AUTOR KSIĘGI HIOBA

Od Księgi Rodzaju do Apokalipsy, informacje o datach i miejscach powstania poszczególnych ksiąg i ich autorach

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

AUTOR KSIĘGI HIOBA

Post autor: George »

"Księga Hioba uważana jest za najpiękniejsze dzieło literackie w hebrajskim języku. (Proszę nie mylić tego języka z językiem żydowskim)

Jest to poemat i wszyscy uczeni zgodnie oświadczają, że żadne tłumaczenie nie oddało temu dziełu sprawiedliwości.

"Księga Hioba uznana jest prawie jednogłośnie za najwznioślejszy poemat religijny na świecie",


powiedział Samuel Cox. Zaś Tomasz Carlyle wydał o niej taką ocenę:

"Księga ta jest najwspanialszym dziełem kiedykolwiek napisanym. W Biblii ani poza Biblią, nie masz żadnego innego dzieła, które pod względem doskonałości literackiej mogłoby się równać z księgą Hioba".


Kogo Bóg użył do napisania tej księgi ?
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jordan
Posty: 10
Rejestracja: 07 gru 2013, 13:54

Post autor: Jordan »

Zarówno uczeni żydowscy, jak iwczesnochrześcijańscy uznają za pisarza Księgi Hioba - Mojżesza.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jordan pisze:Zarówno uczeni żydowscy, jak iwczesnochrześcijańscy uznają za pisarza Księgi Hioba - Mojżesza.
Mieli rację, ale tylko częściowo. O ile prolog i epilog Księgi Hioba, pisany prozą, można by było przypisać Mojżeszowi, to centralna, poetycka część byłą napiszana innym dialektem niż pozostałe księgi Biblii, pisane dialektem Jerozolimskim.

Ponad sto wyrazów w Księdze Hioba nie zostało przetłumaczone na język żydo-hebrajski, prawdopodobnie Mojżesz nie znał znaczenia tych słów.

Według Septuaginty Hiob i jego dwaj przyjaciele to Edomici, potomkowie Ezawa. Może by więc wśród Edomitów / Idumejczyków poszukać kto napisał Księgę Hioba.
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jordan
Posty: 10
Rejestracja: 07 gru 2013, 13:54

Post autor: Jordan »

George pisze: O ile prolog i epilog Księgi Hioba, pisany prozą, można by było przypisać Mojżeszowi, to centralna, poetycka część byłą napiszana innym dialektem niż pozostałe księgi Biblii, pisane dialektem Jerozolimskim.
Z tego co wiem, to zarówno styl jak ijęzyk fragmentów poetyckich poświadczają, że oryginał powstał wjęzyku hebrajskim. A waśnie tym językiem władał Mojżesz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jordan pisze:
George pisze: O ile prolog i epilog Księgi Hioba, pisany prozą, można by było przypisać Mojżeszowi, to centralna, poetycka część byłą napiszana innym dialektem niż pozostałe księgi Biblii, pisane dialektem Jerozolimskim.
Z tego co wiem, to zarówno styl jak ijęzyk fragmentów poetyckich poświadczają, że oryginał powstał wjęzyku hebrajskim. A waśnie tym językiem władał Mojżesz.
Języka Hebrajskiego Mojżesz się nauczył żyjąc przez 20 lat u swojego teścia Jetry, pasąc jego bydło krainie Midian / Edomie. Tam też najprawdopodobniej poznał Księgę Hioba.

Język Hebrajski, o trochę innym dialekcie niż późniejszy żydo-hebrajski, był językiem Edomiów / Idumejczyków. Za czasów Chrystusa stolicą Edomu / Idumei było rodzinne miasto Jana Chrzciciela - HEBRON. W roku 4 AD. Herod Antypas wypędził Żydów ze stolicy Galilei - miasta Sephoris (obecnego Nazaretu) i zasiedlił je Idumejczykami - potomkami Ezawa.

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Edomite_language

Edomici używali języka i alfabetu hebrajskiego (który sami stworzyli) do VI wieku pne., później przyjęli język Aramejski - język jakim posługiwał się Chrystus, jego Matka i Apostołowie.
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

Trochę o Heberze i języku hebrajskim:

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1962_3_08.htm
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jachu pisze:Trochę o Heberze i języku hebrajskim:

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1962_3_08.htm
Jakub / Izrael ze swoją rodziną wyemigrowali z Kananu, kraju Hebrajczyków, jako mała rodzina, i żyjąc w Egipcie przez ponad 400 lat zatracili oni język i kulturę hebrajską.

W Kananie pozostali Hebrajczycy z rodu Ezawa /'Edomu, późniejsi Idumejczycy. To oni stworzyli kulturę i pismo Hebrajskie, do którego Żydzi dziś roszczą sobie prawo. W języku Edomitów powstała Kksiega HIOBA.


Wykopaliska archeologiczne prowadzone na terenie Jordanu przez Kalifornijski Uniwersytet San Diego, czy przez Prof. Piotra Bieńkowskiego z Anglii, dają nam poznać historię Edomu - zapomnianego??? narodu który tworzył zachodnią cywilizację.

Poniżej kilka notek o Edomie. Pierwsza pochodzi od Marty Sharp Joukowskiej, emerytowanego Profesora z Uniwersytetu Brauna na Wyspie Rhodos, USA, obecnego dyrektora wykopalisk archeologicznych na terenie Jordanu, gdzie pracuje ona na terenie Wielkiej Świątyni w antycznej Petrze.

"Według tradycji, w okresie ok. 1200 pne. obszar Petry (choć niekoniecznie obszar wykopaliska) był zamieszkiwany przez Edomitów i ten obszar był znany jako Edom ("czerwony").

Zanim Izraelici podbili te tereny, Edomici kontrolowali szlaki handlowe od Południowej Arabii do Damaszku, na północ od Edomu.

Mało jest wiadomo o Edomitach na terenie samej Petry, ale jako naród, znani oni byli

z ich mądrości,

z ich piśmiennictwa,

ich tekstylnego przemysłu,

z ich wspaniałej wysokiej jakości ceramiki,

i wysokiej jakości wyrobów metalurgicznych".


http://www.brown.edu/Departments/Joukow ... story.html


Druga notka dotyczy wykopalisk na terenach antycznego Edomu, prowadzonych przez University of California, San Diego i Department of Antiquities z Jordanu.
Pod kierunkiem Profesora Levy, w skład międzynarodowego zespłu archeologów wchodzili: Russell Adams z McMaster University, Canada; Mohammad Najjar, Department of Antiquities, Jordan i Professor Andreas Hauptmann, German Mining Museum

Wykopaliska archeologiczne w Khirbat an-Nahs w Jordanie, prowadzone w latach 2002 - 2004 przez Uniwersytet Kalifornii z San Diego, dały nam możliwość nowego spojrzenia na historię Edomu, gdyż odkryte przedmioty i dowody osiadłej społeczności sięgają wieków od trzynastego do dziesiątego pne.

"Tereny nizinne Edomu, obfitujące w rudę miedzi, były ignorowane przez archeologów z powodu oczywistych trudności pracy w tym bardzo suchym regionie.
Ale z antropologicznej perspektywy, i używając wysoko precyzyjnej techniki datowania węglem, nowe archeologiczne poszukiwania potwierdziły dwa główne okresy produkcji miedzi - od 12-tego do 11-tego wieku pne., i od 10-tego do 9-tego wieku pne.

Z tych okresów, znaleziono dowody konstrukcji masywnych fortyfikacji i produkcji metalu na skalę przemysłową, jak również ponad sto obiektów budowlanych".

http://ucsdnews.ucsd.edu/newsrel/soc/EDOM.asp

"The Edomite lowlands, home to a large copper ore zone, have been ignored by archaeologists because of the logistical difficulties of working in this hyper-arid region.

But with an anthropological perspective, and using high precision radiocarbon dating, this new research demonstrates two major phases of copper production—during the 12th to 11th centuries B.C. and the 10th to 9th centuries B.C.

In this period evidence was found of construction of massive fortifications and industrial scale metal production activities, as well as over 100 building complexes."


Hykosi - Królowie Pasterze, którzy podbili Egipt w 17 wieku pne. i rządzili z Avaris, byli Edomitami, a ich król Khian zarządzał - jak w obietnicy danej Abrahamowi - od Nilu do Eufratu, gdzie znajdują sie archeologiczne dowody jego wpływów.

Obrazek
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

George pisze:Jakub / Izrael ze swoją rodziną wyemigrowali z Kananu, kraju Hebrajczyków, jako mała rodzina, i żyjąc w Egipcie przez ponad 400 lat zatracili oni język i kulturę hebrajską.
Ezaw miał czyste intencje ???

1 Moj. 33:1-20
1. A podniósłszy Jakób oczy swe ujrzał, a oto, Ezaw idzie, a z nim cztery sta mężów; i rozdzielił dzieci, z osobna Lii, i z osobna Racheli, i z osobna dwu służebnic.
2. I postawił służebnice, i dzieci ich, na przodku, a Liję, i syny jej, za nimi, Rachelę zaś z Józefem na ostatku.
3. A sam szedł przed nimi, i pokłonił się aż do ziemi siedem kroć, niż przyszedł do brata swego.
4. I zaszedł mu drogę Ezaw, i obłapiwszy go, upadł na szyję jego, i całował go; i płakali.
5. Potem podniósłszy ( Ezaw ) oczy swe, ujrzał żony i dzieci, i rzekł: A ci co zacz są, twoiż to? i odpowiedział: Dziatki to są, które Bóg dał z łaski słudze twemu.
6. I przybliżyły się służebnice i synowie ich, a pokłoniły się.
7. Przybliżyła się też i Lija, i dzieci jej, i pokłonili się; a potem przybliżył się Józef i Rachel, i pokłonili się.
8. I rzekł Ezaw: A ów wszystek hufiec na co, z którymem się spotkał? Odpowiedział Jakób: Abym znalazł łaskę przed oczyma pana mego.
9. Tedy rzekł Ezaw: Mam ja dosyć, bracie miły, miej ty swoje.
10. I rzekł Jakób: Nie tak będzie proszę; jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, weźmij upominek mój z ręki mojej, przeto, iżem widział oblicze twoje, jakobym widział oblicze Boże, i łaskawieś mię przyjął;
11. Przyjmijże proszę dar mój, którym ci przyniósł, gdyż mię hojnie błogosławił Bóg, a mam wszystkiego dosyć. A tak uprosił go, że to przyjął.
12. Tedy rzekł Ezaw: Ruszmy się, a idźmy, a ja pójdę przed tobą.
13. I odpowiedział mu Jakób: Wie pan mój, że z sobą mam dziatki młode, i owce kotne, i krowy cielne, które jeźlibym przegnał dnia jednego, pozdychają wszystkie stada.
14. Niech w przód proszę jedzie pan mój przed sługą swoim, a ja poprowadzę się z lekka, jako zdąży trzoda, która jest przede mną, i jako nadążą dzieci, aż przyjdę do pana mego do Seir.
15. Tedy rzekł Ezaw: Niech wżdy zostawię przy tobie cokolwiek ludu, który jest ze mną. A on odpowiedział: A na cóż to? byłem znalazł łaskę w oczach pana mego.
16. I wrócił się dnia onego Ezaw drogą swą do Seir.
17. A Jakób obrócił się do Suchot, i zbudował sobie dom, i dla stad swoich poczynił obory, a dla tego nazwał imię miejsca onego Suchot.
18. I przyszedł Jakób zdrowo do miasta Sychem, które było w ziemi Chananejskiej, gdy się wrócił z Padan Syryjskiego, i położył się przed miastem.
19. I kupił część pola, na którem rozbił namiot swój, od synów Hemora, ojca Sychemowego, za sto jagniąt;
20. A postawił tam ołtarz, i nazwał go: Mocny Bóg Izraelski.
(BG)

Po 400-stu letniej niewoli w Egipcie,potomkowie Jakuba wyszli z Egipskiej niewoli zakończonej 10-ma plagami dla Egipcjan. Przeszli cudownie przez Morze Czerwone,a potem wędrując,otrzymali Zakon z 10-ciorgiem Przykazań,oraz wielkie obietnice. Co w tym czasie robili Edomici??? Dostali coś od Boga???
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Potomkowie Ezawa

Post autor: George »

Jachu pisze:
George pisze:Jakub / Izrael ze swoją rodziną wyemigrowali z Kananu, kraju Hebrajczyków, jako mała rodzina, i żyjąc w Egipcie przez ponad 400 lat zatracili oni język i kulturę hebrajską.
Ezaw miał czyste intencje ???

1 Moj. 33:1-20
1. A podniósłszy Jakób oczy swe ujrzał, a oto, Ezaw idzie, a z nim cztery sta mężów; i rozdzielił dzieci, z osobna Lii, i z osobna Racheli, i z osobna dwu służebnic.
2. I postawił służebnice, i dzieci ich, na przodku, a Liję, i syny jej, za nimi, Rachelę zaś z Józefem na ostatku.
3. A sam szedł przed nimi, i pokłonił się aż do ziemi siedem kroć, niż przyszedł do brata swego.
4. I zaszedł mu drogę Ezaw, i obłapiwszy go, upadł na szyję jego, i całował go; i płakali.
5. Potem podniósłszy ( Ezaw ) oczy swe, ujrzał żony i dzieci, i rzekł: A ci co zacz są, twoiż to? i odpowiedział: Dziatki to są, które Bóg dał z łaski słudze twemu.
6. I przybliżyły się służebnice i synowie ich, a pokłoniły się.
7. Przybliżyła się też i Lija, i dzieci jej, i pokłonili się; a potem przybliżył się Józef i Rachel, i pokłonili się.
8. I rzekł Ezaw: A ów wszystek hufiec na co, z którymem się spotkał? Odpowiedział Jakób: Abym znalazł łaskę przed oczyma pana mego.
9. Tedy rzekł Ezaw: Mam ja dosyć, bracie miły, miej ty swoje.
10. I rzekł Jakób: Nie tak będzie proszę; jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, weźmij upominek mój z ręki mojej, przeto, iżem widział oblicze twoje, jakobym widział oblicze Boże, i łaskawieś mię przyjął;
11. Przyjmijże proszę dar mój, którym ci przyniósł, gdyż mię hojnie błogosławił Bóg, a mam wszystkiego dosyć. A tak uprosił go, że to przyjął.
12. Tedy rzekł Ezaw: Ruszmy się, a idźmy, a ja pójdę przed tobą.
13. I odpowiedział mu Jakób: Wie pan mój, że z sobą mam dziatki młode, i owce kotne, i krowy cielne, które jeźlibym przegnał dnia jednego, pozdychają wszystkie stada.
14. Niech w przód proszę jedzie pan mój przed sługą swoim, a ja poprowadzę się z lekka, jako zdąży trzoda, która jest przede mną, i jako nadążą dzieci, aż przyjdę do pana mego do Seir.
15. Tedy rzekł Ezaw: Niech wżdy zostawię przy tobie cokolwiek ludu, który jest ze mną. A on odpowiedział: A na cóż to? byłem znalazł łaskę w oczach pana mego.
16. I wrócił się dnia onego Ezaw drogą swą do Seir.
17. A Jakób obrócił się do Suchot, i zbudował sobie dom, i dla stad swoich poczynił obory, a dla tego nazwał imię miejsca onego Suchot.
18. I przyszedł Jakób zdrowo do miasta Sychem, które było w ziemi Chananejskiej, gdy się wrócił z Padan Syryjskiego, i położył się przed miastem.
19. I kupił część pola, na którem rozbił namiot swój, od synów Hemora, ojca Sychemowego, za sto jagniąt;
20. A postawił tam ołtarz, i nazwał go: Mocny Bóg Izraelski.
(BG)

Po 400-stu letniej niewoli w Egipcie,potomkowie Jakuba wyszli z Egipskiej niewoli zakończonej 10-ma plagami dla Egipcjan. Przeszli cudownie przez Morze Czerwone,a potem wędrując,otrzymali Zakon z 10-ciorgiem Przykazań,oraz wielkie obietnice. Co w tym czasie robili Edomici??? Dostali coś od Boga???
Jak widzisz EZAW miał czyste intencje, i Bóg Abrahama wynagrodził go za to szczodrze.
Jetro, u którego Mojżesz pasł bydło przez 20 lat, to potomek Kenaza, a Kenaz to syn Elifaza, jednego z przyjaciół Hioba.

Elifaz był pierworodnym synem EZAWA, i faktycznym przenosicielem Błogosławieństwa które Bóg udzielił Abrahamowi.

A co zrobił Mocny Bóg Izraela ze swoim ludem ?
Wyprowadził ich z Egiptu aby wyginęli na pustyni, a ich potomków użył do mordowania ludzi, i nawet niczemu niewinnych zwierząt :(

Elifaza i jego Boga, Boga Abrahama, znamy bardzo dobrze z Księgi Bioba.

O Elifazie, królu Themanitów trochę więcej można poczytać w temacie Minejczycy / Minojczycy

http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.php?t=10769

ELIFAZ, który odwiedza chorego HIOBA, to nie kto inny jak PIERWORODNY syn PIERWORODNEGO syna IZAAKA - EZAWA, i prawnuk ABRAHAMA (Ks. Rodz. 36; Ks. Hioba 2 i 42 - Septuaginta LXX)

ABRAHAM
IZAAK
EZAW
ELIFAZ


Sam HIOB był też potomkiem ABRAHAMA, jak pisze w Ksiedze Rodzaju i w Księdze Hioba w Chrześcijańskiej Biblii - Septuagincie, HIOB był synem ZARY, ZARA byli synem REULA, REUL był synem EZAWA, a EZAW był Pierworodnym synem IZAAKA.

ABRAHAM
IZAAK
EZAW
REUL
ZARA
HIOB


Jest to wersja Księgi Hioba z Septuaginty LXX, oficjalnej Biblii Chrześcijańskiej z pierwszych wieków naszej ery. Septuaginta była też Biblią z której nauczał sam Chrystus.

Septuaginta - Hiob 42,

"17. I umarł Hiob jako starzec, syty dni życia.

17a. A napisane jest, że on znowu wstanie razem z tymi, których Pan wskrzesi.

17b. Ten człowiek (Hiob) jest opisany w Syryjskiej (Aramejskiej / Ormiańskiej) Biblii jako żyjący w krainie Ausis, na granicy Edomu i Arabi, i miał on wcześniej na imię Jobab.

17c. Wziął sobie za żonę Arabkę i zrodził z nią syna, któremu dał imię Ennon. Jego natomiast ojcem był Zare, syn potomków Ezawa, a matką - Bosorra.
Był on (Hiob) piąty (piątą generacją) po Abrahamie.

17d. A oto wykaz królów panujących w Edomie, którego władcą był także on: Pierwszy był Balak, syn Beora, a jego stolica nazywała się Dennaba. Po Balaku królował Jobab, nazywany Hiobem, a po nim Asom, który był władcą pochodzącym z Thajmanitis. Po nim nastał Adad, syn Barada. Rozgromił on Madiama na równinie Moabu. Jego stolica nazywała się Geththajm.

17e. Przyjaciółmi, którzy do niego przyszli, byli:

Elifas, syn Ezawa, król plemienia Thajmanów;

Baldad, władca Suchajczyków;

Sufar, król Minajczyków."


Poniżej Linki do antycznych wydań księgi Hioba tłumaczonych na angielski.

http://www.ecmarsh.com/lxx/Job/index.htm – Septuaginta LXX

http://khazarzar.skeptik.net/biblia/coptic/job_copt.pdf - link do Księgi Hioba w Antycznej Koptyjskiej Biblii.

Pozdrawiam
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

1 Moj. 25:19-28
19. A takie są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Abraham zrodził Izaaka.
20. Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Paddan-Aram, siostrę Labana, Aramejczyka.

21. Izaak modlił się do Pana za żonę swoją, bo była niepłodna, a Pan wysłuchał go i Rebeka, żona jego, poczęła.
22. A gdy dzieci trącały się w jej łonie, rzekła: Jeżeli tak się zdarza, to czemu mnie to spotyka? Poszła więc zapytać Pana.
23. A Pan rzekł do niej: Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego. Jeden naród będzie miał przewagę nad drugim, starszy będzie służył młodszemu.
24. A gdy nadszedł czas porodu, okazało się, że w jej łonie były bliźnięta.
25. I wyszedł pierwszy, rudy, cały jak płaszcz włochaty; i nazwano go Ezaw.

26. Następnie wyszedł brat jego, a ręką swą trzymał za piętę Ezawa; i nazwano go Jakub. Izaak zaś miał sześćdziesiąt lat, gdy ich zrodził.
27. A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był mężem biegłym w myślistwie i żył na stepie. Jakub zaś był mężem spokojnym, mieszkającym w namiotach.
28. Izaak miłował Ezawa, bo lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba.
(BW)
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Podstawa Chrześcijaństwa

Post autor: George »

Jachu pisze:1 Moj. 25:19-28
19. A takie są dzieje rodu Izaaka, syna Abrahama: Abraham zrodził Izaaka.
20. Izaak miał czterdzieści lat, gdy pojął za żonę Rebekę, córkę Betuela, Aramejczyka z Paddan-Aram, siostrę Labana, Aramejczyka.

21. Izaak modlił się do Pana za żonę swoją, bo była niepłodna, a Pan wysłuchał go i Rebeka, żona jego, poczęła.
22. A gdy dzieci trącały się w jej łonie, rzekła: Jeżeli tak się zdarza, to czemu mnie to spotyka? Poszła więc zapytać Pana.
23. A Pan rzekł do niej: Dwa narody są w łonie twoim i dwa ludy wywiodą się z żywota twego. Jeden naród będzie miał przewagę nad drugim, starszy będzie służył młodszemu.
24. A gdy nadszedł czas porodu, okazało się, że w jej łonie były bliźnięta.
25. I wyszedł pierwszy, rudy, cały jak płaszcz włochaty; i nazwano go Ezaw.

26. Następnie wyszedł brat jego, a ręką swą trzymał za piętę Ezawa; i nazwano go Jakub. Izaak zaś miał sześćdziesiąt lat, gdy ich zrodził.
27. A gdy chłopcy wyrośli, Ezaw był mężem biegłym w myślistwie i żył na stepie. Jakub zaś był mężem spokojnym, mieszkającym w namiotach.
28. Izaak miłował Ezawa, bo lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba.
(BW)

Gdybyś był Chrześcijaninem to wiedział byś że służenie drugiemu człowiekowi to podstawowa zasada Chrześcijaństwa.

Ale rozumiem że wyrastając w mesyjaniźmie - judo-chrześcijaństwie, lub jeszcze gorzej, w judaiźmie opartym na nienawistnym Talmudzie, ta idea służenia drugiemu człowiekowi jest dla ciebie zupełnie obca :(

Ezaw był po prostu pierwszym Chrześcijaninem - Prototypem Chrystusa !!!


Ezaw / Edom był poczęty aby służyć, a służenie bliźniemu to podstawowa zasada Chrześcijaństwa.

Cesarz rzymski - Marek Aureliusz Antonina, uważał stanowisko władcy za rodzaj służby publicznej.

Dwa tysiące lat wcześniej Ezaw też służył innym jako król, i z historii znamy go jako Lipit-Eshtara - króla Isinu, Sumeru i Akkadu.


Jeśli znasz angielski, w co wątpię, to poczytaj sobie o 'włochatych' potomkach 'włochatego' Ezawa, takich jak Hiob, Einstein, Aleksander Wielki czy Cesarze Imperium Rzymskiego. Mnie też możesz do 'włochatych' zaliczyć :)

E1b1b; The Y-DNA Haplogroup of Edom, not of Israel

http://machpelahcave.website/e1b1b-dna-edom/
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

Angielski nie jest dla mnie wyznacznikiem wszelkiej wiedzy i prawdy.

Zdefiniuj określenie Chrześcijanin.Zobaczymy Twoje zrozumienie i wiedzę.
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jachu pisze:Angielski nie jest dla mnie wyznacznikiem wszelkiej wiedzy i prawdy.

Zdefiniuj określenie Chrześcijanin.Zobaczymy Twoje zrozumienie i wiedzę.
CHRZEŚCIJANIN - ochrzczony i żyjący według nauki Chrystusa.


Czy poznałeś naukę Chrystusa ???
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

EMET
Posty: 11244
Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31

Post autor: EMET »

EMET:
Wyłącznie merytorycznie ---

W Rodzaju [Bereszith; Genesis] 25:24-26 czytamy: „24 Z czasem dopełniły się jej [czyli: ‘Rebeki’; por. ww. 20, 21] dni, by urodziła, i oto były w jej łonie bliźnięta [por. ww. 22, 23]. „25 I wyszedł pierwszy, cały czerwony jak urzędowa szata włosiana; toteż nazwano go imieniem Ezaw. 26 Potem zaś wyszedł jego brat i ręką trzymał się pięty Ezawa; nazwano go więc imieniem Jakub. A Izaak miał sześćdziesiąt lat, gdy ona ich urodziła.” -- oddanie w ‘PNŚ’.
w. 25: „I wyszedł pierwszy, cały czerwony jak urzędowa szata włosiana; toteż nazwano go imieniem Ezaw.”.
Analitycznie, mamy: &#8222;I wyszedł pierwszy&#8221; - hebr.: < văjj&#275;c&#275;` h&#257;r&#301;`šôn > /= < văjj&#275;c&#275;` h&#257;r&#301;`szôn >/, gdzie we frazie < h&#257;r&#301;`šôn >, mamy rodzajnik < h&#257; > oraz < r&#301;`šôn > /= < r&#301;`šôn >/ = &#8222;pierwszy&#8221;.
Dalej, mamy: &#8222;cały czerwony jak urzędowa szata włosiana&#8221; - hebr.: &#1488;&#1463;&#1491;&#1456;&#1502;&#1493;&#1465;&#1504;&#1460;&#1428;&#1497; &#1499;&#1468;&#1467;&#1500;&#1468;&#1430;&#1493;&#1465; &#1499;&#1468;&#1456;&#1488;&#1463;&#1491;&#1468;&#1462;&#1443;&#1512;&#1462;&#1514; &#1513;&#1474;&#1461;&#1506;&#1464;&#1425;&#1512; -- < `ădhmônî k&#365;lô k&#7498;`ădd&#277;r&#277;th &#349;&#275;´&#257;r >, gdzie < `ădhmônî k&#365;lô > = &#8222;czerwony cały&#8221; [rdz. < `ădhmônî > = &#8222;czerwony; rudy; rumiany; lisowaty&#8221;, jak to mamy obj. jak w różnych &#8216;Słownikach&#8217;]; < k&#365;lô >, od rdz.: < k&#333;l > = m.in.: &#8222;całość; wszystko; wszelki; cały; razem&#8221; [&#8216;Briks, str. 163]; < k&#7498;`ădd&#277;r&#277;th &#349;&#275;´&#257;r >, gdzie < k&#7498; > = m.in: &#8222;jak...; tak jak...; jakby; taki sam, jak...; podobny&#8221; [&#8216;Briks&#8217;, str. 159]; < `ădd&#277;r&#277;th > = &#8222;płaszcz&#8221;/jedno ze znaczeń/; < &#349;&#275;´&#257;r > [rdzenny!] = &#8222;m włos; owłosienie; coll włosy; kudły. [&#8216;Briks&#8217;, str. 344, 1. hasło od góry]; objaśn.: m = masculinum; coll = znaczenie kolektywne. Na bazie rdz. hebr. < `ădd&#277;r&#277;th >, mamy ponadto takie oto miejsca w &#8216;BH&#8217;: Joz 7:21, 24; 1Król 19:13, 19; 2Król 2:8, 13, 14; Ezech 17:8; Jon 3:6; Zach 11:3; 13:4. Na bazie rdzennego < &#349;&#275;´&#257;r >, mamy 40 miejsc w tekście &#8216;BH&#8217; [które tutaj nie wyszczególnię]. W identycznym [jak w Gen 25:25] zapisie, mamy m.in. w: 2Król 1:8; Zach 13:4; Ps 68:22/21/ [vide].

Analitycznie odn. w. 26 [we fragmentach] --
&#8222;i ręką trzymał się pięty Ezawa&#8221;, po hebr.: &#1493;&#1456;&#1497;&#1464;&#1491;&#1444;&#1493;&#1465; &#1488;&#1465;&#1495;&#1433;&#1462;&#1494;&#1462;&#1514;&#1433; &#1489;&#1468;&#1463;&#1506;&#1458;&#1511;&#1461;&#1443;&#1489; &#1506;&#1461;&#1513;&#1474;&#1464;&#1428;&#1493; -- < v&#7498;j&#257;dhô `&#333;&#7717;&#277;z&#277;th bă´&#170;q&#275;bh ´&#275;&#349;&#257;v > /= < v&#7498;j&#257;dhô `&#333;ch&#277;z&#277;th bă´&#170;q&#275;w ´&#275;&#349;&#257;v >/. Szczegółowo, mamy w kolejności: < v&#7498;j&#257;dhô > = &#8222;i ręką&#8221; [gdzie rdz. < j&#257;dh > = &#8222;ręka&#8221;]. Hebr. < `&#333;ch&#277;z&#277;th >, od rdzennej formy < `&#257;chăz >, na bazie rdzenia < ` &#7717; z > /= < ` ch z >/ = m.in.: &#8222;chwycić; trzymać; złapać; przymocować&#8221; [&#8216;Briks&#8217;, str. 27]. Hebr. < bă´&#170;q&#275;bh >, gdzie: < > = przyimek /np. &#8222;za&#8221;/, < ´&#170;q&#275;bh > /= < ´&#170;q&#275;w >/ od formy rdzennej - < ´&#257;q&#275;bh > /= < ´&#257;q&#275;w >/ = m.in. &#8222;pięta&#8221;. Zapis imienia &#8222;Ezaw&#8221;, jak dostrzec można, to&#8206; &#1506;&#1461;&#1513;&#1474;&#1464;&#1493; -- < ´&#275;&#349;&#257;v >, czyli przez litery a[jin] oraz s[in] nie przez s[ameach]. s[in] = &#349;; s[amech] = s. Notacja a[jin] &#8211; ´, natomiast a[lef] &#8211; `. Powtórzę objaśnienie odnośnie formy < &#349;&#275;´&#257;r > [też przez s[in]!] --
< &#349;&#275;´&#257;r > [rdzenny!] = &#8222;m włos; owłosienie; coll włosy; kudły..&#8221; [j.w.].

Kolejna rozptrywana partia w. 26. -- &#8222;nazwano go więc imieniem Jakub.&#8221;, w zapisie po hebrajsku -- &#8206; &#1493;&#1463;&#1497;&#1468;&#1460;&#1511;&#1456;&#1512;&#1464;&#1445;&#1488; &#1513;&#1473;&#1456;&#1502;&#1430;&#1493;&#1465; &#1497;&#1463;&#1506;&#1458;&#1511;&#1465;&#1425;&#1489; -- < văjj&#301;qr&#257;` š&#7498;mô jă´&#170;q&#333;bh > /= < văjj&#301;qr&#257;` sz&#7498;mô jă´&#170;q&#333;w >/. Mamy więc - w oparciu o zapis hebr. - notację imienia &#8222;Jakub&#8221; per &#8222;Jaakow&#8221; [z formy &#8222;Jaaqobh&#8221;]. < ´&#257;q&#275;bh > /= < ´&#257;q&#275;w >/ -- przypomnę -- to m.in. &#8222;pięta&#8221;. Jak to ma miejsce nie tylko w tym przypadku, dopiero zapis hebrajski - wraz z kontekstem bezpośrednim [bliskim lub otaczającym] - pozwala nam dostrzec niuans co do nadanego/nadawanego imienia. Takoż w przypadku /przykładowo/ imion: &#8222;Izaak&#8221;, &#8222;Jezus&#8221; [Jehoszua &#8211; vide hebr. wersje transl. Mat 1:21] i wielu innych. Dopiero wgląd w zapis hebrajski pozwala dostrzec niekiedy tzw. &#8216;grę słów&#8217;. Objaśnianie imion własnych - etymologicznie - odbywa się fachowo, gdy bazujemy na wyjściowym oryginalnym [w jakimś języku] zapisie [tutaj: hebrajskim z &#8216;BH&#8217;].

Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Księgi”