KRONIKA WYDARZEŃ NARODU EDOMU

[George]

NA EDOM RZUCĘ MÓJ SANDAŁ

Słowo Edom znaczy czerwony. Pierworodny Jakuba, Ezaw, po dramatycznych wydarzeniach, związanych z utratą pierworodztwa, założył rodzinę biorąc za żonę między innymi Mahalatę, córkę Ismaela. Zamieszkał w ziemi swego teścia, w Edom (1 Mojż. 28:6-9; 36:1-19). Kraj ten stał się z czasem dziedziczną własnością synów Ezawa i dlatego też Bóg, wędrującemu do Kanaanu Izraelowi, zakazał wszczynania walki z ich braćmi o tę ziemię.

Mimo pokojowego przecież posłania Mojżesza do króla Edomu nie pozwolił on przejść Izraelowi przez ich ziemię (4 Mojż. 20:14-21).

W czasach późniejszych, jak już wspomniano, Edomici w koalicji z narodami ościennymi zagrażali kilkakrotnie Izraelowi. Dlatego też wielu proroków Pańskich zapowiadało nadchodzącą zagładę synów Ezawa.

Wszystkie te fakty ukazują Edomitów jako nieprzyjaciół Izraela i dlatego też zdają się wskazywać na symbolicznych nieprzyjaciół Izraela duchowego. Ucieleśnieniem Edomu były i są wciąż jeszcze zinstytucjonalizowane systemy religijne od żydowskiej synagogi poczynając a na potężnych kościołach chrześcijańskich kończąc. Przez rygory sformalizowanej pobożności i odstępcze doktryny, stojące w sprzeczności z Ewangelią Chrystusową, kierują raczej wzrok wiary swojej trzody na nadzieje upatrywane w potędze swoich narodów i kościołów. Owce Pańskie, których nadzieje spoczywały zawsze w Bogu i Chrystusie, płaciły więc zawsze prześladowaniem i ostracyzmem (wykluczenie ze społeczności, bojkot) a nierzadko też życiem – Jan 9:22; Łuk. 6:22; 2 Tym. 3:10-13; D 35.

W proroczej odpowiedzi Bóg zapowiada przekazanie Edomowi Swojego sandała. Ten Boży zamiar kojarzy się z przepisem, który został podany Izraelowi na okoliczność zawierania tzw. małżeństw lewirackich (5 Mojż. 25:5-10). Zdjęcie sandała mężowi uchylającemu się od przywileju podtrzymania imienia zmarłemu bezpotomnie bratu swemu było aktem pogardy wobec takiego mężczyzny. Przepis ten przetrwał aż do czasów sędziów, kiedy to Boaz, przejąwszy prawo pierwokupu pola należącego do zmarłego Elimelecha i poślubienia wdowy po nim, otrzymał sandał od bliższego krewnego tej kobiety (Ruty 4:1-13).

Zgodnie więc z obietnicą daną psalmiście sam Bóg zatwierdza układ z figuralnym Edomem, którego treść dotyczy również przejęcia przez Boga prawa do określonej wartości.

Istota jej, o czym wyraźnie uczy Słowo Boże, polega na jedynie Bożym prawie i kompetencjach uczynienia człowieka szczęśliwym, sposobnym do życia wiecznego w ziemskim jego dziedzictwie i pojednanego z jego Stworzycielem i Zbawcą. Prawowitym gwarantem zrealizowania tego zamierzenia względem człowieka jest zaiste Bóg i tylko On.

Dramat, który rozegrał się w Edenie polegał w istocie na tym, że okazana tam pogarda dla Bożego autorytetu znaczyć miała, iż od tej chwili gwarantem spełnienia tych obietnic stał się rzekomo szatan wraz z manipulowanym przez niego człowiekiem (1 Mojż. 3:4-5). Do takiej więc roli gwaranta wielkości Izraela, według oczekiwań elity tego narodu, może pretendować jedynie Mesjasz – człowiek otoczony chwałą, potężny i zwycięski. Nie mógł więc być nim Jezus z Nazaretu „wzgardzony, mąż boleści”.

Wielkie kościoły chrześcijańskie tworzyły również wokół siebie wizje gwarantów powszechnego zbratania narodów i szczęścia ludzkości. W przeszłości spełnieniem tych ideałów miała być rzekomo tysiącletnia supremacja papiestwa a dziś, jak wynika to z dorocznych orędzi papieskich przygotowanych z okazji Międzynarodowego Dnia Pokoju, wyłania się zgoła inny obraz oczekiwanego gwaranta pokoju światowego i braterstwa narodów.

Pisząc w jednym z orędzi o mechanizmach podcinających u podstaw spojenia ładu społecznego Jan Paweł II wyraża przekonanie, że u źródeł problemu leży przyczyna zasadnicza: „(...) pierwsze kłamstwo i zasadniczy fałsz – to niewiara w człowieka z całym jego potencjałem wielkości, niewiara w konieczność odkupienia człowieka od zła i grzechu, który jest w nim (...)”. Katolicki komentator papieskiego orędzia pisze: „(...) Papież wierzy w człowieka, w jego naturalne dążenie do dobra; w moc człowieka przełamującego 'mechanizm zła' (...)”. Rzucenie sandała na Edom jest więc proroczym zapewnieniem, że zawłaszczona przez szatana godność gwaranta człowieczego szczęścia została przywrócona Bogu przez dzieło odkupienia dokonane przez Jednorodzonego – Psalm 46:9-11; Izaj. 32:16-18; Dz. Ap. 17:30-31; 1 Tym. 2:3-6. Symboliczny Edom udowodnił, że nie był i nigdy nie będzie gwarantem życia wiecznego, trwałego ładu społecznego i powszechnego pokoju w człowieczej rodzinie.

Źródło: http://www.nastrazy.pl/archiwum/1998_1_12.htm

I ty czytałeś Jechu ten 'nonsens' ???

Słowo Edom znaczy czerwony. Pierworodny Jakuba, Ezaw, po dramatycznych wydarzeniach, związanych z utratą pierworodztwa, założył rodzinę biorąc za żonę między innymi Mahalatę, córkę Ismaela.

Zamieszkał w ziemi swego teścia, w Edom (1 Mojż. 28:6-9; 36:1-19).

Tak to wygląda PRAWDA w wydaniu Świadków Jehowy.

Nic tylko głupota, próba ogłupienia innych, i wrodzona nienawiść do Ezawa i Edomu.

[Jachu]

I ty czytałeś Jechu ten 'nonsens' ???

Cytat:
Słowo Edom znaczy czerwony. Pierworodny Jakuba, Ezaw, po dramatycznych wydarzeniach, związanych z utratą pierworodztwa, założył rodzinę biorąc za żonę między innymi Mahalatę, córkę Ismaela.

Zamieszkał w ziemi swego teścia, w Edom (1 Mojż. 28:6-9; 36:1-19).


Tak to wygląda PRAWDA w wydaniu Świadków Jehowy.

Ja dużo czytałem i nadal czytam,dlatego wiem co piszę. To u Ciebie coś "nietentego?

Rdz 28:6-9
6. A Ezaw zobaczył, że Izaak dał błogosławieństwo Jakubowi i wysłał go do Paddan-Aram, aby sobie tam wybrał żonę a błogosławiąc go dał mu rozkaz: Nie bierz sobie żony spośród mieszkanek Kanaanu!
7. i że Jakub usłuchał ojca i matki, i udał się do Paddan-Aram.
8. Gdy więc uznał, że mieszkanki Kanaanu nie podobają się jego ojcu, Izaakowi,
9. poszedł do Izmaelitów i oprócz żon, które już miał, wziął sobie za żonę Machalat, jedną z córek Izmaela, syna Abrahama, siostrę Nebajota.
(BT)
Saprawdź sobie w innych przekłdach. Bądź rzetelnym w tym co wiedzieć możesz i nie narażaj się na kpiny.

[George]

I ty czytałeś Jechu ten 'nonsens' ???

Cytat:
Słowo Edom znaczy czerwony. Pierworodny Jakuba, Ezaw, po dramatycznych wydarzeniach, związanych z utratą pierworodztwa, założył rodzinę biorąc za żonę między innymi Mahalatę, córkę Ismaela.

Zamieszkał w ziemi swego teścia, w Edom (1 Mojż. 28:6-9; 36:1-19).


Tak to wygląda PRAWDA w wydaniu Świadków Jehowy.

Ja dużo czytałem i nadal czytam,dlatego wiem co piszę. To u Ciebie coś "nietentego?

Rdz 28:6-9
6. A Ezaw zobaczył, że Izaak dał błogosławieństwo Jakubowi i wysłał go do Paddan-Aram, aby sobie tam wybrał żonę a błogosławiąc go dał mu rozkaz: Nie bierz sobie żony spośród mieszkanek Kanaanu!
7. i że Jakub usłuchał ojca i matki, i udał się do Paddan-Aram.
8. Gdy więc uznał, że mieszkanki Kanaanu nie podobają się jego ojcu, Izaakowi,
9. poszedł do Izmaelitów i oprócz żon, które już miał, wziął sobie za żonę Machalat, jedną z córek Izmaela, syna Abrahama, siostrę Nebajota.
(BT)
Saprawdź sobie w innych przekłdach. Bądź rzetelnym w tym co wiedzieć możesz i nie narażaj się na kpiny.

Jechu, w Księdze Rodzaju 17 czytamy:

"(15) Potem rzekł Bóg do Abrahama: Saraj, swej żony, nie będziesz nazywał Saraj, lecz imię jej będzie Sara.
(16) Będę jej błogosławił i dam ci z niej syna. Będę jej błogosławił i stanie się matką narodów, od niej pochodzić będą królowie narodów."

Jako znawcę Biblii pozwól że cię zapytam.

Czy wiesz

1. - Kto w historii był pierwszym królem wywodzącym się od Sary?

2. - Kto był pierwszym królem wywodzącym się od Abrahama?

Odpowiedź na te pytania wymaga użycia trochę logiki, i sięgnięcia po starsze wydania Biblii, np. Warszawską, Biblię Gdańską, Septuagintę czy KJV, w których w Genesis, w rozdziałach 25 czytamy:

" (13) I te są imiona synów Ismaelowych w nazwiskach ich, według rodzajów ich:

pierworodny Ismaelów, Nebajot; po nim Kedar, i Abdeel, i Mabsan. (14) I Masma, i Duma, i Masa. (15) Hadar, i Tema, Jetur, Nafis i Kedma.

(16) Ci są synowie Ismaelowi, i te imiona ich, według miasteczek ich,

i zamków ich, dwanaście książąt w familijach ich."

(Ks. Rodzaju 25:1-34, Biblia Gdańska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

Pewnie czytałeś Jechu ten fragment wiele razy, i dobrze wiesz że "książęta" to synowie króla. Ale tobie nawet do głowy by nie przyszło że Ismael, pierworodny syn Abrahama, mógłby być królem. A jednak ten wers potwierdza że był.

Wiesz że Ezaw / Edom, aby zadowolić swoich rodziców (Księga Rodzaju 27), poślubił Księżniczkę Basemath, pierworodną córkę Króla Ismaela - pierworodnego syna Abrahama i ojca dwunastu książąt, jak czytamy o tym w Biblii.

Z Sumeryjskich archeologicznych wykopalisk dowiadujemy się, że Ismael to Ishme-Dagan / Icme-Dagan. Zarządzał on królestwem Isinu od roku 1953 pne. do 1933 p.n.e..

Ismael znany jest z odbudowy Świątyni w Ur. Jego pełny tytuł to: Ishme-Dagan, zarządca Nippur, książe Uru, Uddadu Eridu, Pan Uruku, król Isinu, król Sumeru i Akkadu, ukochany mąż Nauły.

http://www.historyfiles.co.uk/KingListsMiddEast/Me

Po śmierci Ismaela, królestwem Isinu zarządzał jego źięć, Ezaw - Lipit Eshtar.
Był on królem przez 11 lat, od ok. 1933 do 1922 pne., kiedy został zamordowany przez swojego brata, Jakuba / Izraela, o czym czytamy w najbardziej popularnych apokryfach, w Księdze Jubileuszów i w Testamencie Dwunastu Patryjarchów.

No to teraz wiesz Jechu kto był

pierwszym królem wywodzącym się od Sary i od Abrahama?

Odpowiedź:
Ad. 1 - Izmael, pierworodny syn Abrahama, i teść Ezawa / Edomu.
Ad. 2 - Ezaw, Pierworodny i umiłowany syn Izaaka.

I teraz wiesz że Ismael, którego wy Żydzi tak bardzo nienawidzicie, był pierwszym królem wywodzącym się od Abrahama. Księga Rodzaju w rozdziale 17 też wyraźnie na to wskazuje:

"(20) Co do Ismaela, wysłuchałem cię: (mowi Bóg do Abrahama) Oto pobłogosławię mu i rozplenię go, i rozmnożę go nad miarę.
Zrodzi on dwunastu książąt, i uczynię z niego naród wielki."

(Ks. Rodzaju 17:20 Biblia Warszawska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 C 1994-2001

Ezaw, źięć Ismaela był pierwszym królem wywodzącym się od Sary.

Ezaw, będąc źięciem Ismaela, i pierworodnym synem Izaaka był też wnukiem Sary.

Ale znając już rozwiązanie tej pewnie łatwej dla ciebie do rozwiązania zagadki dodajmy też kim byli: drugi, trzeci i czwarty z królów wywodzących się od Sary i Abrahama. Królowie obietnicy / Przymierza jakie Bóg dał Abrahamowi.

Pierwszy król Edomu - Bela, który jest pierwszym królem na liście królów Edomu z Księgi Rodzaju 37, będąc synem Beora i wnukiem Labana (u którego Jakub / Izrael pasł bydło przez 20 'błogosławionych' lat), nie był ani z Sary ani z Abrahama. Ale następny z tej listy:
Jobab z Bosry, syn Zeracha i drugi Król Edomu, był. Jednak nie był on drugim ani trzecim, ale dopiero czwartym z nich.

Aby dowiedzieć się kim był drugi i trzeci, król zrodzony z Sary, musimy zajrzeć do greckiej Septugainty - Biblii z której nauczał Chrystus, i do Księgi Jaszera.

W Septuagincie, w zakończeniu Księgi Hioba, znajduje się fragment który nie został umieszczony w żadnej z obecnie drukowanych Biblii. Znajdujemy go też tylko w Koptyjskiej wersji, ale tylko w tej antycznej.

Czytamy w nim:

Księga Hioba - Rozdział 42 (grecka i koptyjska)

"17. I umarł Hiob jako starzec, syty dni życia.

17a. A napisane jest, że on znowu wstanie razem z tymi, których Pan wskrzesi.

17b.Ten człowiek (Hiob) jest opisany w Syryjskiej (Aramejskiej / Ormiańskiej) Biblii jako żyjący w krainie Ausis, na granicy Edomu i Arabii, i miał on wcześniej na imię Jobab.

17c. Wziął sobie za żonę Arabkę i zrodził z nią syna, któremu dał imię Ennon. Jego natomiast ojcem był Zare, syn potomków Ezawa, a matką - Bosorra. Był on piąty po Abrahamie.

17d. A oto wykaz królów panujących w Edomie, którego władcą był także on: Pierwszy był Balak, syn Beora, a jego stolica nazywała się Dennaba.

Po Balaku królował Jobab, nazywany Hiobem, a po nim Asom, który był władcą pochodzącym z Thajmanitis. Po nim nastał Adad, syn Barada. Rozgromił on Madiama na równinie Moabu. Jego stolica nazywała się Geththajm.

17e. Przyjaciółmi, którzy do niego przyszli, byli:

Elifas, syn Ezawa, król plemienia Thajmanów;

Baldad, władca Suchajczyków; Sufar, król Minajczyków."

Z powyższego fragmentu dowiadujemy się że Elifaz, pierworodny syn Ezawa (Rdz. 36:4, Kronik 1:35), był królem Thajmanów, znanych lepiej jako Themańczyków.

Nie mam linku do polskiej Septuaginty ale poniżej są linki do greckiego i koptyjskiego tłumaczenia powyższego tekstu z Księgi Hioba:

http://www.ecmarsh.com/lxx/Job/index.htm – Septuagint LXX

http://khazarzar.skeptik.net/biblia/coptic/job_copt.pdf link do – Antycznej Koptyjskiej Biblii.

Badania lingwistyczne tego końcowego fragmentu Księgi Hioba, brakującego w obecnych Bibliach, wykazały że z pewnością powstał on przed n.e. .

Ten końcowy fragment z Księgi Hioba nawiązuje do Księgi Rodzaju, Rozdział 36, w kórym czytamy że Elifas król Themanitów, to pierworodny syn Ezawa, a Zerach (Zare w Septuagincie) ojciec Hioba, to syn Reula - drugiego syna Ezawa.

W tym rozdziale - Genesis Rodz. 36, pomiędzy synami Elifaza, znajduje się też trzeci z kolei król z pokolenia Sary, i jest nim Sufar / Sefo, król Minajczyków. Jest on trzecim synem Elifaza, króla Thammejczyków. Historię Sufara / Sefy króla Minajczyków, bardzo dokładnie opisuje nam Księga Jaszera.

Księga Rodzaju 36

(1) A oto dzieje rodu Ezawa, czyli Edomu. ...

(8) Ezaw zamieszkał na pogórzu Seir. Ezaw to Edom. (9) A oto wykaz rodów Ezawa, praojca Edomitów na pogórzu Seir. ...

(10) Takie są imiona synów Ezawa: Elifaz, syn Ady, żony Ezawa, Reuel, syn Basematy, żony Ezawa.

(11) A synami Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Gatam i Kenaz.

(13) A oto synowie Reuela: Nachat i Zerach, Szamma i Mizza. Byli to potomkowie Basematy, żony Ezawa.

(Ks. Rodzaju 36:1-43, Biblia Warszawska)

Spójrzmy jeszcze raz na osobę Elifaza, jednego z królów obiecanych Abrahamowi, i wywodzącego się od Sary.

Elifaz, najstarszy z przyjaciół Hioba, to pierworodny syn Ezawa, i król Adytów / Themańczyków.
Elifaz był pierworodnym synem Ezawa i Ady, z narodu Hatysów, którego stolica Hattusa, znajdowała się w Azji Mniejszej.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hattians

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... Empire.png


Hattysowie pochodzili od Jafeta, najmłodszego syna Noego.

Ziemia Hattysów została podbita po wybuchu wulkanu Thery (1628 pne.), przez plemiona azjatyckie które przywędrowały na tereny Anatolii z dalekiej Azjii i przyjęły nazwę Hetytów.

Elifaz był więc po ojcu ze szczepu Edomu, a po matce Adzie (która była założycielką narodu Adytów), z narodu Adytów.
Adyci (People of Ad) to potężny naród z Epoki Brązu.

Elifaz był Pierworodnym synem Ezawa, i jako Pierworodny, był on też przenosicielem Błogosławieństwa Abrahama i Abrahamowej religii. Załważamy to w dialogach Elifaza w Księdze Hioba.

Elifaz (znaczenie imienia - Bóg jest jego siłą) w Księdze Hioba to bardzo stary człowiek, o wiele starszy od ojca Hioba. Jest on królem Themańczyków, a Themańczycy z Edomu znani byli ze swojej mądrości. (Księga Jeremiasza 49:7; Abadiasza 5; Barucha 3:22)
W Księdze Hioba Elifaz wskazuje na niskaźitelność i majestat Boga (Księga Hioba 5: 8-16; 15:15-35;).

Nie ulega więc wątpliwości że Elifaz, pierworodny syn i spadkobierca Ezawa / Edomu, odziedziczył po ojcu wspaniałą wiedzę o Bogu, i że tą wiedzę przekazał swoim synom, między innymi, Sufarowi / Sefo - Królowi Minejczyków, którego też znamy z Księgi Hioba - Rozdział 2 i 42, i Kenazowi, z którego plemienia wywodził sie Jetro, źięć Mojżesza.

W Septugancie, w Księga Hioba 42, czytamy że Elifaz był królem Temańczyków, a Sufar królem Minejczyków.

Sufar król Minejczyków, narodu znanego nam lepiej jako Minojczycy z Krety i Santorini, to jedna z najciekawszych postaci Biblijnych i historycznych. Był on synem Elifaza, i jako dziecko Sufar został uprowadzony przez Izraelitów w niewolę do Egiptu, o czym mówi nam Księga Jaszera. Po śmierci Józefa udało mu się Sufarowi zbiec na wyspy Morza Egejskiego. Potem dostaje się na Kretę, gdzie po zabiciu Minatura zostaje wybrany królem Minojczyków.

Jako król Minojczyków, Sufar zorganizował wyprawę wojenną Hykosów na Egipt, który i tak już był w stanie upadku spowodowanego wojnami z ościennymi narodami, wojnami wszczętymi przez Izraelitów, którzy w tym czasie zarządzali Egiptem.

http://moodle.monashores.net/pluginfile ... 04a_01.gif



Hykosi bez trudu podbili Egipt i zniewolili żądnych wojen Izraelitów. Potem zarządzali Egiptem przez ponad 500 lat (jak pisze Manetho), doprowadzając Egipt do niesamowitego rozkwitu, który przypisuje się obecnie 18 Dynastii.

Minojczycy mając swoje centrum handlowe na wyspie Santorini, prowadzili swoją działalność handlową z całym ówczesnym światem. Żyli oni w koloniach wzdłuż swoich szlaków handlowych, a ich szlaki handlowe wiodły od obecnej Hiszpani po Japonię, od Norwegii (gdzie wydobywali srebro) po Arabię Południową, od Polski (Szlak Bursztynowy) do Egiptu, i dalej przez Oceany Indyjski i Spokojny do Ameryki, gdzie archeolodzy odnajdują ich Thamudzki alfabet na skałach w Colorado. Z Ameryki sprowadzali zioła które Egiptolodzy odnajdują w grobowcach faraonów. Najciekawsze jest to że ci ludzie nie mieli zbrojnej armii, a prosperowali przez ponad dwa tysiące lat.

http://www.fofweb.com/Electronic_Images ... eanciv.gif



Plineusz Starszy, napisał w swojej encyklopedii, że Minejczycy żyli w południowej Arabii przez prawie dwa tysiące lat, mając tam plantacje drzew kadzidłowych - Boswilla Sacra, z ktorych żywica - Frankincense, była ceniona na równi ze złotem.

Z Żydowskiej tradycji wiemy że Sufar został królem Kittimczyków, znanych nam jako Rzymianie, i że od Latinusa, syna Sufara pochodzi język łaciński.

To tyle na dziś o drugim i trzecim królu wywodzącym sie od Sary, jako Błogosławieństwo dane Abrahamowi przez Boga.

Czwartego króla pochodzącego od Sary, najbogatszego człowieka Wshodu, znamy bardzo dobrze z Księgi Hioba, w której czytamy o nim:

"(1) Żył w ziemi Us człowiek imieniem Hiob. Był to mąż sprawiedliwy, prawy, bogobojny i unikający zła. ...

(8) Mówi Pan do szatana: A zwróciłeś uwagę na sługę mego, Hioba? Bo nie ma na całej ziemi drugiego, kto by tak był prawy, sprawiedliwy, bogobojny i unikający grzechu jak on."
(Ks. Hioba 1:1-22, Biblia Tysiąclecia)

To tyle Jechu na dzisiaj.

Pozdrawiam

George

[Jachu]

Z( lubością) ? -przekręcasz mój Nick.czy mylisz się ciągle???

Powiedz nam wszystkim,którzy czytamy ten wątek, czy możesz udowodnić,że Ezaw był praojcem Jezusa Chrystusa. Zacytuj gdzie to jest zapisane,bo nie w Biblii.

Biblia zaś wyraźnie podaje rodowód Jezusa. Podaję cytat:

http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=244

[George]

Z( lubością) ? -przekręcasz mój Nick.czy mylisz się ciągle???

Powiedz nam wszystkim, którzy czytamy ten wątek, czy możesz udowodnić, że Ezaw był praojcem Jezusa Chrystusa. Zacytuj gdzie to jest zapisane,bo nie w Biblii.

Biblia zaś wyraźnie podaje rodowód Jezusa. Podaję cytat:

http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=244

Czy naprawdę w tym 'cytacie' dopatrzyłeś się Ojca Chrystusa ???

Rodowód Jezusa1

1Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama. 2Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; 3Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; 4Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; 5Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, 6a Jesse ojcem króla Dawida.
Dawid był ojcem Salomona, a matką była [dawna] żona Uriasza. 7Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; 8Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; 9Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; 10Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; 11Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
12Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; 13Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; 14Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; 15Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba;

16Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.

17Tak więc w całości od Abrahama do Dawida jest czternaście pokoleń; od Dawida do przesiedlenia babilońskiego czternaście pokoleń; od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa czternaście pokoleń. ...

Jeśli tak, to twój bóg (ojciec twojego Chrystusa) ma na imię 'Józek', a jego ojciec 'Jakub' :)

Chyba wiesz że oryginalne znaczenie imienia 'Jakub' to 'oszust', 'uzurpator'.

Dziś wmawia nam się że Chrystus wywodził się z pnia Dawidowego , ale jedna z najpiękniejszych Biblijnych PROROCZNI wyraźnie mówi nam że Chrystus będzie Nazarejczykiem z rodu Isajego, a nie Dawidowego.

Kim właściwie był Isa, ten z którego pnia miała wyjść ta "różczka", "latorość" - Chrystus ?

Z Sanskryt i z Arabskiego wiemy że 'ISA' to 'EZAW', jak i oryginalne imię Jezusa.

Islamska genealogia Patryjarchów umiejscawia Isaego jako potomka Hioba !!!, a z chrześcijańskiej Biblii - Septuaginty wiemy że Hiob był potomkiem Ezawa / Edoma, a nie Jakuba / Izraela.

"Jednym z najbardziej znanych i najpiękniejszych proroctw mesjańskich są słowa proroka Izajasza:

"Ale wyjdzie różczka z pnia Isajego, a latorostka [NeCeR] z korzenia jego wyrośnie.

I odpocznie na nim Duch Pański, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Pańskiej. I będzie czułym w bojaźni Pańskiej, nie będzie według widzenia oczu swoich sądził, ani według słyszenia uszów swoich karał. Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika. Albowiem sprawiedliwość będzie pasem biódr jego, a prawda przepasaniem nerek jego.

I będzie mieszkał wilk z barankiem, a lampart z koźlęciem będzie leżał; także cielę i szczenię lwie, i karmne bydła pospołu będą, a małe dziecię rządzić ich będzie. Krowa i niedźwiedzica społem paść się będą, a płód ich pospołu leżeć będzie, a lew jako wół plewy jeść będzie. A dziecię ssące będzie grało nad dziurą żmijową; a to, które odstawione jest, wpuści rękę swoją do dziury bazyliszkowej. Nie będą szkodzić ani zabijać na wszystkiej górze mojej świętej; bo ziemia będzie napełniona znajomością Pańską, tak jako morze wodami napełnione jest"

- Izaj. 11:1-9."

Pozdrawiam

[Jachu]

Rebeka otrzymała odpowiedź od Boga: „Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego. Jeden naród będzie miał przewagę nad drugim, starszy będzie służył młodszemu” 1 Mojż. 25:23. Tak też się stało; urodziły się bliźnięta. Pierwszemu nadano imię Ezaw, co oznacza „kosmaty” – drugiego nazwano Jakub, co znaczy „trzymający za piętę”.

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1991_6_07.htm

[George]

Rebeka otrzymała odpowiedź od Boga: „Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego. Jeden naród będzie miał przewagę nad drugim, starszy będzie służył młodszemu” 1 Mojż. 25:23. Tak też się stało; urodziły się bliźnięta. Pierwszemu nadano imię Ezaw, co oznacza „kosmaty” – drugiego nazwano Jakub, co znaczy „trzymający za piętę”.

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1991_6_07.htm

Naprawdę ??? 'Trzymający za piętę’ ???

Czy raczej ten co 'Podchodzi', 'Wyłudza', Oszukuje', tak jak o Jakubie czytamy w Rozdziale 27:

http://biblia.deon.pl/rozdzial.php?id=27#P2

[booris]

Chyba wiesz że oryginalne znaczenie imienia 'Jakub' to 'oszust', 'uzurpator'.

Pierwszemu nadano imię Ezaw, co oznacza „kosmaty” – drugiego nazwano Jakub, co znaczy „trzymający za piętę”.

Za Wiki:
Jakub – imię męskie. Wywodzi się od hebrajskiego Jaaqob – „ten, którego Bóg ochrania”. Imię to było znane w Mezopotamii w brzmieniu Ja-ah-qu-ub-el i w Egipcie Ja’qob-hr.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Jakub_(imię)

[EMET]

Rebeka otrzymała odpowiedź od Boga: „Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego. Jeden naród będzie miał przewagę nad drugim, starszy będzie służył młodszemu” 1 Mojż. 25:23. Tak też się stało; urodziły się bliźnięta. Pierwszemu nadano imię Ezaw, co oznacza „kosmaty” – drugiego nazwano Jakub, co znaczy „trzymający za piętę”.

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1991_6_07.htm

EMET:
vide mój - kiedyś - post --
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#85060

Stephanos, ps. EMET

[George]

Do boorisa i EMETA

Mały teścik / sprawdzian dla was panowie, ze znajomości Biblii, ze zdolności do miłości drugiego człowieka, i zdolności do logicznego myślenia:

Test:
Ksiega Rodzaju
Rozdzial 27

- znaczenie imienia Jakub

- ‘Boże Błogoslawieństwo' i 'Przekleństwo' - za kim sobie poszły według wydarzeń Biblijnych - za Jakubem czy Ezawem ?

Życzę miłej zabawy

______________

Księga Rodzaju 27

"Gdy Izaak poczuł woń jego (Ezawa) szat, dając mu błogosławieństwo mówił:

"Oto woń mego syna (Ezawa) jak woń pola, które pobłogosławił Pan!

28 Niechaj tobie Bóg użycza rosy z niebios i żyzności ziemi,
obfitości zboża i moszczu winnego.

29 Niechaj ci służą ludy
i niech ci pokłon oddają narody.
Bądź panem twoich braci
i niech ci pokłon oddają synowie twej matki!

Każdy, kto będzie ci złorzeczył, niech będzie przeklęty.

Każdy, kto będzie cię błogosławił, niech będzie błogosławiony!"

30 Gdy Izaak wypowiedział swe błogosławieństwo nad Jakubem i gdy ten tylko co odszedł od niego, wrócił z łowów brat Jakuba, Ezaw.
31 I on także przyrządził ulubioną potrawę ojca, zaniósł mu ją i rzekł do niego:

"Podnieś się mój ojcze, i jedz to, co twój syn upolował, abyś mi udzielił błogosławieństwa!"

32 Izaak go zapytał: "Kto ty jesteś?" A on odpowiedział: "Jam syn twój pierworodny, Ezaw!"
33 Izaak bardzo się zatrwożył i rzekł: "Kim więc był ten, który upolował zwierzynę i przyniósł mi, a ja jadłem z niej, zanim ty wróciłeś, i pobłogosławiłem mu? Przecież to on otrzymał błogosławieństwo!"

34 Gdy Ezaw usłyszał te słowa swojego ojca, podniósł głośny pełen goryczy lament, i rzekł do ojca: "Daj i mnie błogosławieństwo, mój ojcze!"

35 Izaak powiedział: "Przyszedł podstępnie brat twój i zabrał twoje błogosławieństwo!"

36 A wtedy Ezaw: "Nie darmo dano mu imię Jakub! Dwukrotnie mnie już podszedł: pozbawił mnie mego przywileju pierworodztwa, a teraz odebrał za mnie błogosławieństwo!"

37 Izaak na te słowa odrzekł Ezawowi: "Skoro uczyniłem go twoim panem, wszystkich zaś jego krewnych - jego sługami, i zapewniłem mu obfitość zboża oraz moszczu, to cóż mogę dla ciebie uczynić, mój synu?"

38 Lecz Ezaw rzekł do ojca: "Czyż miałbyś tylko jedno błogosławieństwo, mój ojcze? Pobłogosław także i mnie, ojcze mój!" I Ezaw rozpłakał się w głos.

39 Na to Izaak taką dał mu odpowiedź:

"Nie będzie żyzny kraj, w którym zamieszkasz,
bo nie będzie tam rosy z nieba.

40 Z miecza żyć będziesz i będziesz sługą twego brata!
A gdy pragnienie wolności owładnie tobą,
zrzucisz jego jarzmo z twej szyi".

[EMET]

Do boorisa i EMETA

Mały teścik / sprawdzian dla was panowie, ze znajomości Biblii, ze zdolności do miłości drugiego człowieka, i zdolności do logicznego myślenia:

EMET:
Mną sobie pan, panie o nicku 'George', "ust nie wycieraj": o czym pan bardzo dobrze wiedzieć powinien.

Przypisujesz pan komuś [w tym i mnie, E.] pobudki takie, które samego pana dotyczą, a jakże!

Zejdź pan ze mnie, co kolejny raz panu przypominam. PRECZ!

To, iż nie ma Właścicielki, nie oznacza, że możesz pan sobie swobodnie poczyniać!

Stephanos, ps. EMET

[George]

Do boorisa i EMETA

Mały teścik / sprawdzian dla was panowie, ze znajomości Biblii, ze zdolności do miłości drugiego człowieka, i zdolności do logicznego myślenia:

Test:
Ksiega Rodzaju
Rozdzial 27

- znaczenie imienia Jakub

- ‘Boże Błogoslawieństwo' i 'Przekleństwo' - za kim sobie poszły według wydarzeń Biblijnych - za Jakubem czy Ezawem ?

Życzę miłej zabawy

______________

Księga Rodzaju 27

"Gdy Izaak poczuł woń jego (Ezawa) szat, dając mu błogosławieństwo mówił:

"Oto woń mego syna (Ezawa) jak woń pola, które pobłogosławił Pan!

28 Niechaj tobie Bóg użycza rosy z niebios i żyzności ziemi,
obfitości zboża i moszczu winnego.

29 Niechaj ci służą ludy
i niech ci pokłon oddają narody.
Bądź panem twoich braci
i niech ci pokłon oddają synowie twej matki!

Każdy, kto będzie ci złorzeczył, niech będzie przeklęty.

Każdy, kto będzie cię błogosławił, niech będzie błogosławiony!"

30 Gdy Izaak wypowiedział swe błogosławieństwo nad Jakubem i gdy ten tylko co odszedł od niego, wrócił z łowów brat Jakuba, Ezaw.
31 I on także przyrządził ulubioną potrawę ojca, zaniósł mu ją i rzekł do niego:

"Podnieś się mój ojcze, i jedz to, co twój syn upolował, abyś mi udzielił błogosławieństwa!"

32 Izaak go zapytał: "Kto ty jesteś?" A on odpowiedział: "Jam syn twój pierworodny, Ezaw!"
33 Izaak bardzo się zatrwożył i rzekł: "Kim więc był ten, który upolował zwierzynę i przyniósł mi, a ja jadłem z niej, zanim ty wróciłeś, i pobłogosławiłem mu? Przecież to on otrzymał błogosławieństwo!"

34 Gdy Ezaw usłyszał te słowa swojego ojca, podniósł głośny pełen goryczy lament, i rzekł do ojca: "Daj i mnie błogosławieństwo, mój ojcze!"

35 Izaak powiedział: "[/b]Przyszedł podstępnie brat twój [/b]i zabrał twoje błogosławieństwo!"

36 A wtedy Ezaw: "Nie darmo dano mu imię Jakub! Dwukrotnie mnie już podszedł: pozbawił mnie mego przywileju pierworodztwa, a teraz odebrał za mnie błogosławieństwo!"

37 Izaak na te słowa odrzekł Ezawowi: "Skoro uczyniłem go twoim panem, wszystkich zaś jego krewnych - jego sługami, i zapewniłem mu obfitość zboża oraz moszczu, to cóż mogę dla ciebie uczynić, mój synu?"

38 Lecz Ezaw rzekł do ojca: "Czyż miałbyś tylko jedno błogosławieństwo, mój ojcze? Pobłogosław także i mnie, ojcze mój!" I Ezaw rozpłakał się w głos.

39 Na to Izaak taką dał mu odpowiedź:

"Nie będzie żyzny kraj, w którym zamieszkasz,
bo nie będzie tam rosy z nieba.

40 Z miecza żyć będziesz i będziesz sługą twego brata!
A gdy pragnienie wolności owładnie tobą,
zrzucisz jego jarzmo z twej szyi".

EMET:
Mną sobie pan, panie o nicku 'George', "ust nie wycieraj": o czym pan bardzo dobrze wiedzieć powinien.

Przypisujesz pan komuś [w tym i mnie, E.] pobudki takie, które samego pana dotyczą, a jakże!

Zejdź pan ze mnie, co kolejny raz panu przypominam. PRECZ!

To, iż nie ma Właścicielki, nie oznacza, że możesz pan sobie swobodnie poczyniać!

Stephanos, ps. EMET

????
A czymże ja tak uraziłem, jeśli można wiedzieć ???

[booris]

Do boorisa i EMETA

Mały teścik / sprawdzian dla was panowie, ze znajomości Biblii, ze zdolności do miłości drugiego człowieka, i zdolności do logicznego myślenia:

George,i Ty i Jachu przedstawiliscie rozne znaczenia imienia Jakub.Ja znalazlem trzecie.Ktore wiec jest wlasciwe?I jeszcze ten tescik/sprawdzian... Co ma wspolnego znajomosc Biblii,milosc blizniego i logiczne myslenie do znaczenia imienia?Wcale sie nie dziwie EMETOWI,ze sie zbulwersowal,bo to co napisales zabrzmialo jak zarzut.Mnie raczej rozbawilo,ale mniejsza...

Twoj mocno podkreslony tekst biblijny niczego nie wyjasnia.Twoje tlumaczenie-ten ktory wyludza,oszukuje-jest mocno zyczeniowe,albowiem stwierdzenie Ezawa "nie darmo dano mu imie Jakub" moze sugerowac znacznie wiecej kombinacji,oprocz tej ktora Ty przedstawiles.

[George]

Do boorisa i EMETA

Mały teścik / sprawdzian dla was panowie, ze znajomości Biblii, ze zdolności do miłości drugiego człowieka, i zdolności do logicznego myślenia:

George, i Ty i Jachu przedstawiliscie rozne znaczenia imienia Jakub. Ja znalazlem trzecie. Ktore wiec jest wlasciwe?

I jeszcze ten tescik/sprawdzian... Co ma wspolnego znajomosc Biblii, milosc blizniego i logiczne myslenie do znaczenia imienia? Wcale sie nie dziwie EMETOWI, ze sie zbulwersowal, bo to co napisales zabrzmialo jak zarzut. Mnie raczej rozbawilo, ale mniejsza...

Twoj mocno podkreslony tekst biblijny niczego nie wyjasnia. Twoje tlumaczenie-ten ktory wyludza, oszukuje-jest mocno zyczeniowe, albowiem stwierdzenie Ezawa "nie darmo dano mu imie Jakub" moze sugerowac znacznie wiecej kombinacji, oprocz tej ktora Ty przedstawiles.

Wiem booris że sam tego znaczenia nie wymyśliłeś, ale link do Wiki który wkleiłeś, z objaśnieniem imienia Jakub, jako 'ten, którego Bóg ochrania' naprawdę mnie ubawił:
_____________
Za Wiki:
Jakub – imię męskie. Wywodzi się od hebrajskiego Jaaqob – „ten, którego Bóg ochrania”. Imię to było znane w Mezopotamii w brzmieniu Ja-ah-qu-ub-el i w Egipcie Ja’qob-hr.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Jakub_(imię)
_______________

Kiedyś już pisałem coś niecoś o tej 'ochronie', i Błogosławieństwie dla Jakuba, pozwolę sobie to tu jeszcze raz wkleić:

"Czy naprawdę myślicie że Jakubowi udało się wykraść 'Błogosławieństwo' przygotowane dla jego brata - Ezawa / Edomu, błogosławieństwo które jak pisze Biblia, przekazywane było z ojca na Pierworodnego Syna, i to w obecności Boga (Ks. Rodz.27:7)? Zaraz zobaczymy.

Mark Twain powiedział kiedyś:

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, że zostal oszukany"

Zobaczymy czy mnie się to uda, czy potrafię przekonać tych którzy wierzą że Jakubowi udało się wykraść Boże Błogosławieństwo, że zostali oni wpuszczeni w maliny - po prostu przez Żydów oszukani.

Spójrzmy na tą historię jeszcze raz.

Biblia wyraźnie pisze że PRZYWILEJ SYNA PIERWORODNEGO, który w czasach Patryjarchów należał się SYNOWI KTÓRY SIĘ PIERWSZY URODZIŁ, składał się z dwóch części:

Pierwszą częścią był MATERIALNY SPADEK po ojcu (trochę ZWODNICZO przetłumaczony na język polski jako PIERWORODZTWO), na który to majątek Jakub / Izrael był tak pazerny, że odmówił on umierającemu z wycieńczenia bratu miski soczewicy (dopóki Ezaw nie zrzekł się swojej części majątku na korzyść Jakuba).

Drugą częścią PRZYWILEJU SYNA KTÓRY SIĘ PIERWSZY URODZIŁ było duchowe BŁOGOSŁAWIEŃSTWO - Obietnica / Kontynuacja Przymierza jakie Bóg zawarł z Abrahamem, na którym EZAWOWI tak bardzo zależało, że gorzko zapłakał na samą myśl że mógłby go utracić.

Powtórzmy jeszcze raz znaczenie tych wyrazów:

PRZYWILEJ SYNA KTÓRY SIĘ PIERWSZY URODZIŁ - Prawo pierwszego syna do dziedzictwa po zmarłym ojcu materialnego majątku, i duchowego błogosławieństwa.

PIERWORODZTWO - materialny spadek (majątek) po zmarłym ojcu, NIE mający nic wspólnego z Błogosławieństwem (na który to majątek Jakub był tak pazerny że nawet jako nastolatek zażądał go od swojego umierającego z wycieńczenia brata Ezawa).

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO - duchowe błogosławieństwo, udzielone przez Boga Abrahamowi, i przekazywane z pokolenia na pokolenie, przez syna pierworodnego (na którym Ezawowi tak bardzo zależało że zapłakał gorzko na samą myśl że mógłby go utracić).


A teraz zobaczmy z czego właściwie "okradł" Jakub / Izrael swojego brata Ezawa / Edoma, oszukując schorowanego, ślepego ojca Izaaka.

O historii tego "oszustwa" czytamy w Księdze Rodzaju 27).

Zacznijmy może od określenia tego jakie znaczenie ma Boże Błogosławieństwo, przenoszone poprzez syna pierworodnego Izaaka.

W dzisiejszym materialnym świecie słowo "błogosławieństwo" można usłyszeć prawie wyłącznie podczas nabożeństw. Nawet wtedy dla większości parafian jest to tylko ostatni element w porządku nabożeństw - element który i dla tej większości nie ma szczególnego znaczenia.

Wyobraźmy sobie jednak "Błogosławieństwo" jako 150 karatowy brylantowy pierścionek przekazywany z pokolenia na pokolenie, np. taki jak Burton podarował Taylor. Czy nie wzbudziło by ono większego zainteresowania? Napewno tak, choć taki brylant nie zagwarantuje nic poza dumą z posiadania go, i obawą przed złodziejami.

Jednak prawdziwe Błogosławieństwo, które w rzeczywistości pochodzi od Boga, ma niesamowitą moc. Błogosławieństwo Boże, takie jak Bóg udzielił Abrahamowi i jego potomkom (Ks. Rodz.12:2-3), nie tylko przynosi:

Urodzaj,

Pomyślność,

Dobrobyt,

Szczęście,

Pomoc,

Ochronę,

Zdrowie,

Pokój,

ale jest ono tym wszystkim co nadaje piękno życiu. Służy ono też nie tylko pojedyńczemu człowiekowi, ale też całej wspólnocie.

Czemu więc tak mało ludzi przwiązuje wagę do Bożego Błogosławieństwa, i nie zabiega o nie?

Czy jest temu winna Biblia, Żydzi i Żydowsko-Chrześcijański kler?

Myślę że tak.
Sposób w jaki przedstawiają nam oni Boże Błogosławieństwo niejednego napełnia grozą. Zaraz napiszę dlaczego tak myślę.

Dziś na świecie jest około sześć miliardów egzemplarzy Biblii, plus virtualne Biblie dostępne dla każdego za darmo. Stosunkowo niewielu osobnikom udało się przeczytać Biblię od 'deski do deski', jednak pierwszą biblijną księgę - Księgę Rodzaju, zmęczyło większość z nas. Wielu doczytało się do Rozdziału 27 tej księgi, w którym opisana jest słynna 'Biblijna akcja', kiedy to przedsiębiorcza matka, wraz ze swoim ukochanym synalkiem Jakubem, wykradają od schorowanego i ślepego ojca 'Boże Błogoslawienstwo', to błogosławieństwo które prawnie należało się starszemu bratu - Ezawowi / Edomowi.

Ta słynna akcja, mająca na celu pozbawienie Ezawa /Edoma Bożego Błogosławieństwa, i nadająca Izraelowi miano 'Narodu Wybranego', często jest dziś rozgłaszana przez Żydowsko-Chrześcijański kler, i to nie tylko na ambonach i w szkółkach niedzielnych, a też i w internecie.

Czy naprawdę Jakubowi udało się wykraść 'Boże Błogosławieństwo' przygotowane dla Ezawa / Edomu, błogosławieństwo które jak pisze Biblia, przekazywane było z ojca na Pierworodnego Syna, i to w obecności Boga (Ks. Rodz.27:7)? Zaraz zobaczymy.

Najciekawszym jest to co dzieje się dalej z tym świerzo "Błogosławionym" Jakubem, ktory jest pewien że akcja się powiodła, i że teraz on i jego potomkowie są przenosicielami Błogosławieństwa jakim Bóg obdarzył Abrahama.

Zaraz po 'pomyślnej' akcji obrabowania ślepego ojca i brata Ezawa z 'Bożego Błogosławieństwa', nowo "Błogosławiony", siedemdziesioletni już Jakub, został wysłany przez swoją matkę do jej politeistycznego brata Labana, aby w końcu znaleść sobie żonę. (Ks. Rodz.28:2)

Podczas kilkudniowej wędrówki, śpiąc z kamieniem pod głową, Jakub miał koszmarny sen po którym obudzwszy się próbował ubić interes z WSZECHMOCNYM BOGIEM ABRAHAMA

W Księdze Rodzaju 28 czytamy:

"(16) A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał:
Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem.

(17) I zdjęty trwogą rzekł:
O, jakże miejsce to przejmuje grozą!
Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!

(18) Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę.

(19) I dał temu miejscu nazwę Betel. - Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz.
(20) Po czym złożył taki ślub:

Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem,

jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się (21)

i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego,

Pan będzie moim Bogiem.

(22) Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga.
Z wszystkiego, co mi dasz, będę Ci składał w ofierze dziesięcinę.

(Ks. Rodzaju 28:1-22, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

- dom Boga miałby przejmować grozą???

- jeżeli ??? - a co zamieżał zrobić Jakub jeżeli nie??? Co miało się stać jeśli by Bóg nie chciał zagwarantować opieki Jakubowi? Czy planował Jakub znaleść sobie innego Boga?

- kamień miałby być domem Bożym???

- z każdej dychy jaką Bóg dałby Jakubowi, Jakub miałby oddać Mu tylko złotówkę???

Nic dziwnego że Bóg Abrahama nie zgodził się na tak stawiane warunki i nie zagwarantował opieki Jakubowi.

Już dochodząc do celu podróży "Błogosławiony" zakochuje się w kobiecie (Ks. Rodz. 29:18-30) której nie może poślubić bez poślubienia jej starszej siostry. Za ten podwójny nabytek "Błogosławiony" musi paść bydło swojego wuja przez 14 "błogosławionych" lat.

Podczas tych 14 lat "Błogosławiony" 'błogosławi' jeszcze dwóm nieślubnym niewolnicom, płodząc z niemi czterech synalków. (Ks. Rodz.30:4-18).
W końcu i jedynej ukochanej żonie udaje się urodzić syna dla "Błogosławionego", niestety, kilka lat później, będąc jeszcze młodą kobietą, umiera ona rodząc "Błogosławionemu" drugiego syna.

Jakub skończył swą wyprawę po żonę jako poligamista i pastuch swojego politeistycznego wuja i teścia Labana, pasąc jego trzodę przez ponad dwadzieścia lat.

Po 21 latach pasenia bydła, kiedy "Błogosławiony" spłacił swoje dwie żony i dorobił się trochę własnej trzody (czyszcząc z majątku swoich szwagrów i teścia (Ks. Rodz.30:42), (Ks. Rodz.31:1; 31:14)), nawiewa on cichcem, podczas nieobecności swojego teścia, do domu swego ojca Izaaka.

Jakub zabrał swoje dwie żony, dwie nałożnice, prawie tuzin dzieciaków i majątek którego się podstępem (używając tryku) dorobił, i cichcem nawiał od swojego wuja i pana.
Politheistyczna Rachela, ukochana żona "Błogosławionego", kradnie z domu swego ojca bożki, aby im one błogosławiły podczas 'błogosławionej' ucieczki (Ks. Rodz.31:19).

Okradziony z ze swoich bogów Laban, dowiedziawszy się o ucieczce 'Błogosławionego', udaje się w pościg za nim, aby odzyskać swoich bożków, ale sprytna Rachel, mając okres, ukrywa przed ojcem bożków pod spudnicą, siadając na nich. Tak że bożki rodzinne idą z nową politeistyczną rodzinką "Błogosławionego" do kraju Kannan.
Czytamy o tym zdarzeniu w Księdze Rodzaju 31

"(30) Skoro jednak już wybrałeś się w drogę (mówi Laban do Jakuba), bo bardzo zatęskniłeś za domem ojca swego, to dlaczego ukradłeś bożki moje?

(31) Odpowiedział Jakub i rzekł do Labana: Bałem się, bo myślałem, że odbierzesz mi córki swoje. (32) Natomiast ten, u którego znajdziesz bożki swoje, niech umrze!

W obecności krewnych naszych zbadaj, co twego jest u mnie, i weź to sobie. A Jakub nie wiedział, że Rachela je skradła."

(Ks. Rodzaju 31:1-55, Biblia Warszawska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

(Zastanawiające jest jaką wartość przykładał Jakub do bożków Labana, że gotów był skazać na śmierć tego kto bożki by zabrał, w efekcie Rachela, jego ukochana żona wkrótce zmarła).

Następne Jakub wdał się w bijatykę z "nieznanym człowiekiem", upierając się aby ten też go pobłogosławił,

(23) Ale tej jeszcze nocy wstał i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. (24) A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również [na drugi brzeg] to, co posiadał.

(25) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, (26) a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim.

(27) A wreszcie rzekł: Puść mnie, bo już wschodzi zorza! Jakub odpowiedział: Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz! (28) Wtedy [tamten] go zapytał: Jakie masz imię? On zaś rzekł: Jakub.

(29) Powiedział: Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś.

(30) Potem Jakub rzekł: Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię? Ale on odpowiedział: Czemu pytasz mnie o imię? - i pobłogosławił go na owym miejscu.

(31) Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie. (32) Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę. (33) Dlatego Izraelici nie jadają po dzień dzisiejszy ścięgna, które jest w stawie biodrowym, gdyż Jakub został porażony w staw biodrowy, w to właśnie ścięgno."

(Ks. Rodzaju 32:1-33, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

Kilka prostych pytań:
- Czy z powyższego tekstu wynika że Jakub widział Wszechmogącego Boga twarzą w twarz?

- Czy walczył i wygrał Jakub z Bogiem i ludźmi?

- Kim właściwie był ten nieznajomy, który nazwał Jakuba imieniem trzech bogów : Is (Isis), Ra, El, i fałszywie mu kadził, że wygrał on z Bogiem i z ludźmi? Czy przypadkiem nie był to ZWODZICIEL / SZATAN.

Wygląda na to że ten "KTOŚ", kto "uszkodził Jakubowi biodro" (delikatnie mówiąc kopnął go w d...) stał się wkrótce Jakuba nowym bogiem - MOCNYM BOGIEM IZRAELA.

Mówi nam o tym następny rozdział Biblii, Księga Rodzaju 33.

"(15) Wtedy Ezaw zapytał: A może ci przynajmniej zostawić do pomocy kilku moich ludzi? (16) Lecz Jakub odpowiedział: Ależ to zbyteczne! Obyś tylko ty, panie mój, zachował dla mnie swoją życzliwość. Udał się zatem Ezaw jeszcze tego samego dnia w drogę powrotną do Seiru,

(17) a Jakub wyruszył do Sukkot, gdzie też zbudował sobie dom, a dla swych trzód zrobił szałasy. Dlatego nadano tej miejscowości nazwę Sukkot. (18) W swej drodze powrotnej z Paddan-Aram dotarł Jakub szczęśliwie aż do Sychem w Kanaanie. (19) Osiadł w pobliżu tego miasta, nabywszy od synów Chamora za sto kesitów pole, na którym rozbił namioty.

(20) Tam też zbudował ołtarz, na którym składał ofiary SWEMU BOGU, to jest BOGU IZRAELA.

(Ks. Rodzaju 33:1-20, Biblia Warszawsko-Praska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

I proszę nie mylić tego boga - BOGA IZRAELA - JEHOWY,
z BOGIEM NAJWYŻSZYM, NOEGO, MELCHIZEDEKA, ABRAHAMA, IZAAKA, EZAWA, HIOBA czy CHRYSTUSA.

Jak czytamy w następnym rozdziale Biblii, w przeciwieństwie do BOGA NAJWYŻSZEGO, ten nowy bóg Jakuba, BÓG IZRAELA - ŻYDOWSKI BÓG JEHOVA, nie ma nic przeciwko mordowaniu niewinnych, bezbronnych ludzi, okradaniu ich i braniu w niewolę wdów i dzieci.

Wkrótce 'błogosławiona' rodzina przybywa do miasta Sechem, gdzie synalkowie "Błogosławionego" mordują wszystkich mężczyzn, kradną ich dobytek a ich wdowy i osierocone dzieci uprowadzają w "Błogosławioną" niewolę.

Czytamy o takiej akcji Izraela (Jakuba i jego synalków) już w następnym rozdziale Księgi Rodzaju - 34:

"(25) A gdy na trzeci dzień doznawali wielkiego bólu, dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, porwawszy za miecze, wtargnęli do miasta, które niczego nie podejrzewało, i wymordowali wszystkich mężczyzn. (26) Zabili mieczem również Chamora i jego syna Sychema i odeszli.

(27) Wtedy [pozostali] synowie Jakuba przyszli do pomordowanych i obrabowali miasto za to, że zhańbiono ich siostrę. (28) Zabrali trzody, bydło i osły - wszystko, co było w mieście i na polu. (29) Całe ich mienie, wszystkie dzieci i kobiety uprowadzili w niewolę, zrabowawszy wszystko, co znaleźli w domach."

(Ks. Rodzaju 34:1-31, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

Bóg znów pojawia się "Błogosławionemu" i znów mu "Błogosławi" (Ks. Rodz.35:9),

Zanim "Błogosławiony" dociera do rodzinnego domu umiera jego ukochana żona (Ks. Rodz.35:19), za którą "Błogosławiony" pasł bydło przez dwadzieścia lat, i matka która która razem z nim "wykradła" od ślepego ojca "Błogosławieństwo". Później umiera też jego jedyna córka - Dina.

Synowie "Błogosławionego" płodzą dzieci z Kananejskimi kobietami (Ks. Rodz.38:2), a najstarszy - Pierworodny synalek "Błogosławionego", z pełnym sukcesem dobrał się do jednej z konkubin "Błogosławionego". Oj dostało się mu za to po uszach; rozwścieczony "Błogosławiony" pozbawia tego synalka wszelkich praw 'Syna Pierworodnego. '

"Błogosławieństwo" przypadnie po śmierci "Błogosławionego" Judzie, czwartemu synowi Jakuba - Patryjarce Żydów, ponieważ drugi i trzeci synalek "Błogosławionego" też nieźle narozrabiali, mordując niewinnych ludzi (Ks. Rodz.49:6).

Oczekując śmierci ojca, ten czwarty kandydat na "Błogosławieństwo", płodzi dzieci z Kannanejską kobietą, a będąc pazernym na pieniądze sprzedaje swego najmłodszego brata w niewolę do Egiptu (Ks. Rodz.37:26), gdzie po niedługim czasie cała ta "Błogosławiona" rodzina ląduje, zostając tam jako naród w "Błogosławionej" niewoli przez następne 400 lat.

To tak w bardzo dużym skrócie o ??? "Błogosławieństwie Bożym" ??? jakie Jakub wykradł od ślepego ojca.


Przepraszam że zapytam - czy jest jeszcze jakiś kandydat na takie "Boże BŁOGOSŁAWIEŃSTWO"???

No, proszę nie uciekać!!!

Spróbujcie użyć trochę inteligencji, to naprawdę tak bardzo nie boli.

Zerknijmy może razem o co w tym 'skradzionym' przez Jakuba / Izraela "Błogosławieństwie" chodziło. Gdzie się podziały te "Góry Złota" - obietnica urodzaju, dobrobytu, szczęścia, pomyślności, ochrony, zdrowia, pokoju, tego wszystkiego co nadaje piękno życiu, i co służy pojedyńczemu człowiekowi jak równierz wspólnocie.

Zerknijmy jeszcze raz do Księgi Rodzaju 27, i patrząc sercem, odnajdźmy w niej PRAWDĘ - kto naprawdę otrzymał BOŻE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, oszust Jakub, czy uczciwy, miłosierny i bogobojny Ezaw.


Serdecznie Pozdrawiam