ShadowLady86 pisze:Jacekk pisze:Szanowny EMET prawdę napisałeś, że w Hebrajskiej Biblii jak i w greckim tekście Nowego Testamentu imię Pan nie występuje, co nie wyklucza możliwości, że Bóg biblii może być Greckim Bogiem o imieniu Pan.
Zrozum, że gdyby w Biblii była mowa o
greckim bogu, to imię zapisywano by jako
Πάν. Tak bowiem grecy zapisują to imię.
Natomiast ani w Septuagincie, ani w greckich pismach NT nie ma tego słowa oznaczającego imię bożka. Jest natomiast greckie słowo
Κύριος
Dla Greków pan i kurios to dwa odrębne słowa. Pisownia jest inna, wymowa jest inna i przede wszystkim znaczenie jest inne.
EMET:
Jak już pisałem, w
hebrajskim tekście BH mamy - poza wyrażeniem typu < 'adhon > - wyrażenie < ba'al >. Obydwa mogą znaczyć
m.in. "Pan", "pan".
Mamy też wznioślejszy termin < 'adhonaj > odniesiony w BH tylko i wyłącznie do 'Boga bogów - JHVH'; o czym szerzej już pisałem.
W
grece "NT" /czy w LXX/ mamy również wyrażenie od rdzennego <
despotēs >, odniesione w
grece "NT" do: (1) Boga Najwyższego [
Łuk 2:29;
Dz Ap 4:24;
Apok 6:10], (2) Jezusa, (3) ludzi. 10 miejsc -- łącznie.
Jednak, co stanowczo podkreślam: to, że
jakieś wyrażenie hebrajskie, aramejskie czy greckie
znaczy np. "Pan', "pan",
nie sprawia, że mamy imię własne jako imię własne: "Pan" [też: nazwę, miano czy tp.].
Pojęcie "imię" w sensie rozciągliwym oznacza nie tylko imię własne jako imię własne, które jest rezultatem, jak pisałem: transkrypcji, transliteracji czy tp. W BH może oznaczać
nazwę rzeki, nazwę miasta,...
Tak też owe rozmaite "imiona" Boga typu "Zazdrosny", to bardziej od cech, przymiotów,... O ile nawet, to dany ktoś optujący za imieniem "Zazdrosny" [np.
Wyjścia 34:14], powinien czytać-wymawiać: "
Qanna",
nie zaś poprzez
pryzmat translacji.
Dlatego, co raz za razem stanowczo pisuję: zapis i wymowa imion czy nazw, to rezultat
nie tłumaczenia, etymologii znaczenia, co rezultat transkrypcji fonematycznej. Stąd też, w żądnym wypadku nie ma w tekście Biblii - czy to Starego, czy to Nowego Przymierza - imienia czy nazwy "Pan", "pan" tak,
abyśmy dostrzegli spółgłoskę "P", spółgłoskę "n" oraz samogłoskę "a" [w językach: hebrajski, aramejski i grecki].
Tyle i aż tyle.
Stephanos, ps. EMET