SOLA SCRIPTURA A SPRZECZNO¦CI O BOGU

Sprzeczności w Biblii, krytyka etyki biblijnej itp.
Dział przeznaczony przede wszystkim dla tych, którzy nie wierzą w boskie natchnienie Biblii. Obowiązuje wewnętrzny regulamin

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

SOLA SCRIPTURA A SPRZECZNO¦CI O BOGU

Post autor: Pokoja »

W OBRONIE BOGA
Sobór Trydencki o¶wiadczy³ równie¿, ¿e nie mo¿e byæ ¿adnej wi±¿±cej tradycji przeciwnej Pismu ¶w. […] jasno wypowiedzia³ siê przeciw zasadzie "sola scriptura" (samo Pismo) orzekaj±c i¿ Ewangelia zawarta jest w " ksiêgach spisanych i tradycjach nie pisanych". I ksiêgi, i Tradycjê nale¿y czciæ "z jednakowa nabo¿no¶ci± i szacunkiem" (DS 1501; NR 87-88)(BF III 10-11).

Dwie tradycje - i co na to Biblia
[…] o Tradycji […] o takim rozumieniu tego s³owa, jakim pos³uguje siê Ko¶ció³ Katolicki. […] Nie chodzi tu … o tradycjê w znaczeniu potocznym (której nikt, a ju¿ najmniej Ko¶ció³ Katolicki nie przypisuje specjalnego znaczenia), ale o tradycjê w znaczeniu teologicznym.

http://www.analizy.biz/marek1962/solascriptura.htm
Pan Jezus Chrystus by³ ¿ywym S³owem Bo¿ym i doskona³ym wyrazicielem Ksiêgi ¯ywota, istniej±cej od za³o¿enia naszego ¶wiata, ¶wiata cz³owieka nieska¿onego grzechem (Rdz. 5:1,2; ¯yd. 2:9-11), czyli doskona³ego na obraz i podobieñstwo Bo¿e (¶wiat Adama wed³ug Ducha o¿ywiaj±cego, 1Kor. 15:45b; 1Pio. 1:9-12; 2Pio. 1:19,20 – dzia³anie Ducha Chrystusowego i Ducha ¦wiêtego Boga, jego Ojca). Nie myliæ z ¶wiatem Adama wed³ug duszy ¿ywej (1Kor. 15:45a), którego ukoronowaniem by³ cz³owiek stworzony w dniu szóstym, tylko na obraz Bo¿y. Ten pierwszy cz³owiek/¶wiat upad³ z powodu grzechu. Rdz. 1:27; 3:1-24; Rz. 5:12. Bóg natychmiast rozpocz±³ nowe dzie³o, aby z tej samej gliny uczyniæ nowe naczynie, posiadaj±ce skarb, 2Kor. 4:7; Rz. 9:21-23.

Pan Jezus odchodz±c, nawo³ywa³ swoich na¶ladowców, aby wziêli jego ¶wiat³o¶æ, a tak¿e Ducha:
rzek³ im Jezus: Jeszcze na ma³± chwilê ¶wiat³o¶æ jest w¶ród was. Chod¼cie, póki ¶wiat³o¶æ macie, aby was ciemno¶æ nie ogarnê³a; bo kto w ciemno¶ci chodzi, nie wie, dok±d idzie. (36) Wierzcie w ¶wiat³o¶æ, póki ¶wiat³o¶æ macie, aby¶cie siê stali synami ¶wiat³a. J. 12:35,36

[…] Jezus … g³o¶no zawo³a³: Je¶li kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. (38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnêtrza jego pop³yn± rzeki wody ¿ywej. (39) A to mówi³ o Duchu, którego mieli otrzymaæ ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch ¦wiêty nie by³ jeszcze dany, gdy¿ Jezus nie by³ jeszcze uwielbiony. J. 7:37-39

lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelk± prawdê, bo nie sam od siebie mówiæ bêdzie, lecz cokolwiek us³yszy, mówiæ bêdzie, i to, co ma przyj¶æ, wam oznajmi. (14) On mnie uwielbi, gdy¿ z mego we¼mie i wam oznajmi. (15) Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlatego rzek³em, ¿e z mego we¼mie i wam oznajmi. J. 16:13-15

rzek³ do (…Aposto³ów) Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie pos³a³, tak i Ja was posy³am. (22) A to rzek³szy, tchn±³ na nich i powiedzia³ im: We¼mijcie (we¼miecie) Ducha ¦wiêtego. J. 20:21-23. Wtedy otworzy³ im umys³y, aby mogli zrozumieæ Pisma. £k. 24:45
Pocieszyciel, Duch Prawdy nie mia³ mówiæ czego¶ nowego bez odniesienia siê do nauczania i dzia³alno¶ci Pana Jezusa. On wszystko mia³ braæ z tego nauczania i dzia³alno¶ci jego, nawet w odniesieniu do przysz³o¶ci. Pan Jezus o przysz³o¶ci mówi³ w podobieñstwach, np. o Królestwie niebios, które z ma³o znacz±cego pocz±tku ma siê staæ potê¿nym systemem, nape³niaj±cym ca³± ziemiê, tak jak ten kamieñ, który oderwa³ siê od góry z snu Nabuchodonozora. Nastêpnie w przypowie¶ci o zakwaszonych trzech miarach m±ki, wskaza³, ¿e dojdzie do dzia³ania tajemnicy nieprawo¶ci i do wielkiego odstêpstwa od wiary, dlatego to co napuszone kwasem musi do¶wiadczyæ ogieñ, aby siê ukszta³towa³a struktura chleba odpornego na zgniatanie i wstrz±sy.
"Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie siê tradycji, o których zostali¶cie pouczeni b±d¼ ¿ywym s³owem, b±d¼ za po¶rednictwem naszego listu."
(2 Tes 2,15; 2 Tes 3,6)
Dopóki ¿yli naoczni ¶wiadkowie, którzy razem z Panem Jezusem uczestniczyli w jego dzia³alno¶ci, lub kto¶, kto dowiód³, ¿e otrzyma³ od niego objawienie, zapewniaj±ce mu poznanie Chrystusa na podstawie zakonu, to ci byli ¿ywymi Listami/Ksiêgami, które mogli czytaæ inni:
Czy znowu zaczynamy polecaæ samych siebie? Albo¿ to potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecaj±cych do was albo od was? (2) WY JESTE¦CIE LISTEM NASZYM, NAPISANYM W SERCACH NASZYCH, ZNANYM I CZYTANYM PRZEZ WSZYSTKICH LUDZI; (3) wiadomo przecie¿, ¿e JESTE¦CIE LISTEM CHRYSTUSOWYM SPORZ¡DZONYM PRZEZ NASZE US£UGIWANIE, NAPISANYM nie atramentem, ale DUCHEM BOGA ¯YWEGO, nie tablicach kamiennych, lecz /b] NA TABLICACH SERC LUDZKICH[/b]. (4) A tak± ufno¶æ mamy przez Chrystusa ku Bogu, (5) nie jakoby¶my byli zdolni pomy¶leæ co¶ sami z siebie i tylko z siebie, lecz ZDOLNO¦Æ NASZA JEST Z BOGA, (6) który te¿ uzdolni³ nas, ABY¦MY BYLI S£UGAMI NOWEGO PRZYMIERZA, nie litery, lecz DUCHA, bo litera zabija, DUCH za¶ O¯YWIA. 2Kor. 3:1-6
Ci którzy byli szlachetni, sprawdzali, czy ich nauka zgadza siê z wcze¶niejszymi Ksiêgami, rozpoznanymi jako natchnione, Dz. 17:11
przyjêli oni S³owo z ca³± gotowo¶ci± i codziennie badali Pisma, czy tak siê rzeczy maj±. Dz. 17:11
A przeto i my dziêkujemy Bogu nieustannie, ¿e przyjêli¶cie S³owo Bo¿e, które od nas s³yszeli¶cie nie jako s³owo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako S³owo Bo¿e, które te¿ w was wierz±cych skutecznie dzia³a. 1Tes. 2:13
Przeto wiara rodzi siê z tego, co siê s³yszy, tym za¶, co siê s³yszy, jest s³owo Chrystusa.
Rz. 10;17
Jednak z czasem pisarze ksi±g NT zaczêli odchodziæ z tego ¶wiata. W zwi±zku z tym, zostali pobudzeni przez Boga do spisania tych ¿ywych Ksi±g na papierze, ale w taki sposób, aby wyra¿a³y to, co najistotniejsze jest do uwierzenia i zbawienia.
Rzek³ (… Tomaszowi) Jezus: ¯e mnie ujrza³e¶, uwierzy³e¶; b³ogos³awieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. (30) I wiele innych cudów uczyni³ Jezus wobec uczniów, (te) które nie s± spisane [… za pomoc±) ksi±g; (31) spisana za¶ [… jest … istota (spisane za¶ jest co¶ najistotniejszego)], aby¶cie wierzyli, ¿e Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i aby¶cie wierz±c mieli ¿ywot w imieniu jego. J. 20:29-31

W zwi±zku z powy¿szym, czy stanowisko, wed³ug którego „ksiêgi, i Tradycjê nale¿y czciæ "z jednakow± nabo¿no¶ci± i szacunkiem"” nie jest uznawaniem dwóch równoleg³ych ¼róde³ poznania? Wygl±da to tak, jakby prawo lokalne, danej wspólnoty, tworzone wed³ug jej twierdzenia na podstawie ustawy zasadniczej, jak± jest KC, czy Konstytucja mia³o obowi±zywaæ wszystkich obywateli kraju. Jakiej¿e trzeba demagogii apologetycznej i sofistycznej, twórców takiego twierdzenia, aby sami siebie przekonali, ¿e to jest spójne logicznie, samo w sobie. Jest to tylko przejaw odstêpstwa od wiary, raz ¶wiêtym podanej.

W zakresie odstêpstwa od wiary dzia³a³a tajemnica nieprawo¶ci. Pismo ¦wiête nakazuje, aby biskup by³ mê¿em jednej ¿ony i wcze¶niej pokaza³, ¿e nale¿ycie, odpowiedzialnie prowadzi dom swój, 1Tm. 3:1-7. Natomiast tradycja KRK zabrania pe³nienia funkcji duchownego w stanie zwi±zku ma³¿eñskiego. To taki przyk³ad dychotomii teologicznej.
Inny przyk³ad to twierdzenie KRK, ¿e w³adza papie¿a i KRK z nim w doczesno¶ci jest wa¿niejsza od w³adzy ¶wieckiej. To b³êdne twierdzenie jest oparte na niezrozumieniu s³ów Pana Jezusa, ¿e to, co cesarskie nale¿y oddaæ cesarzowi (pañstwu), a to, co Bo¿e Bogu. Na denarze by³a podobizna cesarza i napis odnosz±cy siê do prawa w³adzy zwierzchniej. A czyja jest podobizna w cz³owieku i czyje wypisane prawo? Jest to podobizna Bo¿a i jego prawo, a cesarz jest przecie¿ cz³owiekiem.

Tak, wiêc oddaæ cesarzowi, co siê Pañstwu nale¿y, to podstawowy warunek, a oddaæ Bogu, to co do niego nale¿y, to oznacza, aby w obliczu dostrze¿onej okoliczno¶ciowej potrzeby, uczyniæ co¶ dobrowolnie. Ochotnego dawcê Bóg mi³uje. Stanowisko KRK w tej kwestii jest dychotomiczne, niszcz±ce wiêzy spo³eczne. W zwi±zku z tym KRK rozumuje opacznie s³owa Pana Jezusa, twierdz±c, ¿e on naucza³: niech nie wie lewica, co czyni prawica, powoduj±ce rozerwanie w organizmie pañstwowym i spo³ecznym, gdy tym czasem Pan Jezus naucza³, aby cz³owiek nie poni¿a³ jednej strony przed drug±;

Gdy okazujesz wspó³czucie nie my¶l lewic± TWOJ¡, co czynisz prawic± TWOJ¡. Zarówno prawa, jak i lewa strona danego bytu nale¿± do tego bytu. Poni¿anie jednej strony przed drug± jest destrukcyjne pod ka¿dym wzglêdem i nie ma nic wspólnego z chrze¶cijañskim systemem warto¶ci (mi³ujcie nieprzyjació³ swoich). Na czym w swoim stanowisku podpiera siê KRK, na S³owie Bo¿ym, czy na w³asnej teologicznej tradycji? Jaka jest zgodno¶æ miêdzy tymi podstawami? To zaprzecza temu, co KRK twierdzi:
Sobór Trydencki o¶wiadczy³ równie¿, ¿e nie mo¿e byæ ¿adnej wi±¿±cej tradycji przeciwnej Pismu ¶w.
Ostatnio zmieniony 05 lis 2016, 9:18 przez Pokoja, łącznie zmieniany 3 razy.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
nesto
Posty: 4218
Rejestracja: 02 kwie 2012, 12:06
Lokalizacja: były katolik

Post autor: nesto »

O co Ci chodzi?
Krowy będą się źrebili, kobyły cielili, owieczki prosili, chłop z chłopem spać będzie, baba z babą, wilki latać będą, bociany pływać, słońce wzejdzie na zachodzie, a zajdzie na wschodzie!

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

nesto pisze:O co Ci chodzi?
Proszê ja¶niej!
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
ShadowLady86
Posty: 4435
Rejestracja: 14 sty 2012, 10:11

Post autor: ShadowLady86 »

A nie przypadkiem sola scriptura? I czemu ten post jest w dziale o sprzecznościach w Biblii?
1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]



[center]Administrator tego forum przy pracy![/center]

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

ShadowLady86 pisze:A nie przypadkiem sola scriptura? I czemu ten post jest w dziale o sprzeczno¶ciach w Biblii?
Dziêkujê za zwrócenie uwagi. Przepraszam za brak liter "ur". Proszê o edytowanie i poprawienie. Jednocze¶nie proszê zamiast obecnego tytu³u SOLA SCRIPTA W OBRONIE BOGA, wpisanie nowego: SOLA SCRIPTURA, A SPRZECZNO¦CI O BOGU.

Zamie¶ci³em ten w±tek w tym dziale, poniewa¿ dotyczy on sprzeczno¶ci w odczytywaniu Biblii w w±tku "W obronie Boga. Jest to bardzo obszerny w±tek, dlatego do ro¿nych, poruszonych w nim pozornych sprzeczno¶ci (wynikaj±cych z t³umaczenia na jêzyk polski, a nie z okre¶leñ u¿ytych w tek¶cie), chce kolejno odnie¶æ siê do nich w odrêbnych w±tkach.
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

Awatar użytkownika
Listek
Posty: 7838
Rejestracja: 31 mar 2013, 21:25
Lokalizacja: Gdynia

Post autor: Listek »

Pokoja pisze: A czyja jest podobizna w człowieku i czyje wypisane prawo? Jest to podobizna Boża i jego prawo, a cesarz jest przecież człowiekiem.
Człowiek został uczyniony na wzór swego Stwórcy.
Po upadku Adama ulepionego z gliny Bóg podał ludziom Ewangelię o zbawieniu.
Przez wieki czekano na potomstwo niewiasty,które zdepcze głowę wężowi.

Przyjście Mesjasza i jego zmartwychwstanie to wypełnienie obietnicy Boga.
Dzieje 13,32)
My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: (33) że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim: Ty jesteś moim Synem, Jam Ciebie dziś zrodził. (34) A [to], że Go wskrzesił z martwych i że nie miał już nigdy ulec rozkładowi, tak wyraził: Wypełnię wierne, święte sprawy Dawida.
My, grzesznicy otrzymaliśmy możliwość nowego narodzenia z Boga, zaraz za Jezusem, który jest początkiem stworzenia narodzonego z Boga.
( Ap 4,13)
Ten, który jest początkiem stworzenia narodzonego z Boga
Na sercu i umyśle każdego ucznia Jezusa zostaje zapisane Prawo Boga.

Hbr 10:16
"Takie jest przymierze, które zawrę z nimi w owych dniach, mówi Pan: dając prawa moje w ich serca, także w umyśle ich wypiszę je."
Uczniowie Jezusa wypełniają Prawo Boże tak jak ich Mistrz, uwzględniając ofiarę doskonałą.
Przestrzegają także prawa narodu ,w którym żyją pamiętając zawsze,że Boga trzeba słuchać bardziej niż ludzi.

Pozdrawiam
Twa sprawiedliwość to wieczna sprawiedliwość, a Tora Twoja jest prawdą Ps.119,142
"I będzie ci jako znak na ręce twojej i jako przypomnienie między oczyma twoimi, aby prawo Boga było zawsze w ustach twoich." Wj 13:9

Awatar użytkownika
Pokoja
Posty: 707
Rejestracja: 11 paź 2015, 16:09
Lokalizacja: POLSKA

Post autor: Pokoja »

Listek pisze:
Pokoja pisze: A czyja jest podobizna w cz³owieku i czyje wypisane prawo? Jest to podobizna Bo¿a i jego prawo, a cesarz jest przecie¿ cz³owiekiem.
Cz³owiek zosta³ uczyniony na wzór swego Stwórcy.
Po upadku Adama ulepionego z gliny Bóg poda³ ludziom Ewangeliê o zbawieniu.
Przez wieki czekano na potomstwo niewiasty, które zdepcze g³owê wê¿owi.
To prawda, ale to nie wyklucza tego co napisa³em, gdy¿ nawet w stanie upadku cz³owieka, w³adza zwierzchnia pochodzi od Boga:
Ka¿dy cz³owiek niech siê poddaje w³adzom zwierzchnim; bo nie ma w³adzy, jak tylko od Boga, a te, które s±, przez Boga s± ustanowione. (2) Przeto kto siê przeciwstawia w³adzy, przeciwstawia siê Bo¿emu postanowieniu; a ci, którzy siê przeciwstawiaj±, sami na siebie potêpienie ¶ci±gaj±. (3) Rz±dz±cy bowiem nie s± postrachem dla tych, którzy pe³ni± dobre uczynki, lecz dla tych, którzy pe³ni± z³e. Chcesz siê nie baæ w³adzy? Czyñ dobrze, a bêdziesz mia³ od niej pochwa³ê; (4) jest ona bowiem na s³u¿bie u Boga, tobie ku dobremu. Ale je¶li czynisz ¼le, bój siê, bo nie na pró¿no miecz nosi, wszak jest s³ug± Boga, który odp³aca w gniewie temu, co czyni ¼le. (5) Przeto trzeba jej siê poddawaæ, nie tylko z obawy przed gniewem, lecz tak¿e (przede wszystkim) ze wzglêdu na sumienie. Rz. 13:1-5
W³adza nie wszystko z³o natychmiast zauwa¿y w postêpowaniu cz³owieka, ale sumienie ca³y czas nam towarzyszy.

Ponadto wiele tekstów wskazuje, ¿e narody, pomimo upadku cz³owieka, nadal w jakim¶ stopniu posiadaj± pojecie o prawie natury w sumieniach:
Skoro bowiem poganie, którzy nie maj± zakonu, z natury czyni± to, co zakon nakazuje, s± sami dla siebie zakonem, chocia¿ zakonu nie maj±; (15) dowodz± te¿ oni, ¿e tre¶æ zakonu jest zapisana w ich sercach; wszak ¶wiadczy o tym sumienie ich oraz my¶li, które nawzajem siê oskar¿aj± lub te¿ bior± w obronê; (16) bêdzie to w dniu, kiedy wed³ug ewangelii mojej Bóg s±dziæ bêdzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa. Rz. 2:14-16

Za czasów minionych pokoleñ (Bóg) pozwala³ ... wszystkim poganom chodziæ w³asnymi drogami; (17) jednak¿e nie omieszka³ dawaæ o sobie ¶wiadectwa przez dobrodziejstwa, daj±c wam z nieba deszcz i czasy urodzajne, nape³niaj±c pokarmem i rado¶ci± serca wasze. Dz. 14:16,17

Albowiem w nim ¿yjemy i poruszamy siê, i jeste¶my, jak to i niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Z jego bowiem rodu jeste¶my. Dz. 17:28
Na uwagê zas³uguje te¿ fakt, ¿e Ap. Pawe³ stosuj±c siê do powy¿szego, stoj±c przed reprezentantem w³adzy zwierzchniej nie móg³ do zwo³anego przez niego Zgromadzenia ¿ydowskiego; Mê¿owie braci, wodzowie ludu izraelskiego, czy judejskiego. z czystym sumieniem móg³ powiedzieæ tylko:
A Pawe³ utkwiwszy wzrok w Radzie Najwy¿szej, rzek³: Mê¿owie bracia, ja a¿ do dnia dzisiejszego ¿y³em przed Bogiem z ca³kowicie czystym sumieniem. Dz. 23:1
Pozdrawiam
Mêdrzec w proszku i iskierce, pomija Prawdê Boga,1Kor. 1:18-21;3:18-20. Poszukiwacz", pojmuje w Nim jej Ducha i mi³o¶æ,2Te. 2:10
Trzeba wgl±daæ w ¦wiête Ksiêgi, które da³ nam w ³asce Pan. Mêdrzec swoj± marno¶æ zmierzy, zacznie badaæ Boski plan: w Chrystusow± krew uwierzy, doskona³y ujrzy stan.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Sprzeczności w Biblii”