wuka pisze:No popatrz, a w BW pisze, że był chytrzejszy :"A wąż był chytrzejszy niż wszystkie dzikie zwierzęta, które uczynił Pan Bóg."
Tysiąclatka zaś podaje:"A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył."
Najfajniej podaje Wujka: "
Ale i wąż był chytrszy ..."
Inne przekłady też skupiają się wokół "chytrszy" w różnych wariacjach
i komu tu wierzyć?
ŚJ tak wyjaśniają owe różnice w tłumaczeniach:
Pytania czytelników
▪ Dlaczego wKsiędze Rodzaju 3:1 Przekład Nowego Świata oddaje hebrajskie słowo ʽa·rumʹ przez ‛ostrożny’, mimo że winnych tłumaczeniach Biblii czytamy: „przebiegły” lub „chytry”?
Werset ten brzmi: „Awąż okazał się najostrożniejszą ze wszystkich bestii polnych, jakie uczynił Jehowa Bóg. Toteż mówił do kobiety: ‛Czyżby rzeczywiście Bóg powiedział: Nie będziecie jeść zkażdego drzewa wogrodzie?’”
W Księdze Przysłów 12:23 iwinnych wersetach Przekład Nowego Świata oddaje hebrajskie ʽa·rumʹ przez „bystry”, co należy do podstawowych znaczeń tego wyrazu, gdy określa się nim ludzi. Ale ma on, podobnie jak wiele innych słów, różne odcienie znaczeniowe. Na przykład Benjamin Davidson definiuje ʽa·rumʹ, jak następuje: „I.szczwany, przebiegły, wyrafinowany. II.roztropny, ostrożny” (The Analytical Hebrew and Chaldee Lexicon [Słownik analityczny języków hebrajskiego iaramejskiego]).
W takim razie dlaczego Przekład Nowego Świata nawiązuje wKsiędze Rodzaju 3:1 do znaczenia drugorzędnego, jakim jest „ostrożny”? Podobnego wyboru dokonano winnych tłumaczeniach. Należy do nich grecki przekład zIII wieku p.n.e., zwany Septuagintą, który wRodzaju 3:1 podaje słowo froʹni·mos, użyte później także wEwangelii według Mateusza 10:16, gdzie czytamy: „Musicie być tak ostrożni, jak węże, itak łagodni, jak gołębie” (Today’s English Version).
Jeszcze wroku 1945 hebraista Ludwig Koehler zauważył: „Wąż jest płochliwy. Wjęzyku greckim można to bardzo trafnie wyrazić słowem fronimos, ponieważ płochliwość lub ostrożność węża świadczy oposiadaniu iwyzyskiwaniu frenes”. Freʹnes oznacza tu swego rodzaju instynktowną mądrość, którą wykazują również inne zwierzęta (por. Przysłów 30:24).
Jednakże za użyciem wKsiędze Rodzaju 3:1 słowa „ostrożny”, anie „bystry” bądź „chytry”, przemawia argument jeszcze ważniejszy. Jeżeli nazwiemy tego gada chytrym, gdy wchwilę potem następuje opis skuszenia przez niego Ewy do grzechu, wielu czytelnikom może nasunąć się myśl, że według Biblii on sam uknuł całą intrygę dzięki własnej niezwykłej przebiegłości. Taka interpretacja sprowadziłaby całe sprawozdanie do poziomu mitu — zresztą dość naiwnego.
Biblia naucza natomiast, że wEdenie działał ktoś daleko potężniejszy od sprytnego węża. Księga Objawienie 12:9 wyraźnie utożsamia „pradawnego węża” zSzatanem Diabłem. To on, dysponując niewidzialną, nadludzką mocą, posłużył się zwyczajnym gadem jak wytrawny brzuchomówca swoją kukiełką. Znatury ostrożny wąż znakomicie się nadawał do tej intrygi. Kiedy zamiast jak zwykle ostrożnie się wycofać, otworzył pyszczek iprzemówił do Ewy, tym skuteczniej przykuł jej uwagę.
(w90 15.10)
Tak się nie robi ,tak się nie traktuje kolegę z forum czy skądkolwiek. 
Tak, jak teraz na brzuchu poruszają się od chwili nałożenia kary przez Boga.