Forum biblijne

[mirek]

Pytanie na miejscu, bowiem w biblii nie znajdujemy żadnych dat absolutnych. Dla przykładu, nigdzie w niej nie napisano, że Jezus został ochrzczony w 29 roku n.e., że Cyrus zdobył Babilon w 539 roku p.n.e., lub że Jeruzalem zostało spustoszone w 607 roku p.n.e., jak twierdzą ŚJ. Biblia bowiem dostarcza nam tylko możliwości względnego datowania.

Kiedy zatem czytamy o spustoszeniu Jeruzalem w 2 Krl 25:1-12, to znajdujemy tam tylko informację, że stało się to w „jedenastym roku Króla Sedekiasza” (wers 2), który koresponduje z „jedenastym rokiem Króla Nabuchodonozora, króla Babilonu” (wers 8). Ale kiedy to było? Jak wiele czasu minęło od tego wydarzenia do naszych czasów? Ile lat przed Erą chrześcijańską to nastąpiło? Prawda jest taka, że Biblia nie podaje w ogóle żadnych informacji, które umożliwiłyby połączenie tej daty z naszą Erą chrześcijańską.

Księgi Królewskie i Kronik mówią o królach, którzy panowali w Izraelu i Judzie od Saula, pierwszego króla, do Sedekiasza, ostatniego. Powiedziano nam w nich kto po kim obejmował panowanie i na jak długo. Dzięki zsumowaniu długości lat panowania od Saula do Sedekiasza możemy zmierzyć orientacyjną długość czasu (przy czym, istnieje tu wiele niejasnych momentów) jaki upłynął pomiędzy panowaniem tych dwóch królów. W ten sposób odkryjemy, że okres panowania monarchii hebrajskich pokrywa się z grubsza z okresem obejmującym około 500 lat. Ale nawet wtedy wciąż będzie nam brakowało odpowiedzi na pytanie: W którym miejscu strumienia czasu rozpoczął się i skończył ten okres?

Gdyby Biblia poszła dalej i przekazała nam ciągłą i nieprzerwaną serię królewskich lat panowania, trwających od Sedekiasza aż po początek Ery chrześcijańskiej, to wtedy uzyskalibyśmy odpowiedź na to pytanie. Ale Sedekiasz był ostatnim królem. Biblia nie przekazuje nam też żadnych innych informacji, które pomogłyby nam obliczyć długość okresu występującego pomiędzy „jedenastym rokiem” Sedekiasza, a początkiem Ery chrześcijańskiej. Mamy zatem okres mniej więcej 500 lat, okres istnienia monarchii hebrajskich, ale nie powiedziano nam jak dawno przed naszymi obecnymi czasami biegł ten okres i jak go połączyć z naszą Erą chrześcijańską.

Jeśli Biblia przechowałaby dokładnie datowane szczegółowe opisy astronomicznych wydarzeń, takich jak zaćmienia słońca i księżyca, lub opisy pozycji planet wraz z ich położeniem względem innych planet oraz konstelacji, to mogłoby nam to pomóc. Współcześni astronomowie dzięki swej wiedzy o stałych ruchach księżyca i innych planet są w stanie wyliczyć pozycje tych ciał niebieskich, zawieszonych na rozgwieżdżonym niebie tysiące lat temu. Jednakże, jak na nieszczęście Biblia nie przekazuje nam również informacji tego typu.

Wreszcie, Biblia sama w sobie nie pokazuje nam jak te chronologiczne datacje mogłyby być połączone z naszą obecnie trwającą erą. Chronologia ta jest w tym przypadku niejako „zawieszona w powietrzu”, będąc tylko chronologią względną. Tylko wtedy, gdyby Biblia podawała nam jak dużo czasu upłynęło od Sedekiasza do naszej obecnej ery, lub umożliwiałaby nam wyliczenie tego dzięki pomocy w postaci kompletnej linii długości panowania królów, czy szczegółowych i precyzyjnie datowanych obserwacji astronomicznych, moglibyśmy otrzymać absolutną chronologię, informującą nas o tym, ile dokładnie czasu upłynęło od ostatniego roku Sedekiasza do nas.

Względna natura dat biblijnych nie jest sama w sobie przeszkodą do ustalenia kiedy dokładnie nastąpiły jakieś wydarzenia opisane w Biblii. Jeśli istniałaby możliwość zsynchronizowania chronologii biblijnej z chronologią jakiegoś innego kraju, która mogłaby być już połączona z naszą Erą chrześcijańską, wtedy byłoby możliwe przekształcenie względnej chronologii biblijnej w chronologię absolutną. To jednak oznacza, że aby ustalić daty wydarzeń biblijnych musielibyśmy polegać na danych spoza Biblii, to znaczy na źródłach historii świeckiej.

I nie mamy innego wyboru. Jeśli chcemy wiedzieć kiedy nastąpiło wydarzenie opisane w Biblii, niech to będzie data upadku Babilonu, data spustoszenia Jeruzalem przez Nabuchodonozora, data odbudowy świątyni w okresie panowania Dariusza I, lub jakakolwiek inna data, to musimy się zwrócić do źródeł historii świeckiej. To jest ponury fakt, który musi zostać zaakceptowany przez każdego kto wierzy Biblii, czy tego chce, czy nie. Oto prosta prawda, która głosi, że bez źródeł świeckich nie istnieje chronologia biblijna, ani żadne datowanie wydarzeń biblijnych.

To również oczywiście oznacza, że jest czystą niemożliwością używać „chronologii biblijnej” jako bezstronnego miernika czasu, za pomocą którego można zachwalać dokładność jakiejś daty. Kiedy na przykład niektórzy ŚJ wskazują na fakt, zgodnie z którym ustalona przez współczesnych historyków data upadku Babilonu wypada na rok 539 p.n.e., a następnie twierdzą, że „chronologia biblijna jest w zgodzie z tą datą”, to nie uświadamiają sobie oni do końca tego, jakie konsekwencje niesie ze sobą względna natura chronologii biblijnej. Skoro Biblia nie podaje roku kalendarzowego dla tego ostatniego wydarzenia (lub dla jakiegokolwiek innego wydarzenia), to twierdzenie, że Biblia zgadza się ze świeckim datowaniem tego wydarzenia na rok 539 p.n.e. jest kompletnie bezzasadne. I dlatego tak samo bezpodstawne i zwodnicze jest twierdzenie, że świecka data spustoszenia Jeruzalem, 587 rok p.n.e., nie zgadza się z chronologią biblijną, gdyż rok kalendarzowy, w którym nastąpiło to wydarzenie również nie został podany w Biblii.

W ten sposób owi ŚJ w sposób zupełnie naturalny obstają przy twierdzeniu TS, zgodnie z którym 70 lat z Jeremiasza 25:11 i 29:10 odnosi się do okresu spustoszenia Jeruzalem, trwającego od 18 roku Nabuchodonozora do powrotu wypędzonych Żydów w 1 roku Cyrusa. W wyniku takiego postawienia sprawy, okres przerwy pomiędzy datami jakie historycy ustalili dla tych dwóch wydarzeń (587/86 i 538/37 p.n.e.) okazuje się być zbyt krótki. Dlatego ŚJ odrzucają jedną z tych dwóch dat, tzn. 587/86 p.n.e. Dlaczego jednak odrzucają oni właśnie tę datę a nie inną?

Tak naprawdę nie ma żadnego biblijnego powodu dla takiego właśnie wyboru. Jak bowiem wskazano wyżej, Biblia ani nie potwierdza, ani nie zaprzecza żadnej z tych dwóch dat. Dlatego też Biblia nie może decydować o tym, która z tych dwóch dat jest lepsza. Na jakiej zatem podstawie powinno się wybrać jedną z tych dwóch dat, zakładając przez chwilę, że interpretacja 70 lat w wykonaniu TS jest poprawna?

Najbardziej logiczną, naukową i wszechstronną metodą wyboru w tym momencie może być tylko zaakceptowanie takiej daty, która została ustalona na podstawie pozabiblijnych źródeł historycznych. A te źródła pokazują nam w sposób bardzo jednoznaczny, że chronologia okresu panowania Nabuchodonozora jest dzięki astronomicznym i innym dokumentom o wiele lepiej ustalona, niż chronologia okresu panowania Cyrusa. Zatem, dla chrześcijanina ufającego Biblii naturalnym wyborem powinno być właśnie opowiedzenie się za rokiem 587/86 p.n.e., i odrzucenie daty 538/37 p.n.e., jeśli już trzeba by było wybierać pomiędzy tymi dwiema datami. Jednakże, ŚJ dokonują zupełnie przeciwnego wyboru. Jako, że powodem tego wyboru nie jest ani Biblia, ani też dowody historyczne, to co tak naprawdę jest prawdziwym powodem tegoż wyboru?

Jeśli ŚJ upierają się, że okres 70 letni zaczął się w 18 roku Nabuchodonozora i skończył się w 1 roku Cyrusa, to powinni zacząć akceptować rok 587/86, jako najbardziej wiarygodną datę z tych dwóch wspomnianych dat. Liczenie 70 lat w przód od tej daty doprowadziłoby ich do roku 518/17 p.n.e., jako pierwszego roku Cyrusa, zamiast do roku 538/37. To byłoby zarówno biblijne jak i bardziej naukowe, niż obstawianie przy roku 538/37 p.n.e. wraz z odrzucaniem roku 587/86.

Zarówno data 587/86 jak i 538/37 są datami poprawnymi. Żadna z tych dat nie jest w konflikcie z Biblią. Jeremiasz powiedział, że 70 lat miało upłynąć „dla Babilonu”, nie „dla Jeruzalem”. Wtedy, gdy Asyria całkowicie utraciła swoje królestwo na rzecz Babilonu w 609 roku p.n.e., 70 lat „dla Babilonu” trwało od 609 roku do 539 roku p.n.e. W celu zapoznania się z bardziej szczegółową prezentacją wielu linii dowodowych przeciw dacie 607 p.n.e. odsyłam do książki pt. The Gentile Times Reconsidered, Atlanta: Commentary Press, 1986. Pozycja ta jest też dostępna w języku włoskim, niemieckim i szwedzkim [a także polskim].

Dlaczego zatem TS i ich obrońcy odrzucają rok 587/86 p.n.e., nie odrzucają natomiast roku 538/37? Jak ukazano wyżej, powody takiego postępowania nie mogą być przecież ani historyczne ani biblijne.

Odpowiedź na to pytanie jest całkiem oczywista. Rok 587/86 p.n.e. jest w bezpośrednim konflikcie z chronologią „Czasów Pogan” w ujęciu TS. W chronologii tej rok 607 p.n.e. wyznaczony jako data spustoszenia Jeruzalem jest niezmiennym punktem startowym. Bez roku 607 p.n.e. TS nie doszłoby nigdy do roku 1914 n.e. I ta właśnie data jest kamieniem węgielnym proroczych roszczeń i przesłania TS, nic też nie może jej obalić, ani Biblia, ani fakty historyczne. I dlatego, w istocie rzeczy nie chodzi tu o kwestię lojalności ani wobec Biblii, ani wobec faktów historycznych. Wybór co do tej daty jest podyktowany zupełnie innym motywem: Lojalnością wobec chronologicznych spekulacji, które stają się koniecznym warunkiem dla podtrzymania boskich roszczeń TS.

źródło: http://brooklyn.org.pl/rolachron.htm (fragment)

Dlaczego jednak założyłem ten temat. Otóż w jednym z wątków forumowiczka tessa argumentuje:

Pytanie na miejscu, bowiem w biblii nie znajdujemy żadnych dat absolutnych. Dla przykładu, nigdzie w niej nie napisano, że Jezus został ochrzczony w 29 roku n.e., że Cyrus zdobył Babilon w 539 roku p.n.e., lub że Jeruzalem zostało spustoszone w 607 roku p.n.e., jak twierdzą ŚJ. Biblia bowiem dostarcza nam tylko możliwości względnego datowania.

Kiedy zatem czytamy o spustoszeniu Jeruzalem w 2 Krl 25:1-12, to znajdujemy tam tylko informację, że stało się to w „jedenastym roku Króla Sedekiasza” (wers 2), który koresponduje z „jedenastym rokiem Króla Nabuchodonozora, króla Babilonu” (wers 8). Ale kiedy to było? Jak wiele czasu minęło od tego wydarzenia do naszych czasów? Ile lat przed Erą chrześcijańską to nastąpiło? Prawda jest taka, że Biblia nie podaje w ogóle żadnych informacji, które umożliwiłyby połączenie tej daty z naszą Erą chrześcijańską.

Księgi Królewskie i Kronik mówią o królach, którzy panowali w Izraelu i Judzie od Saula, pierwszego króla, do Sedekiasza, ostatniego. Powiedziano nam w nich kto po kim obejmował panowanie i na jak długo. Dzięki zsumowaniu długości lat panowania od Saula do Sedekiasza możemy zmierzyć orientacyjną długość czasu (przy czym, istnieje tu wiele niejasnych momentów) jaki upłynął pomiędzy panowaniem tych dwóch królów. W ten sposób odkryjemy, że okres panowania monarchii hebrajskich pokrywa się z grubsza z okresem obejmującym około 500 lat. Ale nawet wtedy wciąż będzie nam brakowało odpowiedzi na pytanie: W którym miejscu strumienia czasu rozpoczął się i skończył ten okres?

Gdyby Biblia poszła dalej i przekazała nam ciągłą i nieprzerwaną serię królewskich lat panowania, trwających od Sedekiasza aż po początek Ery chrześcijańskiej, to wtedy uzyskalibyśmy odpowiedź na to pytanie. Ale Sedekiasz był ostatnim królem. Biblia nie przekazuje nam też żadnych innych informacji, które pomogłyby nam obliczyć długość okresu występującego pomiędzy „jedenastym rokiem” Sedekiasza, a początkiem Ery chrześcijańskiej. Mamy zatem okres mniej więcej 500 lat, okres istnienia monarchii hebrajskich, ale nie powiedziano nam jak dawno przed naszymi obecnymi czasami biegł ten okres i jak go połączyć z naszą Erą chrześcijańską.

Jeśli Biblia przechowałaby dokładnie datowane szczegółowe opisy astronomicznych wydarzeń, takich jak zaćmienia słońca i księżyca, lub opisy pozycji planet wraz z ich położeniem względem innych planet oraz konstelacji, to mogłoby nam to pomóc. Współcześni astronomowie dzięki swej wiedzy o stałych ruchach księżyca i innych planet są w stanie wyliczyć pozycje tych ciał niebieskich, zawieszonych na rozgwieżdżonym niebie tysiące lat temu. Jednakże, jak na nieszczęście Biblia nie przekazuje nam również informacji tego typu.

Wreszcie, Biblia sama w sobie nie pokazuje nam jak te chronologiczne datacje mogłyby być połączone z naszą obecnie trwającą erą. Chronologia ta jest w tym przypadku niejako „zawieszona w powietrzu”, będąc tylko chronologią względną. Tylko wtedy, gdyby Biblia podawała nam jak dużo czasu upłynęło od Sedekiasza do naszej obecnej ery, lub umożliwiałaby nam wyliczenie tego dzięki pomocy w postaci kompletnej linii długości panowania królów, czy szczegółowych i precyzyjnie datowanych obserwacji astronomicznych, moglibyśmy otrzymać absolutną chronologię, informującą nas o tym, ile dokładnie czasu upłynęło od ostatniego roku Sedekiasza do nas.

Względna natura dat biblijnych nie jest sama w sobie przeszkodą do ustalenia kiedy dokładnie nastąpiły jakieś wydarzenia opisane w Biblii. Jeśli istniałaby możliwość zsynchronizowania chronologii biblijnej z chronologią jakiegoś innego kraju, która mogłaby być już połączona z naszą Erą chrześcijańską, wtedy byłoby możliwe przekształcenie względnej chronologii biblijnej w chronologię absolutną. To jednak oznacza, że aby ustalić daty wydarzeń biblijnych musielibyśmy polegać na danych spoza Biblii, to znaczy na źródłach historii świeckiej.

I nie mamy innego wyboru. Jeśli chcemy wiedzieć kiedy nastąpiło wydarzenie opisane w Biblii, niech to będzie data upadku Babilonu, data spustoszenia Jeruzalem przez Nabuchodonozora, data odbudowy świątyni w okresie panowania Dariusza I, lub jakakolwiek inna data, to musimy się zwrócić do źródeł historii świeckiej. To jest ponury fakt, który musi zostać zaakceptowany przez każdego kto wierzy Biblii, czy tego chce, czy nie. Oto prosta prawda, która głosi, że bez źródeł świeckich nie istnieje chronologia biblijna, ani żadne datowanie wydarzeń biblijnych.

To również oczywiście oznacza, że jest czystą niemożliwością używać „chronologii biblijnej” jako bezstronnego miernika czasu, za pomocą którego można zachwalać dokładność jakiejś daty. Kiedy na przykład niektórzy ŚJ wskazują na fakt, zgodnie z którym ustalona przez współczesnych historyków data upadku Babilonu wypada na rok 539 p.n.e., a następnie twierdzą, że „chronologia biblijna jest w zgodzie z tą datą”, to nie uświadamiają sobie oni do końca tego, jakie konsekwencje niesie ze sobą względna natura chronologii biblijnej. Skoro Biblia nie podaje roku kalendarzowego dla tego ostatniego wydarzenia (lub dla jakiegokolwiek innego wydarzenia), to twierdzenie, że Biblia zgadza się ze świeckim datowaniem tego wydarzenia na rok 539 p.n.e. jest kompletnie bezzasadne. I dlatego tak samo bezpodstawne i zwodnicze jest twierdzenie, że świecka data spustoszenia Jeruzalem, 587 rok p.n.e., nie zgadza się z chronologią biblijną, gdyż rok kalendarzowy, w którym nastąpiło to wydarzenie również nie został podany w Biblii.

W ten sposób owi ŚJ w sposób zupełnie naturalny obstają przy twierdzeniu TS, zgodnie z którym 70 lat z Jeremiasza 25:11 i 29:10 odnosi się do okresu spustoszenia Jeruzalem, trwającego od 18 roku Nabuchodonozora do powrotu wypędzonych Żydów w 1 roku Cyrusa. W wyniku takiego postawienia sprawy, okres przerwy pomiędzy datami jakie historycy ustalili dla tych dwóch wydarzeń (587/86 i 538/37 p.n.e.) okazuje się być zbyt krótki. Dlatego ŚJ odrzucają jedną z tych dwóch dat, tzn. 587/86 p.n.e. Dlaczego jednak odrzucają oni właśnie tę datę a nie inną?

Tak naprawdę nie ma żadnego biblijnego powodu dla takiego właśnie wyboru. Jak bowiem wskazano wyżej, Biblia ani nie potwierdza, ani nie zaprzecza żadnej z tych dwóch dat. Dlatego też Biblia nie może decydować o tym, która z tych dwóch dat jest lepsza. Na jakiej zatem podstawie powinno się wybrać jedną z tych dwóch dat, zakładając przez chwilę, że interpretacja 70 lat w wykonaniu TS jest poprawna?

Najbardziej logiczną, naukową i wszechstronną metodą wyboru w tym momencie może być tylko zaakceptowanie takiej daty, która została ustalona na podstawie pozabiblijnych źródeł historycznych. A te źródła pokazują nam w sposób bardzo jednoznaczny, że chronologia okresu panowania Nabuchodonozora jest dzięki astronomicznym i innym dokumentom o wiele lepiej ustalona, niż chronologia okresu panowania Cyrusa. Zatem, dla chrześcijanina ufającego Biblii naturalnym wyborem powinno być właśnie opowiedzenie się za rokiem 587/86 p.n.e., i odrzucenie daty 538/37 p.n.e., jeśli już trzeba by było wybierać pomiędzy tymi dwiema datami. Jednakże, ŚJ dokonują zupełnie przeciwnego wyboru. Jako, że powodem tego wyboru nie jest ani Biblia, ani też dowody historyczne, to co tak naprawdę jest prawdziwym powodem tegoż wyboru?

Jeśli ŚJ upierają się, że okres 70 letni zaczął się w 18 roku Nabuchodonozora i skończył się w 1 roku Cyrusa, to powinni zacząć akceptować rok 587/86, jako najbardziej wiarygodną datę z tych dwóch wspomnianych dat. Liczenie 70 lat w przód od tej daty doprowadziłoby ich do roku 518/17 p.n.e., jako pierwszego roku Cyrusa, zamiast do roku 538/37. To byłoby zarówno biblijne jak i bardziej naukowe, niż obstawianie przy roku 538/37 p.n.e. wraz z odrzucaniem roku 587/86.

Zarówno data 587/86 jak i 538/37 są datami poprawnymi. Żadna z tych dat nie jest w konflikcie z Biblią. Jeremiasz powiedział, że 70 lat miało upłynąć „dla Babilonu”, nie „dla Jeruzalem”. Wtedy, gdy Asyria całkowicie utraciła swoje królestwo na rzecz Babilonu w 609 roku p.n.e., 70 lat „dla Babilonu” trwało od 609 roku do 539 roku p.n.e. W celu zapoznania się z bardziej szczegółową prezentacją wielu linii dowodowych przeciw dacie 607 p.n.e. odsyłam do książki pt. The Gentile Times Reconsidered, Atlanta: Commentary Press, 1986. Pozycja ta jest też dostępna w języku włoskim, niemieckim i szwedzkim [a także polskim].

Dlaczego zatem TS i ich obrońcy odrzucają rok 587/86 p.n.e., nie odrzucają natomiast roku 538/37? Jak ukazano wyżej, powody takiego postępowania nie mogą być przecież ani historyczne ani biblijne.

Odpowiedź na to pytanie jest całkiem oczywista. Rok 587/86 p.n.e. jest w bezpośrednim konflikcie z chronologią „Czasów Pogan” w ujęciu TS. W chronologii tej rok 607 p.n.e. wyznaczony jako data spustoszenia Jeruzalem jest niezmiennym punktem startowym. Bez roku 607 p.n.e. TS nie doszłoby nigdy do roku 1914 n.e. I ta właśnie data jest kamieniem węgielnym proroczych roszczeń i przesłania TS, nic też nie może jej obalić, ani Biblia, ani fakty historyczne. I dlatego, w istocie rzeczy nie chodzi tu o kwestię lojalności ani wobec Biblii, ani wobec faktów historycznych. Wybór co do tej daty jest podyktowany zupełnie innym motywem: Lojalnością wobec chronologicznych spekulacji, które stają się koniecznym warunkiem dla podtrzymania boskich roszczeń TS.

źródło: http://brooklyn.org.pl/rolachron.htm (fragment)

Dlaczego jednak założyłem ten temat. Otóż w jednym z wątków forumowiczka tessa argumentuje:

[kato]

Można. Na takiej podstawie wyliczono min. datę stworzenia świata, datę potopu...

[tessa]

http://www.rumburak.friko...ologia/daty.php

Tutaj podano daty wydarzeń biblijnych według chronologii biblijnej,jednak jest ona nie ukończona.
Tutaj podaję fragment nas interesującyz ksiązki "Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne".
661 pne Amon zostaje po Manassesie królem Judy
659 pne Jozjasz zostaje po Amonie królem Judy
632 pne Niniwa zdobyta przz Chaldejczyków i Medów
628pne Jehoachaz następcą Jozjasza ,po nim Jehojakim
625 pne Nebukadneccar zostaje królem Babilonu
620 pne Nebukadneccar podporządkowuje sobie króla Jehojakima
618 pne Jehojachin zostaje po Jehojakimie królem Judy
617 pne Nabuchodonozor zabiera pierwszych jeńców do Babilonu
Sedekiasz ustanowiony królem Judy
613 pne Ezechiel rozpoczyna działalnośc prorocką
609 pne Trzeci najazd Nebukadneccara na Judę początek oblężenia Jerozolimy
607 pne Miesiąc piąty /Ab/ zburzenie świątyni i Jerozolimy ,miesiąc siódmy Żydzi opuszczają Judę ,początek "wyznaczonych czasów narodów"
539 pne Babilon zdobyty przz Medów i Persów
537 pne Żydzi wracają do Jerozolimy na mocy dekretu Cyrusa,koniec 70 letniego spustoszenia Jerozolimy
536 pne Zerubbabel kładzie fundamenty pod świątynię
522 pne Zakaz budowy świątyni
515 pne Zerubbabel kończy budowę świątyni
468 pne Ezdrasz i kapłani wracają do Jerozolimy
455 pne Nehemiasz odbudowuje mury Jerozolimy ,początek proroczych 70 tygodni z księgi Daniela

Jeśli ktoś jest zainteresowany ,podam odpowiednie wersety potwierdzające.
332 pne Judea dostaje się pod panowanie Grecji

[nike]

Jest chronologia świecka i jest biblijna. W świeckiej co mądrzejszy stawia swoja datę, w biblijnej jest zawsze taka sama.Oczywiście jeżeli ktoś chce psa wyciąć to kij znajdzie, tylko powinien sie zastanowić,czy warto tego kija szukać. Tutaj to ja widze tylko przepychanke, a taka dyskusja nic nie daje, a napewno nie daje zbudowania bożego.

[mirek]

[Yarpen Zirgin]

[tessa]

[Yarpen Zirgin]

[tessa]

[mirek]

[Yarpen Zirgin]

[smutas]

nie można czytać Bibli dosłownie! to nie może byc tak że ona jest sprzeczna z naukami historycznymi! Musimy pamietać że jednym ze źródeł do badania histori jest własnie Pismo św! 70 lat może byc umowne nie sądzicie? w inny sposób dojdziemy do absurdu i będziemy traktować pismo fundamentalnie!
w sprawie roku zdobycia Jerozolimy już gdzies pisałem,więc nie będe się powtarzał. Dodam tylko że informacje można odnaleść w książce Jaczynowskiej musiał Stępień Historia Starożytna
Pozdrawiam serdecznie!

[tessa]

Nie możemy powiedzieć ,że historia kłamie bo to byłby absurd?

A czy możemy powiedzieć ,że Bóg kłamie?
To byłby jeszcze większy absurd!

Rzymian 3;4
"Ale nich Bóg okaże się prawdomówny ,choćby każdy człowiek okazał się kłamcą...."

Zapominasz też ,kto jest władcą tego świata i komu zalezy na wprowadzeniu w błąd wszystkich narodów.
I Jana 5:19
Objawienie 12:9
I co,komu wierzysz ,Bogu czy ludziom,którzy mogą być sługami boga tego świata?
Jana 8:44

[mirek]

Ale przecież daty 587 pne i 539 pne nie zaprzeczają biblii i są datami jak najbardziej poprawnymi! Żadna z tych dat nie jest z nią w konflikcie, a nawet co ciekawe sama Biblia potwierdza prawdziwość tych dat. Wystarczy przeczytać wątek o 70 latach dla Babilonu (rok 539 jest końcem okresu tych lat, kiedy to państwo Babilon przestało być mocarstwem światowym, tak jak przepowiedział to prorok Jeremiasz) oraz wątki o 70 latach postu i 70 latach gniewu, gdzie z kolei wydarzenia poprzedzające zburzenie Jerozolimy w roku 587 pne są początkiem tych okresów.

Więcej jeszcze: to oczywiście data 607 pne jest w wielkim konflikcie z biblią, a rok 587 pne jest w bezpośrednim konflikcie z chronologią Strażnicy. Bez roku jednak 607 pne TS nie doszłoby nigdy do roku 1914 ne. Dlatego też ŚJ będą robić wszystko, aby podtrzymywac tę niebiblijną datę, ponieważ ta właśnie data jest kamieniem węgielnym proroczych roszczeń i przesłania TS, nic też nie może jej obalić, ani Biblia, ani fakty historyczne. I dlatego, w istocie rzeczy nie chodzi tu o kwestię lojalności ani wobec Biblii, ani wobec faktów historycznych. Wybór co do tej daty jest podyktowany zupełnie innym motywem: Lojalnością wobec chronologicznych spekulacji, które stają się koniecznym warunkiem dla podtrzymania boskich roszczeń TS.

Jednak co ciekawe a zarazem przerażające jest to, że sama data 1914 jest też w wielkim konflikcie z chronologią Strażnicy. ŚJ twierdzą bowiem, że Czasy Pogan skończyły się na początku pażdziernika 1914 roku, szatan został wtedy zrzucony z nieba na ziemię i dlatego rozpętał I wojnę światową. Jednak w tym momencie ŚJ zapominają, że przeciez I wojna swiatowa wybuchła na ziemi już o wiele miesięcy wcześniej, bo w sierpniu 1914, gdy zabito księcia Ferdynanda w Sarajewie. Widać więc, jak Straznica zwodzi ludzi na całym swiecie nie spełnionym proroctwem.

Strażnica nie tylko ten jeden raz dopuściła się manipulacji chronologią świecką. Aby udowadniać swoje niebiblijne tezy przesunęła nawet o 10 lat panowania króla Artakserksesa. Według jej bowiem interpretacji proroctwa o 70 tygodniach lat słowo o odbudowie Jeruzalem zostało objawione w 20 roku panowanie tego króla. Według chronologii świeckiej król ten panował w latach 464 pne - 424 pne, co można sprawdzić w dowolnej encyklopedi. 20 rok jego panowania wypada więc w roku 445 pne. Jednak dodając 483 lata (69 tygodni lat) nie dojdziemy do roku 29 ne, jak chciałaby Strażnica, tylko otrzymujemy rok 39 ne, kiedy to Mesjasza nie było już na ziemi. Aby więc uratować swoją koncepcję 20 roku panowania Artkaserksesa, wypadającego według Strażnicy na rok 455 pne, przsunięto lata panowania króla Artakserksesa o 10 lat. A więc jak widzimy cóż to jest dla ŚJ pozmieniać historię świata, aby tylko otrzymać datę jaką potrzebuje i życzy sobie Strażnica.

Ale przecież daty 587 pne i 539 pne nie zaprzeczają biblii i są datami jak najbardziej poprawnymi! Żadna z tych dat nie jest z nią w konflikcie, a nawet co ciekawe sama Biblia potwierdza prawdziwość tych dat. Wystarczy przeczytać wątek o 70 latach dla Babilonu (rok 539 jest końcem okresu tych lat, kiedy to państwo Babilon przestało być mocarstwem światowym, tak jak przepowiedział to prorok Jeremiasz) oraz wątki o 70 latach postu i 70 latach gniewu, gdzie z kolei wydarzenia poprzedzające zburzenie Jerozolimy w roku 587 pne są początkiem tych okresów.

Więcej jeszcze: to oczywiście data 607 pne jest w wielkim konflikcie z biblią, a rok 587 pne jest w bezpośrednim konflikcie z chronologią Strażnicy. Bez roku jednak 607 pne TS nie doszłoby nigdy do roku 1914 ne. Dlatego też ŚJ będą robić wszystko, aby podtrzymywac tę niebiblijną datę, ponieważ ta właśnie data jest kamieniem węgielnym proroczych roszczeń i przesłania TS, nic też nie może jej obalić, ani Biblia, ani fakty historyczne. I dlatego, w istocie rzeczy nie chodzi tu o kwestię lojalności ani wobec Biblii, ani wobec faktów historycznych. Wybór co do tej daty jest podyktowany zupełnie innym motywem: Lojalnością wobec chronologicznych spekulacji, które stają się koniecznym warunkiem dla podtrzymania boskich roszczeń TS.

Jednak co ciekawe a zarazem przerażające jest to, że sama data 1914 jest też w wielkim konflikcie z chronologią Strażnicy. ŚJ twierdzą bowiem, że Czasy Pogan skończyły się na początku pażdziernika 1914 roku, szatan został wtedy zrzucony z nieba na ziemię i dlatego rozpętał I wojnę światową. Jednak w tym momencie ŚJ zapominają, że przeciez I wojna swiatowa wybuchła na ziemi już o wiele miesięcy wcześniej, bo w sierpniu 1914, gdy zabito księcia Ferdynanda w Sarajewie. Widać więc, jak Straznica zwodzi ludzi na całym swiecie nie spełnionym proroctwem.

Strażnica nie tylko ten jeden raz dopuściła się manipulacji chronologią świecką. Aby udowadniać swoje niebiblijne tezy przesunęła nawet o 10 lat panowania króla Artakserksesa. Według jej bowiem interpretacji proroctwa o 70 tygodniach lat słowo o odbudowie Jeruzalem zostało objawione w 20 roku panowanie tego króla. Według chronologii świeckiej król ten panował w latach 464 pne - 424 pne, co można sprawdzić w dowolnej encyklopedi. 20 rok jego panowania wypada więc w roku 445 pne. Jednak dodając 483 lata (69 tygodni lat) nie dojdziemy do roku 29 ne, jak chciałaby Strażnica, tylko otrzymujemy rok 39 ne, kiedy to Mesjasza nie było już na ziemi. Aby więc uratować swoją koncepcję 20 roku panowania Artkaserksesa, wypadającego według Strażnicy na rok 455 pne, przsunięto lata panowania króla Artakserksesa o 10 lat. A więc jak widzimy cóż to jest dla ŚJ pozmieniać historię świata, aby tylko otrzymać datę jaką potrzebuje i życzy sobie Strażnica.

[smutas]