Duch Pański (Pana) = Duch Święty?

[treewood]

Czy okreslany w ST i NT Duch Pana to Duch Święty?

Przykłady:
Sdz 6:34 - "Lecz Gedeona ogarnął Duch Pański ..."
1Sm 16:13 - "Od tego dnia Duch Pański spoczął na Dawidzie i pozostał na nim nadal"
Iz 11:2 - "I spocznie na nim Duch Pana, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch poznania i bojaźni Pana"
Łuk 4:18 - "Duch Pański nade mną, przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność,"
Dz Ap 8:39 - "Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej"
2 List do Koryntian 3:17 - "A Pan jest Duchem; gdzie zaś Duch Pański, tam wolność."

Moja wątpliwość wynika z tego, że Duch Święty ma swoje określenie w ST i w NT. Przykładowo w ST "ruach hakodesz"
Ps 51:13 - "Nie odrzucaj mnie od oblicza swego I nie odbieraj mi swego Ducha świętego!"
Iz 63:10-11 - "Lecz oni byli przekorni i zasmucili Ducha jego Świętego; wtedy przemienił się w ich nieprzyjaciela, sam przeciwko nim walczył. I wspominali dawne dni, Mojżesza i jego lud: Gdzież jest Ten, który go wyprowadził z morza, gdzie pasterz jego trzody? Gdzież jest Ten, który włożył Ducha swego Świętego do ich serc?"

W NT oczywiscie Duch Święty wymieniany jest n-razy.

Więc pytanie czy Duch Pana/Pański wymieniany w ST i NT to to samo co Duch Święty?
Jeśli tak/nie to jakie jest tego potwierdzenie w Biblii ...

[Talmid2Tes2,15]

Duch Święty jako Osoba objawiony został w NT

J 14:17 bp "Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi ani nie zna. A wy Go znacie, bo mieszka i jest w was."

[treewood]

Tak wiem, ze Duch Swiety zostal objawiony jako osoba w NT. Ale ... w NT tez jest przedstawiony w paru miejscach Duch Pana/Panski i zastanawia mnie to czy Duch Pana to to samo co Duch Swiety tj. ta sama osoba. Czy moze Duch Pana to nie ta sama osoba i odnosi sie do np. Ojca lub Syna.

[Talmid2Tes2,15]

Problematyczny są wersy:
2Co 3:14-22 bp "(14) Stępiały ich umysły, ponieważ aż do dnia dzisiejszego ta sama zasłona okrywa ich podczas czytania Starego Przymierza. Nie została ona z nich zdjęta, ponieważ usuwa ją dopiero Chrystus. (15) I tak aż do dnia dzisiejszego zasłona spoczywa na ich sercach, kiedy czytają Mojżesza. (16) Skoro jednak ktoś nawraca się do Pana, zasłona opada. (17) Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pana, tam jest i wolność. (18) My wszyscy natomiast z odsłoniętym obliczem oglądamy jak w zwierciadle chwałę Pana i przemieniamy się w ten sam obraz, osiągając coraz większy stopień chwały, a sprawcą tego jest Pan - Duch."

Wydaje mi się,że tutaj zastosowany jest tytuł Pan do Ducha Św.
Jezus Zmartwychwstały nie jest nigdzie nazywany Duchem , a Łk wyklucza takie utożsamienie :
Łk 24:39 bp "Oglądajcie moje ręce i moje nogi, bo to Ja jestem! Dotykajcie Mnie i przekonajcie się, przecież duch nie ma ciała ani kości, a Ja mam - jak widzicie!"

[treewood]

Talmid - dziekuje bardzo za chec pomocy. Szczerze powiem, ze nie jest to istotny problem ale chcialbym go jakos rozwiazac i dziekuje za wsparcie.

Problem jest zas z fragmentem z Dz. Ap. 16:6-7:
"I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji. A gdy przyszli ku Mizji, chcieli pójść do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im; "

Mozna go zrozumiec dwojako:
1. Duch Jezusa to nie ta sama osoba co Duch Swiety
2. Duch Jezusa = Duch Swiety

[leszed]

Problem jest zas z fragmentem z Dz. Ap. 16:6-7:
"I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji. A gdy przyszli ku Mizji, chcieli pójść do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im; "

Mozna go zrozumiec dwojako:
1. Duch Jezusa to nie ta sama osoba co Duch Swiety
2. Duch Jezusa = Duch Swiety

Jeśli jest to paralelizm, co jest możliwe, to jest to ten sam Duch na podstawie tylko tego fragmentu. Druga sprawa iż to wygląda na emfazę, podkreśla to kategoryczność tego że nie pozwolił. W zasadzie nie znamy różnicy między Azją a Bitynią, stąd nie znamy różnicy między Duchem Jezusa a Świętym. Tyle na podstawie form. Nacisk tekstu jednak nie polega na roztrzyganiu tego problemu oczywiście. Zagadka dlaczego nie pozwolił ma swoje twórcze uzasadnienia interpretatorów, czemu ten tekst miałby dodatkowo robić problem o kogo właściwie chodzi? Wystarczy że mamy problem z np. chrztami za zmarłych, chustami ze względu na aniołów, ościeniem wbitym w Pawła itp.
Nasz fragment jest zwykłą relacją z podróży, wtedy używa się prostych słów. W języku polskim dla poprawienia stylu nie mówimy: "poszedłem do sklepu i do banku i do kościoła i do przedszkola", mówimy raczej: "poszedłem do sklepu, potem do banku i kościoła następnie do przedszkola" celem urozmaicenia i nadania wypowiedzi dynamiki zamiast monotonii i tego, że to co mówimy jest nieistotne.

Pozdrawiam

[BLyy]

Duch Święty i Duch Pański to jest to samo.
Wystarczy sobie porównać cytaty:

Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami. Wtedy Bóg rzekł: Niechaj się stanie światłość! I stała się światłość. Rdz 1,2-3
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego. Job 26:13 (mogłem podać z Biblii Tysiąclecia jak zwykle, jednak tam widnieje termin WICHURA zamiast DUCH, co jest jednoznacznie z tchnieniem, z przejawem, więc podałem z Gdańskiej)
Przez słowo Pana powstały niebiosa i wszystkie ich zastępy przez tchnienie ust Jego. Ps 33,6
Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego.
Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży.
Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych. 1 Kor 2,10-12

I ten cytat uważam za najśliczniejszy bo jest rozróżnienie między Duchem Ojca, a Duchem Chrystusa:
Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.
Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia.
A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa <Jezusa> z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha. Rz 8,9-11
- dla mnie Duch Święty to Ducha Pański, czyli sam Bóg, i Duch jest jego przejawem na ziemi. I dla mnie nigdzie Duch Święty nie jest inną osobą niż Ojciec; dlatego jakiekolwiek tego typu przykłady, że niby jest osobą jest tak naprawdę o Ojcu.

A Duch prawdy jest tylko jednym z przejawów działalności Ojca. Przecież jest też duch niezgody i inne:
Abimelek sprawował władzę nad Izraelem przez trzy lata. Następnie Bóg zesłał ducha niezgody między Abimelekiem a możnymi z Sychem, i możni z Sychem zbuntowali się przeciwko Abimelekowi po to, by pomszczona została zbrodnia dokonana na siedemdziesięciu synach Jerubbaala i aby [odpowiedzialność za] krew ich spadła na Abimeleka, ich brata, który ich wymordował, i na możnych z Sychem, którzy mu pomagali w zabiciu jego braci. Sdz 9,22-24
10 A oto nazajutrz duch, zesłany przez Boga, opanował Saula, który popadł w szał wewnątrz swojego domu. Dawid tymczasem grał na cytrze, tak jak każdego dnia. Saul trzymał w ręku dzidę. 11 I rzucił Saul dzidą, bo myślał: &#171;Przybiję Dawida do ściany&#187;. Lecz Dawid dwukrotnie tego uniknął. 12 Saul bardzo się bał Dawida: bo Pan był z nim, a od Saula odstąpił. 1 Sm 18,10-13

- poza tym widzenie Ducha Pańskiego jak Ducha Świętego jest spojrzeniem judaistycznym i kontekstem kulturowym autorów którzy je spisali.
Pozdrawiam

[leszed]

Wiele jest tej gry słów Bóg-Chrystus (Jezus)- Duch św. (Boży). Ojciec-Syn-Duch (7 Duchów Bożych). Zawsze to lepiej mówić o Jezusie w towarzystwie Boga gdy jest już w niebie. I o Duchu mniej abstrakcyjnie gdy związany jest z wierzącymi. Albo kompilacja jednego i drugiego.

[BLyy]

Wiele jest tej gry słów Bóg-Chrystus (Jezus)- Duch św. (Boży). Ojciec-Syn-Duch (7 Duchów Bożych). Zawsze to lepiej mówić o Jezusie w towarzystwie Boga gdy jest już w niebie. I o Duchu mniej abstrakcyjnie gdy związany jest z wierzącymi. Albo kompilacja jednego i drugiego.

W jednym się zgadzamy. Duch związany jest z wierzącymi, jest przejawem Boga na ziemi w zależności od interpretacji, bo Bóg wylewa swego Ducha na wiernych; dzięki Duchowi swemu stworzył też świat. I Duch Boga jest rozróżniony od Ducha Chrystusa w cytacie który podałem, więc dla mnie Ojciec=Duch Święty oraz Jezus=Duch Jego samego(nie Ojca). pozdrawiam

[leszed]

Wolę powiedzieć mniej ale biblijnie. Na dzień dobry opowiada się o "osobie" tam gdzie tego nie ma w Biblii. W przypadku ducha możemy tylko zaczynać temat, kończyć będą ci którzy Boga ujrzą twarzą w twarz w przyszłości. Dlatego modlę się i wiem, chociaż stoję przed ścianą czy przestrzenią zwracam się do Jednego.

[askaou]

I ten cytat uważam za najśliczniejszy bo jest rozróżnienie między Duchem Ojca, a Duchem Chrystusa:
Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.

Ja inaczej rozumiem ten fragment. Dla mnie to jest po prostu jeden i ten sam Duch, ale poniewaz Pawel nie chce sie powtarzac pisze Ducha Chrystusowego.

To tak jak ST opisuje Elizeusza, ktory poprosil o dwie czesci ducha Eliasza. Mysle, ze wszyscy sie zgodza, ze Elizeusz ducha Eliasza nie otrzymal, ale Ducha Bozego, ktory dzialal wczesniej miedzy innymi w Eliaszu. Ten sam Duch prowadzil tez Pana Jezusa.

[BLyy]

I ten cytat uważam za najśliczniejszy bo jest rozróżnienie między Duchem Ojca, a Duchem Chrystusa:
Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.

Ja inaczej rozumiem ten fragment. Dla mnie to jest po prostu jeden i ten sam Duch, ale poniewaz Pawel nie chce sie powtarzac pisze Ducha Chrystusowego.

To tak jak ST opisuje Elizeusza, ktory poprosil o dwie czesci ducha Eliasza. Mysle, ze wszyscy sie zgodza, ze Elizeusz ducha Eliasza nie otrzymal, ale Ducha Bozego, ktory dzialal wczesniej miedzy innymi w Eliaszu. Ten sam Duch prowadzil tez Pana Jezusa.

tyle że tutaj są rozdzielone byty Jezus a Ojciec.
Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka(Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego)(...)A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych. - dlatego nie utożsamiam obydwu Duchów gdyż budowa zdania temu przeczy.
od Ojca otrzymał obiecanego ducha świętego Dz 2,33 (po co miałby otrzymywać jeśli byłby Duchem Świętym?).
znaleziona jest brzemienną z Ducha Świętego Mt 1,18 (Jezus został poczęty z Ducha Świętego, a nie został poczęty Duch Święty na którego później zstępuje Duch Święty)
A ten jest najlepszym cytatem na rozdzielenie Duchów:
Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego Ga 4,6
- trzeba mieć w sobie Ducha Chrystusa i Ducha Boga. Dlatego nie utożsamiam obydwu Duchów, tylko, że Duch Jezusa . Duchy są jednym ale w sensie działania.
Duch Pański spoczywa na Mnie,
ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, Łk 4,18

Może zacytuje Geza Vermesa:
(...) w Biblii 'duch świętości' lub 'duch święty' symbolizuje moc, poprzez którą Bóg działa w świecie. Duch proroczy - na przykład - jest natchnieniem dla proroków, duch czystości oczyszczania skalanych. Geza Vermes, Twarze Jezusa, str. 67
Więc może mylę się odnośne interpretacji Listu do Rzymian 8, i chodzi faktycznie o tego samego Ducha; tyle tylko, że wtedy nie chodzi o ducha(popularnie rozumianym jako dusza - która ożywia ciało) tylko chrystusowy zamysł. Tak jak twierdzi askaou. A Duch Jezusa jest inny od Ojca? Bo może cytat z Rz 8 może interpretuje nie najlepiej; przydałby się ktoś kto zna grekę by nam ten cytat przedstawił. Ale z punktu widzenia całości i reszty cytatów myśle, że interpretuje dobrze Ducha Świętego(Boga) a Ducha Jezusa; chociaż wiem, że to dla innych kwestia względna. Póki co zachowam wstrzemięźliwość dopóki ktoś kto zna greke nie przedstawi jak to tam wygląda naprawdę, bo przekład to jednak niedoskonałość. Ja znam słówka, ale tutaj akurat trzeba znać gramatykę. Pozdrawiam

[askaou]

tyle że tutaj są rozdzielone byty Jezus a Ojciec.
Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka(Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego)(...)A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych. - dlatego nie utożsamiam obydwu Duchów gdyż budowa zdania temu przeczy.

(9) Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.
(10) Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. (11) A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa <Jezusa> z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.

Ja tu nie widze zadnej sprzecznosci, jesli nadal uwazam, ze chodzi o jednego Ducha Bozego. Duch Bozy = Duch, ktory dzialal w Jezusie, ten sam Duch dzialal w Nim za zycia, ten sam Duch Go wskrzesil z martwych, ten sam Duch to Duch Sw , Duch Boga zywego.

Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego Ga 4,6

Tak jak Elizeusz dostal ducha Eliasza, a wiemy ze zostal w ten sposob namaszczony Duchem Panskim. Duch Syna, to znaczy, ze ci, ktorzy Go otrzymali, beda dzialac w tym samym Duchu, zgodnie, tak jak dzialal Duch Bozy w Jezusie.

[BLyy]

Ale czy według ciebie Duch Boga to Duch Jezusa Chrystusa, który jest jego nefesz(ruach + ciało)? Czy Duch Boga przelał się nefesz Jezusa tak jak na proroków?

[Jachu]

Może tu jakaś odpowiedź się znajdzie:

Pismo Święte definiuje ducha świętego na różne sposoby; aby właściwie zrozumieć nasz przedmiot, musimy wszystkie

te definicje rozważać jednocześnie i zauważać ich wzajemne się uzupełnianie. Zauważmy, że duch święty jest

określany różnymi wyrażeniami: &#8220;duch Boży&#8221;, &#8220;duch Chrystusowy&#8221;, &#8220;duch poświęcenia&#8221;, &#8220;duch prawdy&#8221;, &#8220;duch

zdrowego zmysłu&#8221;, &#8220;duch wolności&#8221;, &#8220;duch Ojcowski&#8221;, &#8220;święty duch obietnicy&#8221;, &#8220;duch pokory&#8221;, &#8220;duch

wyrozumienia&#8221;, &#8220;duch mądrości&#8221;, &#8220;duch chwały&#8221;, &#8220;duch rady&#8221;, &#8220;duch łaski&#8221;, &#8220;duch przysposobienia synowskiego&#8221;,

&#8220;duch proroctwa&#8221;.

Te różne nazwy, wielokrotnie powtarzane i używane zamiennie, dają nam zupełną pewność, że odnoszą się do tego

samego ducha świętego &#8211; w rzeczywistości często łączą się one ze słowem &#8220;święty&#8221;, jak na przykład &#8220;święty duch

Boży&#8221;, &#8220;święty duch obietnicy&#8221; itd. <str. 168> Musimy szukać takiego zrozumienia naszego przedmiotu, które

obejmowałoby wszystkie te przydomki, nie wykluczając ani jednego z nich. Pogodzenie tych różnorodnych stwierdzeń

jest niemożliwe, jeżeli próbujemy zastosować je do pospolitej idei trzeciego Boga; nie ma jednak żadnego problemu,

jeżeli rozumiemy, iż opisują one ducha, usposobienie i moc jedynego Boga, naszego Ojca, a także ducha, usposobienie

i moc naszego Pana Jezusa Chrystusa, ponieważ jest On jednością z Ojcem; w pewnym stopniu jest to również duch,

usposobienie i moc wszystkich, którzy są prawdziwie Pańscy, czy to aniołów, czy to ludzi, proporcjonalnie do tego, jak

głęboka jest ich jedność, czyli harmonia z Bogiem.

cyt z: http://pastor-russell.pl/t5/dziela-t5-13.html