Forum biblijne

[EMET]

EMET:

http://www.polskatimes.pl...zenia,11615270/

Stephanos, ps. EMET

[Lukian]

niestety akt urodzenia Jezusa, nie zachował sie w urzędzie stanu cywilnego w Betlejem, więc trzeba było określić "zastępczą" datę - najlepiej pasowała zimowego przesilenia
Łk 1:78 pau "Dzięki miłosiernej litości naszego Boga nawiedzi nas z wysoka Wschodzące Słońce,"

[RN]

[Jachu]

Prorok Izajasz tak opisuje proroczo:

Iz 9:1-6
1. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło.
2. Pomnożyłeś radość, zwiększyłeś wesele. Rozradowali się przed Tobą, jak się radują we żniwa, jak się weselą przy podziale łupu.
3. Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów.
4. Bo każdy but pieszego żołnierza, każdy płaszcz zbroczony krwią, pójdą na spalenie, na pastwę ognia.
5. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany, na Jego barkach spoczęła władza. Nazwano Go imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.
6. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
(BT)

[Listek]

Izajasz 9,5

Cytat:

Bo [Achaz] zrodził dziecko dla nas- syn został nam dany- na jego barkach spocznie władza od Boga otoczy go sława dana przez Cudownego Doradcę, Boga poteżnego,Wiecznego Ojca i Władcę Pokoju.

tłumacz. Pardes Lauder

[Jachu]

[EMET]

EMET:
W Łuk 1:78 występuje grecki termin ἀνατολὴ -- < anatolē >, takoż i rdzenny: ἀνατολή. W ‘PNŚ’ mamy we frazie: „zawita do nas świt z wysokości”, czyli greckie wyrażenie oddano per: „świt”. Zasadniczo, o ile nawet w grece ‘NP’ występuje wyrażenie od „naszego” rdzennego, to jednak mamy skojarzenia ze ‘słońcem’, czyli byłoby „wschód [słońca]”, ew. „wschodzące [słońce]”. Rzecz jasna, iż „wschód słońca” kojarzy się nam ze ‘świtem’, co trywialne. Oczywiście, że sama ta fraza jest >przyjętą w rozumieniu<, bowiem to z >naszego punktu widzenia [w zależności od okolicy zamieszkania]< -- „słońce wschodzi”.
Oto miejsca w grece ‘NP’: Mat 2:1, 2, 9; 8:11; 24:27; Mar 16:8; Łuk 1:78; 13:29; Apok 7:2; 16:12; 21:13.

Z obserwacji oddań w ‘LXX’ dostrzegamy iż możemy mówić również o ‘kierunku geograficznym’, typu: „Wschód” [por. np. Gen 2:8; 10:30; Num 34:3].
W Apok 7:2; 16:12 -- mamy wyraźne połączenie ze ‘słońcem’: ἀνατολῆς ἡλίου.

Oto, co czytamy w ‘Leksykonie ŚJ’ --
„Izraelici często zbaczali na manowce i popadali w ciężkie tarapaty i wtedy szczególnie potrzebowali miłosiernej pomocy. Jeśli zwracali się do Jehowy ze skruszonym sercem, On mimo gniewu był gotów okazać im współczucie, łaskę i dobrą wolę (Pwt 13:17; 30:3; Ps 102:13; Iz 54:7-10; 60:10). Okoliczność, iż posłał Syna, by urodził się w Izraelu, dowodziła, że ‛zawitał do nich świt’ oznaczający właśnie współczucie i miłosierdzie Boże (Łk 1:50-58, 72-78).” – Tom II, str. 58, prawa kolumna.
Skróty: Pwt = [Ks.] Powtórzonego Prawa; Ps = [Ks.] Psalmów; Iz = [Ks.] Izajasza; Łk = [Ewangelia] wg Łukasza.
Ps 102:13 /'PNŚ'/, ew., jak w innych Przekładach - Ps 102:14.

Stephanos, ps. EMET

[Jachu]