JERUZALEM NIEBIAÑSKIE, A ZIEMSKIE XXVII - gdzie ¶mieræ?

Sprzeczności w Biblii, krytyka etyki biblijnej itp.
Dział przeznaczony przede wszystkim dla tych, którzy nie wierzą w boskie natchnienie Biblii. Obowiązuje wewnętrzny regulamin

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

JERUZALEM NIEBIAÑSKIE, A ZIEMSKIE XXVII - gdzie ¶mieræ?

Post autor: Pokoja »

http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... =15#369614

Z tre¶ci Ap. 21:1-4 i Izj. 65:17-20 w zwi±zku z Gal. 4:22-27, wynika, ¿e jest Jeruzalem dolne, które tych ¿yj±cych wed³ug cia³a grzechu, prowadzi w niewolê i jest Jeruzalem górne, które tych ¿yj±cych wed³ug ducha, czyni wolnymi wed³ug obietnicy.
Napisane jest bowiem, ¿e Abraham mia³ dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. (23) Lecz ten, który by³ z niewolnicy, wed³ug cia³a siê urodzi³, ten za¶, który by³ z wolnej, na podstawie obietnicy. (24) A to jest powiedziane obrazowo: oznaczaj± one dwa przymierza, jedno z góry Synaj, które rodzi w niewolê, a jest nim Hagar. (25) Hagar jest to góra Synaj w Arabii; odpowiada ona tera¼niejszemu Jeruzalem, gdy¿ jest w niewoli razem z dzieæmi swymi. (26) Jeruzalem za¶, które jest w górze, jest wolne i ono jest matk± nasz±. (27) Jest bowiem napisane: Raduj siê, niep³odna, która nie rodzisz, wydaj okrzyk rado¶ci i wesel siê g³o¶no, ty, która nie znasz bólów porodowych, bo wiêcej dzieci ma opuszczona ni¿ ta, która ma mê¿a. Gal. 4:22-27
W zwi±zku z powy¿szym nale¿y odpowiednio rozpatrzyæ przekaz, zawarty w poni¿szych cytatach:
''I widzia³em nowe niebo i now± ziemiê; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminê³y, i morza ju¿ nie ma I widzia³em miasto ¶wiête, nowe Jeruzalem, zstêpuj±ce z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla mê¿a swego. I us³ysza³em dono¶ny g³os z tronu mówi±cy: Oto przybytek Boga miêdzy lud¼mi! I bêdzie mieszka³ z nimi, a oni bêd± ludem jego, a sam Bóg bêdzie z nimi. I otrze wszelk± ³zê z oczu ich, i ¶mierci ju¿ nie bêdzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozo³u ju¿ nie bêdzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminê³y. Ap. 21:1-4

Oto Ja stworzê nowe niebo i now± ziemiê nie bêdzie siê wspomina³o rzeczy dawnych, i nie przyjd± one na my¶l nikomu. A raczej bêd± siê radowaæ i weseliæ po wszystkie czasy z tego, co ja stworzê,bo oto Ja stworzê z Jeruzalemu wesele, a z jego ludu rado¶æ! I bêdê siê radowa³ z Jeruzalemu i weseli³ z mojego ludu, i ju¿ nigdy nie us³yszy siê w nim g³osu p³aczu i g³osu skargi. Nie bêdzie ju¿ tam niemowlêcia, które by ¿y³o tylko kilka dni, ani starca, który by nie do¿y³ swojego wieku, gdy¿ za m³odzieñca bêdzie uchodzi³, kto umrze jako stuletni, a kto grzeszy, dopiero maj±c sto lat bêdzie dotkniêty kl±tw±.
Te dwie powy¿sze rzeczywisto¶ci Nowego Nieba i Nowej Ziemi, nale¿y rozpatrywaæ zgodnie z tre¶ci± Gal. 4:22-27 i z uwzglêdnieniem poni¿szej tre¶ci z £k. 20:34-36
I rzek³ do nich Jezus: Synowie tego ¶wiata ¿eni± siê i za m±¿ wychodz±, (35) lecz ci, którzy zostaj± uznani za godnych dost±pienia tamtego ¶wiata i zmartwychwstania, ani siê nie ¿eni±, ani za m±¿ nie wychodz±. (36) Gdy¿ ju¿ nie mog± umrzeæ, s± bowiem równi anio³om, a jako uczestnicy zmartwychwstania s± synami Bo¿ymi
.

Ró¿nica w Nowym Niebie i Nowej Ziemi miêdzy rzeczywisto¶ci± w Jeruzalem górnym i dolnym polega na tym, ¿e ci z Izj. 65:17-20, dostêpuj± tylko Nowego ¦wiata, ale jeszcze bez zmartwychwstania, ale ponosz± karê ju¿ tylko za swój grzech. Natomiast, ci z Jeruzalem górnego, które z swoim S³owem i prawem zstêpuje na ziemiê (Izj. 2:2-4) w tym samym czasie dostêpuj± tamtego ¶wiata i zmartwychwstania. Jedni znajduj± siê w procesie Restytucji zbiorowej, w czasie której skutkuje ¶mieræ za w³asny grzech a inni ju¿ w boskiej naturze (Jeruzalem jako Oblubienica), wolni od ¶mierci.

Ci z Jeruzalem górnego, pomimo zdobytego ju¿ dziedzictwa, podobnie jak dwa i pó³ pokolenia (Rubenici, Gadyci i po³owa pokolenia Manassesa) poszli za Jordan, aby walczyæ razem z braæmi swymi o podbicie ziemi zachodniej za Jordanem, aby jednocze¶nie dla wszystkich zaistnia³a rado¶æ z Ziemi Obiecanej.

Powy¿sze wyja¶nienie wskazuje, ¿e prorocy Jehowy nie prorokowali fa³szywie, a tylko b³azny i szydercy

Tre¶æ z Jer. 5:31 napisa³ prorok, wiêc nie wszyscy prorocy byli i s± fa³szywi, skoro nawet niewierz±cy deista uzna³, ¿e tam jest szczero¶æ, w której, nie ma cienia ob³udy, ani nawet sprzeczno¶ci, czego brakuje szydercom:
Przede wszystkim to wiedzcie, ¿e w ostatecznych dniach przyjd± szydercy, którzy bêd± postêpowaæ wed³ug swoich w³asnych po¿±dliwo¶ci; 2Pio. 3:3
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Sprzeczności w Biblii”