Siedemdziesiêcioletnie spustoszenie Kanaanu, trwa³o w czasie siedemdziesiêcioletniej niewoli babiloñskiej, a nie 48 lat, czego bezpodstawnie w sprzeczno¶ci z Pismem ¦wiêtym, broni± zwolennicy tego pogl±du.
http://biblia.webd.pl/for...start=30#376058
Podobny temat by³ ju¿ dyskutowany na tym forum w dziale: Biblia, ksiêgi, przeklady... - zagadnienia doktrynalne » Wydarzenia
http://biblia.webd.pl/forum/index.php?c=6
w w±tku: Staro¿ytni pisarze a data zburzenia Jerozolimy
http://biblia.webd.pl/for...c&start=0#20111
Biblijna chronologia paruzyjna, zgodna z chronologicznym zestawieniem:
1.
http://wstaw.org/w/3Qyb/]
i
2.
wykresem http://wstaw.org/m/2015/01/01/Wykres-page-001.jpg
, a dotycz±ca pocz±tku „Siedmiu Czasów Pogan” (606 pne. – 1914r.n.e., £k. 21:24), jest oparta na Biblii i wierze w rzetelno¶æ zapisów chronologicznych, dokonanych przez mê¿ów Bo¿ych, którzy w kronice judzkiej, wiernie zabezpieczyli zapisy wydarzeñ, które dziêki temu mo¿na umiejscowiæ w kontek¶cie powszechnej historii. Ta powszechna, ustala bezsprzecznie uznawan± przez wszystkich datê 538r. p. n. e, kiedy to nast±pi³o zdobycie Babilonu przez Medo - Persów. Je¿eli ta data jest dok³adnie ustalona i powszechnie przyjêta, to kwesti± kontrowersyjn± w sprawie daty zburzenia Jeruzalem w roku 607/606 pne, albo w 587/586r.pne jest, ustalenie czy 70 letnie spustoszenie Judy po zburzeniu Jeruzalem ma wspólny pocz±tek z 70 letnim imperialnym panowaniem Babilonu?
Od 606r.p.n.e. do 538r.p.n.e. up³ynê³o 68 lat. Od Dariusza Medyjczyka do Cyrysa Persa up³ynê³o ok. 2 lata, które dope³niaj± okres 70 lat niewoli babiloñskiej.. Obaj nosili tytu³ króla Babilonu, Ezd. 5:13; Dn. 6:1; 9:1. Z ORÊDZIA Cyrusa Persa og³oszonego po 70 latach niewoli, czyli w 1 roku jego panowania (536 pne.) wynika, ¿e pocz±tek ten jest wspólny, poniewa¿ og³aszaj±c wyzwolenie narodu, zdj±³ równie¿ kl±twê ci±¿±c± nad Jeruzalem a nie w 20 lat pó¼niej w 516r.pne. Jego zezwolenie na odbudowê ¶wi±tyni, jest te¿ zezwoleniem na odgruzowanie Jeruzalem, koñcz±cym okres 70 lat jego ruin, wg. Dan 9:2. Prawo do przywrócenia kultu religijnego, jest te¿ prawem do odrodzenia siê miasta Jeruzalem.
Je¿eli jest wspólny pocz±tek i koniec, dla w/w zdarzeñ, trwaj±cych 70 lat, to do daty 536 pne., nale¿y dodaæ 70 lat a wtedy otrzymujemy rok 606 pne. Wcze¶niejsze obliczenia dat wydarzeñ i panowania królów, wynikaj± ju¿ bezpo¶rednio z chronologii biblijnej, zapisanej przez kronikarzy i proroków ¿ydowskich. Ten 606r.pne, zgodnie z nauk± paruzyjn±, zawart± w II tomie Wyk³adów Pisma ¦wiêtego, jest te¿ pocz±tkiem „Siedmiu Czasów Pogan”, koñcz±cych siê na jesieni 1914r., w trakcie trwania I wojny ¶wiatowej.
Natomiast ustalanie daty zburzenia Jeruzalem, na podstawie ogólnego opisu przez Berossosa, wydarzeñ wyprawy Nabuchodonozora na Egipt nie s³u¿y ani chronologii ani budowaniu wiary. Berossos ¿y³ na prze³omie IV i III w.pne. (w epoce Aleksandra Wielkiego, ¿yj±cego od 356 do 323r. p. n. e.). Na podstawie kronik babiloñskich, napisa³ on po grecku, dla Antiocha I Sotera, dzieje Babilonu, które zaginê³y. Zachowa³y siê tylko teksty cytowane przez staro¿ytnych pisarzy ¿ydowskich (np. Józef Flawiusz) i chrze¶cijañskich (np. Ptolemeusz ¿yj±cy w Egipcie od 70 do 161r.).
Józef Flawiusz cytuj±c z III ksiêgi Berossosa – opis wyprawy Nabuchodonozora przeciw Egiptowi i Judei – stre¶ci³ go nastêpuj±co:
Nawet ten fragment potwierdza, ¿e 70 lat wyludnienia i potêgi Babilonu, koñczy siê razem za panowania Cyrusa Persa a nie 20 lat pó¼niej za króla Dariusza Persa w 516r. pne, licz±c od 586r.pne.„Omawiaj±c jego czyny opowiada (Berussos), jak to on (Nabopolasser) wyprawi³ swego syna Nabuchodonozora z wielkimi zastêpami na Egipt i na nasz kraj, na wie¶æ o powstaniu tamtejszych mieszkañców, jak to ich wszystkich pokona³, spali³ przybytek i przesiedli³ do Babilonu, wskutek czego miasto zosta³o wyludnione przez 70 lat a¿ do czasu króla Persów Cyrusa”.
Ptolemeusz natomiast, który w 142r.ne napisa³ spis królów na podstawie istniej±cych ju¿ staro¿ytnych dzie³, wskazuje na istnienie w Babilonie w pewnym czasie (przypuszczalnie po przywróceniu zmys³ów Nabuchodonozorowi), dwuw³adzy królów. Imiona królów panuj±cych w tym czasie wymienia on w innej formie i w innym porz±dku. Zak³ócenie w ustaleniu chronologii mo¿e powodowaæ fakt istnienia w dwóch dynastiach, królów o tych samych lub podobnych imionach, ale panuj±cych w czasach przesuniêtych nieco wzglêdem siebie. Przeniesienie w kronice, króla z jednej dynastii do drugiej wskazuje na 65 lat potêgi Babilonu. Podobnie jest w Izraelu i w Judzie, gdzie panowali królowie o podobnych imionach. Tak¿e w przypadku dwóch rodowodów Jezusa z t± jednak ró¿nic±, ¿e s± to kompletne kroniki a babiloñskie nie.
Ustalaj±c datê zburzenia Jeruzalem, nale¿y uwzglêdniæ fakt, ¿e w 625r.pne Nabuchodonozor, rozbi³ armiê Egiptu w bitwie pod Karkemisz, 2Król. 24:7; Jer.46:2. Z tego faktu, ¿e dosz³o do tej bitwy pod Karkemisz 5 lat po ¶mierci Jozjasza, króla judzkiego, mo¿na wnosiæ, ¿e wojska Nabuchodonozora nie by³y w stanie odeprzeæ armii egipskiej, przez ponad 4 lata.
Wtedy to na wie¶æ o ¶mierci swego ojca Nabopolassera, Nabuchodonozor uda³ siê do Babilonu i przej±³ po nim w³adzê królewsk±. Tak wiêc Czwarty rok Jojakima to pierwszy rok panowania Nabuchodonozora nad Babilonem. W tym roku Bóg przez proroka Jeremiasza, przepowiedzia³, co uczyni z ówczesnym ¶wiatem za po¶rednictwem Nabuchodonozora, Jer. 23:19,20; 25:1-38. To w szczegó³ach jest zapisane w Jer. 46:1 – 52:58. Zamys³ ten zosta³ zrealizowany, po ca³kowitym, ostatecznym spustoszeniu „Chor’BaH” ziemi judzkiej.
Jeszcze w tym roku, Jojakim sta³ siê jego lennikiem, by³ to, wiêc pierwszy jego rok, jako lennika Nabuchodonozora od pierwszego jego roku, jako króla babiloñskiego.[…] w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, a by³ to pierwszy rok Nebukadnesara (Nabuchodonozora), króla babiloñskiego […] mówi Pan/Jahwe Zastêpów […] Oto Ja po¶lê […] po Nebukadnesara, króla babiloñskiego Jer. 25:1-12; 36:29-31.
Nale¿y tu zwróciæ uwagê na niemo¿liwy fakt, aby Jehojakim przed tym rokiem podlega³ Nabuchodonozorowi, poniewa¿ do tego roku wojsko faraona sta³o jeszcze nad Eufratem, wiêc i okres trzech lat z 2Krol. 24:1 i z Dan. 1:1, nie móg³ nast±piæ przed czwartym rokiem panowania Jojakima, ale móg³ siê w tym roku rozpocz±æ, dlatego prorok Jeremiasz wyst±pi³ z ostrzegawczym S³owem Bo¿ym, wzywaj±cym naród do opamiêtania siê.Za jego (Jojakima) czasu wyruszy³ Nebukadnesar, król babiloñski, i Jehojakim by³ jego lennikiem przez okres trzech lat. 2 Król. 24:1.
Król wraz z narodem nie opamiêtali siê, dlatego gniew Bo¿y zap³on±³.W pi±tym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, w dziewi±tym miesi±cu obwo³ano w ca³ym ludzie […] post przed Panem. Mo¿e […] nawróci siê ka¿dy ze swojej z³ej drogi i wtedy odpuszczê im winê i grzech. Jer. 25:3-7; 36:9,3.
S³owa Bo¿e wypowiedziane przez Jeremiasza w czwartym roku Jojakima zosta³y odczytane temu królowi w dniu tego postu. Jer. 36:20-31.
Trzeciego roku panowania Jojakima, króla Judzkiego, nadci±gn±³ Nebukadnesar, król babiloñski, do Jeruzalem i obleg³ je. A Pan wyda³ w jego rêce Jojakima, króla judzkiego […]. Dan. 1:1,2
Jojakim zbuntowa³ siê w 6 roku, jako król Judy, gdy 3 rok by³ lennikiem. Na to rozró¿nienie wskazuje Pismo ¦wiête w Nowym Przek³adzie (JW.). Czyni to przez u¿ycie odmiennych imion do tego samego króla, tzn. Jehojakim w 2Król. 24:1. Skrócone jego imiê to Jojakim jak w Dan. 1:1,2. Podobnie jest z Jehojachinem, który w wiêzieniu babiloñskim zgodnie z JW. nazwany jest Jojachinem. Pierwszy cz³on jego imienia, podobnie jak i imienia jego ojca z Jeho (od imienia Jehowy) – zamieniono na Jo – wskazuj±ce na poni¿enie.
Trzeci rok, rok najazdu na Judeê 2 Król 24:1; Dan. 1:1, jest te¿ 7 rokiem kampanii Nabuchodonozora jako genera³a armii Jer. 52:28. Nast±pi³o wtedy pierwsze uprowadzenie (byæ mo¿e tylko do Rybli a pó¼niej razem z Jehojachinem do Babilonu) o którym napisa³ Jeremiasz w 52:28. Z po¶ród nich niektórych z królewskiego i szlachetnego rodu, przysposobiono do s³u¿by w pa³acu królewskim, aby ich zintegrowaæ. Stali siê wys³annikami Boga, dla o¶wiecenia Jego m±dro¶ci± zwyciê¿aj±cych, 2Król. 20:17,18; Dan. 1:3-20; 2:47; rozdz. 3,4,5 i 6.
Jojakim zosta³ wydany w rêce Nabuchodonozora, przy pierwszym oblê¿eniu Jeruzalem, Dan. 1:1,2; 2Kron. 36:6 (nale¿y je odró¿niæ od II oblê¿enia Jeruzalem,. 5 lat pó¼niej za panowania jego syna), ale byæ mo¿e dziêki przej¶ciowo skutecznej, interwencji Egiptu, zosta³ uwolniony z jego r±k, czyli z oblê¿enia. Brak jest jakiejkolwiek wzmianki, ¿e wtedy zosta³ uprowadzony do Babilonu i ¿e zaistnia³a jaka¶ przerwa w jego panowaniu. Miêdzy I a II oblê¿eniem Jeruzalem, walka Babilonu i jego sprzymierzeñców z Egiptem i jego sprzymierzeñcami, toczy³a siê na terytorium Judy a¿ Egipt zosta³ wyparty do rzeki egipskiej. Wynika to z 2Król. 24:2-7. Jest tam, zapisane, ¿e Jojakim spocz±³ z ojcami swymi 2Król. 24:6, ale nie na d³ugo. Przypuszczalnie przy II oblê¿eniu Jeruzalem, za panowania jego syna Jehojachina, zosta³ wywleczony poza mury Jeruzalem, zapewne przez Babiloñczyków, Jer. 22:10,19; 36:30.
Chocia¿ „׳ABhaD” rozpocz±³ siê za panowania Jojakima, to jednak siedemdziesiêcioletni „Chor’BaH” i siedemdziesiêcioletnia niewola rozpoczê³y siê po czwartym oblê¿eniu Jeruzalem i zakoñczeniu jedenastu lat panowania Sedekiasza.
„׳ABhaD” (kod nr 6 w Konkordancji Stronga) – znaczenie ksi±¿kowe (z)gin±æ, (z)nikn±æ, p³odziæ, zniszczyæ, zniszczeæ/ umrzeæ, zg³adziæ/ znikn±æ/ zagubiæ siê, zab³±kaæ siê/ zabiæ, spowodowaæ znikniêcie/ wytêpiæ – s³owo u¿yte w 2Król. 24:2; Jer. 1:10; 4:9; 7:28; 12:17; 25:10; 40:15; 46:8 i drugiego s³owa tj. „Chor’BaH”, oznaczaj±cego stan zaistnia³y po dokonaniu „׳ABhaD”. Przed zniszczeniem Jeruzalem „׳ABhaD” nie by³ ca³kowity, albowiem jeszcze w 6 roku panowania Sedekiasza, by³y dwa miasta judzkie, które siê broni³y przed Babiloñczykami, stawiaj±c opór Nabuchodonozorowi.
„Chor’BaH” (kod nr 2723 w Konkordancji Stronga) – znaczenie ksi±¿kowe to pustynia, ruina, spustoszenie – s³owo u¿yte w Jer. 7:34; 25:11; 44:2,6,22. Prorok Jeremiasz w 11 roku panowania króla judzkiego Sedekiasza a zarazem w 19 roku panowania Nabuchodonozora, króla babiloñskiego (2Król. 25:2-10; Jer. 52:5-13), pod koniec tego roku powiedzia³, ¿e miasta judzkie i ulice Jeruzalem zamieni³y siê w „Chor’BaH”, JAK TO JEST DZISIAJ. Dopiero pod koniec tego roku to stwierdzi³, co wcze¶niej nieustannie zapowiada³. Jest to wiêc pocz±tek 70 lat spustoszenia ziemi judzkiej w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej
SEN NABUCHODONOZORA
Sen Nabuchodonozora z Dan 2:1 mia³ miejsce na pocz±tku, czyli ju¿ w 1 roku 70-cio letniej potêgi – imperium Babiloñskiego, gdy Nabuchodonozor w 20 roku swego królowania nad Babilonem, sta³ siê pierwszym imperatorem. Jest to te¿ Pocz±tek 70 lat ruin Jeruzalem i 70 lat ca³kowitego spustoszenia Judy i ca³ego Kanaanu, jak i POCZ¡TEK WZNOSZENIA KRÓLESTWA BO¯EGO za dni 4 królestw z pos±gu, czyli w czasie „siedmiu czasów pogan” Dan. 2:44 (37-43)
Dan. 2:1. – (Sz’TaIiM – 8147) Roku wtórego (BG) dwunastego (JW.) ) królowania (panowania) Nabuchodonozora mia³ Nabuchodonozor sen. Przet³umaczenie tego s³owa na drugi jest wykluczone, poniewa¿ zgodnie z Jer 25:1 czwarty rok Jehojakima, króla judzkiego, to pierwszy rok panowania Nabuchodonozora, króla babiloñskiego, wiêc Nabuchodonozor nie móg³ oblegaæ Jeruzalem w trzecim roku panowania Jehojakima, poniewa¿ nie by³ wtedy jeszcze królem babiloñskim a wojska faraona Necha, pobi³ pod KARKEMISZ dopiero w 4 roku panowania Jehojakima. To dopiero po tym zwyciêstwie uczyni³ go swoim lennikiem Jer. 46:2; 1Krl. 24:1. Jeszcze w roku postu, w 9 miesi±cu 5 roku swego królowania, Jehojakim nastawa³ na ¿ycie Jeremiasza za g³oszenie przez niego S³owa Bo¿ego o zbli¿aj±cym siê nieszczê¶ciu, Jer. 36:1-8; 25:1-11; 9-31.
Skoro jeszcze w 5 roku panowania Jehojakima (czyli w 2 roku królowania Nabuchodonozora), ¯ydzi nie mogli byæ po raz pierwszy uprowadzeni do Babilonu, a Daniel z Bo¿ej m±dro¶ci, zosta³ poznany nie wcze¶niej ni¿ po 3 latach nauki, gdy poszed³ s³u¿yæ Nabuchodonozorowi, to nie móg³, t³umaczyæ snu z Dan 2:1 w 2 roku jego królowania, poniewa¿ nie by³o go jeszcze w Babilonie a sen wyk³ada³ wiele lat pó¼niej.
Bez uwzglêdnienia powy¿szego nie mo¿na zharmonizowaæ: Jer. 25:1 i 9 z 2Krl. 24:1 i Dn. 1:1 oraz 2Krl 24: 12 z 23:36 i z Jer. 22:18,19; 36:30,31, które kolejno oznaczaj±:
1. 4r., kr. Jehojakima to 1r., kr. B. Nabuchodonozora, Jer. 25:1;
2. Post w 5r., kr. Jehojakima;
3. Bunt w 3r., lennika Jehojakima;;
4. Najazd kr.b. Nabuchodonozora i oblê¿enie Jeruzalemu
5. kr. Jehojakim panowa³ 11 lat;
6. Pojmanie kr. Jehojakina w 8r., kr.b. Nabuchodonozora;
7. Wyrzucenie Jehojakima poza mury Jeruzalemu przy oblê¿eniu go, gdy jego syn Jehojakin przej±³ po nim w³adzê na 3 m-ce.
LICZENIE LAT
http://wstaw.org/m/2015/01/12/Liczenie_lat.jpg
Wed³ug biblijnej metody "Liczenie lat", któr± przedstawi³em, wskazuje ona na przesuniêcie w czasie, miedzy rozpoczêciem kampanii i królowania przez Nabuchodonozora:
Ta metoda wyja¶nia, ¿e 23r., kampanii Nabuchodonozora z Jer. 52:30, to 19 r., jego królowania z 2Krl. 25:1 i Jer. 52:4. Ta metoda w sposób kompleksowy, harmonizuje wszystkie, daty wydarzeñ, które nale¿y uwzglêdniæ.
Nawet, je¿eli przyjmiemy, ¿e Jeruzalem sta³o siê ruin± w 18r., czy 19r., królowania Nabuchodonozora, to brak jest wyja¶nia, dlaczego nie ma ¿adnego odpowiednika, dla daty 23r., z Jer. 52:30. Brak tego wyja¶nienia pogr±¿a dywagacje zwi±zane z utrzymywaniem, ¿e Jeruzalem zosta³o zburzone dopiero w 586r.p.n.e. Pogr±¿a, poniewa¿ jest ona podparta negowaniem za wszelk± cenê, znaczenia roku 1914r., po zakoñczeniu siê „siedmiu czasów pogan”. Brak odpowiednika dla daty 23r., dowodzi, ¿e w tym roku ju¿ nie móg³ nikogo uprowadziæ, skoro sta³o siê to 4 lata wcze¶niej, gdy po zabiciu Godoliasza, nawet resztka ludno¶ci uciek³a do Egiptu. Jak nikogo nie by³o ju¿ zbuntowanego, to, po co jeszcze Nabuchodonozor naje¿d¿a³ ruiny i kogo uprowadza³?
8r., króla babiloñskiego Nabuchodonozora, by³ w 11r., panowania Jehojakima. To pokazuje, ¿e trzy lata w czasie, których by³ lennikiem (2Krl. 24:1) nie mog³y siê rozpocz±æ w 1r., jego królowania, lecz w 4r. Szósty rok kr. Jehojakima, to jego trzeci rok, jako lennika Nabuchodonozora. Wynika to z nastêpuj±cych tekstów, tj. 2Krl. 23:34-36 i 2Krl. 24:1-12
Inne liczenie lat panowania królów nie pomaga w wyja¶nieniu punktów spornych, co do ustalenia pocz±tku:
1. spustoszenia Judei i ca³ego Kanaanu, gdy ziemia mia³a odpoczywaæ przez 70 lat.
2. 70 lat ruin Jeruzalemu (zakaz odbudowy, zniesiony przez Cyrusa),
3. 70 lat niewoli babiloñskiej w czasie 70 lat imperium Babiloñskiego,
Ju¿ samo 20 letnie przesuniêcie wype³nienia siê zapowiedzi z pkt 1, wzglêdem pkt 2, wprowadza sprzeczno¶æ miedzy tymi wydarzeniami, gdy¿ spustoszenie i rumowisko mia³y trwaæ tyle samo czasu, przez 70 lat imperium babiloñskiego:
Tak wiêc nie 48 lat, lecz 70 lat trwa³o spustoszenie ziemi Kanaan w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej. Nale¿y odró¿niæ 22 lata postêpuj±cego ABhaD od 70 LAT Chor’BaH w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej.Ca³a ta ziemia stanie siê rumowiskiem i pustkowiem, i narody te bêd± poddane królowi babiloñskiemu, siedemdziesi±t lat, Jer. 25:11.
_________________