Forum biblijne

[.Cyprian.]

Ewangelia Jana 5:39

Cytat:

BW Badacie Pisma, bo sądzicie, że macie w nich żywot wieczny; a one składają świadectwo o mnie;

Dzieje Apostolskie 17:10-12

Cytat:

BW Bracia zaś wyprawili zaraz w nocy Pawła i Sylasa do Berei; ci, gdy tam przybyli, udali się do synagogi Żydów, którzy byli szlachetniejszego usposobienia niż owi w Tesalonice; przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają. Wielu też z nich uwierzyło, również niemało wybitnych greckich niewiast i mężów.

Te dwa fragmenty mówią, odpowiednio, jak nie badać i jak badać Pisma. Myślę, że współcześnie nie ma tak dobrze obeznanego znawcy hebrajskiego, jakimi byli ówcześni faryzeusze i uczeni w Piśmie. Na pewno mieli oni dostęp do rękopisów, o których współczesna archeologia biblijna marzy. A jednak, ta biegła znajomość Pism w niczym im nie pomogła, gdyż nie rozpoznali Chrystusa Jezusa, Pana Naszego. Nie dostrzegli, że te Pisma, które z taką starannością analizowali, świadczą o Nim. Jest to również nauczka dla nas. Jeżeli nie dostrzegamy w Pismach Tego, o Którym one świadczą - na darmo badamy.

W opozycji do postępowania faryzeuszy i uczonych w Piśmie stoją mieszkańcy miasta Weria, zarówno izraelskiego pochodzenia, jak i rodowici Grecy. Ludzie z tamtejszej diaspory żydowskiej, skupieni wokół istniejącej tam synagogi również badali Pisma - ale jakże inny jest owoc tych badań w porównaniu z przypadkiem opisanym w Ewangelii Jana, wspomnianym wcześniej. Cóż im głoszono? Oczywiście Dobrą Nowinę, Słowo, Chrystusa. Cóż sprawdzali? Sprawdzali, czy rzeczywiście to, co jest im głoszone, Dobra Nowina, Chrystus - ma potwierdzenie w Pismach, w Pismach które my dziś nazywamy Starym Testamentem. Jakże na innej pozycji byli usytuowani, innej niż faryzeusze i uczeni w Piśmie. Usłyszana Dobra Nowina była dla nich fundamentem, na którym mogli oprzeć swą analizę. A taka postawa pozwalała im dostrzec i utwierdzić się w przekonaniu, o Kim Pisma świadczą.

Cytat:

BW - II Koryntian 3:4-6 A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdolność nasza jest z Boga, który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia.