OD ABhaD DO 70 LAT Chor'BaH w czasie niewoli - XXVIII

Sprzeczności w Biblii, krytyka etyki biblijnej itp.
Dział przeznaczony przede wszystkim dla tych, którzy nie wierzą w boskie natchnienie Biblii. Obowiązuje wewnętrzny regulamin

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

OD ABhaD DO 70 LAT Chor'BaH w czasie niewoli - XXVIII

Post autor: Pokoja »

OD ABhaD DO 70 LAT Chor'BaH w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej - XXVIIIa

Siedemdziesiêcioletnie spustoszenie Kanaanu, trwa³o w czasie siedemdziesiêcioletniej niewoli babiloñskiej, a nie 48 lat, czego bezpodstawnie w sprzeczno¶ci z Pismem ¦wiêtym, broni± zwolennicy tego pogl±du.
http://biblia.webd.pl/for...start=30#376058

Podobny temat by³ ju¿ dyskutowany na tym forum w dziale: Biblia, ksiêgi, przeklady... - zagadnienia doktrynalne » Wydarzenia
http://biblia.webd.pl/forum/index.php?c=6

w w±tku: Staro¿ytni pisarze a data zburzenia Jerozolimy
http://biblia.webd.pl/for...c&start=0#20111

Biblijna chronologia paruzyjna, zgodna z chronologicznym zestawieniem:
1.
http://wstaw.org/w/3Qyb/]Obrazek
i
2.
wykresem http://wstaw.org/m/2015/01/01/Wykres-page-001.jpg
Obrazek
, a dotycz±ca pocz±tku „Siedmiu Czasów Pogan” (606 pne. – 1914r.n.e., £k. 21:24), jest oparta na Biblii i wierze w rzetelno¶æ zapisów chronologicznych, dokonanych przez mê¿ów Bo¿ych, którzy w kronice judzkiej, wiernie zabezpieczyli zapisy wydarzeñ, które dziêki temu mo¿na umiejscowiæ w kontek¶cie powszechnej historii. Ta powszechna, ustala bezsprzecznie uznawan± przez wszystkich datê 538r. p. n. e, kiedy to nast±pi³o zdobycie Babilonu przez Medo - Persów. Je¿eli ta data jest dok³adnie ustalona i powszechnie przyjêta, to kwesti± kontrowersyjn± w sprawie daty zburzenia Jeruzalem w roku 607/606 pne, albo w 587/586r.pne jest, ustalenie czy 70 letnie spustoszenie Judy po zburzeniu Jeruzalem ma wspólny pocz±tek z 70 letnim imperialnym panowaniem Babilonu?

Od 606r.p.n.e. do 538r.p.n.e. up³ynê³o 68 lat. Od Dariusza Medyjczyka do Cyrysa Persa up³ynê³o ok. 2 lata, które dope³niaj± okres 70 lat niewoli babiloñskiej.. Obaj nosili tytu³ króla Babilonu, Ezd. 5:13; Dn. 6:1; 9:1. Z ORÊDZIA Cyrusa Persa og³oszonego po 70 latach niewoli, czyli w 1 roku jego panowania (536 pne.) wynika, ¿e pocz±tek ten jest wspólny, poniewa¿ og³aszaj±c wyzwolenie narodu, zdj±³ równie¿ kl±twê ci±¿±c± nad Jeruzalem a nie w 20 lat pó¼niej w 516r.pne. Jego zezwolenie na odbudowê ¶wi±tyni, jest te¿ zezwoleniem na odgruzowanie Jeruzalem, koñcz±cym okres 70 lat jego ruin, wg. Dan 9:2. Prawo do przywrócenia kultu religijnego, jest te¿ prawem do odrodzenia siê miasta Jeruzalem.

Je¿eli jest wspólny pocz±tek i koniec, dla w/w zdarzeñ, trwaj±cych 70 lat, to do daty 536 pne., nale¿y dodaæ 70 lat a wtedy otrzymujemy rok 606 pne. Wcze¶niejsze obliczenia dat wydarzeñ i panowania królów, wynikaj± ju¿ bezpo¶rednio z chronologii biblijnej, zapisanej przez kronikarzy i proroków ¿ydowskich. Ten 606r.pne, zgodnie z nauk± paruzyjn±, zawart± w II tomie Wyk³adów Pisma ¦wiêtego, jest te¿ pocz±tkiem „Siedmiu Czasów Pogan”, koñcz±cych siê na jesieni 1914r., w trakcie trwania I wojny ¶wiatowej.

Natomiast ustalanie daty zburzenia Jeruzalem, na podstawie ogólnego opisu przez Berossosa, wydarzeñ wyprawy Nabuchodonozora na Egipt nie s³u¿y ani chronologii ani budowaniu wiary. Berossos ¿y³ na prze³omie IV i III w.pne. (w epoce Aleksandra Wielkiego, ¿yj±cego od 356 do 323r. p. n. e.). Na podstawie kronik babiloñskich, napisa³ on po grecku, dla Antiocha I Sotera, dzieje Babilonu, które zaginê³y. Zachowa³y siê tylko teksty cytowane przez staro¿ytnych pisarzy ¿ydowskich (np. Józef Flawiusz) i chrze¶cijañskich (np. Ptolemeusz ¿yj±cy w Egipcie od 70 do 161r.).

Józef Flawiusz cytuj±c z III ksiêgi Berossosa – opis wyprawy Nabuchodonozora przeciw Egiptowi i Judei – stre¶ci³ go nastêpuj±co:
„Omawiaj±c jego czyny opowiada (Berussos), jak to on (Nabopolasser) wyprawi³ swego syna Nabuchodonozora z wielkimi zastêpami na Egipt i na nasz kraj, na wie¶æ o powstaniu tamtejszych mieszkañców, jak to ich wszystkich pokona³, spali³ przybytek i przesiedli³ do Babilonu, wskutek czego miasto zosta³o wyludnione przez 70 lat a¿ do czasu króla Persów Cyrusa”.
Nawet ten fragment potwierdza, ¿e 70 lat wyludnienia i potêgi Babilonu, koñczy siê razem za panowania Cyrusa Persa a nie 20 lat pó¼niej za króla Dariusza Persa w 516r. pne, licz±c od 586r.pne.

Ptolemeusz natomiast, który w 142r.ne napisa³ spis królów na podstawie istniej±cych ju¿ staro¿ytnych dzie³, wskazuje na istnienie w Babilonie w pewnym czasie (przypuszczalnie po przywróceniu zmys³ów Nabuchodonozorowi), dwuw³adzy królów. Imiona królów panuj±cych w tym czasie wymienia on w innej formie i w innym porz±dku. Zak³ócenie w ustaleniu chronologii mo¿e powodowaæ fakt istnienia w dwóch dynastiach, królów o tych samych lub podobnych imionach, ale panuj±cych w czasach przesuniêtych nieco wzglêdem siebie. Przeniesienie w kronice, króla z jednej dynastii do drugiej wskazuje na 65 lat potêgi Babilonu. Podobnie jest w Izraelu i w Judzie, gdzie panowali królowie o podobnych imionach. Tak¿e w przypadku dwóch rodowodów Jezusa z t± jednak ró¿nic±, ¿e s± to kompletne kroniki a babiloñskie nie.

Ustalaj±c datê zburzenia Jeruzalem, nale¿y uwzglêdniæ fakt, ¿e w 625r.pne Nabuchodonozor, rozbi³ armiê Egiptu w bitwie pod Karkemisz, 2Król. 24:7; Jer.46:2. Z tego faktu, ¿e dosz³o do tej bitwy pod Karkemisz 5 lat po ¶mierci Jozjasza, króla judzkiego, mo¿na wnosiæ, ¿e wojska Nabuchodonozora nie by³y w stanie odeprzeæ armii egipskiej, przez ponad 4 lata.

Wtedy to na wie¶æ o ¶mierci swego ojca Nabopolassera, Nabuchodonozor uda³ siê do Babilonu i przej±³ po nim w³adzê królewsk±. Tak wiêc Czwarty rok Jojakima to pierwszy rok panowania Nabuchodonozora nad Babilonem. W tym roku Bóg przez proroka Jeremiasza, przepowiedzia³, co uczyni z ówczesnym ¶wiatem za po¶rednictwem Nabuchodonozora, Jer. 23:19,20; 25:1-38. To w szczegó³ach jest zapisane w Jer. 46:1 – 52:58. Zamys³ ten zosta³ zrealizowany, po ca³kowitym, ostatecznym spustoszeniu „Chor’BaH” ziemi judzkiej.
[…] w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, a by³ to pierwszy rok Nebukadnesara (Nabuchodonozora), króla babiloñskiego […] mówi Pan/Jahwe Zastêpów […] Oto Ja po¶lê […] po Nebukadnesara, króla babiloñskiego Jer. 25:1-12; 36:29-31.
Jeszcze w tym roku, Jojakim sta³ siê jego lennikiem, by³ to, wiêc pierwszy jego rok, jako lennika Nabuchodonozora od pierwszego jego roku, jako króla babiloñskiego.
Za jego (Jojakima) czasu wyruszy³ Nebukadnesar, król babiloñski, i Jehojakim by³ jego lennikiem przez okres trzech lat. 2 Król. 24:1.
Nale¿y tu zwróciæ uwagê na niemo¿liwy fakt, aby Jehojakim przed tym rokiem podlega³ Nabuchodonozorowi, poniewa¿ do tego roku wojsko faraona sta³o jeszcze nad Eufratem, wiêc i okres trzech lat z 2Krol. 24:1 i z Dan. 1:1, nie móg³ nast±piæ przed czwartym rokiem panowania Jojakima, ale móg³ siê w tym roku rozpocz±æ, dlatego prorok Jeremiasz wyst±pi³ z ostrzegawczym S³owem Bo¿ym, wzywaj±cym naród do opamiêtania siê.
W pi±tym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, w dziewi±tym miesi±cu obwo³ano w ca³ym ludzie […] post przed Panem. Mo¿e […] nawróci siê ka¿dy ze swojej z³ej drogi i wtedy odpuszczê im winê i grzech. Jer. 25:3-7; 36:9,3.

S³owa Bo¿e wypowiedziane przez Jeremiasza w czwartym roku Jojakima zosta³y odczytane temu królowi w dniu tego postu. Jer. 36:20-31.
Król wraz z narodem nie opamiêtali siê, dlatego gniew Bo¿y zap³on±³.
Trzeciego roku panowania Jojakima, króla Judzkiego, nadci±gn±³ Nebukadnesar, król babiloñski, do Jeruzalem i obleg³ je. A Pan wyda³ w jego rêce Jojakima, króla judzkiego […]. Dan. 1:1,2


Jojakim zbuntowa³ siê w 6 roku, jako król Judy, gdy 3 rok by³ lennikiem. Na to rozró¿nienie wskazuje Pismo ¦wiête w Nowym Przek³adzie (JW.). Czyni to przez u¿ycie odmiennych imion do tego samego króla, tzn. Jehojakim w 2Król. 24:1. Skrócone jego imiê to Jojakim jak w Dan. 1:1,2. Podobnie jest z Jehojachinem, który w wiêzieniu babiloñskim zgodnie z JW. nazwany jest Jojachinem. Pierwszy cz³on jego imienia, podobnie jak i imienia jego ojca z Jeho (od imienia Jehowy) – zamieniono na Jo – wskazuj±ce na poni¿enie.

Trzeci rok, rok najazdu na Judeê 2 Król 24:1; Dan. 1:1, jest te¿ 7 rokiem kampanii Nabuchodonozora jako genera³a armii Jer. 52:28. Nast±pi³o wtedy pierwsze uprowadzenie (byæ mo¿e tylko do Rybli a pó¼niej razem z Jehojachinem do Babilonu) o którym napisa³ Jeremiasz w 52:28. Z po¶ród nich niektórych z królewskiego i szlachetnego rodu, przysposobiono do s³u¿by w pa³acu królewskim, aby ich zintegrowaæ. Stali siê wys³annikami Boga, dla o¶wiecenia Jego m±dro¶ci± zwyciê¿aj±cych, 2Król. 20:17,18; Dan. 1:3-20; 2:47; rozdz. 3,4,5 i 6.

Jojakim zosta³ wydany w rêce Nabuchodonozora, przy pierwszym oblê¿eniu Jeruzalem, Dan. 1:1,2; 2Kron. 36:6 (nale¿y je odró¿niæ od II oblê¿enia Jeruzalem,. 5 lat pó¼niej za panowania jego syna), ale byæ mo¿e dziêki przej¶ciowo skutecznej, interwencji Egiptu, zosta³ uwolniony z jego r±k, czyli z oblê¿enia. Brak jest jakiejkolwiek wzmianki, ¿e wtedy zosta³ uprowadzony do Babilonu i ¿e zaistnia³a jaka¶ przerwa w jego panowaniu. Miêdzy I a II oblê¿eniem Jeruzalem, walka Babilonu i jego sprzymierzeñców z Egiptem i jego sprzymierzeñcami, toczy³a siê na terytorium Judy a¿ Egipt zosta³ wyparty do rzeki egipskiej. Wynika to z 2Król. 24:2-7. Jest tam, zapisane, ¿e Jojakim spocz±³ z ojcami swymi 2Król. 24:6, ale nie na d³ugo. Przypuszczalnie przy II oblê¿eniu Jeruzalem, za panowania jego syna Jehojachina, zosta³ wywleczony poza mury Jeruzalem, zapewne przez Babiloñczyków, Jer. 22:10,19; 36:30.

Chocia¿ „׳ABhaD” rozpocz±³ siê za panowania Jojakima, to jednak siedemdziesiêcioletni „Chor’BaH” i siedemdziesiêcioletnia niewola rozpoczê³y siê po czwartym oblê¿eniu Jeruzalem i zakoñczeniu jedenastu lat panowania Sedekiasza.

„׳ABhaD” (kod nr 6 w Konkordancji Stronga) – znaczenie ksi±¿kowe (z)gin±æ, (z)nikn±æ, p³odziæ, zniszczyæ, zniszczeæ/ umrzeæ, zg³adziæ/ znikn±æ/ zagubiæ siê, zab³±kaæ siê/ zabiæ, spowodowaæ znikniêcie/ wytêpiæ – s³owo u¿yte w 2Król. 24:2; Jer. 1:10; 4:9; 7:28; 12:17; 25:10; 40:15; 46:8 i drugiego s³owa tj. „Chor’BaH”, oznaczaj±cego stan zaistnia³y po dokonaniu „׳ABhaD”. Przed zniszczeniem Jeruzalem „׳ABhaD” nie by³ ca³kowity, albowiem jeszcze w 6 roku panowania Sedekiasza, by³y dwa miasta judzkie, które siê broni³y przed Babiloñczykami, stawiaj±c opór Nabuchodonozorowi.

„Chor’BaH” (kod nr 2723 w Konkordancji Stronga) – znaczenie ksi±¿kowe to pustynia, ruina, spustoszenie – s³owo u¿yte w Jer. 7:34; 25:11; 44:2,6,22. Prorok Jeremiasz w 11 roku panowania króla judzkiego Sedekiasza a zarazem w 19 roku panowania Nabuchodonozora, króla babiloñskiego (2Król. 25:2-10; Jer. 52:5-13), pod koniec tego roku powiedzia³, ¿e miasta judzkie i ulice Jeruzalem zamieni³y siê w „Chor’BaH”, JAK TO JEST DZISIAJ. Dopiero pod koniec tego roku to stwierdzi³, co wcze¶niej nieustannie zapowiada³. Jest to wiêc pocz±tek 70 lat spustoszenia ziemi judzkiej w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej

SEN NABUCHODONOZORA

Sen Nabuchodonozora z Dan 2:1 mia³ miejsce na pocz±tku, czyli ju¿ w 1 roku 70-cio letniej potêgi – imperium Babiloñskiego, gdy Nabuchodonozor w 20 roku swego królowania nad Babilonem, sta³ siê pierwszym imperatorem. Jest to te¿ Pocz±tek 70 lat ruin Jeruzalem i 70 lat ca³kowitego spustoszenia Judy i ca³ego Kanaanu, jak i POCZ¡TEK WZNOSZENIA KRÓLESTWA BO¯EGO za dni 4 królestw z pos±gu, czyli w czasie „siedmiu czasów pogan” Dan. 2:44 (37-43)

Dan. 2:1. – (Sz’TaIiM – 8147) Roku wtórego (BG) dwunastego (JW.) ) królowania (panowania) Nabuchodonozora mia³ Nabuchodonozor sen. Przet³umaczenie tego s³owa na drugi jest wykluczone, poniewa¿ zgodnie z Jer 25:1 czwarty rok Jehojakima, króla judzkiego, to pierwszy rok panowania Nabuchodonozora, króla babiloñskiego, wiêc Nabuchodonozor nie móg³ oblegaæ Jeruzalem w trzecim roku panowania Jehojakima, poniewa¿ nie by³ wtedy jeszcze królem babiloñskim a wojska faraona Necha, pobi³ pod KARKEMISZ dopiero w 4 roku panowania Jehojakima. To dopiero po tym zwyciêstwie uczyni³ go swoim lennikiem Jer. 46:2; 1Krl. 24:1. Jeszcze w roku postu, w 9 miesi±cu 5 roku swego królowania, Jehojakim nastawa³ na ¿ycie Jeremiasza za g³oszenie przez niego S³owa Bo¿ego o zbli¿aj±cym siê nieszczê¶ciu, Jer. 36:1-8; 25:1-11; 9-31.

Skoro jeszcze w 5 roku panowania Jehojakima (czyli w 2 roku królowania Nabuchodonozora), ¯ydzi nie mogli byæ po raz pierwszy uprowadzeni do Babilonu, a Daniel z Bo¿ej m±dro¶ci, zosta³ poznany nie wcze¶niej ni¿ po 3 latach nauki, gdy poszed³ s³u¿yæ Nabuchodonozorowi, to nie móg³, t³umaczyæ snu z Dan 2:1 w 2 roku jego królowania, poniewa¿ nie by³o go jeszcze w Babilonie a sen wyk³ada³ wiele lat pó¼niej.

Bez uwzglêdnienia powy¿szego nie mo¿na zharmonizowaæ: Jer. 25:1 i 9 z 2Krl. 24:1 i Dn. 1:1 oraz 2Krl 24: 12 z 23:36 i z Jer. 22:18,19; 36:30,31, które kolejno oznaczaj±:

1. 4r., kr. Jehojakima to 1r., kr. B. Nabuchodonozora, Jer. 25:1;
2. Post w 5r., kr. Jehojakima;
3. Bunt w 3r., lennika Jehojakima;;
4. Najazd kr.b. Nabuchodonozora i oblê¿enie Jeruzalemu
5. kr. Jehojakim panowa³ 11 lat;
6. Pojmanie kr. Jehojakina w 8r., kr.b. Nabuchodonozora;
7. Wyrzucenie Jehojakima poza mury Jeruzalemu przy oblê¿eniu go, gdy jego syn Jehojakin przej±³ po nim w³adzê na 3 m-ce.

LICZENIE LAT

http://wstaw.org/m/2015/01/12/Liczenie_lat.jpg

Obrazek


Wed³ug biblijnej metody "Liczenie lat", któr± przedstawi³em, wskazuje ona na przesuniêcie w czasie, miedzy rozpoczêciem kampanii i królowania przez Nabuchodonozora:

Ta metoda wyja¶nia, ¿e 23r., kampanii Nabuchodonozora z Jer. 52:30, to 19 r., jego królowania z 2Krl. 25:1 i Jer. 52:4. Ta metoda w sposób kompleksowy, harmonizuje wszystkie, daty wydarzeñ, które nale¿y uwzglêdniæ.

Nawet, je¿eli przyjmiemy, ¿e Jeruzalem sta³o siê ruin± w 18r., czy 19r., królowania Nabuchodonozora, to brak jest wyja¶nia, dlaczego nie ma ¿adnego odpowiednika, dla daty 23r., z Jer. 52:30. Brak tego wyja¶nienia pogr±¿a dywagacje zwi±zane z utrzymywaniem, ¿e Jeruzalem zosta³o zburzone dopiero w 586r.p.n.e. Pogr±¿a, poniewa¿ jest ona podparta negowaniem za wszelk± cenê, znaczenia roku 1914r., po zakoñczeniu siê „siedmiu czasów pogan”. Brak odpowiednika dla daty 23r., dowodzi, ¿e w tym roku ju¿ nie móg³ nikogo uprowadziæ, skoro sta³o siê to 4 lata wcze¶niej, gdy po zabiciu Godoliasza, nawet resztka ludno¶ci uciek³a do Egiptu. Jak nikogo nie by³o ju¿ zbuntowanego, to, po co jeszcze Nabuchodonozor naje¿d¿a³ ruiny i kogo uprowadza³?

8r., króla babiloñskiego Nabuchodonozora, by³ w 11r., panowania Jehojakima. To pokazuje, ¿e trzy lata w czasie, których by³ lennikiem (2Krl. 24:1) nie mog³y siê rozpocz±æ w 1r., jego królowania, lecz w 4r. Szósty rok kr. Jehojakima, to jego trzeci rok, jako lennika Nabuchodonozora. Wynika to z nastêpuj±cych tekstów, tj. 2Krl. 23:34-36 i 2Krl. 24:1-12

Inne liczenie lat panowania królów nie pomaga w wyja¶nieniu punktów spornych, co do ustalenia pocz±tku:

1. spustoszenia Judei i ca³ego Kanaanu, gdy ziemia mia³a odpoczywaæ przez 70 lat.
2. 70 lat ruin Jeruzalemu (zakaz odbudowy, zniesiony przez Cyrusa),
3. 70 lat niewoli babiloñskiej w czasie 70 lat imperium Babiloñskiego,


Ju¿ samo 20 letnie przesuniêcie wype³nienia siê zapowiedzi z pkt 1, wzglêdem pkt 2, wprowadza sprzeczno¶æ miedzy tymi wydarzeniami, gdy¿ spustoszenie i rumowisko mia³y trwaæ tyle samo czasu, przez 70 lat imperium babiloñskiego:
Ca³a ta ziemia stanie siê rumowiskiem i pustkowiem, i narody te bêd± poddane królowi babiloñskiemu, siedemdziesi±t lat, Jer. 25:11.
Tak wiêc nie 48 lat, lecz 70 lat trwa³o spustoszenie ziemi Kanaan w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej. Nale¿y odró¿niæ 22 lata postêpuj±cego ABhaD od 70 LAT Chor’BaH w czasie 70 letniej niewoli babiloñskiej.

_________________
Ostatnio zmieniony 18 mar 2016, 22:44 przez Pokoja, łącznie zmieniany 1 raz.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Koszerny tytu³ w±tku

Post autor: Pokoja »

Teraz, gdy tytu³ w±tku jest ju¿ koszerny, to ZAPRASZAM DO DYSKUSJI chyba, ¿e tre¶æ wiadomo¶ci postu za³o¿ycielskiego jest tak zrozumia³a, ¿e nikt nie odczuwa takiej potrzeby.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

OK! Je¶li wyja¶nienie, ¿e 70 lat spustoszenia ca³ego Kanaanu i 70 lat ruin Jeruzalemu nast±pi³a w ci±gu 70 letniej niewoli babiloñskiej, to rozumiem, ¿e dyskusji nie bêdzie, ale czy kto¶ to mo¿e potwierdziæ? Temat ten dotychczas by³ bardzo kontrowersyjny.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

Nieco z posiadanych materiałów:

http://www.trzybiada.pl/obrazki_zdjecia/49-003.jpg

Tamże:

Czas 70 lat spustoszenia Jerozolimy
Siedemdziesiąt lat spustoszenia

Okres 70 lat spustoszenia ziemi Judzkiej i Jerozolimy od czasu zniszczenia Jerozolimy i świątyni przy detronizacji Sedekiasza, aż do pierwszego roku Cyrusa, łatwo odnaleźć, porównując wyrażenia podane w następujących cytatach: 3 Moj. 26:33-35; Jer. 25:11, 12; 29:10; Dan. 9:2, 2 Kron. 36:19, 20. Jako, że okres ten nasuwa wiele nieporozumień i ponieważ ważnym jest, aby go dokładnie ustalić, sądzimy, że należy nieco głębiej omówić szczegóły. Czytelnik może sam sobie sprawdzić liczne cytaty odnoszące się do omawianych faktów.

Z rozpatrzenia powyższych wersetów wynika jasno, że owe 70 lat spustoszenia, o których mówił Jeremiasz, były wypełnieniem proroctwa Mojżesza. Mówiło ono o tym, że ziemia będzie cieszyć się sabatami odpoczynku, kiedy bowiem ludzie w niej mieszkali nie pozwalali jej odpoczywać. Gdy Sedekiasz został zabrany jako jeniec do Babilonu, w 4 miesiącu 11 roku jego panowania, w kraju pozostali najbiedniejsi z ludu (Jer. 39:10). Władzę nad nimi Nabuchodonozor powierzył Godoliaszowi (2 Król. 25:22). Gdy Żydzi, którzy uciekli do innych krajów, dowiedzieli się, że Godoliasz sprawuje władzę nad tą resztą, powrócili i przyłączyli się do niego (Jer. 40:11, 12). Czytamy jednak dalej, że Godoliasz i wielu innych zostało w 7 miesiącu zamordowanych (Jer. 40:15, 16; 41:1-3). Chociaż Pan obiecał chronić tych nielicznych, którzy pozostali w ziemi, gdy tylko będą Mu posłuszni (Jer. 42:10-12), oni teraz tak się bali Chaldejczyków, że nie chcieli osiedlać się w ziemi, lecz uciekli do Egiptu (Jer. 43:1-7). Tak więc, przy końcu 11 roku panowania Sedekiasza, ziemia Judzka była opuszczona (Jer. 44:2, 6, 7, 22; 2 Król. 25:25, 26). Ten żałosny lęk garstki ludzi pozostałej po śmierci Godoliasza był przepowiedziany przez Mojżesza, gdy mówił, że będą uciekali z ziemi i poginą między nieprzyjaciółmi (3 Moj. 26:36-39). Wówczas ziemia cieszyć się będzie odpoczynkiem (3 Moj. 26:33-34, 43), aż się wypełni 70 lat.

Chociaż nauczanie Pisma Świętego dotyczące tego 70-letniego okresu spustoszenia jest bardzo wyraźne, zostało ono dziwnie zaciemnione przez Ushera i innych chronologów. Wyobrażali oni sobie, że owe 70 lat rozpoczęły się w trzecim lub czwartym roku panowania Jojakima, na 19 lub 18 lat przed detronizacją Sedekiasza. To oczywiście skróciłoby łańcuch chronologiczny poprzedzający 1 rok naszej ery i sprawiło, że okres 6000 lat od stworzenia Adama upłynąłby 19 lub 18 lat po 1872 roku n.e. Pismo Święte wykazuje jednak dobitnie, że niewola nie rozpoczęła się w 3 lub 4 roku rządów Jojakima, lecz w trzecim miesiącu rządów Jojachina (syna Jojakima), zwanego również Jechoniaszem i Choniaszem (patrz 2 Król. 24:6-18). Prorok Ezechiel (który był pomiędzy uprowadzonymi do Babilonu z Joachinem) zawsze obliczał okres niewoli jako datujący się od czasu, gdy Jojachin został pojmany na 11 lat przed ostateczną niewolą oraz spustoszeniem Jeruzalemu i ziemi (Ezech. 1:2; 33:21; 40:1; patrz rys. Nr 16, str. 20).

Wobec tego kara za zbiorowy grzech ojców spadła na głowę Jojachina (Choniasza; Jer. 22:24, 25; 36:30, 31). Dowiadujemy się, że to w tym czasie (na 11 lat przed detronizacją Sedekiasza) Nabuchodonozor i jego słudzy przybyli i oblegli Jeruzalem. Jojachin (syn Jojakima) uznał widocznie opór za beznadziejny i wraz ze wszystkimi swymi książętami i przywódcami oddał się w ręce króla babilońskiego (2 Król. 24:10-17). Ta pierwsza deportacja jeńców do Babilonu miała miejsce w 8 roku rządów Nabuchodonozora (2 Król. 24:12; Jer. 24:1-10), zaś druga i ostateczna deportacja nastąpiła 11 lat później przy detronizacji Sedekiasza, w 19 roku panowania Nabuchodonozora (2 Król. 24:18, 19; 25:1-11). Kilka miast w Judei, które po pierwszej niewoli wciąż zachowywały niepodległość, zostały spustoszone podczas ostatecznej inwazji babilońskiej (Jer. 34:1-22). To właśnie o tej ostateczej niewoli mówi się, jako o uprowadzeniu w niewolę Jeruzalemu (Jer. 1:3 i 32:1-5). To od tego czasu rozpoczyna się 70 lat spustoszenia (Dan. 9:2).

Powstaje pytanie: Na jakiej podstawie Usher twierdził, że uprowadzenie w niewolę Judy nastąpiło na 18 lat przed detronizacją Sedekiasza? Nie poszedł on w ślady Józefusa1), lecz usiłował pogodzić zapiski biblijne z Astronomicznym Kanonem Ptolomeusza, który zdaje się mieć poparcie Dan. 1:1-4.
Nie można uznać, że owe 70 lat spustoszenia Jeruzalemu i kraju rozpoczęły się w 3 roku Jojakima, ponieważ według Pisma Świętego "spustoszenie" oznacza "bez żadnego obywatela", a Jeruzalem i kraj nie były całkowicie wyludnione, aż do czasu detronizacji Sedekiasza (patrz Jer. 4:7; 6:8; 9:11; 26:9; 32:43; 33:10, 12, a także Zach. 7:5, 14).

Ze względu na szacunek dla Kanonu Ptolemeusza niektórzy sądzą, że wiersze Dan. 1:1-4 podtrzymują pojęcie, że początek owych 70 lat nastąpił w 3 roku Jojakima (lecz patrz: pierwsza uwaga dodatkowa). Jednak takie odczytanie Dan. 1:1-4 koliduje wyraźnie ze wszystkimi historycznymi relacjami o niewolach, zawartymi w księgach Królewskich, Kronik i Jeremiasza, które już rozważaliśmy. Nie możemy odrzucić połączonych świadectw proroczych i historycznych z powyższych ksiąg na podstawie li tylko wątpliwego odczytania wiersza Dan. 1:1, tym bardziej, że tekst ten sprzeczny jest z Dan. 2:1.

Z powodu tej niezgodności pomiędzy Dan. 1:1, a Dan. 2:1, oraz z powodu niezgodności tych tekstów z porządkiem chronologicznym niewoli, o których opowiadają inne księgi Pisma Świętego, szereg komentatorów sugeruje, że 3 rok panowania Jojakima w Dan. 1:1 należy rozumieć, jako oznaczający 3 rok jego poddaństwa Nabuchodonozorowi, kiedy to odwrócił się i zbuntował, i w ten sposób sprowadził króla Babilonu przeciw Jeruzalemowi (2 Król. 24:1). Pewnym jest bowiem, że Jojakima nie zabrano w niewolę do Babilonu.

W Dan. 2:1 liczba 2 powstała najwidoczniej z liczby 12. Podobny błąd można znaleźć porównując 2 Król. 24:8 z Kron. 36:9, gdzie liczba 8 w Kronikach powstała z oryginalnej liczby 18, zachowanej w księdze Królewskiej. W Biblii Variorum Dan. 2:1 czyta się jako dwunasty. Z tą poprawką przypuszczalnego błędu w Dan. 2:1 oraz ze zrozumieniem, że 3 rok Jojakima w Dan. 1:1 należy uważać za 3 rok jego poddaństwa Nabuchodonozorowi2), opowiadania w księdze Daniela stają się zgodne z relacjami o niewolach podanymi w innych cytatach Pisma Świętego.

Uwagi dodatkowe:

1) Józefus tak mówi o tym 70-letnim okresie: "On [Nabuchodonozor] zredukował ich wszystkich, a świątynię naszą, która była w Jeruzalemie podpalił [por. 2 Kron. 36:19-21]; mało tego, całą naszą ludność usunął z jej własnego kraju i przeniósł ją do Babilonu, i wtedy stało się, że miasto nasze było opuszczone przez okres siedemdziesięciu lat aż do czasu Cyrusa, króla Persji (Apion 1:19)". W innym miejscu mówi: "Ale król Babilonu, który wyprowadził dwa plemiona [Judy i Beniamina], nie umieścił żadnego innego narodu w ich kraju, co oznacza, że cała Judea i Jeruzalem, i świątynia stały pustką przez siedemdziesiąt lat (Ant. X. 10:7)".
Chociaż cytujemy te dwa ustępy, aby pokazać, że Józefus widocznie rozumiał owe siedemdziesiąt lat, jako okres spustoszenia zapoczątkowany spaleniem świątyni i zburzeniem Jerozolimy przy detronizacji Sedekiasza, tym niemniej rozpoznajemy, że na ogół nie można na nim polegać w sprawach chronologicznych, w których zaprzecza sobie. Czyni to również w wielu innych miejscach w swoich pismach.

2) Mimo że Pismo Święte nie podaje, kiedy Jojakim rozpoczął płacenie okupu, poprzednie ustępy pośrednio wskazują, że było to w 8 roku. Wielki historyk żydowski Józefus potwierdza to dowodami, twierdząc wyraźnie, że Jojakim stał się hołdownikiem Babilonu w 8 roku swego panowania, buntując się trzy lata później, tj. w 11 i ostatnim roku swego panowania (Patrz Ant. X. Rozdz. 6:1-3).


("Chronologia Biblijna" 1974 rok)
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

Jachu pisze:Nieco z posiadanych materia³ów:

http://www.trzybiada.pl/obrazki_zdjecia/49-003.jpg

Tam¿e:

Czas 70 lat spustoszenia Jerozolimy
Siedemdziesi±t lat spustoszenia


[...]

2) Mimo ¿e Pismo ¦wiête nie podaje, kiedy Jojakim rozpocz±³ p³acenie okupu, poprzednie ustêpy po¶rednio wskazuj±, ¿e by³o to w 8 roku. Wielki historyk ¿ydowski Józefus potwierdza to dowodami, twierdz±c wyra¼nie, ¿e Jojakim sta³ siê ho³downikiem Babilonu w 8 roku swego panowania, buntuj±c siê trzy lata pó¼niej, tj. w 11 i ostatnim roku swego panowania (Patrz Ant. X. Rozdz. 6:1-3).


("Chronologia Biblijna" 1974 rok)
Chyba tylko w tym punkcie s± rozbie¿ne dane chronologiczne, które przedstawiamy.

Z 2Krl. 2:14-16 i Jer. 52:28-30 wynika, ¿e by³y cztery uprowadzenia do Babilonu:

1. W siódmym roku kampanii Nabuchodonozora, licz±c od 31r. królowania Jozjasza, a w szóstym roku panowania Jehojakima króla judzkiego i w trzecim roku jego panowania, jako lennika Nabuchodonozora w trzecim roku jego królowania:
Oto liczba ludzi, których Nebukadnesar uprowadzi³ do niewoli: w siódmym roku trzy tysi±ce dwudziestu trzech Judejczyków, Jer. 52:28
2. W ósmym roku panowania Nabuchodonozora, a w 13r., jego kampanii i w 11 roku panowania Jojakima, gdy jago syn Jehojachin na trzy miesi±ce zosta³ królem.
I (Nabuchodonozor) zagarn±³ do niewoli ca³e Jeruzalem, wszystkich dostojników i ca³e rycerstwo, dziesiêæ tysiêcy jeñców oraz wszystkich kowali i ¶lusarzy; nie pozosta³ nikt oprócz biedoty spo¶ród prostego ludu. (15) Uprowadzi³ do Babilonu Jehojachina, a tak¿e królow± matkê i ¿ony króla i jego eunuchów, i mo¿nych kraju uprowadzi³ z Jeruzalemu do Babilonu. (16) Nadto wszystkich ludzi znacznych w liczbie siedmiu tysiêcy i tysi±c kowali i ¶lusarzy, ca³e rycerstwo zdatne do walki, uprowadzi³ król babiloñski do niewoli, do Babilonu. 2Krl. 24:14-16
3. W osiemnastym roku kampanii Nabuchodonozora, czyli 14r., jego królowania, a w 6r., panowania Sedekiasza, gdy by³ sabat ziemi
Oto liczba ludzi, których Nebukadnesar uprowadzi³ do niewoli: w osiemnastym roku Nebukadnesara osiemset trzydzie¶ci dwie osoby, Jer. 52:29
4. W 23r., kampanii Nabuchodonozora, czyli 19r., jego panowania, a 11r., panowania Sedekiasza:
w dwudziestym trzecim roku Nebukadnesara uprowadzi³ Nebuzaradan, dowódca stra¿y przybocznej, siedemset czterdzie¶ci piêæ osób z Judy: wszystkich osób by³o cztery tysi±ce sze¶æset. Jer. 52:30.
Trzy uprowadzenia by³y bez królów, a jedno z królem. Tak to odczytujê.

Czy mo¿esz jako¶ uzasadniæ Pismem ¦wiêtym, ¿e Jojakim sta³ siê poddanym Nabuchodonozora w 8 roku swego królowania?

Z 2Krl. 24:1 w zw. z Jer. 25:1 wynika mi, ¿e nast±pi³o to w 6r.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

Napisa³em, ¿e Jojakim sta³ siê poddanym Nabuchodonozora w 6 roku swego królowania, poniewa¿ na to wskazuje 2Krl. 24:1 w zw. z Jer. 25:1. Przepraszam, gdy¿ zauwa¿y³em, ¿e pope³ni³em b³±d. Powinno byæ 4 roku jego panowania. W 6 roku to on siê zbuntowa³ i zosta³ wydany w rêce Nabuchodonozora. Wielu Judejczyków zosta³o wziêtych do niewoli, ale on siê uwolni³, zapewne dziêki interwencji Egiptu, któremu wcze¶niej przez pierwsze trzy lata swego panowania p³aci³ haracz.

Gdy ojciec Nabopolassar wyprawi³ Nabuchodonozora na Egipt i na Judeê, to w trakcie realizacji tego zadania, przej±³ panowanie po jego ¶mierci, czyli w czwartym roku panowania Jehojakima/Jojakima. W 31r., króla Jozjasza, gdy Faraon Necho ruszy³ pod Karkemisz z swoimi sprzymierzeñcami, to tak¿e i sprzymierzeñcy Nabuchodonozora tam ruszyli. Jozjasz zosta³ zabity pod Megiddo, a jego syn Jehojakim przez trzy lata p³aci³ haracz faraonowi.

Gdy Nabuchodonozor w czwartym roku Jehojakima, pokona³ przeciwników pod Karkemisz, to Jehojakim sta³ siê jego poddanym na trzy lata (Jer. 25:1; Dn. 1:1), a nastêpnie siê zbuntowa³, 2Krl. 24:1. Wynika z tego, ¿e trzecie rok królowania Jojakima (6 rok jego ³±cznego panowania), przypada na 7 rok kampanii wojennej Nabuchodonozora i na 3 rok jego królowania.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

Teksty biblijne, zaprzeczaj±ce I oblê¿eniu Jeruzalem w 3 roku Jehojakima
2Kro. Rozdz. 36. 5 W chwili objêcia rz±dów Jojakim mia³ dwadzie¶cia piêæ lat i rz±dzi³ jedena¶cie lat w Jerozolimie. Czyni³ on to, co jest z³e w oczach Pana, Boga swego.

2 Krl. Rozdz. 24:1 Za jego (Jojakima) czasu Nabuchodonozor, król Babilonu, ruszy³ do wojny.


Tak zapisany fakt w ¿aden sposób nie przeczy temu, co zapisano w Jeremiasza 52:28-30. Nie przeczy temu, ¿e Nabuchodonozor wcze¶niej ju¿ prowadzi³ wojnê od 31 roku panowania Jozjasza, króla judzkiego, któr± zakoñczy³ 23 lata pó¼niej zburzeniem Jeruzalem w 19 roku swego panowania, jako króla babiloñskiego a w 11 roku panowania Sedekiasza, króla judzkiego, Jer. 52:12-15,30. Przez 4 lata prowadzi³ wojnê w imieniu swego ojca, ale nie by³ królem. Za czasu Jehojakima wyruszy³ ponownie, tym razem, jako król.
Jer. rozdz. 25. 1 S³owo skierowane do Jeremiasza o ca³ym narodzie judzkim w czwartym roku [panowania] Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego <to jest pierwszego roku Nabuchodonozora, króla Babilonii>. 2 Prorok Jeremiasz wypowiedzia³ je do ca³ego narodu judzkiego i do wszystkich mieszkañców Jerozolimy[...] 8. to mówi Pan Zastêpów: Poniewa¿ nie us³uchali¶cie moich s³ów, 9 oto po¶lê, by przyprowadziæ wszystkie pokolenia pó³nocy - wyrocznia Pana - i Nabuchodonozora, króla Babilonu, mojego s³ugê. Sprowadzê ich przeciw temu krajowi, przeciw jego mieszkañcom i przeciw wszystkim narodom doko³a. Wype³niê na nich kl±twê, uczyniê z nich przedmiot grozy, po¶miewisko i wieczn± ruinê.

Jer. Rozdz. 36. 1 Roku czwartego panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego (czyli w pierwszym roku jego panowania jako lennika Nabuchodonozora), skierowa³ Pan do Jeremiasza nastêpuj±ce s³owo: 2 We¼ sobie zwój do pisania i napisz w nim wszystkie s³owa, jakie powiedzia³em do ciebie przeciw Izraelowi, przeciw Judzie i przeciw wszystkim narodom od dnia, kiedy zacz±³em mówiæ do ciebie, od czasów Jozjasza a¿ do dzi¶. 3 Mo¿e mieszkañcy Judy, s³uchaj±c o nieszczê¶ciach, jakie zamierzam sprowadziæ na nich, nawróc± siê ka¿dy ze swego przewrotnego postêpowania tak, ¿e bêdê móg³ odpu¶ciæ ich wystêpki i grzechy.

Jer. rozdz. 36. 9 Zdarzy³o siê, ¿e w pi±tym roku (2 rok lennika) panowania Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, w dziewi±tym miesi±cu zwo³ano na post przed Panem ca³y lud Jerozolimy i ca³y lud, który przychodzi³ z miast judzkich do Jerozolimy. [...] 21 [...] zwój. Judi [...] czyta³ [...] w obecno¶ci króla i w obecno¶ci wszystkich dostojników, stoj±cych przy królu. 22 Król przebywa³ w rezydencji zimowej jak zwykle w dziewi±tym miesi±cu, a naczynie z roz¿arzonymi wêglami p³onê³o przed nim. [...]29 O Jojakimie za¶, królu judzkim, powiesz: To mówi Pan: Spali³e¶ ten zwój, mówi±c: Dlaczego napisa³e¶ w nim: na pewno przyjdzie król babiloñski, zniszczy ten kraj i ogo³oci go z ludzi i zwierz±t. 30 Dlatego to mówi Pan o Jojakimie, królu judzkim: Nie bêdzie mia³ potomka, który by zasiada³ na tronie Dawida. Zw³oki jego bêd± wystawione na upa³ dnia i na ch³ód nocy. 31 Ukarzê go, jego potomstwo oraz jego dworzan za ich grzechy i sprowadzê na nich, na mieszkañców Jerozolimy i na wszystkich mieszkañców Judy ca³e nieszczê¶cie, jakie zapowiedzia³em na nich za to, ¿e Mnie nie s³uchali.

Jer. rozdz. 22. 13 Biada temu, który fa³szem buduje swój dom, pomijaj±c sprawiedliwo¶æ, a swoje wysokie komnaty - bezprawiem; który ka¿e swemu wspó³ziomkowi pracowaæ darmo i nie oddaje mu jego zarobku, 14 mówi±c: Zbudujê sobie rozleg³y dom i przestronne, wysokie komnaty; wybijê sobie w nim okna, otaczaj±c je cedrowymi ramami i pomalujê je na czerwono. 15 Czy siê w tym okazujesz królem, ¿e masz zapa³ do [budowania z] cedru? A mo¿e twój ojciec nie jad³ i nie pi³? Lecz on wykonywa³ prawo i sprawiedliwo¶æ i dlatego za¿ywa³ pomy¶lno¶ci. 16 Wystêpowa³ w obronie uci¶nionego i ubogiego - wtedy powodzi³o mu siê dobrze. Czy nie znaczy to: znaæ Mnie - wyrocznia Pana. 17 Twoje za¶ oczy i serce pragn± jedynie w³asnej korzy¶ci, przelania niewinnej krwi i wywierania ucisku i gwa³tu. 18 Dlatego to mówi Pan o Jojakimie, synu Jozjasza, królu judzkim: Nie bêd± go op³akiwaæ: Ach, mój bracie! Ach, siostro! Nie bêd± go op³akiwaæ: Ach, panie! Ach, majestacie! 19 Bêdzie mia³ pogrzeb, jaki siê sprawia os³owi: bêd± go wlec i porzuc± poza bramami Jerozolimy.
Tak wiec w czwartym i pi±tym (pierwszym i drugim) roku Jojakim by³ poddanym, a w szóstym (trzecim) siê zbuntowa³.
2 Krl. Rozdz. 24:1 [...] Jojakim by³ mu (Nabuchodonozorowi) poddany przez trzy lata, (od 4 do 6 roku swego królowania nad Jude±) nastêpnie [...] zbuntowa³ siê przeciwko niemu.

(Ks. Daniela rozdz. 1 - 1 W trzecim roku (wed³ug kronik babiloñskich, a w 6 wed³ug kronik judzkich) panowania króla judzkiego Jojakima, przyby³ król babiloñski Nabuchodonozor pod Jerozolimê i oblega³ j± (Jest to pierwsze oblê¿enie tego miasta). 2 Pan wyda³ w jego rêce króla judzkiego Jojakima oraz czê¶æ naczyñ domu Bo¿ego, które zabra³ do ziemi Szinear do domu swego boga, umieszczaj±c naczynia w skarbcu swego boga.


Trzeci rok królowania Jojakima odpowiada trzeciemu rokowi królowania Nabuchodonozora, poniewa¿ w Babilonie, gdzie przebywa³ i pisa³ prorok Daniel, lata panowania królów, podleg³ych Nabuchodonozorowi s± liczone wed³ug kroniki jego panowania. Nie ma tu znaczenia fakt, ¿e swe panowania mogli rozpocz±æ wcze¶niej, tak jak Jojakim trzy lata wcze¶niej).
2Kro rozdz.36 6 Przeciw niemu wyruszy³ Nabuchodonozor, król babiloñski, zaku³ go w podwójne kajdany z br±zu, by uprowadziæ do Babilonu.


By uprowadziæ, to nie znaczy jeszcze ¿e w koñcu to uczyni³. Daniel napisa³ ¿e Jojakim zosta³ wydany w rêce Nabuchodonozora, ale potwierdza ¿e do Babilonu zosta³y sprowadzone tylko naczynia. W zwi±zku z tym, ¿e jest to jedyne miejsce, w którym t³umacz dopuszcza my¶l, ¿e Jojakim móg³ zostaæ uprowadzony do Babilonu, na uwagê zas³uguje poni¿sza mo¿liwo¶æ przet³umaczenia wersetu 6:

(skoro Jojakim czyni³ to co z³e w oczach Pana)

Kod: Zaznacz cały

Dlatego wtargn±³ Nabuchodonozor, król babiloñski, rozpocz±³ bitwê z ¿±dzy kontynuowania Babilonu &#40;bo przez to widzia³ sposobno¶æ i przyzwolenie Bo¿e&#41;.
Nigdzie Biblia nie wskazuje, aby nast±pi³a przerwa w panowaniu Jojakima a je¿eli za³o¿ymy ¿e tak by³o, to nie potwierdza tego choæby tym, ¿e kto¶ inny panowa³ w Judzie, pomiêdzy pierwszym a drugim okresem jego panowania. Nie wskazuje ona te¿, aby zosta³ on doprowadzony do Babilonu. Wskazuje tylko na to, ¿e panowa³ 11 lat pomiêdzy Jehoachazem a swoim synem Jehojachinem, i raczej na to, ¿e gdy Nabuchodonozor obleg³ Jeruzalem a Pan wyda³ go (i naczynia ¶wi±tyni) w jego rêce to Jojakim (byæ mo¿e dziêki interwencji faraona Necha), wyrwa³ siê z r±k jego, gdy wojna toczy³a siê na terytorium Judy (2Król 24:2-4) a zgin±³ z r±k s³ug Nabuchodonozora, gdy ten wypiera³ faraona i jego wojska do Egiptu (2Król 24:7,10,11).
2Kro rozdz.36 7 Wywióz³ te¿ Nabuchodonozor do Babilonu czê¶æ naczyñ ¶wi±tyni Pañskiej i z³o¿y³ je w swym pa³acu w Babilonie.

2Krl. rozdz. 24 2 Wtedy Pan wys³a³ przeciw niemu oddzia³y Chaldejczyków, oddzia³y Aramejczyków, oddzia³y Moabitów, oddzia³y Amonitów - wys³a³ ich przeciw Judzie, aby go zniszczyæ zgodnie ze s³owem, które Pan wypowiedzia³ przez s³ugi swoje, proroków. 3 Jedynie z powodu gniewu Pana przysz³o to na Judeê po to, by go odrzuciæ od oblicza Jego skutkiem grzechów Manassesa, odpowiednio do wszystkiego, co pope³ni³. 4 A tak¿e skutkiem krwi niewinnej, któr± wyla³, topi±c Jerozolimê w niewinnej krwi, Pan ju¿ nie chcia³ przebaczyæ. [...]7 Król egipski ju¿ odt±d nie wychodzi³ ze swego kraju, poniewa¿ król babiloñski podbi³ wszystko, co nale¿a³o do króla egipskiego, od Potoku Egipskiego a¿ do rzeki Eufratu.
Spe³nienie siê przepowiedni proroka Jeremiasza o królu Jojakimie

W 2Krl. 24:6 jest napisane, ¿e Jehojakim spocz±³ z ojcami swymi, ale widocznie nie d³ugo, gdy¿ przy drugim oblê¿eniu jego syn podda³ siê i Babiloñczycy zbezcze¶cili jego zw³oki, zanim doniesiono je w obrêb murów Jeruzalem.
Jer. rozdz. 36 30 Dlatego to mówi Pan o Jojakimie, królu judzkim: Nie bêdzie mia³ potomka, który by zasiada³ na tronie Dawida. Zw³oki jego bêd± wystawione na upa³ dnia i na ch³ód nocy. 31 Ukarzê go, jego potomstwo oraz jego dworzan za ich grzechy i sprowadzê na nich, na mieszkañców Jerozolimy i na wszystkich mieszkañców Judy ca³e nieszczê¶cie, jakie zapowiedzia³em na nich za to, ¿e Mnie nie s³uchali.

Jer. rozdz. 22 Dlatego to mówi Pan o Jojakimie, synu Jozjasza, królu judzkim: Nie bêd± go op³akiwaæ: Ach, mój bracie! Ach, siostro! Nie bêd± go op³akiwaæ: Ach, panie! Ach, majestacie! 19 Bêdzie mia³ pogrzeb, jaki siê sprawia os³owi: bêd± go wlec i porzuc± poza bramami Jerozolimy.

2Krl. rozdz. 24:10 W owym czasie (w czasie królowania Jehojachina) s³udzy Nabuchodonozora, króla babiloñskiego, wyruszyli przeciw Jerozolimie i oblegli miasto (Jest to drugie oblê¿enie tego miasta). 11 Nabuchodonozor, król babiloñski, stan±³ pod miastem, podczas gdy s³udzy jego oblegali je.
Je¿eli uwzglêdnimy fakt opisany w wierszu 7, to s³uszny jest wniosek, ¿e Nabuchodonozor przyby³ pod miasto po powrocie z Egiptu.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Sprzeczności w Biblii”