W tym temacie, Kronika Wydarzeń Narodu Edomu, pragnął bym abyśmy wspólnie odnaleźli w historii ostatnich czterech tysięcy lat, wydarzenia (FAKTY nie żydowskie OPINIE) związane z narodem Edomu / Idumei, i umieścili je na tych stronach podając źródło informacji, a następnie wpisali to wydarzenie skrótowo do chronologicznej tabeli.
Mogą to być cytaty z Biblii, Apokryfów, antycznej literatury (tj. Księga Jaszera), opinie znanych filozofów, archeologów czy historyków.
Chciałbym też wspomnieć że nikt na świecie tego jeszcze nie robił, i jako Polacy będziemy pierwsi w odrestaurowaniu prawdziwej historii Edomu - i Historii Zbawienia.
Zdaję sobie sprawę z tego że w języku polskim mamy niewiele informacji na temat Edomu, ale mamy też na tym forum ludzi zafascynowanych Biblią i historią, którzy znają obce języki i myślę że zechcą oni wziąść udział w tym projekcie.
Zapraszam do udziału i życzę miłej zabawy
Jerzy
KRONIKA EDOMU
___________________
WYDARZENIA
_________________
Małżeństwa Ezawa / EdomuNarodziny Ezawa / Edomu
"(19) A takie są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Abraham zrodził Izaaka. (20) Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Paddan-Aram, siostrę Labana, Aramejczyka. (21) Izaak modlił się do Pana za żonę swoją, bo była niepłodna, a Pan wysłuchał go i Rebeka, żona jego, poczęła.
(22) A gdy dzieci trącały się w jej łonie, rzekła: Jeżeli tak się zdarza, to czemu mnie to spotyka? Poszła więc zapytać Pana. (23) A Pan rzekł do niej: Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego. Jeden naród będzie miał przewagę nad drugim, starszy będzie służył młodszemu.
(24) A gdy nadszedł czas porodu, okazało się, że w jej łonie były bliźnięta. (25) I wyszedł pierwszy, rudy, cały jak płaszcz włochaty; i nazwano go Ezaw. (26) Następnie wyszedł brat jego, a ręką swą trzymał za piętę Ezawa; i nazwano go Jakub. Izaak zaś miał sześćdziesiąt lat, gdy ich zrodził.
(27) A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był mężem biegłym w myślistwie i żył na stepie. Jakub zaś był mężem spokojnym, mieszkającym w namiotach. (28) Izaak miłował Ezawa, bo lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba.
(29) Pewnego razu przyrządził Jakub potrawę, a Ezaw przyszedł zmęczony z pola. (30) Rzekł wtedy Ezaw do Jakuba: Daj mi, proszę, skosztować nieco tej oto czerwonej potrawy, bo jestem zmęczony. Dlatego nazwano go Edom. (31) Na to rzekł Jakub: Sprzedaj mi najpierw pierworodztwo twoje. (32) A Ezaw rzekł: Oto jestem bliski śmierci, na cóż mi więc pierworodztwo? (33) Jakub rzekł: Przysięgnij mi wpierw. I przysiągł mu, i sprzedał pierworodztwo swoje Jakubowi. (34) Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i ugotowaną soczewicę, a on jadł i pił. Potem wstał i odszedł. Tak wzgardził Ezaw pierworodztwem.
(Ks. Rodzaju 25:1-34, Biblia Warszawska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 C 1994-2001
(34) A gdy Ezaw miał czterdzieści lat, pojął za żonę
- Judytę, córkę Beeriego, Chetyty, i
- Basemat, córkę Chetyty Elona.
(35) Były one powodem trosk dla Izaaka i Rebeki.
(Ks. Rodzaju 26:1-35, Biblia Warszawska)
Trzecia żona Ezawa - Mahalata / Basamath
Ezaw, aby zadowolić swoją matkę Rebekę, która nie była szczęśliwa z pierwszych dwóch Chetyckich / Hattyckich żon Ezawa - Judyty i Ady, poszedł do domu swego wuja Izmaela i poślubił jego córkę, księżniczkę Basamath, zwaną też Mahalate.
Później po śmierci pierwszej żony - Judyty, Ezaw poślubił jeszcze jedną kobietę - Oholibamę z domu Seira.(8) Ezaw, widząc też, że córki Kananejczyków nie podobają się ojcu jego, Izaakowi,
(9) poszedł do Ismaela i pojął sobie za żonę, oprócz żon, które już miał, Mahalatę, córkę Ismaela, syna Abrahama, siostrę Nebajota.
(Ks. Rodzaju 28:1-22, Biblia Warszawska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 C 1994-2001
Ezaw otrzymuje od ojca Izaaka Duchowe Błogosławieństwo
>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<(1) A gdy Izaak się zestarzał i oczy jego osłabły, tak że nie widział, wezwał Ezawa, starszego syna swego, i rzekł do niego: Synu mój! A on odpowiedział: Otom ja. (2) I rzekł: Oto się zestarzałem i nie znam dnia śmierci swojej. (3) Weź więc teraz sprzęt swój, kołczan i łuk, wyjdź w pole i upoluj mi zwierzynę, (4) i przyrządź mi smaczną potrawę, którą lubię, i przynieś mi, abym jadł, gdyż chcę cię pobłogosławić, zanim umrę. (5) Rebeka zaś słyszała, gdy Izaak mówił to do Ezawa, syna swego. I wyszedł Ezaw w pole, aby upolować zwierzynę, i przyniósł ją. (6) A Rebeka rzekła do Jakuba, syna swego, mówiąc: Oto słyszałam ojca twego tak mówiącego do Ezawa, brata twego: (7) Przynieś mi zwierzynę i przyrządź mi smaczną potrawę, abym jadł i abym cię pobłogosławił przed obliczem Pana, zanim umrę. (8) Teraz więc, synu mój, posłuchaj głosu mego i uczyń, co ci każę.(9) Idź do trzody i weź mi stamtąd dwoje dorodnych koźląt, ja zaś przyrządzę z nich dla ojca twego smaczną potrawę, którą lubi. (10) Potem zaniesiesz ją ojcu swemu i spożyje ją, aby cię pobłogosławił przed swoją śmiercią.
(11) Wtedy rzekł Jakub do Rebeki, matki swej: Przecież Ezaw, brat mój, jest owłosiony, ja zaś jestem gładki. (12) Ojciec może mnie dotknąć, a wtedy stanę się w jego oczach oszustem i ściągnę na siebie klątwę, a nie błogosławieństwo. (13) Rzekła do niego matka: Niech na mnie spadnie przekleństwo, które miałoby spaść na ciebie, synu mój! Tylko usłuchaj głosu mego, idź i przynieś mi. (14) Wtedy poszedł, wziął i przyniósł matce. A matka jego przyrządziła smaczną potrawę, którą lubił jego ojciec. (15) Potem wzięła Rebeka szaty Ezawa, starszego syna swego, najpiękniejsze, jakie miała u siebie w domu, i ubrała w nie Jakuba, młodszego syna swego. (16) A skórkami koźlęcymi okryła jego ręce i jego gładką szyję. (17) Potem dała w ręce Jakuba, syna swego, smaczną potrawę i chleb, który przygotowała. (18) A on, wszedłszy do ojca swego rzekł: Ojcze mój! Ten zaś odpowiedział: Otom ja, ale kto ty jesteś synu mój? (19) Wtedy Jakub rzekł do ojca swego: Jestem Ezaw, twój pierworodny. Uczyniłem, jak mi kazałeś; wstań, proszę, siądź i jedz z łowów moich, aby błogosławiła mi dusza twoja. (20) A Izaak rzekł do syna swego: Jakże prędko uwinąłeś się z tym, synu mój? On zaś odpowiedział: Pan, Bóg twój, sprawił, że mi się powiodło. (21) Na to rzekł Izaak do Jakuba: Zbliż się, proszę, abym się ciebie dotknął, synu mój, czy to ty jesteś moim synem Ezawem, czy nie. (22) Zbliżył się tedy Jakub do Izaaka, ojca swego, który dotknął się go, i rzekł: Głos jest głosem Jakuba, ale ręce są rękami Ezawa. (23) I nie poznał go, bo ręce jego były owłosione jak ręce Ezawa, brata jego. Wtedy pobłogosławił go. (24) I rzekł: To ty jesteś syn mój Ezaw? A on odpowiedział: Jestem. (25) Na to rzekł: Podaj mi, bym jadł z łowów syna mego, aby błogosławiła ci dusza moja. Wtedy mu podał, a on jadł. Przyniósł mu też wina, a on pił. (26) I rzekł do niego ojciec jego Izaak: Zbliż się, proszę, i pocałuj mnie, synu mój. (27) Zbliżył się przeto i pocałował go. A gdy poczuł woń szat jego, pobłogosławił go, mówiąc:
Oto woń syna mego jako woń pola, które pobłogosławił Pan. (28) Niech ci Bóg da rosę niebios i żyzność ziemi, oraz obfitość zboża i wina. (29) Niechaj ci służą ludy i niechaj ci pokłon oddają narody. Bądź panem braci twoich, a niech ci pokłon oddają synowie matki twojej. Kto ciebie przeklinać będzie, niech będzie przeklęty, a kto tobie błogosławić będzie, niech będzie błogosławiony.
(30) A gdy Izaak skończył błogosławienie Jakuba, a Jakub tylko co odszedł od Izaaka, ojca swego, wrócił Ezaw, brat jego, z łowów. (31) Również on przyrządził smaczną potrawę i przyniósł ją ojcu swemu, i rzekł do ojca: Niech wstanie ojciec mój i nich je z łowów syna swego, aby mi błogosławiła dusza twoja. (32) Wtedy rzekł do niego Izaak, ojciec jego: Kto ty jesteś? A on powiedział: Jam jest syn twój, pierworodny twój, Ezaw. (33) Izaak przeląkł się ogromnie i rzekł: Któż to więc był ten, co upolował zwierzynę i przyniósł mi, i ja jadłem ze wszystkiego, zanim ty przyszedłeś, i pobłogosławiłem go? Wobec tego on będzie błogosławiony. (34) Gdy Ezaw usłyszał słowa ojca swego, podniósł głośny i pełen goryczy krzyk i rzekł do ojca: Pobłogosław także mnie, ojcze mój. (35) A on rzekł: Brat twój przyszedł podstępnie i wziął błogosławieństwo twoje. (36) Wtedy rzekł: Słusznie nazwano go Jakub, podszedł mnie bowiem już dwukrotnie, wziął moje pierworodztwo, a teraz wziął moje błogosławieństwo. I rzekł jeszcze: Czy nie zachowałeś i dla mnie błogosławieństwa? (37) A Izaak odpowiedział i rzekł do Ezawa: Oto ustanowiłem go panem nad tobą i dałem mu za sługi wszystkich pobratymców jego, zapewniłem mu zboże i wino; cóż więc mogę jeszcze dla ciebie uczynić, synu mój? (38) A Ezaw rzekł do ojca swego: Czy tylko jedno błogosławieństwo masz, ojcze? Pobłogosław także mnie, ojcze mój! I Ezaw zaczął głośno płakać. (39) Izaak zaś, ojciec jego, odpowiedział i rzekł do niego: Oto z dala od urodzajnej ziemi będzie siedziba twoja, z dala od rosy niebieskiej z góry. (40) Z miecza twego żyć będziesz i bratu twemu służyć będziesz, ale gdy wytężysz siły, zrzucisz z szyi jarzmo jego. (41) Dlatego znienawidził Ezaw Jakuba z powodu błogosławieństwa, którym go pobłogosławił ojciec, i taki powziął Ezaw zamiar: Zbliżają się dni żałoby po ojcu moim. Wtedy zabiję brata mego Jakuba. (42) Rebece doniesiono słowa Ezawa, starszego jej syna. Wtedy ona kazała przywołać Jakuba, młodszego syna, i rzekła do niego: Brat twój, Ezaw, chce zemścić się na tobie i zabić cię. (43) Posłuchaj więc, synu mój, głosu mego, wstań i uciekaj do Haranu, do Labana, brata mego. (44) Zamieszkaj u niego przez jakiś czas, aż przejdzie złość brata twego, (45) a gdy przeminie gniew brata twego przeciwko tobie i zapomni o tym, coś mu uczynił, dam ci znać i sprowadzę cię stamtąd. Czemu jednego dnia miałabym was obu utracić? (46) Potem rzekła Rebeka do Izaaka: Obmierzło mi życie moje z powodu córek Chetytów. Jeśliby i Jakub miał pojąć za żonę którąś z córek Chetytów, mieszkających w tym kraju, to po cóż miałabym jeszcze żyć?
(Ks. Rodzaju 27:1-46, Biblia Warszawska)
KRONIKA EDOMU
KALENDARZ WYDARZEŃ
________________________
Wiek XXI - XX pne. - Okres życia Ezawa / Edomu
_______________________________________________
Wiek XIX - XI pne. - I-szy Okres Królestwa Edomu
________________________________________________
Wiek X - VIII pne. - Wojny Edomu z Izraelem
________________________________________________
Wiek VII - VI pne. - Edom, Aram i Assyria
________________________________________________
Wiek V - IV pne. - Edom w okresie Babilońskim
Wiek III - II pne. - Idumea / Edom w okresie Hellenistycznym
Wiek II pne. - Idumea / Edom podczas wojen Machabejskich
Wiek I pne. - Idumea / Edom i Dynastia Herodów
Wiek I ne. - Idumea / Edom i początki Chrześcijaństwa
Wiek II ne. - Rzym pod wpływami Żydów - prześladowanie Chrześcijan
Wiek III - XII ne. - Bizancjum - nowy Chrześcijański Edom