Co znaczą słowa" I nie wódź nas na pokuszenie.."

[nike]

Ty sama takie słowa dobrałaś z kilku możliwości.

Oczywiście,że ja sama, ale z zestawu wyrazów, greckich---koine-- przetłumaczonych na j. polski. Tak jak napisałeś z KILKU MOZLIWOŚCI

[George]

Dawid dobrze cię podsumował - jak dziecko w ciemności

Eno wobec tak rasowego i wytrawnego teologa jak Dawid to wiadomo, że ja będę w ciemności.

co ma "karanie Pańskie" i jego "doświadczanie"
z zachowaniem nas ode złego i jego pokus?
- gdzie ty tu widzisz analogię

''I nie wódż nas na pokuszenie'' - tak co niedziela na stojąco mówisz, a nie zachowaj nas od pokus. No chyba, że ewoluowaliście.

Oni nie musieli wcale ewoluować RN, ponieważ większość z nich to Izraelici - potomkowie szczepów Jakuba / Izraela, i ich obecna modlitwa z żydo-chrześcijańskiego katechizmu, zawierająca ten wers:

"Ojcze nasz, któryś jest w niebie…i nie wódź nas na pokuszenie…amen".

jest orginalną modlitwą synów Jakuba / Izraela do ich Ojca - Zwodziciela.

Znajdziesz tę modlitwę w Didache, Rozdział 8:2, gdzie określenie 'dwunastu apostołów' NIE odnosi się do uczniów Chrystusa, lecz do synów Jakuba / Izraela - założycieli 'dwunastu szczepów Izraela'.

Nasza modlitwa, której nauczył na sam Chrystus Nazarejczyk, jest prośbą do Boga o opiekę, abyśmy nie byli wiedzeni na pokuszenie, aby nasz Miłosierny Bóg nie pozwolił Szatanowi wodzić nas na pokuszenie.

Taką wersję modlitwy znajdujemy w obu ewangeliach, Łukasza i Mateusza.


O Ojcu do którego modlą się Izraelici - potomkowie 12 Szczepów Izraela - żydo-chrześcijanie, tym 'Ojcu' który kłamie wodząc na pokuszenie, mówił sam Chrystus Nazarejczyk, i czytamy o tym w Ewangelii jedynego naocznego Świadka / Ewangelisty - umiłowanego ucznia Chrystusa - Jana.

W ewangelii Jana, w Rozdziale 8, czytamy co Chrystus Nazarejczyk mówił do Żydów / Izraelitów, o ich Ojcu Zwodzicielu:

(44) Waszym ojcem jest sam diabeł, a wy pragniecie spełniać wszystkie jego życzenia.

Był on od samego początku mordercą i nigdy nie trwał w prawdzie, gdyż prawdy w ogóle w nim nie ma.

Kiedy zaś kłamie, kłamie sam z siebie, bo jest kłamcą i [co więcej) ojcem kłamstwa.

I taki (według Chrystusa), jest 'Ojciec' synów Jakuba / Izraela i ich potomków, do którego modli się cały żydo-chrześcijański świat.


Ale istnieje też jeszcze inna wersja tej modlitwy, i gdzieś kiedyś o tym pisałem

______________


Modlitwa Ojcze Nasz, której według tradycji chrześcijańskiej uczył sam Jezus, jest prawie identyczna z "Modlitwą Ślepca", która znajduje się w tekście egipskim z 1000 roku przed Chrystusem,

http://redoctobermsz.wordpress.com/2014/04/13/793/

a oto jej tekst przetłumaczony z rosyjskiego przez redoctober:

https://www.youtube.com/watch?v=A57IdcBKaPg :

"Ojcze nasz nieosiągalny naszą wiedzą, ale istniejący, niech się święci imię Twoje, niech przyjdzie twoje prawo , dające światło światu gwiazd i naszemu życiu.

Tego dnia ty nakarm nas chlebem i wybacz nam śmiertelne długi jak i my wybaczamy je przed niebem,

ale nas chroń od pokusy i zła."

- dla porównania cytuję Modlitwę Pańską z Ewangelii Łukasza 11 i Mateusza 6:

Ewangelia Łukasza 11,2-4:

„A gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i ją ukończył, któryś z uczniów powiedział: Panie, naucz nas modlić się tak, jak i Jan nauczył swoich uczniów. Odpowiedział im: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię, niech przyjdzie Twoje Królestwo. Dawaj nam codziennie nasz chleb powszedni. Przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto wobec nas zawinił

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie.”

Ewangelia Mateusza 6,8b-15:

„Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci Twoje imię. Niech przyjdzie Twoje Królestwo, niech się spełni Twoja wola jak w niebie, tak i na ziemi. Naszego chleba powszedniego daj nam dzisiaj i przebacz nam nasze winy, tak jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili,

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!


Wygląda na to że „Modlitwa Panska”, znana nam z Ewangelii Mateusza i Łukasza, jest prawie identyczna z …..egipską modlitwą Echnatona z okresu 1000 lat przed narodzinami Chrystusa.

Tak, modlitwa Ojcze Nasz, którą według tradycji chrześcijańskiej ułożył Jezus, jest "Modlitwą ślepca", która znajduje się w tekście egipskim z 1000-go roku przed Chrystusem.

Czy jest możliwe aby Chrystus znał tą modlitwę? Oczywiście że tak, Chrystus był Nazarejczykiem a Nazarejczycy to Minejczycy - jeden z narodów Edomu.

Edomici, potomkowie Abrahama i wyznawcy jego Boga, mieli ogromny wpływ na rozwój kultury i monoteistycznej religii Egiptu. Z archeologii znamy Edomitów jako Hykosów, którzy według egipskiego historyka Manethona zarządzali Egiptem przez prawie 500 lat, tworząc fantastyczną kulturę którą obecnie błędnie przypisuje się dziś 18 Dynastii.

Edomici mieli też ogromny wpływ na Egipt w okresie kiedy zapisana została Modlitwa Ślepca - ok. 1000 lat p.n.e., i czytamy też o tym w Biblii.

„(14) Wzbudził więc Pan Salomonowi przeciwnika w osobie Hadada, Edomity, z potomstwa królewskiego, w Edomie.

(15) Albowiem kiedy Dawid był w Edomie, wtedy dowódca wojska, Joab, udał się tam dla pogrzebania zabitych, gdyż wybił wszystkich mężczyzn w Edomie. (16) Joab bowiem sześć miesięcy przebywał tam z całym Izraelem, aż do wytępienia wszystkich mężczyzn w Edomie.

(17) Wówczas ów Hadad uciekł razem z ludźmi edomskimi spośród sług swego ojca, aby dostać się do Egiptu. Hadad był wtedy małym chłopcem. (18) Wydostawszy się z kraju Midian, przybyli do Paran i zabrawszy ze sobą ludzi z Paran, przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który dał mu mieszkanie oraz wyznaczył mu wyżywienie, a także dał mu ziemię.

(19) Ponieważ Hadad pozyskał wielkie łaski u faraona, tan dał mu za żonę siostrę swej żony, siostrę królowej Tachpnes. (20) Kiedy siostra Tachpnes urodziła mu jego syna Genubata, wtedy Tachpnes wychowała go w domu faraona i Genubat został razem z synami faraona na jego dworze.

(21) Gdy Hadad dowiedział się w Egipcie, że Dawid spoczął przy swoich przodkach i że zmarł wódz wojska, Joab, wtedy Hadad rzekł faraonowi: Poślij mnie, abym udał się do mego kraju. (22) Na to faraon odrzekł mu: Czy ci czego brakuje przy mnie i dlatego pragniesz iść do twego kraju? A on rzekł: Nie, ale zechciej mnie wysłać!”

(1 Ks. Królewska 11:1-43, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

Czy załważacie jednak różnicę pomiędzy Modlitwą Ślepca i modlitwami z ewangelii Łukasza i Mateusza, a obecną modlitwą Ojcze Nasz znaną nam z Katechizmu Kościoła Żydowsko-Chrześcijańskiego?

Podczas gdy egipska Modlitwą Ślepca i modlitwa którą nauczył nas Chrystus - znana nam z ewangelii Łukasza i Mateusza, są kierowane są do Boga,

"Ojcze nasz ... nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie.”

obecna wersja Modlitwy Pańskiej, którą uczy nas Żydowsko - Chrześcijański kościół, jest kierowana do tego który wodzi nas na pokuszenie – do zwodziciela / Szatana -

"Ojcze nasz ... nie wódź nas na pokuszenie,”.

To przecież nie Bóg wodzi nas na pokuszenie lecz Szatan.

Kto i kiedy przekręcił słowa Modlitwy Pańskiej, znanej nam z dwóch Ewangelii, robiąc z niej Modlitwę Szatańską - a z Chrześcijan, dzieci i wyznawców Zwodziciela - Szatana?

________________

Pozdrawiam
George

[Jachu]

(13) Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie kusi. (14) Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą; (15) potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć. (16) Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.

(List Jakuba 1:10-16, Biblia Warszawska)



No i znowu ten Jakub[/i]

[George]

(13) Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie kusi. (14) Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą; (15) potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć. (16) Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.

(List Jakuba 1:10-16, Biblia Warszawska)



No i znowu ten Jakub

Wcale nie 'ten' Jakub.

Gdybyś znał choć angielski, to wiedział byś że imię Jakub / Izrael, to Jacob - i ma ono znaczenie - 'oszust, uzurper'.

Jakub Sprawiedliwy - brat Chrystusa, ten którego list tu cytujesz i który był pierwszym biskupem Kościołą Nazarejczyków w Jeruzalem, to po angielsku James (znaczenie tego imienia to - 'zastępujący') - ten ktory zastąpił Chrystusa.

W orginale, to imię 'James' / Jakub, ma zupełnie inne znaczenie niż imię Jacob / Jakub / Izrael (znaczenie imienia - 'oszukujący, uzurpator¡).

Żydzi polscy przetłumaczyli błędnie imię James - 'zastępujący', na Jakub, i teraz wprowadzają nas w błąd pisząc że znaczenie imienia Jacob / Jakub / Izrael, to 'zastępujący'.

Podczas gdy znaczenie imienia Jakub / Izrael to faktycznie 'oszust' 'uzurpator' 'ZWODZICIEL' - ten który ZWODZI, a nie 'zastepujący'.

- 'i nie WÓDŹ nas na pokuszenie' - skąd my to znamy

Pozdrawiam
George

[Jachu]

Imię Jakub wykłada się jako "trzymający za piętę".

Sprawdź u Stronga

[janwisniewski68]

Dla mnie biblijne tłumaczenie w biblii modlitwy wzorcowej jest nie logiczne .
Dlatego ja zmieniłem jej brzmienie i u mnie brzmi tak:
"Ojcze nasz który jesteś w niebie ,niech się uświęca imię twoje Jahwe ,niech przyjdzie i zapanuje królestwo twoje ,niech się wykonuje twoja wola jak się wykonuje w niebie tak niech się wykonuje na ziemi ,chleba naszego powszedniego daj nam na dzień dzisiaj według potrzeby dnia , i wybacz nam nasze grzechy i przewinienia bo bardzo ale to bardzo zgrzeszyliśmy przeciwko Tobie Ojcze ,przeciwko Synowi Twojemu przeciwko Duchowi świętemu i przeciwko niebu i nie wystawiaj nas na pokusę ale chroń nas przed wszelkimi pokusami abyśmy im nie ulegli i wyzwól nasz od zła,od kłamstwa od szatana i jego demonów i jego sług !!

[George]

Imię Jakub wykłada się jako "trzymający za piętę".

Sprawdź u Stronga

Sprawdż lepiej Biblię J..., gdzie wyraźnie określone jest, w czynie i słownie, imię Jakuba Patryjarchy Izraela.

(30) Zaledwie Izaak wypowiedział ostatnie słowa swego błogosławieństwa, a Jakub odszedł od swego ojca - wrócił z polowania brat Jakuba, Ezaw. (31) I on też przygotował smaczny posiłek, przyniósł ojcu i powiedział: Ojcze mój, podnieś się i posil się tym, co upolował twój syn, a potem udziel mi swego błogosławieństwa. (32) Wtedy zapytał go jego ojciec, Izaak: Kto ty jesteś? A on odpowiedział: Ja jestem Ezaw, twój syn pierworodny. (33) Na to aż zadrżał Izaak z przerażenia i zapytał: A kim był ten, który przyniósł mi już potrawę z tego, co upolował? Najadłem się już do syta, zanim ty przyszedłeś, i dałem mu swoje błogosławieństwo. I to błogosławieństwo już przy nim pozostanie. (34) Gdy to usłyszał Ezaw, rozgoryczony do głębi zawołał głośno do ojca: Ojcze, daj i mnie twoje błogosławieństwo! (35) Lecz ojciec odpowiedział: Twój brat wkradł się podstępnie i zabrał już błogosławieństwo przeznaczone dla ciebie.

(36) Na to rzekł Ezaw: Czyż na darmo dano mu imię Jakub, to znaczy: oszust?

Podszedł mnie już dwa razy: pozbawił mnie prawa pierworodztwa, a teraz zabrał także błogosławieństwo, które było przeznaczone dla mnie. Potem zapytał: Czy nie zachowałeś i dla mnie błogosławieństwa? (37) Na to rzekł Izaak do Ezawa: Uczyniłem go już panem nad tobą, a wszyscy jego bracia mają mu służyć. Zapewniłem mu także obfitość ziarna i moszczu winnego. Cóż mogę jeszcze uczynić dla ciebie, mój synu? (38)Odpowiedział Ezaw: Ojcze, czyżbyś miał tylko jedno błogosławieństwo? Pobłogosław także i mnie, ojcze! To powiedziawszy Ezaw wybuchnął głośnym płaczem. (39) Wtedy wypowiedział Izaak te słowa: Ziemia, na której zamieszkasz, nie będzie żyzna, nie będzie na nią spadać rosa z nieba. (40) Będziesz żył z miecza, służąc twemu bratu, ale dojdzie do tego, że się otrząśniesz i uwolnisz twoją szyję od jego jarzma. (41) Tak więc zapłonął Ezaw nienawiścią do Jakuba z powodu błogosławieństwa, którego ich ojciec udzielił Jakubowi. W końcu Ezaw postanowił, że gdy nadejdą dni żałoby po śmierci ojca, zabije swego brata, Jakuba. (42) Kiedy doniesiono Rebece o tym, co postanowił jej starszy syn, Ezaw, kazała przywołać Jakuba, swego młodszego syna, i tak mu powiedziała: Twój brat, Ezaw, chce się zemścić na tobie i pozbawić cię życia. (43) Posłuchaj więc mnie teraz uważnie, mój synu! Przygotuj się szybko do drogi i ucieknij do mojego brata Labana, który mieszka w Charanie. (44) Pozostań tam przez jakiś czas, aż się trochę uspokoi brat twój w swoim gniewie. (45) Kiedy już ochłonie brat twój z gniewu na ciebie i zapomni [o krzywdzie], którą mu wyrządziłeś, wtedy znów sprowadzę cię stamtąd. Czemuż miałabym utracić was obydwu jednego dnia? (46) Do Izaaka zaś Rebeka powiedziała: Już dłużej nie wytrzymam z tymi Chetytkami. Jeżeli jeszcze i Jakub weźmie sobie za żonę Chetytkę, mieszkankę tej ziemi, to po cóż miałabym jeszcze żyć?

(Ks. Rodzaju 27:30-46, Biblia Warszawsko-Praska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001

Pozdrawiam
George

[Jachu]

Ze wszystkich przekładów,jedynie Warszawsko-Praski takie oddanie przekazuje i jest w tym
odmienny. Nie myślę,żeby ten przekład był "najlepszy"

(35) Izaak powiedział: Przyszedł podstępnie brat twój i zabrał twoje błogosławieństwo! (36) A wtedy Ezaw: Nie darmo dano mu imię Jakub! Dwukrotnie mnie już podszedł: pozbawił mnie mego przywileju pierworodztwa, a teraz odebrał za mnie błogosławieństwo!

Jakub znaczy :/trzymający za piętę ----- 1 Moj.25:26 , 35:1-15 BG

(26) A potem wyszedł brat jego, ręką swą trzymając za piętę, Ezawa i nazwano imię jego Jakób; BG

(1) Rzekł potem Bóg do Jakóba: Wstań, wstąp do Betela, a mieszkaj tam, i uczyń tam ołtarz Bogu, któryć się ukazał, gdyś uciekał przed obliczem Ezawa, brata twego. (2) Tedy rzekł Jakób do domowników swych, i do wszystkich, którzy z nim byli: Odrzućcie bogi cudze, którzy w pośrodku was są, a oczyśćcie się, i odmieńcie szaty wasze. (3) A wstawszy pójdźmy do Betela, i uczynię tam ołtarz Bogu, który mię wysłuchał w dzień utrapienia mego, i był ze mną w drodze, którąm chodził. (4) A oddali Jakóbowi wszystkie bogi cudze, które mieli, i nausznice, które były na uszach ich, i zakopał je Jakób pod onym dębem, który był niedaleko Sychem. (5) I wyszli stamtąd; a strach Boży padł na miasta, które były około nich, iż nie gonili synów Jakóbowych. (6) Przyszedł tedy Jakób do Luzy, która jest w ziemi Chananejskiej, ta jest Betel, sam i wszystek lud, który z nim był. (7) I zbudował tam ołtarz, a nazwał miejsce ono El Betel; bo mu się tam był Bóg ukazał, gdy uciekał przed obliczem brata swego. (8) Tedy umarła Debora, mamka Rebeki, i pogrzebiona jest przy Betel pod dębem, i nazwał imię onego miejsca, Allon Bachut. (9) I ukazał się Bóg znowu Jakóbowi, gdy się wracał z Padan Syryjskiego, i błogosławił mu. (10) I rzekł mu Bóg: Imię twoje jest Jakób; nie tylko będzie zwane imię twoje na potem Jakób, ale Izrael będzie imię twoje; i nazwał imię jego Izrael. (11) I rzekł mu Bóg: Jam jest Bóg wszechmogący, rozradzaj się, i rozmnażaj się; naród, i mnóstwo narodów będzie z ciebie, a królowie z biódr twoich wynijdą. (12) I ziemię, którąm dał Abrahamowi i Izaakowi, tobie ją dam, i nasieniu twemu po tobie dam tę ziemię. (13) I odszedł Bóg od niego z miejsca, na którem mówił z nim. (14) Zatem postawił Jakób znak na miejscu onem, gdzie Bóg mówił z nim, a znak on był kamienny, i pokropił go pokropieniem, i polał go oliwą. (15) I nazwał Jakób imię miejsca onego, gdzie Bóg z nim mówił, Betel.

Betel znaczy "Dom Boży"

[nesto]

Jachu, o co ci chodzi?

[janwisniewski68]

Nie Jakub pozbawił pierworodztwa!. Ezawa ale Ezaw się się jego pozbawił !!
(29) Gdy pewnego razu Jakub gotował jakąś potrawę, nadszedł z pola Ezaw bardzo znużony (30) i rzekł do Jakuba: Daj mi choć trochę tej czerwonej potrawy, jestem bowiem znużony. - Dlatego nazwano go Edom. (31) Jakub odpowiedział: Odstąp mi najprzód twój przywilej pierworodztwa!. (32) Rzekł Ezaw: Skoro niemal umieram [z głodu], cóż mi po pierworodztwie? (33) Na to Jakub: Zaraz mi przysięgnij! Ezaw mu przysiągł i tak odstąpił swe pierworodztwo Jakubowi.

[Jachu]

28) Izaak miłował Ezawa, bo lubił dziczyznę, Rebeka natomiast kochała Jakuba. (29) Pewnego razu przyrządził Jakub potrawę, a Ezaw przyszedł zmęczony z pola. (30) Rzekł wtedy Ezaw do Jakuba: Daj mi, proszę, skosztować nieco tej oto czerwonej potrawy, bo jestem zmęczony. Dlatego nazwano go Edom. (31) Na to rzekł Jakub: Sprzedaj mi najpierw pierworodztwo twoje. (32) A Ezaw rzekł: Oto jestem bliski śmierci, na cóż mi więc pierworodztwo? (33) Jakub rzekł: Przysięgnij mi wpierw. I przysiągł mu, i sprzedał pierworodztwo swoje[/size] Jakubowi. (34) Wtedy Jakub podał Ezawowi chleb i ugotowaną soczewicę, a on jadł i pił. Potem wstał i odszedł Tak wzgardził Ezaw pierworództwem
(Ks. Rodzaju 25:28-34, Biblia Warszawska)

[Jachu]

Jachu :

(13) Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie kusi. (14) Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą; (15) potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć. (16) Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.

(List Jakuba 1:10-16, Biblia Warszawska)

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1997_4_15.htm

[marta wikluk]

E. Zolli w książce "Nazarejczyk" twierdzi, że to kwestia złego tłumaczenia.

[BoaDusiciel]

Przyjęcie opcji "złe tłumaczenie" bardzo wiele wyjaśnia.
Być może nawet wyjaśnia wszystko

[marta wikluk]

Raz mi sie zdarzyło usłyszeć podczas mszy, że ksiądz, widocznie obdarzony rozumem, zmienił właściwie słowa.