Znalazło to wyraz w moim własnym opracowaniu, gdzie owe wyrażenie pobrzmiewa: por. wskazanie poniżej.

Polecam też - gwoli przypomnienia - mój post poświęcony wersetowi z Jeremiasza [hebr. Jirmeja] 10:11 /po aramejsku!/ --
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ht=#393562

też -- http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ht=#376743
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#59947
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... owie#55055
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#54484
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#54437
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#54418
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#40494
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#94617
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#66560
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#54833
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ht=#216467

http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ht=#379277

Polecam moje post/y/ w &#8216;interesującym cyklu&#8217; na tym Forum --
od tego 'miejsca'
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.php?t=3106

Interesujący jest werset Deuteronomium 10:17, o którym też już pisano na Forum.
&#1499;&#1468;&#1460;&#1434;&#1497; &#1497;&#1456;&#1492;&#1493;&#1464;&#1443;&#1492; &#1488;&#1457;&#1500;&#1465;&#1469;&#1492;&#1461;&#1497;&#1499;&#1462;&#1428;&#1501; &#1492;&#1434;&#1493;&#1468;&#1488; &#1488;&#1457;&#1500;&#1465;&#1492;&#1461;&#1443;&#1497; &#1492;&#1464;&#1469;&#1488;&#1457;&#1500;&#1465;&#1492;&#1460;&#1428;&#1497;&#1501; &#1493;&#1463;&#1488;&#1458;&#1491;&#1465;&#1504;&#1461;&#1430;&#1497; &#1492;&#1464;&#1488;&#1458;&#1491;&#1465;&#1504;&#1460;&#1425;&#1497;&#1501; &#1492;&#1464;&#1488;&#1461;&#1433;&#1500; &#1492;&#1463;&#1490;&#1468;&#1464;&#1491;&#1465;&#1444;&#1500; &#1492;&#1463;&#1490;&#1468;&#1460;&#1489;&#1468;&#1465;&#1512;&#1433; &#1493;&#1456;&#1492;&#1463;&#1504;&#1468;&#1493;&#1465;&#1512;&#1464;&#1428;&#1488; &#1488;&#1458;&#1513;&#1473;&#1462;&#1512;&#1433; &#1500;&#1465;&#1488;&#1470;&#1497;&#1460;&#1513;&#1468;&#1474;&#1464;&#1443;&#1488; &#1508;&#1464;&#1504;&#1460;&#1428;&#1497;&#1501; &#1493;&#1456;&#1500;&#1465;&#1445;&#1488; &#1497;&#1460;&#1511;&#1468;&#1463;&#1430;&#1495; &#1513;&#1473;&#1465;&#1469;&#1495;&#1463;&#1491;&#1475;
Gdzie początek tak można przetrans.: < kî j&#7498;hv&#257;(h) `&#7497;l&#333;h&#234;kh&#277;m h&#251;` `&#7497;l&#333;h&#234; h&#257;`&#7497;l&#333;hîm > /= < kî j&#7498;hv&#257;(h) `&#7497;l&#333;h&#234;ch&#277;m h&#251;` `&#7497;l&#333;h&#234; h&#257;`&#7497;l&#333;hîm >/, co daje postać w translacji: &#8222;Gdyż Jehwa, Bóg_wasz /ew.: wasz_Bóg/ [hebr.: < `&#7497;l&#333;h&#234;kh&#277;m > /= < `&#7497;l&#333;h&#234;ch&#277;m >/], On_(jest) [hebr.: < h&#251;` >] Bogiem tych_bogów [hebr.: < `&#7497;l&#333;h&#234; h&#257;`&#7497;l&#333;hîm >]&#8221;.

Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

EMET pisze:
Pokoja pisze:
Tre¶æ Rdz. 1:1, wed³ug Stronga mo¿na odczytaæ nastêpuj±co:

Kod: Zaznacz cały

Na Pocz±tku = W Praprzyczynie &#40;G³owie, wodzu&#41; &#91;b&#93;ON&#91;/b&#93; stwarza Bogów niebios i ziemi
Ci Bogowie s± podwykonawcami dzie³a Jehowy Bogów. Oni te¿ rozmawiaj± z sob±, o tom co czyni±. S± tu wiêc wymienione wszystkie sprawcze byty, zaanga¿owane w dziele stworzenia:
1. ON, jak Stworzyciel, bezimienny w pierwszym sprawozdaniu;
2. Praprzyczyna wtórnych stworzeñ, która w J. 1:1-4 jest nazwana Logosem Boga Wszechmocnego, a tak¿e Jednorodzonym Synem Bo¿ym, J. 1:18
3. Elohim = Bogowie, czyli podwykonawcy, do których Jehowa Bogów, tak jak i do Syna swego w Rdz. 3:22 mówi, ¿e cz³owiek sta³ siê taki jak my.
EMET:
Pierwsze s³yszê, i¿by Bereszith [Rodzaju, Genesis] 1:1 - wg rozumienia filologicznego - oddaæ w wariancie takim, jak Ty, Userze, suponujesz&#8230;

< b&#7498;r&#275;`¹îth >: sk³ada siê z przyimka /particle preposition/ < b&#7498; > oraz z wyra¿enia rdzennego < r&#275;`szîth >, które mo¿e przybieraæ znaczenie: &#8222;pocz±tek; co¶ pierwszego /najlepszego; pierworodne; pierwociny lub to, co najlepsze.&#8221;

post po¶wiêcony wersetowi z Jeremiasza [hebr. Jirmeja] 10:11 /po aramejsku!/ --
Wiadomo, ¿e jedynie w odniesieniu do Boga JHVH mamy u¿ycie terminu od czasownika &#8222;stwarzaæ&#8221;, st±d te¿ trudno by³oby w³±czyæ ów czasownik w liczbie mnogiej w sytuacji, kiedy jawnie mamy o 'bogach' innych [&#8230;] ni¿ JHVH.


Syn Bo¿y jest nazwany pierworodnym wszelkiego stworzenia, wiêc jest dla niego miejsce w Rdz. 1:1 w okre¶leniu < b&#7498;r&#275;`¹îth >, które oznacza te¿ pierworodny.

Ponadto nie jest prawd±, ¿e okre¶lenie Bara jest u¿ywane tylko w zwi±zku z dzia³alno¶ci± Jehowy Bogów. Czasownik ten osiem razy, odnosi siê do kogo innego ni¿ JHWH Wj. 34:10; Joz. 17:15,18; 1Sam. 2:29; Eze. 21:19(2x),30; 23:47.
EMET pisze:Praktycznie hebr. wyra¿enie &#8222;stwarzaæ&#8221; - < b&#257;r&#257;` > - mamy w u¿yciu tylko w l. poj., z wyj±tkiem bardzo nielicznych miejsc , gdzie w plural, lecz&#8230; jest to umotywowane gramatycznie
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ht=#393562


No wiêc jest najbardziej uzasadnione, aby w Rdz. 1:1 by³o ON stworzy³, czy ON stwarza, jako akt ci±g³y, a nie tylko zakoñczony. Dzie³o stworzenia z Rdz. 1:1 obejmuje te¿ Nowe Stworzenie, jako duchowe dzie³o sabatu Bo¿ego, trwaj±cego 7 000 lat.
EMET pisze:czytamy w Exodus 15:11 --
"Któ¿ w¶ród bogów jest podobny do ciebie, Jehowo? Któ¿ jest jak ty, potê¿ny w ¶wiêto¶ci? Ty, przed którym nale¿y wyra¿aæ boja¼ñ w pie¶niach pochwalnych, który dokonujesz rzeczy zadziwiaj±cych." [N¦].

St±d te¿ Boga JHVH nazwano 'Bogiem bogów'.
Np. Deuteronomium 10:17 --
"Bo Jehowa, wasz Bóg, to Bóg bogów i Pan panów, Bóg wielki, potê¿ny i wzbudzaj±cy lêk &#8211; który nikogo nie traktuje stronniczo ani nie przyjmuje ³apówki," [N¦].

Ów "Bóg bogów" jest tak¿e 'Bogiem Pana naszego Jezusa Chrystusa'.
Np. do Efezjan 1:17 --
"aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwa³y, da³ wam Ducha m±dro¶ci i objawienia ku poznaniu jego," [BW]
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#59947


Skoro Jehowa jest Jehow± Bogów, czyli BOGIEM Bogów, to cz³owiek wierz±cy nie mo¿e mieæ tych podrzêdnych Bogów za równych Jehowie tych Bogów. Izraelicie by³o powiedziane, ¿e nie mo¿e ich mieæ obok Jehowy, czyli za równorzêdnych. To jednak nie oznacza, ¿e nie mo¿na ich czciæ jako podrzêdnych, zgodnie z Rz. 13:7
(7) Oddawajcie wszystkim to, co im siê nale¿y - kto ¿±da Podatku, temu podatek, kto ¿±da daniny, temu daninê, kto ¿±da boja¼ni, temu tak± Boja¼ñ, kto ¿±da szacunku, temu taki szacunek. (8) Nikomu nie b±d¼cie nic winni oprócz wzajemnej mi³o¶ci; bo kto mi³uje Bli¼niego, wype³ni³ prawo. (PN¦)

(7) Oddawajcie ka¿demu to, co mu siê nale¿y; komu podatek, podatek; komu c³o, c³o; komu boja¼ñ, boja¼ñ; komu cze¶æ, cze¶æ. (8) Nikomu nic winni nie b±d¼cie prócz mi³o¶ci wzajemnej; kto bowiem mi³uje bli¼niego, zakon wype³ni³. (BW)


Bogami s± ci, do których dosz³o S³owo Bo¿e, wiêc im te¿ nale¿y oddaæ nale¿n± cze¶æ, ale nie cze¶æ nale¿n± Jehowie Bogów. Rodzicom te¿ nale¿y oddawaæ cze¶æ, ale tylko jako rodzicom (Bogom dla dziecka), ale nie tak± jak Jehowie Bogów.
EMET pisze:W Dekalogu czytamy: "Nie wolno ci mieæ ¿adnych innych bogów na przekór mojemu obliczu."? [Exodus 20:3]

" 'Wszechw³adny Panie, Jehowo, zacz±³e¶ swemu s³udze ukazywaæ sw± wielko¶æ i swoje silne ramiê, któ¿ bowiem jest bogiem w niebiosach lub na ziemi, który by dokonywa³ takich czynów, jak twoje, i potê¿nych dzie³ takich, jak twoje?" - Deuteronomium 3:24, N¦.

"Macie te¿ dbaæ o to, by zawsze wprowadzaæ w czyn przepisy i s±downicze rozstrzygniêcia oraz prawo i przykazanie, które wam napisa³; a nie wolno wam baæ siê innych bogów." - 2 Królów 17:37, N¦.

"Nie ma w¶ród bogów nikogo takiego, jak ty, Jehowo, ani nie ma dzie³ takich, jak twoje." - Psalm 86:8, N¦.

"Bo ty, Jehowo, jeste¶ Najwy¿szy nad ca³± ziemi±; wst±pi³e¶ wysoko i jeste¶ nader wywy¿szony nad wszystkich innych bogów." - Psalm 97:9, N¦.

Pragnê przypomnieæ te¿, ¿e w ulubionym tek¶cie biblijnym Ariusa mamy:
"i ¿e nikt Bogiem z wyj±tkiem Jednego. I bowiem je¶li_w³a¶nie s± nazywani bogami czy_to w_niebie, czy_to na ziemi" -- 1 do Koryntian 8:4b, 5a, Int. Vocatio.

W Psalmie 82:6, 7 czytamy: " ""Ja rzek³em: 'Jeste¶cie bogami i wszyscy jeste¶cie synami Najwy¿szego. Doprawdy, tak jak ludzie umrzecie; i jak który¶ z ksi±¿±t upadniecie! '" ".
Tacy to i "bogowie"; ¶miertelni.
To ci wszyscy "nazywani bogami"...
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... owie#55055
Wszystkie powy¿sze cytaty, zwracaj± uwagê tylko na fakt, ¿e w¶ród podrzêdnych Bogów nie ma równego Jehowie Bogów. To wszystko. Zbêdna jest wylewna apologetyka na rzecz trynitarzy.
EMET pisze:sam JHVH wypowiedzia³ siê znacz±co do krn±brnych za czasów Sêdziów:
"Powiedzia³em zatem: 'Nie wypêdzê ich sprzed waszego oblicza i stan± siê dla was sid³ami, a ich bogowie bêd± dla was przynêt±'"." -- Sêdziów 2:3.
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#54484
No w³a¶nie sam Jehowa Bogów, uznaje tych podrzêdnych Bogów za Bogów, wiêc w czym jest problem.
EMET pisze:Lapidarnie o tych, których zw± bogami [por. 1 do Korynitan 8:4b - 6; w. 5], czytamy:
"Oto, co im powiecie: "Bogowie, którzy nie uczynili niebios i ziemi, znikn± z ziemi i spod tych niebios"." [tekst w oryginale jest po aramejsku...] -- Jeremiasza 10:11.
"A bezwarto¶ciowi bogowie ca³kowicie znikn±." - Izajasza 2:18.

Termin "bóg" jest w Biblii terminem wzglêdnym, st±d te¿ bywa odnoszony tak¿e do ludzi i anio³ów.
Bywa te¿ odnoszony do nie istniej±cych realnie postaci [ani w dziedzinie fizycznej, ani w dziedzinie duchowej], a jedynie wymy¶lonych przez danych wyznawców, którzy ich za takowych uznaj± i darz± czci± i uwielbieniem - por. np. sformu³owanie z 2 do Tessaloniczan 2:4; te¿ do Rzymian 1:25.
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#54437
To nie s± Bogowie wieczni, lecz przemijaj±cy, ale Bogami (w³adcami, sêdziami itp. Dla cz³owieka s±), a Elohim ma takie znaczenie, ¿e odnosi siê tak¿e do nich. Cz³owiek wierz±cy, powinien umieæ odró¿niæ ich od Jehowy tych Bogów, podobnie jak dziecko ojca &#8211; króla, powinno umieæ odró¿niæ go od ojców innych dzieci. Mo¿na powiedzieæ, ¿e król - ojciec jest królem ojców, czy nawet w pewnym znaczeniu Ojcem ojców.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

EMET
Posty: 11235
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Post autor: EMET »

Pokoja pisze:
Ponadto nie jest prawdą, że określenie Bara jest używane tylko w związku z działalnością Jehowy Bogów. Czasownik ten osiem razy, odnosi się do kogo innego niż JHWH Wj. 34:10; Joz. 17:15,18; 1Sam. 2:29; Eze. 21:19(2x),30; 23:47.
EMET:
Zapodałeś, Userze, te &#8216;8&#8217; miejsc, gdzie wszędzie - we wskazanych /przez Ciebie, Userze, miejscach - mamy na bazie rdzenia < b r ` > -- &#1489;&#1512;&#1488;. Podkreślam świadomie sformułowanie &#8222;na bazie rdzenia...&#8221;, gdyż, co nietrudno skonstatować... mamy wszak odmiany koniugacyjne tegoż czasownika; niekoniecznie tylko względem zdefiniowania od per &#8222;stwarzać&#8221; [jako sensu stricto odniesioną do Boga].
Nie potrzeba daleko szukać, bowiem czytamy w &#8216;Podręcznym Słowniku Briksa&#8217; [Wyd. Vocatio]: &#8222; 1. q pt. &#1489;&#1465;&#1512;&#1461;&#1488;; stworzyć; powołać do istnienia; działać; tylko w odn. do Boga; ni inf. &#1492;&#1460;&#64305;&#1464;&#1512;&#1461;&#1488;; b. stworzonym /dokonanym. 2 hi 1Sm 2,29 tuczyć; 3. pi wykarczować; przerzedzić (las); przen. pozabijać. 4. 2Sm 12, 17 czyt. 1. &#1489;&#1512;&#1492; jeść.&#8221; [strona 64, 10 hasło od dołu; ed. 1999r.]. Objaśnienie użytych - przez P. Briksa - skrótów: q = koniugacja qal; ni = koniugacja nifal; hi = koniugacja hifil; pi = koniugacja piel; pt = participium (imiesłów); inf. = infinitivus (bezokolicznik); odn. = odniesienie [/w/ odniesieniu]; b. = być; przen. = sens przenośny [/w/ sensie przenośnym]; czyt. = czytaj.

Należy również dodać - dla pełniejszego zorientowania się - iż podane sigla Eze. 21:19(2x), 30 --> to wg innego układu numeracji wersetów: Eze 21:24(2x), 35.

Wtrącę, iż niekoniecznie rozumiem /ja, Stephanos/ używanie przez Ciebie, Userze, frazy &#8222;Jehowy Bogów&#8221;, zamiast &#8222;Jehowy Boga&#8221; [od mianownikowej: &#8222;Jehowa Bóg&#8221;]. Mamy, owszem, frazę biblijną: &#8222;Jehowa, [...] Bóg bogów&#8221;, lecz nie spotkałem zapodawanej - przez Ciebie, Userze - niemal manierycznie frazy &#8222;Jehowa Bogów&#8221; [czy tp.] i to z Dużej Litery przy &#8222;Bogów&#8221;.
Mamy np. tekst biblijny: &#8222;Bo dobrze wiem, że Jehowa jest wielki i że nasz Pan przewyższa wszystkich innych bogów.&#8221; [Psalm 135:5;&#8217;PNŚ&#8217;].

I teraz - na spokojnie - można przyjrzeć się wymowie zapodanych /przez Ciebie/ tekstów z &#8216;BH&#8217;. W tym to ujęciu [jak to mamy nawet w objaśnieniu u &#8216;Briksa&#8217;], wersety typu Joz. 17:15, 18; 1Sam 2:29; Eze 21:19/24 - 2x/; 23:47, które raczej w kontekście funkcji wykonawczej &#8222;stwarzać; stworzyć; stwarzanie&#8221; [itp.] nie mają zastosowania: poprzez użyte formy koniugacyjne - choćby [tudzież znaczenia - w danym wersecie/tach/ - w tychże formach koniugacyjnych].

Mamy zatem do rozpatrzenia jeno dwa [2] wersety: Szemoth [Exodus; Wyjście] 34:10; Jechezqel [Ezechiel] 21:30/35/.
Przykładowo w polskiej wersji brzmieniowej z 1997r., oddanie w &#8216;PNŚ&#8217; /obydwa wersety/--
Exo 34:10: &#8222; On zaś rzekł: &#8222;Oto zawieram przymierze: Przed całym twoim ludem dokonam zdumiewających rzeczy, których nigdy nie stworzono na całej ziemi ani wśród wszystkich narodów; a cały lud, pośród którego jesteś, ujrzy dzieło Jehowy, gdyż czynię z tobą rzecz napawającą lękiem.&#8221; &#8221;. Pogrubiona /przeze mnie, E./ fraza &#8222;nie stworzono&#8221;, to wg trans. z &#8216;BH&#8217; - < l&#333;`-n&#301;bhr&#7498;`&#251; > /= < l&#333;`-n&#301;wr&#7498;`&#251; >/, gdzie wyrażenie - po &#8216;kreseczce łącznikowej&#8217; - mamy w koniugacji nifal, co nawet i u &#8216;Briksa&#8217;: &#8222;być stworzonym /dokonanym&#8221;.
Eze 21:30: &#8222;Włóż go [&#8222;miecz dobyty&#8221;: kontekst w. 28] z powrotem do pochwy. Będę cię sądził na miejscu, gdzie zostałaś stworzona, w kraju twego pochodzenia.&#8221; [wg &#8216;innej numeracji&#8217; &#8211; Eze 21:35 /kontekst - w. 33/]. Pogrubiona /przeze mnie, E./ fraza &#8222;gdzie zostałaś stworzona&#8221;, to wg trans. z &#8216;BH&#8217; - < `&#170;š&#277;r-n&#301;bhr&#275;`th > /= < `&#170;sz&#277;r-n&#301;wr&#275;`th >/, gdzie wyrażenie - po &#8216;kreseczce łącznikowej&#8217; - mamy w koniugacji nifal, jak to i powyżej w Exo 34:10.

W przyszłym swym post, zajmę się szerszym wglądem w wymowę funkcjonalną tychże dwóch [2] wersetów...

Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Sprzeczności w Biblii”